Við Anna fórum á Vínbarinn í smástund til að slaka á eftir frekar erfiðan dag. Það væri notalegasti staður ef hann væri reyklaus, við settumst fyrst þar sem reykt var báðum megin við okkur en gátum svo fært okkur út í horn og haldið áfram að tala um kalkúnamatreiðslu og fleira.

Á heimleiðinni kom ég við í Máli og menningu og gekk náttúrlega út með matreiðslubók - ég stóðst ekki mátið þegar ég var búin að fletta The Sopranos Family Cookbook, fjandi góðar uppskriftir sýnist mér - ég átti heldur enga góða bók um ítalsk-ameríska matreiðslu, sem er alls ekki sama og ítölsk matreiðsla (ég á nógar bækur um hana). Og svo fylgja auðvitað með góð ráð og minningarbrot frá meðlimum Soprano-fjölskyldunnar og vinum þeirra, þar á meðal Artie Bucco. Tökum til dæmis nokkur af ráðum Juniors Soprano ,,to Living Long and Living Well":

Always trust blood relatives over friends, but not very far.

Learn to sing. It is impossible to sing and be pissed off at the same time.

Have lunch with friends at least three times a week. If they resist, insist.

Never feel guilty about anything. If it happened, it happened. Just go on.

Kick the shit out of the other guy before he kicks the shit ouf of you.

Rule of rules: never whine. No one cares.

Eldhúsdagur ...

Byrjaði að elda á hádegi og við kláruðum að mynda ellefu rétti. Þeir voru meira að segja allir vel ætir. Svo þarf ég að nota helgina í að safna kröftum fyrir þessa átta nautakjötsrétti sem hún Anna er búin að lofa að ég muni verða með einhverjar frábærar uppskriftir að.

Mig langar í heita piadinu með prosciutto, osti og alminlegu klettasalati. En ég mundi alveg sætta mig við ristað brauð með osti.

Verð að gera eitthvað í þessu, ég er á leiðinni í stórinnkaup í Nóatúni (verð í eldhúsinu/stúdíóinu í allan dag) og maður á aldrei að fara svangur út í kjörbúð.

Alltaf skulu jólin laumast einhvern veginn aftanað manni. Ekki nema örfáir dagar síðan ég var að hneykslast á því að það væri búið að setja upp jólaskreytingar á Skólavörðustígnum og nú rann upp fyrir mér að það er þó bara rétt rúmur mánuður til jóla. Og afmælisdagur Eldfjallsins er fyrsti sunnudagur í aðventu. Og ég þarf að fara að byrja á alvörujólabakstrinum (versus þann ljósmyndaða, sem var bakaður og borðaður í byrjun október), allavega ef ég ætla að múta jólaskreytinganefndinni á föstudaginn kemur. Ég er búin að fá í hendur pöntunarlista yfir Hólsfjallahangikjöt. Þetta er greinilega allt að hellast yfir.

Kemur niðurstaðan í könnun DV um (ó)vinsældir stjórnmálamanna einhverjum á óvart? Nema hugsanlega ótvíræða sigurvegaranum.

Sá í sauðargærunni ætlar að koma í pössun til ömmu sinnar á eftir. Eins gott að girða fyrir aðgang að vínskápnum en opna pottaskápinn upp á gátt.

Annars eru líklega ekki margar ömmur sem blogga. Ef ég rekst á einhvern bloggara sem ég kannast við nafnið á, þá er það gjarna af því að ég kenndi viðkomandi þegar hann var tíu ára, eða ég man best eftir honum tveggja ára útötuðum í súkkulaði, hafandi étið jólin úr súkkulaðidagatali stóra bróður síns í desemberbyrjun. Hmm, ég er orðin doldið gömul.

Beaujolais Nouveau í dag? Æi, ég veit það ekki. Mér finnst þriðji fimmtudagur í nóvember enginn sérstakur tilhlökkunardagur, Nouveau er ekki beint mitt uppáhald. En allt í lagi með jólahlaðborði kannski, þar sem vínið þarf að passa við allt og ekki neitt.

