Nöfn og skammir

Baksturinn búinn en ég held ég geymi brauðterturnar til fyrramáls. Fermingarbarnið var sjálft með mér í bakstrinum í dag og var afar rösk, bakaði tvær tegundir af múffum, tvær ostakökur og aðstoðaði við heilmargt annað, þar á meðal skreytinguna á fermingartertunni. Það var ákveðið að fara milliveginn með nöfnin á tertunni og sleppa Irene Sigríður, enda notar barnið þau nöfn svo lítið að bróðir hennar stóð til skamms tíma í þeirri meiningu að þessi nöfn væru eingöngu höfð til að skamma fólk og það væri til dæmis fyllilega rétt að hann sjálfur (sem heitir bara einu nafni) væri kallaður Úlfur Irene Sigríður þegar hann hefði brotið eitthvað af sér.

Hvernig ætli annars standi á því að börn eru gjarna kölluð öllum sínum nöfnum (allavega skírnarnöfnum) þegar þau eru skömmuð eða hastað á þau? Ég veit að ég gerði þetta sjálf (og á til að gera enn) og það kemur fyrir, þá sjaldan einhver kallar mig Nönnu Valgerði, að mín fyrsta hugsun er ,,hvað gerði ég nú af mér?"

Tertur og nöfn

Ég er að baka fyrir eldra barnabarnið, sem fermist borgaralega á morgun. Það gengur út af fyrir sig ágætlega en ég vildi samt að ég væri búin að fá nýju eldavélina ... jæja, það þýðir lítið að væla yfir því. Hún kemur.

Hún vill fá fermingartertu með nafninu sínu. Ég á samt eftir að fá á hreint hvort ég get látið nægja að skrifa Hekla eða hvort þarf að skrifa Hekla Irene Sigríður McKenzie Árnadóttir. Eða hvort ég má fara einhvern milliveg. Þetta er líklega spurning um eina eða þrjár túbur af glassúr ...

Verst að ég á ekkert tertufat nógu stórt fyrir svona tertu. Verð að grípa til einhverra reddinga. Mér finnst endilega að ég eigi einhvers staðar eitthvað sem hægt væri að nota en ég man ekki hvað það er eða hvar það er að finna. Bömmer.

,,Hraðflutningar"

Einhvers staðar sirka 50 kílómetra norður af Frankfurt í Þýskalandi er smábær sem heitir Staufenberg. Þar eru rúmlega 8000 íbúar. Ábyggilega huggulegur staður og allt það. Þar er einhver pakkamiðstöð DHL.

Einhvers staðar sirka 30 kílómetra suðvestur af Frankfurt er annar smábær sem heitir Saulheim. Þar eru eitthvað rúmlega 7000 íbúar. Ábyggilega vinalegasta þorp og svona. Þar er líka einhver pakkamiðstöð DHL.

Eina ástæðan til að ég veit þetta er að ég var að gá að því áðan hver fjandinn væri orðinn af bókasendingu sem ég átti von á frá Amazon.co.uk og var send af stað 5. apríl. Ég fór semsagt að gá hvort ég hefði ekki fengið svona handy-dandy númer til að rekja feril pakkans. Jújú, passar, og ég sló það inn og fékk þetta:

Track your package
Date Time Location Event Details
Apr 25, 2007 05:22:54 PM Saulheim DE Departure Scan
Apr 07, 2007 03:46:49 PM Staufenberg DE Departure Scan

Einmitt.

Semsagt, Amazon.co.uk sendir pakkann með DHL 5. apríl, hann fer til Staufenberg og fer þaðan aðfaranótt 7. apríl. Síðan spyrst ekkert til hans fyrr en í fyrradag, þegar hann fer frá Saulheim. Nú langar mig að vita:

1) hvar var hann í millitíðinni?
2) hvar er hann núna?
3) hvenær fæ ég hann?
4) á ég að borga fyrir svona þjónustu?

