Hölt amma í hauskúpuskóm

Hægri fóturinn er enn hálfgerður staurfótur og bólar ekkert á andalækninum. Hins vegar finn ég ekki fyrir neinu nema þegar ég beygi hnéð of mikið eða of hratt svo að eini vandinn er þegar ég er að ganga upp eða niður stiga. Og reyndar er stiginn á Grettisgötunni í lagi, hann er ekki það brattur.

Annað mál með hringstigann hér í vinnunni, það liggur við að ég valdi trukkabílstjóraumferðartruflun í hvert skipti sem ég fer að sækja mér kaffi. Ég er allavega búin að fá tvö komment í morgun á skóna mína, sem ég hef þó oft áður mætt í í vinnuna en enginn hefur veitt athygli fyrr. Þeir eru reyndar ekki mjög ömmulegir, með huggulegum myndum af hauskúpum og kirsiberjum. Boltastelpan á eins skó, við keyptum þá í Baltimore í fyrra.

En vonandi lagast þetta nú innan tíðar. Þótt það tæki hálft ár í tvö síðustu skipti sem ég fékk eitthvað í hnén. (Ég er ekkert hölt, fyrirsögnin er ýkjur.)

Kröfuganga versus grænn te-ís

Ég fór ekki í göngu á 1. maí, reyndar er langt síðan ég fór síðast. Var reyndar niðri á Laugavegi nokkru áður en gangan fór hjá og var að hugsa um að slást í för. Fyrst ákvað ég samt að fá mér kaffi hjá Sandholt. Í því að ég lauk við kaffibollann heyrði ég að gangan var að nálgast og ætlaði að fara að standa upp - en þá birtist Ásgeir Sandholt með ís sem hann vildi gefa mér að smakka, grænan te-ís og mangóís. Maður neitar nú ekki svoleiðis freistingum og ég sat sem fastast og horfði á gönguna út um opnar dyrnar.

Ísinn var alveg ljómandi góður. Báðir tveir. Og óvenjulegur. Mér skildist á Ásgeiri að hann ætlaði að gera tilraunir í sumar með að bjóða upp á ýmsa nýstárlega ísa. Ég hlakka til.

Grillið vígt með kjúklingi

Þegar ég var að byrja að grilla fyrir mörgum árum mátti heita að það væri viðurkenndur sannleikur að það væri ekki hægt að grilla heilan kjúkling, allavega ekki nema maður ætti voðaflott grill með snúningsteini. En málið er að það er eiginlega fátt einfaldara. Ég vígði nýja grillið með því að setja kjúkling á það, lokaði því, stillti klukkuna á 1 klst. og fór ekki einu sinni út á svalir fyrr en fuglinn var tilbúinn, hvað þá að ég opnaði grillið eða væri eitthvað að eiga við fuglinn.

Grillaður kjúklingur

1 kjúklingur, um 1,5 kg
salt
1 sítróna
krydd eftir smekk (ég var með pipar, rósmarín og paprikuduft)

Grillið hitað vel. Kjúklingurinn saltaður að innan, dálítill safi úr sítrónunni kreistur yfir hann og svo er afganginum af sítrónunni stungið inn í kjúklinginn. Kryddaður eftir smekk. Slökkt á einum/öðrum brennaranum, kjúklingurinn settur þar og grillinu lokað. Svo er hann bara látinn liggja þarna í u.þ.b. klukkutíma og ekki snert við honum (hægt að opna grillið smá ef maður hefur miklar áhyggjur, en ekki oft, síst í golu eins og þegar ég var að grilla áðan). Hitinn á grillinu hafður sem næst 200°C. Til öryggis má stinga hitamæli í kjúklinginn, hann ætti að sýna um 72°C.

Flóknara er það nú ekki. Allavega ekki á fína nýja Weber-grillinu mínu þar sem stærri brennarinn er í hring utan um hinn og þegar maður slekkur á þeim minni og hefur matinn í miðjunni kemur hitinn jafnt úr öllum áttum. En þetta virkar svosem á öðrum grillum líka.

Ég vildi að ég tryði á framhaldslíf

Stundum vildi ég óska að ég tryði á líf eftir dauðann og eilífðarvist í Víti.

