Boltastelpan minntist á dögunum á blogginu sínu á kjúklingarétt sem hún hafði fengið heima hjá vinkonu minni og sagði vera þann langbesta sem hún hefði bragðað. Þar sem ég er áhugakona um mat vildi ég gjarna vita meira um þennan rétt:

Amman: -Og hvað var í þessum kjúklingarétti.

Boltastelpan: -Kjúklingur.

Amman: -Já, auðvitað. Hvað fleira?

Boltastelpan: -Sveppir.

Amman: -En þú borðar ekki sveppi.

Boltastelpan: -Nei, ég tíndi þá úr.

Amman: -Og hvað var fleira?

Boltastelpan: -Paprika. Ég tíndi hana líka úr.

Amman: -Nú, hvað var þá svona gott í réttinum?

Boltastelpan: -Sósan, bara.

Amman: -Hvernig var sósan þá?

Boltastelpan: -Hún var rosa góð.

Mikil hjálp í því.

Snitturnar sem ég er að fara að smyrja fyrir fjögurra ára afmæli Sauðargærunnar verða úr sérbökuðu snittubrauði.

Ég kom í Sandholt áðan eftir að hafa keypt annað sem mig vantaði og bað um snittubrauð en þau voru þá bara búin. Ég sá fram á að þurfa að rölta bæinn á enda (ókei, nokkrar götulengdir) í leit að almennilegum snittubrauðum og þar sem ég var ekki búin að fá neitt kaffi í morgun ákvað ég að safna kröftum yfir kaffibolla og pekanvínarbrauði. Settist með þetta út í port og þegar ég var nýsest skálmaði landsliðsbakarinn framhjá og kastaði á mig kveðju. Ég notaði tækifærið og spurði kvurslags bakarí það væri þar sem snittubrauðið kláraðist um hádegi. Hann sagði að það hefði bara verið svona gífurleg snittubrauðssala í morgun, spurði hvernig snittubrauð mig vantaði og hvort ég gæti beðið í korter, hann væri með deig sem væri að fara í ofninn. Ég hélt það nú, varla byrjuð á kaffinu og ólesið Grapevine á borðinu. Og eftir rétt rúmlega korter fékk ég í hendurnar sjóðheit og ilmandi snittubrauð.

Þetta kallar maður nú þjónustu.

Annars verða snitturnar engar venjulegar barnaafmælissnittur. Áleggið verður reyktar svartfuglsbringur og grafin hrossalund, meðal annars.

Efnafræðistúdentinn er farinn í útilegu, ég er ein heima og nenni ekki að gera neitt. Ekki af viti allavega.

Ég gæti náttúrlega lesið einhvern af öllum þessum ólesnu reyfurum sem ég á hér.

Ég gæti farið í langt bað með stórt hvítvínsglas. Eða sest út á svalir með stórt hvítvínsglas. Eða sest í sófahornið með einhvern af ólesnu reyfurunum og stórt hvítvínsglas.

Ég gæti farið að taka til í fataskápnum mínum, sem er yfirfullur, og flokka úr það sem má fara í fatagám. En það væri vit í því og ég er þegar búin að segja að ég nenni ekki að gera neitt af viti.

Ég gæti farið að sofa. Ég er eiginlega hálfsyfjuð.

Mér líst best á hugmyndirnar sem innifela hvítvínsglas.

Ég hringdi áðan í afmælisbarn dagsins. Hann kom sjálfur í símann og tjáði mér óðamála að hann hefði fengið riddarakastala í afmælisgjöf og það fylgdu honum riddarakallar og (hér lækkaði röddin niður í samsærislegt hvísl) riddaradreki sem opnar munninn og það kemur eldur!

Mér heyrðist á honum að hann væri farinn að sjá ýmsa kosti við afmælisdaga og litist bara vel á að vera fjögurra ára.

Efnafræðistúdentinn kemur inn og fer að segja mér einhverjar fréttir sem ég er strax búin að gleyma aftur.

Móðirin: -Æi, nú truflaðirðu mig í tölvuleiknum og ég drapst.

Efnafræðistúdentinn: -Þessum tölvuleik sem þú ert búin að vera að spila í hálft ár?

Móðirin: -Bull, það er langt síðan ég spilaði hann síðast.

Efnafræðistúdentinn: -Fyrir utan í gærkvöldi?

Móðirin: -Ja ...

Efnafræðistúdentinn: -Busted!

Reyndar man ég núna að ég var alls ekkert að spila neinn tölvuleik í gærkvöldi. Þá var ég að lesa Harry Potter. Hlýtur að hafa verið í fyrrakvöld ...

Ég veit samt ekki alveg með þetta hér. Kannski ...