Bókin sem ég pantaði í gegnum abebooks á sunnudagskvöldið kom núna áðan. Innan við þrír sólarhringar, ekki hægt að kvarta yfir þeirri þjónustu. ,,The first in-depth guide to the secrets of authentic Bahraini and Gulf Cooking" er undirtitillinn og er ábyggilega rétt. Ég á reyndar aðra matreiðslubók frá Bahrain sem er gefin út sama ár (1988) en það er bara þunnt hefti og til dæmis engin uppskrift að qouzi en í nýju bókinni er uppskrift sem tekur yfir þrjár blaðsíður, og myndir líka, sem er fínt - ég hafði til dæmis ekki áttað mig á því að hausinn er auðvitað eldaður með. Einhverntíma þarf ég að verða mér úti um lamb í hæfilegri stærð og prófa. Veit samt ekki alveg hvernig ég á að leysa þetta með hausinn, ætli ég verði ekki að gerast lögbrjótur og útvega heimaslátrað? Svo má lambið ekki vera stórt. Ég þyrfti samt einhvers staðar að fá lánaðan nógu stóran pott - jæja, ég gæti kannski notað ofninn - og svo þyrfti ég að finna bakka sem passar undir það. Eins gott að þetta er ekki útgáfan með kameldýrinu.

Sumrungarnir sem slátrað var heima seint á haustin þegar ég var krakki hefðu verið tilvaldir í qouzi. En það hefði þá líklega verið eldað að hætti bedúína, næstum ekkert kryddað og fyllt með hrísgrjónum, rúsínum og kannski hnetum. Í bahreinsku uppskriftina eru aftur á móti notuð alls konar kryddtegundir sem ekki þekktust í Skagafirði í mínu ungdæmi, og kannski ekki enn. Og öll harðsoðnu eggin í fyllingunni hefðu verið allt of mikill munaður. Egg voru lúxusvara í Dal eftir að minkurinn komst í hænsnakofann, ég man að ég pantaði alltaf smurt brauð með eggjum í afmælisveisluna mína af því að mér þóttu egg svo góð og ég fékk þau svo sjaldan. Svo að uppskrift með 12-18 harðsoðnum eggjum hefði ekki komið til álita.

Aftast í hráefnislistanum kemur: 1 large potato. Ég var að velta því fyrir mér hver tilgangurinn væri með þessari einu kartöflu, hún gæti varla skipt miklu í fyllingu sem m.a. inniheldur 1,5 lítra af hrísgrjónum og annað eins af söxuðum lauk, en þegar ég las leiðbeiningarnar um hvernig ætti að fylla lambið yfir sá ég að kartaflan skiptir einmitt höfuðmáli. Þeim lýkur nefnilega með fyrirmælunum: Block the rectum with a large potato.

Það hefði ég átt að geta sagt mér sjálf ...

Í bókinni er líka uppskrift að bahrainsku útgáfunni af ábrystum, bragðbættum með kardimommum og saffrani. Ég hef mínar efasemdir en það getur verið að ég prófi við tækifæri.

Úlfur er greinilega upprennandi fótboltakappi. Hann kveikti sjálfur á sjónvarpinu til að horfa á landsleikinn. Þegar ég kom við var hann hins vegar búinn að missa áhuga á leiknum (engin furða) og fór að grúska í poka sem ég hafði meðferðis. Og var náttúrlega fljótur að grípa Grand Marnier-flöskuna sem þar var og hélt henni hróðugur á lofti. Fótbolti og vín. Típískur karlmaður. Systir hans bauð mér umsvifalaust áskrift að teiknimyndasögublaði sem hún og vinkona hennar gefa út og þar sem áskriftin kostaði bara tíkall á blað tók ég strax boðinu. Hún tjáði mér að það væru komnir heilir sjö áskrifendur. Mér skildist að hvert eintak yrði handteiknað og skrifað - engin fjölföldun hér - þannig að þetta var mikið kostaboð.

Mér skilst að Hringiðan sé búin að sjá að sér og vilji ekki lengur láta mig vinna hjá Flögu. En það kemur væntanlega í ljós þegar ég kem heim í dag. Ef ég kemst þá inn, ég gleymdi lyklunum og þegar ég hringdi í efnafræðistúdentinn til að spyrja hvenær hann kæmi heim hvæsti hann ,,ég er í tíma!" og ég þorði ekki annað en leggja á án þess að spyrja.

