Þetta var nú bara alveg ljómandi ágætt.
Ég var semsagt að koma að norðan þar sem ég var að halda upp á 30 ára stúdentsafmælið með hópi af góðu fólki. Og þetta verður satt að segja bara skemmtilegra með árunum.
Ég tók reyndar smáforskot upp á eigin spýtur af því að ég fór norður á fimmtudegi og fór í margra rétta sælkeraveislu hjá Friðrik V - sem að sjálfsögðu brást ekki vonum mínum og reiddi fram alls konar kræsingar úr hreindýralifur, saltfiskþunnildum, rabarbara, skyri og guðmávitahverju - eða ég veit það reyndar en nenni ekki að telja þetta allt upp - en gott var það. Ég fór hins vegar beint heim að veislunni lokinni, enda búin að vera eftir alla eldamennskuna undanfarna daga.
Morguninn eftir var svo farið í ekkisvoóvissa óvissuferð frá Gamla skólanum austur í Mývatnssveit - við vorum um 60 í hópnum svo að það var ágætlega mætt úr sumum bekkjum, ekki síst mínum (við vorum 16 sem útskrifuðumst úr F-inu og þarna mættu 9). Á leiðinni var skipt í lið sem héldust alla ferðina og kepptu sín á milli í leikjum - og þótt ég sé þekkt fyrir litla hrifningu af samkvæmisleikjum var þetta vel heppnað því að hópurinn blandaðist svo vel. Liðin voru einkennd með höfuðfötum og mitt lið bar jólasveinahúfur.
Ég hafði svolitlar áhyggjur af því að ratleikur í Dimmuborgum yrði of erfiður fyrir vesalings hnéð á mér sem hefur fengið að kenna á ýmsu að undanförnu en létti mjög þegar ég áttaði mig á því að í hópi jólasveinanna voru tveir læknar og einn hjúkrunarfræðingur (og ekki langt að fara að sækja prestinn ef í óefni hefði stefnt). Enda þoldi hnéð þetta alveg þar til komið var að sveiflum á dansgólfinu þegar leið á nóttina ...
Við borðuðum hádegismat, kryddaðan með mýi, í léttri rigningu við Grjótagjá (,,sem ég á," eins og Þórhallur bekkjarbróðir minn tók réttilega fram) en enginn hætti sér í gjána þótt ýmsar sögur af gjáarferðum væru rifjaðar upp en aftur á móti var farið í Jarðböðin (sem Þórhallur á víst eitthvað í líka). Þaðan var svo farið í Sveinbjarnargerði, sem er reyndar í okkar huga órjúfanlega tengt hænsnabúskap en við fengum nú bara svína- og lambakjöt þar. Og skemmtum okkur afskaplega vel á einstaklega fallegu kvöldi; fórum svo í bæinn þar sem sumir fóru nú bara í bólið þótt snemmt væri (úthaldið eitthvað að bila) en hinir fóru á Vélsmiðjuna og dönsuðu fram eftir nóttu.
Svo var bara notið sólar á Akureyri á laugardaginn (það var nóg af henni) alveg þar til komið var að partíinu hjá Inga og Möggu og þaðan var farið á MA-hátíðina í Íþróttahöllinni - þegar átti að fara að hringja á leigubíla til að koma öllum á staðinn kom í ljós að það eru svo margir í hópnum hættir að drekka og voru á bíl að þess þurfti víst ekki ...
Hátíðin var ágæt (þótt ég hafi fengið betri mat frá Bautanum en það sem þarna var boðið upp á). En líklega er aldurinn farinn að segja til sín - eða kannski er það bara hnéð - því að ég fór heim um eittleytið. Þurfti bara að ganga rétt yfir götuna því að ég gisti á Edduhótelinu - þó ekki á gömlu vistinni, heldur í nýja hlutanum; það hefðu okkur sem bjuggum á vist hér í gamla daga þótt miklar lúxusvistarverur. En ég gat ekki varist þeirri hugsun þegar ég gekk þarna um ganga þar sem ljós kviknuðu sjálfvirkt þegar maður nálgaðist að gott væri nú að þetta var ekki svona í gamla daga, þegar maður var að koma heim úr Sjallanum og reyna að laumast inn á herbergi án þess að rekast á Tryggva skólameistara (og þó; hann hefði náttúrlega heldur ekki getað gengið um á náttsloppnum í skjóli myrkurs til að grípa syndaselina).
Ég skaust inn á gömlu vistina líka (sá að Speni heitir núna Baldursheimur, það þóttu mér vond skipti) og það er allavega búið að skipta um teppi þar. Jú, og eitthvað töluvert hefur verið flikkað upp á herbergin og ekki lengur hægt að laumast inn í herbergi á kvennavist að næturlagi til að hvolfa blásaklausum og fáklæddum stúlkum uppfyrir rúm (en sumar þeirra áttu reyndar til að bregðast við slíku af fyllstu hörku og það var rifjuð upp saga þar sem þrír drykkfelldir Skagfirðingar áttu fótum fjör að launa).
Ég hlakka til eftir fimm ár.