You scored as Sirius Black. You are a gifted wizard and very loyal to your allegiance. Whilst you have a big heart and care very much about those around you, you can be a little arrogant and reckless at times. Sirius Black 80% Severus Snape 80% Ron Weasley 65% Remus Lupin 60% Albus Dumbledore 55% Harry Potter 55% Hermione Granger 50% Draco Malfoy 50% Ginny Weasley 45% Lord Voldemort 45% Your Harry Potter Alter Ego Is...? created with QuizFarm.com

Mig hálfminnir nú að ég hafi tekið þetta próf áður. Sennilega með mjög svipaða útkomu:

You scored as atheism. You are... an atheist, though you probably already knew this. Also, you probably have several people praying daily for your soul. Instead of simply being "nonreligious," atheists strongly believe in the lack of existence of a higher being, or God. atheism 100% Satanism 71% Buddhism 63% Paganism 63% Islam 50% agnosticism 46% Judaism 42% Christianity 33% Hinduism 0% Which religion is the right one for you? (new version) created with QuizFarm.com

Ég sé að tveir merkismenn sem höfðu hvor á sinn hátt mikil áhrif á bandaríska menningu hafa gengið fyrir ætternisstapann í gær. Fyrst var það náttúrlega Scotty, sem er náttúrlega langþekktastur fyrir frasa sem hann sagði aldrei sjálfur. Og svo er það þessi maður hér, sem hafði auðvitað margfalt meiri áhrif þótt fæstir þekktu til hans. Nokkur sýnishorn af því sem hugmynd hans leiddi af sér má sjá hér og hér og hér. Já, og reyndar líka hér.

Jújú, Harrý var alveg að gera sig. Var búin með hann um þrjúleytið. Með betri bókunum í seríunni. Harrý er hættur að gelgjast. Og uppáhaldspersónan mín verður sífellt áhugaverðari.

Ég er hagsýn húsmóðir þegar ég vil það viðhafa og hætt að nenna út seint á kvöldin svo að ég sparaði mér sirka 800 krónur með því að panta Potterinn á amazon.co.uk og fá hann heim á stigapall í stað þess að fara á miðnætti niður á Laugaveg til að sækja bókina. Og nú er Harrý kominn og ég sé fram á að klára hann einhvern tíma í nótt.

Ég var svo glöð yfir þessari hagsýni minni að ég fór í Villtar og vandlátar og keypti mér föt fyrir rúmlega tíuþúsundkall (það er mjög kvenleg hegðun). Hörbuxur og peysu úr silki og baðmull sem er náttúrlega flegin næstum niður á geirvörtur. Ég kann vel við mig í svoleiðis flíkum eins og fram kom hér áðan.

Það rifjaðist annars upp fyrir mér að einu sinni skrifaði kona á femínistapóstlistann og kvartaði yfir bæklingi sem fylgdi með Gestgjafanum af því að fyrirsætan á myndinni var í svo flegnum bol. Pþvu, hún ætti nú bara að sjá hvernig blaðamenn Gestgjafans klæða sig.

En þá er það Harrý.

Það eru flestir eitthvað svo sumarlegir í dag. Greinilegt að margir hafa beðið lengi eftir því að geta klæðst í sumarlegu fötin sín og eru aldeilis að nýta færið í dag. Ég líka. Samt fór ég ekki í pilsið sem ég keypti mér á útsölu um daginn og er alveg gífurlega sumarlegt; vonandi stendur sumarið í nokkra daga í viðbót svo að ég geti notað það að minnsta kosti einu sinni á meðan það er enn í tísku.

Ég er samt í límónugrænum ermalausum bol sem er fleginn langleiðina niður á nafla. Ég var beðin um það fyrir upptöku sem ég var í að vera ekki í fleginni flík að ofan því að þá þarf að meika alla bringuna (helvítis vesen alltaf þetta meik eins og ég þusaði um í gær). Ég kíkti í fataskápinn og komst að því að ég á eiginlega engar flíkur sem ekki eru töluvert flegnar. Einhver óútskýrð sýniþörf líklega.

Annars er ég ekkert ein um það í fjölskyldunni að hafa eitthvað sést í fjölmiðlum þessa dagana, mér skilst að í Mogganum í gær (hef enn ekki séð blaðið) hafi verið stór mynd af Boltastelpunni dótturdóttur minni í aksjón og textinn sem fylgdi: KR-ingurinn kann að fara með boltann (eða eitthvað í þá veru).

Örskömmu eftir að myndin var tekin fékk téður KR-ingur hinsvegar öflugt spark í hökuna og gat því ekki lokið leiknum. Stórhættuleg ofbeldisíþrótt, þessi fótbolti.

Ég var einu sinni illa haldin af tannlæknafóbíu, sem ég er til allrar hamingju algjörlega laus við núna. Aftur á móti er ég enn með meikunarfóbíu.