Þeir eru til sem eiga slíkt skilið.

Hvað eru menn að hugsa?

Svo langar mig að vekja athygli á þessu hér. Hver fjandinn er eiginlega í gangi?

Margt skrítið hefur maður nú séð í mjólkuriðnaðargeiranum í gegnum tíðina en þetta er með því undarlegra. Hólmgeir er maður sem veit hvað hann er að tala um og ég held að það sé allavega ljóst að þetta sé ekki leiðin til að efla íslenska osta- og aðra búvöruframleiðslu.

Grill, framtakssemi og rusl

Búin að fá grillið mitt. Búin að setja það saman (gerði það meira að segja rétt, held ég). Búin að ná í gaskút og tengja hann. Búin að kveikja á grillinu. Það virkar. Nú verð ég eiginlega að grilla mér eitthvað í kvöld. Sennilega bara handa mér, reikna ég með.

Svo sest ég niður og skrifa matreiðslubókina Grillað fyrir einn ... eða nei, eiginlega ekki. Grill er alltof félagsleg athöfn til að það gangi upp.

Hinsvegar þurfti ég að fjarlægja draslið sem er búið að vera á svölunum allt of lengi. Það er núna inni á baði. Ég er nú ekki framtakssamasta manneskja sem um getur og líklega er ég alltaf búin að vonast eftir öðrum svona gesti. En þeir hafa látið á sér standa. Og núna er risastór pappakassi utan af nýja grillinu á ganginum og truflar alla umferð. Hmm, ég verð víst að gera alvöru úr því einhvern næstu daga að fara með allt í Sorpu. Eða fá einhvern til að fara með það fyrir mig.

Ég þekki reyndar menn sem eiga jeppa og kerrur og svona, það er spurning um að blikka einhvern af þeim.

En nýja grillið er flott.

Staurfætur og kraftaverkalækningar

Ég missteig mig eitthvað þegar ég var að leggja af stað í vinnuna í morgun og er núna hölt og með staurfót á vinstra fæti.

Síðast þegar þetta gerðist jafnaði það sig af sjálfu sér. Á sex mánuðum.

Spurning um að treysta á andalækninn. Hann bjargaði hægra hnénu í fyrra.

Hver var það annars sem sendi mér hann?

Lestrarefni ungra barna

Egill birti í dag skemmtilega mynd af Kára syni sínum að lesa Moggann. Það rifjaði upp fyrir mér þessar umræður hér og hér - Mogginn kemur eitthvað örlítið við sögu reyndar.

Ég er ekki alveg sannfærð um að það sé rétt hjá Gunnu systur að ég hafi lært að lesa á kokkteiluppskriftabókinni en hún var áreiðanlega ein af þeim fyrstu sem ég las. En ég hef það fyrir satt að ég hafi lært að þekkja stafina á auglýsingum aftan á Saturday Evening Post, sem er kannski ekki það lesefni sem maður á helst von á að finna á afskekktum skagfirskum sveitabæ en átti sínar skýringar.

Ekki nógu mikil súkkulaðikerling

Ég var að hugsa um að sækja um að taka þátt í þessari rannsókn. En svo sé ég að ég uppfylli víst ekki skilyrðin. Ég er ekki með sykursýki (ekki enn), er ekki komin á breytingaskeiðið (ekki enn) og tek ekki kólesteróllækkandi lyf (ekki enn). Þannig að það dettur víst uppfyrir. Ég er ekki nógu mikil kerling fyrir súkkulaðiátstilraunirnar. Ekki enn ...

Forfrömun og öryggi

Ég sá það á dögunum að það er búið að setja minn gamla vinnufélaga Guðjón Reynisson yfir Hamley's-búðirnar. Hann var sölustjóri hjá Iðunni hér áður fyrr, fór svo til Vodafone en hefur stýrt 10-11 síðustu árin.

Ég náttúrlega óska honum til hamingju með það (og vona að hann hafi fengið góðan ritara) en vona um leið að öryggi öryggisvarðanna í Hamley's verði tryggara en það hefur verið í 10-11.

