Kökubakstur

Ég er að baka. Fyrir fermingarveislu, nánar tiltekið. Mér finnst gaman að baka en það eru tveir gallar við svona bakstursdaga:

1) Það fer allt of mikill tími í að bíða. Þetta eru meira og minna kökur sem þurfa langan tíma í ofninum og þar sem ég er bara með einn ofn núna er ekkert endilega mikið að gera á milli. Nema:

2) Þvo upp. Sem er hinn gallinn. Allar þessar skálar og sleikjur og þeytarar og mæliskeiðar og allt það sem maður þarf stöðugt að vera að þvo. Venjulega ekki sérstakt vandamál en þar sem ég er enn uppþvottavélarlaus ...

Mikið verður nú gaman þegar ég fæ nýju flottu eldavélina mína. Sem er með tveimur ofnum svo að 1) ætti að lagast talsvert. Og þá set ég hana undir gluggann og tvöföldu uppþvottavélina mína þar sem gamla rafmagnseldavélin er núna. Og svo sest ég og þarf bara ekki að gera meira, eða hvað það nú var sem bakaradrengurinn sagði.

Nema ég er auðvitað Hérastubbur. Sauðargæran getur fengið að leika bakaradrenginn.

Þá verður nú gaman. Verst að þá verða líklega allar veislur búnar sem ég þarf að baka og elda fyrir. Í bili.

Matarást komin á vefinn

Í dag var opnað fyrir rafrænan aðgang að Matarást - hún er orðin hluti af Vefbókum Eddu. Sem allir ættu nú að vera áskrifendur að miðað við allan þann fróðleik sem þar er að finna ...

Bjartsýnishjal

Einu sinni komu út samtímis tvær bækur um Póstinn Pál og köttinn Njál. Önnur hét Happadagur og hin Óhappadagur. Sú fyrrnefnda rann út eins og heitar lummur, hin hreyfðist ekki. Nú er að vita hvort ég fæ fleiri lesendur á þetta en færsluna í morgun.

Það semsagt rættist bara úr deginum þegar til kom. Allt í sómanum í vinnunni og á heimleiðinni fór ég svo í Kokku og pantaði mér nýja eldavél sem ég ætti að fá eftir svona sex vikur - einmitt þegar ég er að byrja að elda fyrir nýja matreiðslubók - það verður nú gaman.

Já, og svo byrjaði ég að plana 55 ára afmælið mitt. Ekki ráð nema í tíma sé tekið.

Svo fór ég heim og eldaði kjúklingalæri í rauðvíni með stöppu úr sætum kartöflum handa pabba og mömmu (sem hafa verið hjá mér síðustu dagana) og einkasyninum. Ekki slæmt.

Nú ætla ég í heitt bað og svo er það bara Jericho og rólegheit.

Svartsýnisraus

Dagur sem byrjar á því að maður þvær hárið með hárnæringu í staðinn fyrir sjampói, gleymir nestinu sínu heima, hleypur á eftir strætó og fer svo út úr honum á vitlausum stað, hellir niður kaffi og reynir að opna tölvuna með lykilorðum frá tveimur fyrrverandi vinnustöðum getur varla orðið góður, er það?

Villi og Fabio

Sko, ég bý rétt við Hlemm. Og þótt ég sé ekki fjölskylda, þá veit ég ekki betur en þetta sé fjölskyldusvæði. Samt vill Villi ekkert fyrir mig gera ...

Truflar mig svosem ekkert. Ég hef satt að segja meiri áhyggjur af atvinnuhorfum blessaðs karlsins hans Fabios.

Fabio er líka alvörukarlmaður og hraustmenni mikið. Einu sinni var hann að fyrirsætustörfum í rússíbana (don't ask). Þá flaug gæs á hann. Fabio hlaut ekki skeinu en gæsin lifði áreksturinn ekki af.

Annars sé ég - þegar ég les fréttina betur - að Fabio sjálfur er líklega ekki í neinni hættu. Mér sýnist einmitt verið að leita að fleiri Fabioum. Nema kannski með aðra hárgreiðslu.

Þó líklega ekki Villa.

Knattspyrnukappinn

Ég gleymdi annars að geta þess áðan að gagnlega barnið á afmæli í dag; hún er aldarþriðjungs gömul. Það eru samt ekki aðalviðburðurinn á því heimili. Ónei, því að í morgun lék Sauðargæran sína fyrstu alvöru fótboltaleiki; 8. flokkur Víkings fór í Hafnarfjörðinn og spilaði við FH. Fjögur lið frá hvorum. Sauðargæran spilaði tvo leiki og liðið hans vann báða; hann skoraði eina markið í öðrum leiknum, enda hafði hann lofað móður sinni marki í afmælisgjöf. Og maður stendur við slík loforð.

Drengurinn er mjög stoltur af afrekum sínum.

Veisluhelgin

Var að koma frá Selfossi, þar sem árshátíð Eddu var haldin í gærkvöldi á hótelinu og boðið upp á gistingu á eftir. Ég notfærði mér það og hætti á að skilja foreldra mína, sem gista hjá mér þessa dagana, eina eftir í íbúðinni. Gömlu hjúin hafa að vísu látið sig hverfa núna (eru væntanlega í fermingarmessu, þar sem verið er að koma næstelsta dóttursyninum í kristinna manna tölu) en ég sé þess engin merki að þau hafi nýtt tækifærið og haldið brjálað partí, þrátt fyrir umtalsverðar vínbirgðir sem til eru á heimilinu um þessar mundir (gjafir og afmælisleifar til viðbótar við ágætt úrval sem ég átti fyrir). Ég verð greinilega að fara að gera alvöru úr því að drekka meira. Ég veit að ég er alltaf að tala um það en einhvernveginn verður minna úr framkvæmdum.

Hótelherbergið mitt var bara ljómandi þægilegt en ég veit ekki hvort það var tilviljun eða hvort það er vegna þess hve aldurhnigin ég er orðin að það var greinilega ætlað fyrir fatlaða.

Árshátíðin fór annars hið besta fram (allavega framan af en ég fór mjög snemma í háttinn, hálfþreytt eftir dagana á undan) og skemmtiatriðin voru bara skemmtileg þótt dansatriði Heiðars og Kristins standi óneitanlega uppúr. Að vísu skilst mér að kalla hafi þurft Selfosslögregluna út en það var ekki vegna blóðugra slagsmála, heldur veskjahvarfs.

En nú er það fermingarveisla á eftir og þar með lýkur mikilli veisluhelgi. Reyndar er aftur veisla um næstu helgi - en bara ein.