Ég flúði úr eldhúsinu áðan. Þar er verið að fremja hryðjuverk á kjúklingum. Ég er of mikil húsmóðir í mér til að geta horft upp á svoleiðis. Þegar ég elda mat fyrir myndatökur er hægt að borða hann á eftir, allavega í 99% tilvika.

Ekki er ég enn búin að fá botn í það hvort ég er að vinna hjá Flögu, eins og Hringiðan heldur fram.

Breiðvarp símans er að bæta inn nýjum stöðvum í stafræna kerfið, einni eða tveimur í einu, og fokka upp fínu stöðvaniðurröðuninni sem ég var búin að setja inn á afruglarann og var byggð á landfræðilegum, áhugasviðslegum, barnavænum og sérviskulegum forsendum. Nú þarf ég að raða öllu upp á nýtt en ætla að bíða með það þangað til ólíklegt er að þeir bæti við meiru í bili. Ég held enn í vonina um að þeir komi með matreiðsluþáttastöð eins og þeir voru að ýja að þegar ég skipti yfir í stafræna kerfið. En það verða sjálfsagt bara fleiri íþróttastöðvar. Og hvar er pólska stöðin sem átti að vera í pakkanum?

Eiginlega ætlaði ég að sitja eitthvað frameftir í vinnunni af því að internettengingin heima hjá mér er í ólagi. Efnafræðistúdentinn hringdi í Hringiðuna og fékk upplýsingar um að tengingin væri skráð á Flögu en ekki Fróða og þess vegna væri búið að loka, þar sem Flaga vildi ekki borga fyrir hana. Sem ég get út af fyrir sig skilið. Þetta finnst mér mjög mjög dularfullt en efnafræðistúdentinn stendur fastur á að þetta hafi honum verið sagt. Æjæja, verð að koma Kristni inn í málið á morgun.

En semsagt, ég get ekki setið áfram af því að efnafræðistúdentinn þarf að fá ný gleraugu til að verða gáfulegri á svipinn og geta fylgst með í tímum og það tekst ekki nema Visakortið mitt komi til. Þannig að ég þarf upp á Laugaveg og nenni ekki aftur í vinnuna.

Stundum rekst ég á orð á netinu sem eru þannig að ég er ekki í rónni fyrr en ég er búin að komast að því hvað þau þýða, sama á hvaða tungumáli þau eru. Til dæmis rak ég augun í bloggsíðuna ,,konusmalar" áðan, hélt fyrst að það væri heiti á íslenskri síðu og fannst það í meðallagi forvitnilegt þangað til ég fór inn á síðuna og hún reyndist vera á tyrknesku. Þá gat ég auðvitað ekki hætt fyrr en búið var að upplýsa hvað það merkti, ég sá fyrir mér sérlega embættismenn tyrkneskra soldána sem farið hefðu um og smalað saman kvenfólki til brúks í kvennabúrum, eða eitthvað ámóta. Orðið reyndist algengt á tyrknesku og ég fann til dæmis tengingu við Billy Wilder - hafði hann kannski gert bíómynd um fyrirbærið? Svo varð ég náttúrlega fyrir vonbrigðum þegar Billy Wilder ile Konusmalar reyndist vera þýtt sem ,,samræður við Billy Wilder" - orðið þýðir þá bara samræður eða samtöl. Ekki sérlega spennandi.

Úlfur byrjaði að sleppa sér fyrir viku og er þegar farinn að sparka í bolta. Mjög efnilegur. Ætli sé búið að skrá hann í KR?

Bókin um Jón forseta sem villtist til Ísafjarðar (bókin alltsvo, ekki Jón) var loksins að koma aftur til mín. Líklega eru þeir byrjaðir að endurtelja og hafa fundið hana í einum kjörkassanum.

Hér er síða fyrir áhugafólk um amerískar pylsur. Með fjölda uppskrifta, til dæmis verðlaunauppskrifta úr keppni sem haldin var í tilefni af National Sausage Month 1998. Ég villtist inn á þessa síðu af því að ég hef verið að hugleiða að taka upp aftur pylsugerðartilraunir sem legið hafa niðri um langan tíma. Þarna er líka hot dog quiz. Ég gat eina spurningu af 10 og það var út á sagnfræðikunnáttu en ekki pylsuþekkingu. Það eru greinilega stórar gloppur í matargúrúisma mínum. Damn.

