Undarlegar draumfarir

Þórdísi dreymdi ókind í bjarnarlíki í nótt. Mig dreymdi líka undarlegan draum með furðudýrum; eitthvert dýr fæddi í stofunni hjá mér fimmtán lítil og krúttleg smádýr og eitt stórt, vanskapað skrímsli. Hlýtur að vera kosningatengt; fimmtán borgarfulltrúar og hvað??? Hægt að túlka þetta á ýmsan hátt.

Búin - að ýmsu

Búin að kjósa. Illu er best aflokið.

Búin að kaupa í kvöldmatinn. Klausturbleikju sem verður grilluð ef ég er í þannig stuði en annars steikt. Kryddjurtakartöflur með (nema handa Sauðargærunni, sem vill ekki ,,skítugar" kartöflur). Riesling frá Trimbach með. Súkkulaðikaka á eftir, sennilega með litchi, kíví, ferskjum fíkjum og mangosteen. Svo nokkrir góðir ostar að narta í og meira Riesling. Eða púrtvín. Súkkulaði og kók handa börnunum. Við verðum bara fjögur, ég, gagnlega barnið og barnabörnin. Barnabörnin ætla reyndar að gista.

Búin að þvo þvott, og eins og áður hefur komið fram er nýja þvottavélin mín svo snjöll að hún skilar honum þurrum og allt að því samanbrotnum. Ég var að lesa einhvers staðar á dögunum að hjá nútímahúsmóður færu meiri tímar í þvotta en fyrir hundrað árum. Kannski, en ekki hjá mér.

Búin að fara með fatapoka í Sorpu. Nú get ég farið að kaupa mér meiri föt sem mig vantar ekki. Það er allavega pláss fyrir þau.

Búin að taka til - æi, nei, reyndar ekki. En byrjuð.

Þetta er allt í áttina.

Og svo fékk ég heyrnina aftur.

Svartsýni og bjartsýni

Ég er með einhverja fjandans hellu fyrir vinstra eyranu og er eiginlega heyrnarlaus á því þessa stundina. Sem væri allt í lagi ef mig verkjaði ekki svolítið í eyrað líka. Líklega er þetta einhver háskaleg sýking og ég missi heyrnina varanlega.

Nei, ég er ekki í bjartsýnisskapi í dag. Aldrei þessu vant.

Tengist samt ekkert vinnunni, einkalífinu, fjármálunum, afkomendunum eða veðrinu. Ekki kosningunum heldur, enda var ég búin að gleyma að þær eru á morgun. Þetta er bara almenn bölsýni. Eða kannski er ég bara svona af því að ég vildi miklu heldur vera enn úti í Alsace ...

Kannski ég hætti bara í vinnunni upp úr hádegi og hreiðri um mig á einhverju kaffihúsi. Vínbarinn mundi líka henta vel en þar er ekki opnað fyrr en fjögur - og svo hef ég engan að fara með. Bömmer.

Kosturinn við heyrnarleysið er aftur á móti sá að ég get bara snúið vinstri vanganum að öllum sem ég nenni ekki að hlusta á. (Það má samt ekki oftúlka þetta; ef ég sest hægra meginn við einhvern í hádegismatnum á eftir með lambasteikina mína frá Matborðinu þýðir það bara að það er næsta lausa sæti, ekki að ég vilji ekki heyra neitt sem viðkomandi hefur að segja.)

Og ef einhver hringir nú í mig til að hvetja mig til að kjósa einhvern get ég bara sett símann upp að vinstra eyranu.

Sko bara, eðlislæg bjartsýni mín og jákvæðni er strax farin að láta á sér kræla.

Tvenns konar kanínur

Við Sauðargæran erum að fara að grilla kanínufillet sem við erum búin að marínera í sinnepi og rósmaríni og fleiru. Við vorum í heimsókn í sumarbústað austur í Brekkuskógi í dag og þegar við lögðum á stað fékk hann leyfi til að koma beint til mín og hjálpa til að grilla. Ég held að hann hafi minnt á þetta um það bil þrjátíu sinnum á leiðinni að austan.

