Bókaverðhækkun (nei, ekki hjá Forlaginu)

Ég var að fá (lítinn) bókapakka frá amazon.co.uk. Hann er skuldfærður á Visakortinu fyrir 11 dögum og þá borgaði ég 6059 krónur fyrir bækurnar. Ef ég væri að panta þær núna þyrfti ég að borga 6.936 krónur. Í janúar síðastliðnum pantaði ég pakka sem kostaði svo til nákvæmlega sömu upphæð í pundum og borgaði fyrir hann 4.352 krónur.

Ég held að það verði ekki mikið um bókapantanir á næstunni. Nú borgar sig að kaupa íslenskt.

Ein bókin í pakkanum heitir því langa nafni How to Feed Your Whole Family a Healthy Balanced Diet, with Very Little Money and Hardly Any Time, Even If You Have a Tiny Kitchen, Only Three Saucepans (One With an Ill-Fitting Lid) and No Fancy Gadgets - Unless You Count the Garlic Crusher ...

Ég held að hún eigi eftir að koma sér vel.

Lífsleikniritstjórinn

Forleggjarinn er búinn að útnefna mig matar- og dónabókaritstjóra Forlagsins. Það starfsheiti er samt ekki komið á heimasíðuna. Enda er ég nú með ýmislegt fleira á minni könnu, matreiðslu- og kynlífsbókaútgáfan er ekki það viðamikil að ég geti ekki annað öðru svona í hjáverkum.

En þegar glöggt er að gáð er reyndar kynlífsbókaútgáfan mun líflegri en matreiðslubókaútgáfan hjá Forlaginu þetta árið. Ritstjórinn vill þó ekki alveg taka á sig ábyrgðin á þeirri þróun og hlutfallið gæti nú breyst strax á næsta ári. Án þess þó að dónabókunum fækki endilega ...

Eins og staðan er núna

Uppáhaldsfrasi bankamanna þessa dagana: ,,Eins og staðan er núna ..." Virðist aftur á móti ekkert segja um hvernig staðan verður morguninn eftir.

Eins og staðan er núna er ég voðavoða fegin að hafa borgað Ítalíuferðina og gistinguna í Róm í vor, þegar evran stóð í 118 krónum.

Eins og staðan er núna held ég að það sé vænlegast að nota gleraugnatrikkið þegar Visareikningurinn kemur eftir Ítalíuferðina.

Eins og staðan er núna held ég að það verði alveg ljómandi gott að slappa af þarna syðra í 20 stiga hita.

Hvirfilbylur á Bræðraborgarstígnum

Í svona haustgjólu myndast hringiða hér úti á veröndinni. Vindurinn blæs sölnuðu laufi af trjám í næstu görðum inn á pallinn og þar hvirflast það hvern hringinn af öðrum, endalaust; þegar blæs rösklega tekst það á loft, jafnvel einn eða tvo metra, og þyrlast þar hratt í hringi; fellur svo niður þegar léttir aðeins á vindhviðunum. Og maður horfir á þetta og verður ósjálfrátt hugsað til hvirfilbylja og Galdrakarlsins í Oz, og þegar þarf að ganga þarna þvert yfir til að ná sér í kaffi (kaffistofan er í næsta húsi) er ekki laust við að maður sé smeykur um að þyrlast upp í loftið eins og Dórotea og hverfa til smaragðaborgarinnar eða jafnvel vondu nornarinnar í vestri.

En ég er víst að fara til borgarinnar eilífu en ekki smaragðaborgarinnar og fer þangað vonandi með flugvél en ekki hvirfilbyl.

Freyðivínsmorgunverður í kreppunni

Freyðivín, hráskinka, ostar, massív súkkulaðikaka og fleira gott í morgunmatinn - það var bara ekkert slæmt. Forlagið er nefnilega eins ár í dag, þ.e. það er ár síðan JPV og bókaútgáfa Eddu sameinuðust undir einum hatti. Og rétt rúmir ellefu mánuðir síðan ég flutti hingað vestureftir, reyndar aðeins á undan öðrum úr Síðumúlanum.

Þetta er búinn að vera afskaplega góður tími, finnst mér. Þannig að ég óska okkur bara til hamingju með afmælið.

Glitzier

Ég var að lesa yfir smátexta á ensku þar sem Glitnir var nefndur og renndi honum í gegnum leiðréttingarforrit í tölvunni. Sem breytti Glitnir allstaðar í glitzier.

Á kannski ekki alveg við í dag, ég held einmitt að glitnir sé aðens minna glitzy en fyrir helgina.

Sushivísitalan vinnur með Obama

Samkvæmt bandarísku sushi/steikarvísitölunni vinnur Obama forsetakosningarnar.

Því meira sushi, þeim mun fleiri atkvæði til demókrata.

Og því fleiri steikarstaðir í hlutfalli við sushistaði, þeim mun fleiri atkvæði til repúblikana.

Obama getur samt ekki treyst alveg á sushivísitöluna því fólki fjölgar örar í steikarborgunum en sushiborgunum.