Ég sá að leikarinn Jeffrey Jones hefur verið handtekinn fyrir að vera með barnaklám og ,,using a minor for sex acts". Ég veit að maður á aldrei að dæma fólk eftir útlitinu en einhvern veginn kom þetta mér ekki á óvart, ég hef alltaf fengið grænar bólur af að horfa á þennan leikara. Auðvitað hefur hann yfirleitt leikið einhverja slímuga karaktera (lögfræðinga, skólastjóra og þess háttar) og gert það mjög vel en mér hefur alltaf fundist hann fráhrindandi fremur en fyndinn. Nema auðvitað í Amadeusi, þar var hann bara fyndinn.

Ég var að lesa einhversstaðar að það væri í bígerð að endurgera Educating Rita í amerískri útgáfu með svörtum leikurum, sennilega Halle Berry og Denzel Washington. Til hvers? Það eru innan við 20 ár síðan myndin var gerð. Mér fannst Julie Walters frábær og Caine var góður líka, engin ástæða til að reyna að toppa það, sjálfsagt með einhverju Hollywood-twisti, þar sem Rita snýr við á flugvellinum eða eitthvað. Frekar vildi ég sjá framhaldsmynd um kennarann og Ritu 20 árum seinna - en samt ekki.

Ég er ekkert sérlega mikið fyrir hnetusmjör þótt það eigi vel heima í ákveðnum uppskriftum. En hér er tengill fyrir alla aðdáendur.

Ég var að fletta nýjustu Vikunni og þar er minnisblað um jólaundirbúning. Ég sé að ég er að klikka á öllu, ég ætti til dæmis að vera búin að skrifa gjafalista, panta myndatöku (nei, reyndar ekki, ég ætla ekki að senda jólakort með mynd af mér og efnafræðistúdentinum), semja við börnin (þ.e. téðan efnafræðistúdent) um aðstoð við hreingerningu þegar þau eru búin í jólaprófunum (fat chance) og panta tíma hjá hárgreiðslukonu. Hmm, ég er reyndar með áform um að fara í klippingu fyrr en síðar.

Skrítið að fá Bókatíðindin allt í einu upp í hendurnar án þess að hafa nokkuð komið nálægt þeim fyrr. Þetta voru þau fyrstu í 15 ár sem ég hef ekki skrifað einn einasta texta í.

Ég get með engu móti sleppt því að mæla með þessari síðu, fyrir Elvisaðdáendur. En bara ef hljóðkort er í tölvunni. Sérstaklega krækjunni efst til hægri (Har du rätta swingen i ditt Elvisben?) Einhver skemmtilegasta hallæris-kitsch-síða sem ég hef séð lengi. Og það eru uppskriftir þarna líka, alveg satt.

Líklega hefði ég átt að baka með kvöldkaffinu, til heiðurs Elísabetu af Ungverjalandi, verndardýrlings bakara, hverrar messudagur er í dag. En þar sem ég var í barnaafmæli nennti ég því ekki. Hún er reyndar verndardýrlingur ýmissa annarra en bakara, til dæmis þeirra sem eiga í veseni með tengdafólk sitt, og þeirra sem eru með tannpínu. Og bæði betlara, flækinga og greifynja (en ekki greifa). Er Erzsébetbrúin í Búdapest kennd við hana? Ég man það ekki en ég veit að mig langar enn og aftur til Búdapest.

Annars fletti ég Ólafi helga upp á Patron Saints Index; ég vissi ekki að hann væri verndardýrlingur annarra en Norðmanna en sé þarna að hann þykir vænlegur til áheita ef fólk á í erfiðleikum í hjónabandi. Af hverju sem það annars er. Ég er farin að ryðga svo mikið í Noregskonungasögum - var það þetta tilstand með Ástríði drottningu og Óttar svarta? Sem ég man bara eftir af því að ég las Davíð fyrir margt löngu.

Ég var að lesa frétt um það á mbl.is að skuldir Skjás 1 hefðu lækkað um eitthvað 600 milljónir í fyrra. Vá hvað reksturinn gengur vel hjá þeim, hugsaði ég, en svo las ég áfram og þóttist sjá að þarna hefðu menn bara verið að breyta skuldum í hlutafé í stöðinni. Ætli ég geti fengið Íbúðalánasjóð og lífeyrissjóðina til að breyta skuldunum mínum í hlutafé í mér?

