Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu
Ég tók til í matreiðslubókasafninu. Það hafði á engan hátt tilætluð áhrif. Ég held að hilluplássleysið (les: bókastaflar á borðum og gólfum) hafi aukust fremur en minnkað af einhverri dularfullri ástæðu.
Hér er matreiðslubók sem mig vantar greinilega. Vantar kannski íslenska uppskrift þarna - það var jú engin sérstök uppskrift í neinni Grýlusögunni, svo ég muni. Né heldur í sögunni um Kjartan.
Hmm ... tíminn virðist frosinn fastur kl. 14.31 á fimmtudegi. Í samskiptum mínum og Bloggers allavega.
Hvernig stendur annars á því að blogg sem ég skrifaði áðan (Gengishagnaður ...) birtist eins og ég hafi skrifað það um miðjan dag í gær?
Þegar ég pantaði hótelið í Róm í sumar bölvaði ég þegar greiðslan fyrir herbergið var strax tekin út af Visareikningnum mínum.
Ég sá auglýsingu á einhverjum netmiðli áðan frá einhverjum ágætum forvarnarsamtökum þar sem stóð ,,veist þú hvað barnið þitt ætlar að gera um verslunarmannahelgina?" Maður planaði nú stundum djammið aðeins fram í tímann á mínum sokkabandsárum - ég man að þegar við vinkonurnar vorum fimmtán ára ákváðum við með að minnsta kosti viku fyrirvara að við ætluðum að tjalda við Miðgarð en ekki Húnaver - en það er þrátt fyrir allt tíu og hálfur mánuður að næstu verslunarmannahelgi svo að það er til fullmikils ætlast að foreldrar viti hvað krakkaskammirnar ætla að gera. Sennilega gleymdist nú bara að skipta auglýsingunni út.
Af FAQ-lista hótelsins sem ég ætla að gista á í Róm í næsta mánuði - allt spurningar sem þau hafa í alvöru fengið:
Ég þarf að láta taka mynd á eftir sem á að vera af grillrétti.
Það hlaut að koma fljótt.
Ég ætlaði að mæla áðan hvað matreiðslubókastaflinn við hliðina á tölvunni væri orðinn hár.
Ég þorði ekki annað en gá að grillinu á svölunum áðan en það virtist standa traustum fótum og yfirbreiðslan hafði ekkert haggast. Náttúrlega eru svalirnar svo þröngar að það er ekkert mikið pláss fyrir grillið að fjúka eitt eða neitt ... En ég lít örugglega á það aftur áður en ég fer að sofa, á veðrið ekki að vera verst um miðnættið? Aldrei þessu vant tek ég eftir veðrinu, annars er ég einhver veðurónæmasta manneskja sem ég veit um; mamma hefur stundum hringt að norðan til að spyrja hvort nokkuð hafi farið úr skorðum hjá mér í einhverju hávaðaroki og ég spyr bara ,,ha, hvaða óveðri? ég hef ekki tekið eftir neinu ..."
Ljósmyndarinn sem ég beið eftir um daginn kom áðan. Reyndar hafði komið í ljós í millitíðinni að hann var blásaklaus og blaðamaðurinn sem átti að senda hann til mín líka, hann hafði aldrei fengið tölvupóstinn sem ég sendi honum um staðfestingu á tímasetningu.
Ég ákvað að prófa megrunarkúrinn sem ég minntist á fyrr í dag. Sit í stólnum mínum og góni á sjónvarpið án þess að hugsa.
Það hringdi maður áðan og sagðist vera á leiðinni í bæinn að færa mér stikilsber úr eigin uppskeru.
Ég gæddi mér á sláturtertu með berjasósu og rabarbarakaramellu í eftirrétt í hádeginu í boði Stefnumóts bænda og hönnuða.
Er ekki til einhver bók sem heitir Hugsaðu þig grannan eða eitthvað svoleiðis? Ég veit ekkert um það en samkvæmt þessari rannsókn borðar fólk sem brýtur heilann mikið töluvert meira en þeir sem sitja bara og góna á sjónvarpið eða eitthvað, en brennir hinsvegar nánast ekkert fleiri hitaeiningum.
Og barnið heitir í þessu tilviki Karl Rove. Meiraðsegja honum finnst McCain fara yfir strikið í sjónvarpsauglýsingum sínum.
Nýbakaður Íslandsmeistari kom við áðan með medalíuna um hálsinn og frekar kát. Þær stelpurnar ætla að hittast í kvöld og halda upp á sigurinn þannig að hún fær ekki kvöldmatinn sem hún mátti velja ef þær ynnu fyrr en annað kvöld. Hún valdi sér kjötbollur og brúnaðar kartöflur; ég held að foreldrar hennar séu ekkert yfir sig spenntir.