Reyndar situr hann núna inni í stofu og horfir á He-Man and the Masters of the Universe. Nýja seríu sem ég keypti um daginn til að hann hefði eitthvað að horfa á þegar hann er hér. Hann kallaði á mig áðan og sagði eitthvað um vonda fjólubláa kanínu sem væri að angra sjálfan Garp. Ég hélt að þetta væri della í honum en auðvitað var vond fjólublá kanína að hrella hetjuna. Ég er víst búin að gleyma allt of miklu um He-Man. Sú var tíðin að ég vissi allt um það slekti allt saman.

Verst að ég á ekkert vín sem passar með kanínunni - ekki þessari fjólubláu sko, heldur kanínufilletinu sem við erum að fara að grilla. (Allavega ekkert sem ég tími að drekka núna.) Oh well.

Exin

Kosningaáhugi minn er í sögulegu lágmarki þótt ég reikni með að drattast á kjördag á laugardaginn. Ég hef þar af leiðandi ekki orðið mikið vör við kosningabaráttuna. Ég fór samt að hugsa um það áðan, eftir að hafa verið að lesa um hringingar frá flokkunum á öðrum bloggum, að það væri merkilegt að enginn skyldi enn hafa hringt í mig (nei, ég er ekki að auglýsa eftir hringingum, ónei ...). En svo mundi ég eftir hringingum frá númerum sem ég kannaðist ekki við sem ég sá á númerabirtinum þegar ég kom heim í gær - já, og hringingunni sem ég fékk í miðri vínsmökkun hjá Paul Blanck, þegar ég var að drekka þetta æðislega gewurztraminer grand cru og láta mig dreyma um - ekki datt mér í hug að svara þeirri hringingu.

Þannig að ef exbé hefur hringt til að minna á sig, þá hef ég ekki svarað. En ég get alveg sagt það strax að ég ætla ekki að kjósa exbé. Svo að það er bara alveg óþarfi að hringja.

Aftur á móti var hringt í kvöld að spyrja mig um annað ex, það er að segja mann sem ég var einu sinni gift. Nánar tiltekið á hvaða skipum hann hefði verið á sínum tíma, eitthvað fyrir Skipstjóra- og stýrimannatal, skildist mér. Sénsinn að ég muni það, síðan eru meira en tuttugu ár og þetta voru nokkuð mörg skip.

Símatilboð

Það hringdi einhver stúlka frá Símanum í gær og var að bjóða mér alls konar kostaboð. Held að hún hafi nefnt að ég gæti valið mér einhver númer og talað við þau í fimmhundruð (eða var það þúsund?) mínútur á mánuði ókeypis og sent fimmhundruð SMS á mánuði frítt. Eða talað við eitthvert númer í útlöndum í klukkutíma á mánuði án endurgjalds og hvaðeina.

Ég lét mér frekar fátt um finnast; var svosem ekkert að útskýra það fyrir henni að manneskja með símafóbíu hefði nú lítið með svona að gera. Ég hringi sjaldan í aðra en börnin mín og foreldrana og tala þá yfirleitt frekar stutt. Ég hef einmitt árum saman verið með númerin þeirra skráð í einhverja sparileið þannig að ég fæ afslátt af símtölum við þau. Það er viðburður ef sá sparnaður fer yfir tuttugu krónur á mánuði (ég gáði einmitt á síðasta símreikning, þar er afslátturinn 10,53 krónur). Ég hringdi heil fjórtán símtöl úr heimasímanum í síðasta mánuði og talaði í tæpan klukkutíma alls og það kostaði tæpar 244 krónur. Sendi 20 SMS, þar af 17 frá útlöndum (ég sendi eiginlega aldrei SMS nema í útlöndum). Það kostaði tæpar 700 krónur.

Síminn er alltsvo ekki að græða mikið á símanotkun minni. Annað mál kannski með internetsambandið.