Ég pantaði reyndar tvær bækur í viðbót. Amazon skipti sendingunni og sendi hinar tvær seinna með venjulegum pósti. Þær lögðu af stað 6. apríl og ég fékk þær í hendur 10. apríl.

Glæpakvendið

The case was called United States of America versus Billie Holiday. And it felt like that.

Tilvitnað eftir minni úr bók sem ég hef ekki lesið í 35 ár. Svona slæmt var það nú hreint ekki í yfirheyrslunni sem ég var kölluð í í morgun. En samt ...

Næst þegar ég sé lögguþátt þar sem einhver situr í yfirheyrslu með lögfræðing sér við hlið get ég allavega sett mig í spor aumingja sakborningsins. Nema það var reyndar gluggi á herberginu og það sneri enginn upp á handlegginn á mér og lögfræðingurinn þurfti aldrei að segja ,,Not another word" eða eitthvað ámóta. Og ég tók ekki eftir að það væri spegill á veggnum þannig að sennilega hefur enginn staðið hinum megin og fylgst með öllu saman. Svo að þetta var alveg í lagi.

En ég var náttúrlega líka með tandurhreina samvisku. Sem er alltaf stór kostur. Þurfti samt að skrifa undir skýrsluna sem ,,sakborningur", það var frekar sérkennileg tilfinning. Einhverntíma hef ég sennilega gerst brotleg við 19. grein áfengislaga. En ekki þá 20. Né heldur ber ábyrgð á nokkrum brotum á henni.

Boltastelpan er að vonast eftir óvæntu skemmtiatriði í fermingarveislu sinni á sunnudaginn: Að lögreglan birtist grá fyrir járnum, handtaki ömmuna og færi hana í tugthús. Ég held að hún verði nú af þeirri skemmtun en hef verið að hóta henni því að ég verði örugglega sett í farbann og komist ekki með henni í ferðina sem ég gef henni í fermingargjöf. Henni finnst það besta mál þar sem hún vill hvort eð er frekar taka einhverja vinkonu sína með en ömmu gömlu ...

Kona á rangri hillu

Samkvæmt netprófi sem ég var að taka áðan hjá tickle.com er ég bara alls ekki á réttri hillu í lífinu:

Nanna, your true talent is mechanical ability

You're curious about how things work and enjoy tinkering with machines. People like you can be both self-sufficient and a great help to others. You are much better than most people at fixing things — whether it's changing a flat tire or tightening a leaky faucet.

How do we know that's your true talent? While you were taking the test, we calculated your responses to each test question and rated your skills in 5 areas. You scored highest on mechanical ability.

No matter what kind of career you choose, you'll enjoy it most if it involves working with your hands or seeing the tangible results of your efforts.

Ég á semsagt að hætta að bíða eftir að einhver aumki sig yfir mig og komi til að gera við leka eldhúskranann og druslast til að gera það sjálf.

Hmm, það er reyndar líklega alveg rétt.

Bjargið klappstýrunum ...

... eða nei, líklega er það nú ekki málið.

Fulltrúi Íslands á listanum yfir bestu veitingastaði heims

Ókei, ég hef ekki borðað á mörgum stöðum á nýja listanum yfir bestu veitingastaði í heimi. Eiginlega bara á Noma, og þó ekki því að það var ekki á veitingastaðnum sjálfum, heldur í veislusalnum þeirra. En ég hef reyndar borðað hjá René Redzepi oftar.

Svo hef ég setið til borðs með Andoni Aduriz, yfirmatreiðslumeistara á Mugaritz, sem er þarna kominn í 7. sæti. Ábyggilega vænsti drengur en þar sem hann talar líklega ámóta mikið í ensku og ég í spænsku varð fátt um samræður.

Ég er alltaf á leiðinni á St. John en það hefur einhvernveginn aldrei orðið úr því ennþá.

Annars veit ég ekki með þennan lista. Árið 2002 var nefnilega veitingastaðurinn ,,Blue lagoon, Iceland" í 44. sæti. Á lista yfir bestu veitingastaði heims. Maður spyr sig ... Ég meina, ég borðaði í Bláa lóninu það ár, að mig minnir. Ágætis matur, en ...