Jæja, kannski ekki fóbíu. Meira það að mér er meinilla við að láta mála mig og meika. Mér finnst asnalegt að sitja í stól og láta bera alls konar krem og smyrsl og púður og dót á andlitið á mér með púðurkvöstum og penslum, mér finnst asnalegt að láta smyrja varalit á varirnar á mér, og asnalegast af öllu finnst mér að láta mála mig um augun. Sérstaklega þegar settur er maskari. Ég hef ekki sett maskara á mig sjálfviljug í þrjátíu ár og þegar ég hef neyðst til að láta setja á mig maskara hefur aldrei liðið á löngu áður en hann er runninn út um allt og ég komin með dökka bauga undir augun eins og kona í viktoríanskri ástarsorg. Eða eitthvað. Kannski er þetta af því að ég er frekar voteyg. Kannski eru þetta bara ill örlög.

Svo þegar ég stend upp úr stólnum eftir hálftíma penslun og púðrun og útmökun og meikun keppast allir við að segja mér hvað ég taki mig nú vel út og hvað ég sé mikil skvísa og hvað ég hafi breyst rosalega. Sem hlýtur náttúrlega að þýða að venjulega líti ég út eins og amma Drakúla. Sem er ábyggilega rétt en það er alveg óþarfi að vera að hamra á því.

Minnir mig á þegar börnin mín voru lítil og ég var að sýna fólki myndir af þeim. Viðbrögðin voru yfirleitt þau sömu:

Viðmælandi: -Neei, eru þetta börnin þín? Mikið rosalega eru þau falleg.

Móðirin brosir stolt (þetta voru mjög falleg börn).

Viðmælandi: -Þau eru bara ekkert lík þér.

Móðirin glottir út í annað og bíður átekta.

Viðmælandi (áttar sig á því hvað hann sagði): -Æ - nei, sko ég meinti það ekki þannig ... ég meina ... úbbs ...

Ég efast ekkert um að það sé hægt að flikka ögn upp á mig með nógu mikilli meikun og spörslun. Svona eins og þegar Andrés Önd var með snyrtistofuna og sparslaði í frú Rynke Strithår-Vortesen. Mér finnst það bara hundleiðinlegt og útkoman er einhver önnur manneskja en ég er.

Og no way in hell að ég færi að eyða löngum tíma í það á hverjum morgni að setja á mig andlitið.

Mér skilst annars að ég sé í Ísland í dag á eftir. Ómáluð.

Efnafræðistúdentinn liggur hér á rúminu og hlær stórkarlalega yfir einni af matreiðslubókunum mínum. Hann er samt ekki að hlæja að uppskriftunum. Nei, þetta er The Pooh Corner Cookbook og hann er að hlæja að tilvitnunum í Bangsímon og félaga sem dreift er um bókina inn á milli uppskriftanna. Ásamt gömlu teikningunum.

Óskaplega held ég að þeir missi af miklu sem kynnast ekki Bangsímoni nema í Disney-útgáfunni.

Ég var stödd í Hagkaupum í Kringlunni í gær (eftir að hafa verið búin að kaupa slatta af fötum sem mig bráðvantaði svosem ekki á útsölum þar) og rak augun í úrbeinuð kjúklingalæri á tilboði. Ég keypti einn bakka og hér er það sem ég matreiddi:

Kjúklingur með tómötum, kartöflum og rósmaríni

800 g kjúklingalæri, úrbeinuð
nýmalaður pipar
salt
1 tsk paprikuduft
1 msk olía
4-5 tómatar, vel þroskaðir
5-600 g nýuppteknar kartöflur
2-3 rósmaríngreinar
100 ml hvítvín eða eplasíder
100 ml vatn

Kjúklingalærin e.t.v. skorin í minni bita og síðan krydduð með pipar, salti og papriku. Olían hituð á þykkbotna pönnu og kjúklingabitarnir brúnaðir vel á báðum hliðum. Tómatar og kartöflur skorin í fjórðunga og bætt á pönnuna þegar búið er að snúa kjúklingabitunum. Þegar búið er að brúna þá er rósmaríni, hvítvíni eða síder og vatni bætt á pönnuna, e.t.v. bætt við meiri pipar og salti, og svo er lok lagt yfir og þetta látið malla í um 15 mínútur, eða þar til kjúklingurinn er gegnsoðinn og kartöflurnar meyrar.

Það er auðvitað hægt að þykkja soðið með svolitlum sósujafnara en ég gerði það ekki, mér fannst miklu betra að hafa það þunnt og stappa nýuppteknu kartöflurnar saman við það.

Ég var áðan að stytta buxur sem ég er nýlega búin að kaupa mér.

Eyddi löngum tíma í að leita að réttum tvinnalit, mæla styttinguna, brjóta upp á skálmarnar, næla þær upp með títuprjónum, og svo sat ég heillengi og vandaði mig við saumaskapinn. Ósýnileg spor og allt það.

Þegar ég var búin setti ég á mig gleraugun (sem ég þurfti að taka af mér á meðan ég var að sauma svo að ég sæi eitthvað), sléttaði úr skálmunum og dáðist að handbragðinu.

Alveg þangað til ég tók eftir því að ég hafði brotið upp á skálmarnar á réttunni í staðinn fyrir röngunni og saumað þær þannig.