Aumingja stúlkan var alveg í vandræðum með hvað hún ætti að bjóða mér. Líklega ekki vön svona sérvitringum.

Leti

Ég er ekki alveg í stuði til að byrja á næsta blaði í dag og sennilega ekki á föstudaginn heldur - auðvitað fer einhver hugmyndavinna í gang en eftir stórt blað og 70 hvítvínssortir þarf maður nú að fá að pústa aðeins, leyfa letingjanum í sér að njóta sín almennilega ... Fínt að fá þennan frídag á morgun, allavega. Þyrfti að nota hann til að taka til heima hjá mér en það er eins líklegt að hann fari í eitthvað allt annað.

Boltastelpan er í hríðarveðri norður í Hrútafirði, þar sem bændur hafa tekið fé aftur á gjöf. Kannski hún verði veðurteppt þar fram í júní.

Mannlífsritstjórinn raular Til eru fræ hér frammi á gangi. Skyldi hann vera svona söngglaður eftir Singstar-dæmið sem var víst í kaffistofunni áðan og ég nennti ómögulega að fylgjast með?

Gæsalifur og gaddakylfur

Jú, svo keypti ég eitthvað fleira en vín í Alsace: Dálítið af foie gras, bæði gæsa- og andalifur. Sérstakar græjur til að skera og servera foie gras - stóðst það nú ekki, ég er svo oft með þetta ... Nokkrar krukkur af sultu frá Christine Ferber. Hefði gjarna viljað kaupa fleira en það var sama og með vínið, það er takmarkað hvað maður getur tekið með sér. Nokkrar matreiðslubækur með Alsace-réttum (flestar á þýsku, þýskan mín er mun skárri en franskan). Þarna eru m.a. uppskriftir að Panierte Schweinsfüsse mit hellem Bier og Mit Kartoffeln gefüllter Saumagen, en ég smakkaði reyndar hvorugt. Aftur á móti fékk ég mér bæði kálfanýru og villisvínagúllas.

Í Haut Köningsberg-kastalanum keypti ég svo riddaraskjöld úr tré handa Sauðargærunni og einstaklega vígalega og níðþunga gaddakylfu handa einkasyninum. Hann kættist þegar hann sá hana og kvaðst loksins geta varist sverðshöggum kærustunnar ...

Hvítvínsbað í Alsace

Þetta var skemmtilegt.

Alsace, hvítvín, póstkortalandslag, hvítvín, flammkuchen, hvítvín, foie gras, hvítvín, vínekrur, hvítvín ... hmmm, já, og meira hvítvín. Sylvaner, pinot blanc, riesling, pinot gris, muscat, gewurztraminier. Smakkaði líklega hátt í 60 tegundir. Svotil allar góðar. Eða mjög góðar. Eða himneskar.

Við heimsóttum Domaine Weinbach, Dopf & Irion, Trimbach, Pfaffenheim, René Muré, Léon Beyer og Paul Blanck. Frábær samsetning og einstaklega skemmtilegar heimsóknir. Og nú veit ég allt (eða nei, en mun meira en áður) um sylvaner, pinot blanc, pinot gris, riesling, gewurztraminer og muscat. Helst hefði ég viljað koma heim með minnst kassa af víni frá hverjum framleiðanda en lét þó (því miður) nægja að koma með Domaine Weinbach Pinot gris 2004 og Pinot gris Vendanges Tardives 2002 og Clos St. Landelin (René Muré) Pinot gris 2003 og Gewurztraminer Vendanges Tardives 1998. Og Pfaffenheim Black Tie 2004, sem við fengum gefins, það er blanda af pinot gris og riesling. Hmm, það er athyglisverð pinot gris-slagsíða á þessu. Það var samt eiginlega óvart. Eins og ég segi, ég hefði alveg viljað koma heim með fleiri vín. Þá er bara að fara aðra ferð seinna ...

Allavega, þá fer ég örugglega í aðra vínsmökkunarferð með Vínskólanum áður en langt um líður. Hvert sem það verður þá, það er af nógu að taka.