Vonlaus plöggari

Ég er líklega alltof lélegur plöggari fyrir sjálfa mig. Alltaf að missa af einhverjum tækifærum til að koma mér á framfæri. Ég á til dæmis tuttugu ára höfundarafmæli þessa dagana. Það væri kannski tilefni til að gera eitthvað en það var rétt að ég mundi eftir því sjálf svo það er varla von að aðrir geri það. Mig langar reyndar að halda partí, ekki af því að þetta sé eitthvað merkilegur áfangi en mér finnst bara gaman að halda partí, en má alls ekki vera að því. Ekki þessa dagana allavega.

Ég sá líka einhvers staðar áðan að það þótti frétt að Brekku-Villi væri að gefa út nítjándu bókina sína. Ég held að ég hafi einmitt gefið út nítjándu bókina mína á þessu ári (eða átjándu eða tuttugustu, það fer eftir því hvernig er talið) en það var ekki frétt. Samt er ég nú mikið yngri en Villi og hef haft styttri tíma í að skrifa þessar nítján bækur. Eða hvað þær eru annars margar. - Reyndar á ég ekki von á að vera enn að skrifa hálftíræð, ef út í það fer.

Þegar gerður er samningur um að þýða bók eftir einhvern höfund á útlensku og gefa út í Búlgaríu eða einhvers staðar kemur það á forsíðu Moggans. Eða allavega baksíðunni. Þegar ég frumsamdi bók á ensku um árið og fékk hana gefna út af forlagi í Njújork (ókei, reyndar forlagi sem hefur sérstakan áhuga á matreiðslubókum frá undarlegustu stöðum), þá kom aldrei nein frétt um það nokkursstaðar. Enda var ég svosem ekki að láta neinn vita af því, svo það var nú varla við því að búast.

Vonlaus plöggari, sem sagt.

Gerði samt eitt í dag sem ég lofa að láta vita ef eitthvað kemur út úr. Annars mun ég þegja mjög vandlega ...