Grænu skrefin ...

Ég sá þetta á mbl.is - um fækkun á strætóferðum:

,,Um sé að ræða lengingu á biðtíma á milli ferða og verður biðtími á sumum leiðum allt að 30 mínútum í stað 15 mínútna venjulega."

Ef einhver í umhverfisráði ferðaðist nú einhverntíma með strætó, þá mundi fólk kannski vita að strætó gengur alls ekki á 15 mínútna fresti núna og hefur ekki gert í 1-2 ár. Vagnarnir ganga flestir á 20 mínútna fresti á virkum dögum. 30 mínútna um helgar.

Þetta heitir að laga leiðakerfið að þörfum notenda.

Ég ætla nú að reyna að labba sem mest í vinnuna í sumar. Ef veðrið verður sæmilegt.

Það verða græn skref.

Bílastæðavandræðaleysi

Fólk sem gerir engar kröfur um bílastæði, segir Hrafn Gunnlaugsson. Ég hélt að ég væri nú næstum ein um það.

Annars er ekki sérlega mikið um bílastæði á þessum hluta Grettisgötunnar á kvöldin, minna en á Kárastígnum. Og þarf að borga í stæði á daginn. En þetta er ekki að trufla mig neitt sem heitir þar sem ég er og verð bíllaus.

Ég held að þetta gæti samt verið mun verra. Ég er ekki einu sinni viss um að neinn í þessu húsi eigi bíl; allavega hef ég ekki séð gömlu konuna á efstu hæðinni eða gömlu hjónin á jarðhæðinni setjast undir stýri. Heldur ekki strákana á hæðinni fyrir neðan mig en það er reyndar ekki að marka, ég er ekki 100% viss um hvernig þeir líta út.

Ég sé líka að það er alveg óvenjulega lítið af jeppum hér í nágrenninu. Reyndar sá ég engan þegar ég leit út um stofugluggann áðan. Kannski er þetta svoddan fátækrahverfi. Kannski búa eintómir Pólverjar, gamalmenni og sérvitringar hérna í grenndinni. Eða kannski er fólk bara svona skynsamt hér og kaupir litla bíla til að geta frekar lagt þeim.

En ég mundi nú ekki flytja í sextíu hæða blokkina hans Hrafns. Held ég. Mér leiðist útsýni, svona almennt séð. Þó með nokkrum undantekningum. Esjan er ekki ein af þeim.

Aðalkosningamálið

Ég er búin að uppgötva af hverju ég hef ekki nennt að horfa á nokkurn einasta kosningaþátt í sjónvarpi hingað til. Hef reyndar byrjað á einhverjum en alltaf gefist upp.

Það er ekki að ég hafi engan áhuga á pólitík. Neinei. En ég hef bara engan áhuga á aðalmáli þessarar kosningabaráttu.

Sem er - ef marka má af áherslunni sem þetta málefni fær í allri fjölmiðlaumfjöllun, hvort sem eru fréttir, umræðuþættir eða annað - skoðanakannanir.

Skoðanakannanir geta alveg verið áhugaverðar. Jafnvel skemmtilegar.

En fyrr má nú rota en dauðrota.

Stundum fær maður á tilfinninguna að sumir fjölmiðlamenn (já, og reyndar líka stjórnmálamenn) noti skoðanakannanir óspart af því að það er svo auðvelt að ræða þær og spyrja um þær án þess að þurfa að setja sig inn í málin.

Allavega fælir þetta mig frá skjánum. Og útvarpinu. Og gott ef ekki forsíðum blaðanna líka.

Mér finnst aftur á móti að einhver ætti að kanna skoðun fólks á því hvað á að gera við brunarústirnar í miðbænum. Sem fyrst. Áður en farið er að eyða mörghundruð milljónum í eitthvað sem ég hef grun um að mikill meirihluti Reykvíkinga sé alls ekki sammála.

En ég gæti haft rangt fyrir mér. Það er jú ekki búið að skoðanakanna málið.