Þegar ég kom heim úr afmæli hjá Ingólfi frænda mínum beið eftir mér tölvupóstur frá abebooks með tilkynningu um að þeir væru búnir að fá inn á skrá bók sem ég hef lengi verið að leita að. Vonandi hefur enginn annar áhugamaður um matargerð við Persaflóa orðið fyrri til að panta bókina (ojú, þeir eru til; hjá ebay vinna rrhale og olive_oylcamel yfirleitt uppboð á bókum sem ég hef áhuga á úr þessum heimshluta, þeir/þau eru ríkari en ég). Aftur á móti er ég ekkert að keppa um bækur eins og þessa.

Það er annars frábært að geta grúskað á netinu í fornbókaverslunum út um allan heim, leitað uppi titla, borið saman verð, lagt inn pantanir og fleira. Ég held að það sé hátt í ár síðan ég setti inn notification request um þessa bók hjá abebooks og þetta er fyrsta eintakið sem kemur þar inn. Ég hefði alveg örugglega misst af henni ef ég hefði ekki verið með hana á listanum hjá mér.

Þegar húsið var málað að utan fyrir nærri tveimur mánuðum tóku málararnir borðið sem var á svölunum og handlönguðu það niður í garð af stillönsunum. Svo þegar búið var að mála tóku þeir stillansana niður en skildu borðið eftir úti í garði (útatað í málningarslettum, og ég sem var nýbúin að spreya það með rándýru koparlitu spreyi). Það þarf að skrúfa það í sundur til að koma því upp stigana. Efnafræðistúdentinn var settur í málið og leysti það á sínum venjulega framkvæmdahraða, borðið var komið á sinn stað í gærkvöldi. Þegar hann og vinur hans komu með borðið út á svalir rákust þeir á bíóplakat úr Regínu sem lá þar eins og hver annar gólfdúkur. Því var þegar slegið föstu að það tilheyrði Matthildi og hefði fokið af svölunum hjá Skara og Evu (hvað sem plakatið var að gera úti á svölum hjá þeim). Þetta reyndist rétt, enda ekki í fyrsta skipti sem eitthvað fýkur hingað niður. Ég bíð bara eftir að Edduverðlaunagripirnir fari að birtast einn af öðrum.

Eldfjallið gisti í nótt, fékk að vaka fram eftir til að horfa á Hringadróttinssögu af spólu en reif sig samt upp á ókristilegum tíma og tilkynnti að nú væri kúrutími. Vissi að það þýddi ekkert að reyna að draga mig fram til að horfa á sjónvarpið fyrr en klukkan níu (hún hefur einu sinni laumast til að breyta klukkunni til að gabba mig en það virkaði ekki). Til allrar hamingju er hún þó vaxin upp úr Bubbi byggir eða hvað það nú heitir. Núna er hún komin inn til efnafræðistúdentsins og þau liggja bæði uppi í rúmi og spila einhvern shoot-em-up tölvuleik (það er að segja hann spilar, hún fylgist spennt með og varar hann við óvinum). Sjálf er ég gjörsamlega vonlaus í svona leikjum og hef verið skotin í tætlur á fyrsta borði þegar ég hef reynt, sem er ekki oft því að mér finnst ekkert sérlega gaman að þeim, en aftur á móti hef ég stundum verið kölluð til aðstoðar í ævintýraleikjum þar sem þarf að finna hluti eða leiðir. Veit ekki hvers vegna þar sem ég finn ekki einu sinni mandarínu á eldhúsbekknum ...

Ég varð fyrir áfalli þegar ég skaust út í Krambúð í gær. Búið að setja upp jólaskreytingar á Skólavörðustígnum. Mér finnst þetta einhvern veginn ekki alveg í lagi, ég er ekki alveg tilbúin að fara að hugsa um jólin ennþá og það þótt ég sé búin að fara í gegnum bæði jólabaksturinn og jólamatinn í vinnunni. Það er allt annað. Kannski endar maður eins og konan í Hólminum, sem Siggi Fúsa sagði sögur af hér í den, sem þurrkaði bara rykið af jólaskreytingunum í desemberbyrjun ár hvert.