Fyrirsögn sem smellpassar

Það eru náttúrlega eiginlega allar fyrirsagnir á Blogggáttinni núna um Glitni og banka og kreppu og vesen. Svo að þegar ég sá þar fyrirsögnina Væntanlegt á GameOver.is hélt ég náttúrlega að þar væri upptalning á nokkrum bönkum og fjármálafyrirtækjum og fjölmiðlum og hinu og þessu.

Það hefði nú verið viðeigandi.

Matarblöð

Jónas hrósar mér svoleiðis að ég roðna bara oní tær. Eða mundi gera það ef ég væri ekki löngu hætt að roðna.

Honum finnst að ég eigi að vera ritstjóri Gestgjafans. Það finnst mér ekki. Mér hefur nú reyndar aldrei boðist það en ég myndi segja eins og Sarah blessunin Palin segist hafa sagt - thanks, but no thanks. Nema ég mundi meina það. Ekki aaaalveg draumadjobbið mitt. Síst af öllu eftir að blöðunum fjölgaði í sautján á ári. Það er nú meiri andskotans vitleysan, það er ekki séns að gefa út gott matarblað á því tempói, allavega ekki nema með miklu fjölmennara starfsliði en þarna er úr að spila. Reyndar man ég ekki eftir nokkru einasta góðu matarblaði sem kemur út oftar en mánaðarlega. Hvergi í heiminum.

En ég mundi vissulega ekki vera með mikið af frægafólksbrúðkaupum ef ég ritstýrði matarblaði. Eða bara satt að segja eiginlega engin. Það er líka riskí bissniss, maður getur lent í því að frægafólkið skilji áður en næst að birta brúðkaupsmyndirnar. Kom einmitt einu sinni fyrir á Gestgjafanum.

En jú, einu sinni kom ég nálægt matarblaði sem hefði kannski getað orðið nokkuð gott með tíð og tíma.

Lifur með balsamgljáðum lauk

Búin að fá nóg af þessu banka-milljarða-gjaldþrotatali, aftur á móti er hér framlag mitt til sparnaðarráðstafana í tilefni dagsins. Lifur og laukur, það verður nú ekki mikið ódýrara. En þetta er náttúrlega ekki fyrir þá sem vilja brúna sósu með öllu.

Lifur með balsamgljáðum lauk

6-700 g lambalifur
1 msk hveiti
pipar
salt
3 laukar
1 tsk sykur
2 msk olía
2 msk smjör
4 msk balsamedik (þarf ekkert að vera fín sort)
blöð af 1 rósmaríngrein, söxuð smátt (eða þurrkað, svona upp á sparnaðinn)

Snyrtu lifrina og skerðu hana á ská í (tæplega) 1 cm þykkar sneiðar með beittum hníf. Veltu henni upp úr hveiti krydduðu með pipar og salti og láttu hana liggja nokkra stund. Skerðu laukinn í sneiðar og losaðu þær sundur í hringi. Hitaðu 1 msk olíu og 1 msk smjör á stórri, þykkbotna pönnu. Settu laukinn út í ásamt sykri og svolitlu salti og láttu hann krauma við hægan hita í 15-20 mínútur, eða þar til hann er gullinbrúnn og alveg meyr. Hrærðu öðru hverju. Taktu svo laukinn upp og settu á disk. Hækkaðu hitann og settu afganginn af olíunni og smjörinu á pönnuna. Steiktu lifrina í um 1 mínútu á hvorri hlið við háan hita en taktu hana svo af pönnunni og haltu henni heitri. (Líka afskaplega gott að grilla lifrina á grillpönnu.) Settu laukinn aftur á pönnuna, helltu balsamediki yfir, bættu rósmaríninu við og láttu sjóða þar til edikið hefur þykknað aðeins. Helltu lauknum á fat, settu lifrina ofan á og berðu fram t.d. með kryddjurtabættri kartöflustöppu. Eða bara soðnum, nýjum kartöflum.

Everybody's fallin' in batches, pyromaniacs striking matches ...

Ég verð samt að bæta örlitlu við síðustu færslu.

Ég er svo ansihreint stálheppin að vera ekki fjárfestir, einkum og sérílagi ekki í Glitni. En ef ég væri það mundi ég spila þetta hér. Eða ég geri það reyndar hvort eð er. Ekki biðja mig að útskýra ...

Glitnir, gjafir, sjeikar og barnabörn

Eldra barnabarnið hafði haft einhverjar spurnir af Glitnismálum í morgun og þegar hún hitti móður sína í hádeginu hafði hún mikinn áhuga á að vita hvar ég væri með mín viðskipti. Hún hafði nefnilega áhyggjur af því að ég hefði tapað peningunum mínum og hefði þarafleiðandi ekki efni á að kaupa gjafir handa sér á Ítalíu ...

Nei, ætli það verði þá ekki frekar vegna gengismála ef ég tími ekkert að kaupa handa henni. Mín viðskipti eru annars aðallega við Kaupþing og þar treysti ég á blessaðan sjeikinn, hann hlýtur að bjarga málum ef á þarf að halda. Glitnismenn klikkuðu á því að vera ekki með sjeik í bakhöndinni.

Annað hef ég eiginlega ekki um bankamál að segja. Ekki minn tebolli.