Skagfirsk sveifla í hálfa öld

Kannski maður ætti að bregða sér norður á Sæluviku? Þó ekki væri nema til að halda upp á fimmtíu ára hljómsveitarafmæli Geirmundar; mér skilst að þessa dagana sé hálf öld síðan Geiri hóf feril sinn með Ferguson-hljómsveitinni (sem eins og ég hef áður sagt frá og hef eftir móður minni var kölluð svo af því að enginn meðlimanna var með bílpróf svo að þeir mættu á dráttarvélum til að spila á böllum).

Föstudagur 2. maí 20:30 50 ára tónlistarafmæli Geirmundar Valtýssonar
Íþróttahúsið á Sauðárkróki
Húsið opnar kl. 20:00, dagskrá hefst kl. 21:00. Dansleikur að
lokinni skemmtun með Hljómsveitum Geirmundar Valtýssonar.
Aldurstakmark 18 ár. Verð kr. 2000 á skemmtun og dansleik.

Það kostaði held ég 300 krónur á böll þegar ég byrjaði að fara og þá var aldurstakmarkið 16 ár (en ég var 15).

Nei, Geiri er kannski enn á fullu í sveiflunni en ég er farin að slappast með árunum. Svo að líklega fer ég ekki fet.

Annars sé ég að á skagafjordur.com segir að Sæluvikan byrji fimmtudaginn 27. apríl og ljúki fyrstu helgina í maí. Ætli Skagfirðingar séu komnir með sértímatal?

Róland og Geirþrúður

Í dag var að bögglast fyrir mér örlítið brot úr lagi - eða texta reyndar - sem ég gat einhvernveginn ekki komið fyrir mig nema það var eitthvað með ,,vegetable soup" sem sumir höfðu dálæti á. Svo að á endanum gafst ég upp, sló ,,vegetable soup" inn í Lyrster og átti svosem ekki von á að neitt kæmi út úr því. En auðvitað var þetta Dr. Hook, Roland the Roadie and Gertrud the Groupie:

,,And some folks loves ham hocks and some folks loves pork chops and some folks love vegetable soup
But Roland the roadie loves Gertrude the groupie, but Gertrude the groupie loves groups ..."



Það var þá. Ég man eftir sjónvarpsþætti með Dr. Hook þar sem þeir voru á sviði í Hollandi, spiluðu m.a. Roland the Roadie og voru allir blindfullir eða útúrskakkir eins og venjulega og einn þeirra þurfti að æla út fyrir brúnina á sviðinu en hætti eiginlega ekki að spila á meðan.

Eyðilegg ég orðstír minn með því að halda alltaf pínulítið upp á Dr. Hook? Það verður þá að hafa það.

Klæðskerar og brúðkaupshúsgögn

Ég er búin að ganga um í marokkóska kaftaninum mínum í allan dag. Einstaklega þægileg flík en ég þarf samt að stytta hann um nokkra sentímetra. Sölumaðurinn sem seldi mér hann reyndi að halda því fram að hann væri allur handsaumaður en ég var búin að skoða saumana og get fullyrt að eini handsaumurinn á honum verður eftir mig þegar ég er búin að stytta hann. En mér var nokk sama, ég sá ekki ástæðu til að borga neitt meira fyrir handsaum af þessu tagi - annað mál kannski ef flíkin hefði verið útsaumuð.

Annars sáum við fjölda klæðskera og fatasaumara að sauma í sölubásum í souk-unum í Marokkó, ýmist í höndunum eða með saumavélum sem gjarna voru handknúnar (kannski það teljist annars handsaumur). Eintóma karlmenn, allt ofan í barnunga stráka. Engar konur eða stelpur; þær sauma væntanlega heima eða kannski í verksmiðjum á borð við þá sem var að brenna í Casablanca. Við skoðuðum einmitt eina verksmiðju (sem reyndar var meira eins og rústir) í Fez, leirkeraverksmiðju þar sem unnið var við afar frumstæð skilyrði. Flestir starfsmennirnir voru karlmenn nema í herberginu þar sem leirmunirnir voru skreyttir, þar voru allmargar ungar stúlkur að vinna við hlið strákanna.

Svo skoðuðum við reyndar brúðkaupshúsgagnaverksmiðju. Marokkómenn taka brúðkauð mjög alvarlega og þarna var verið að smiða geysilega íburðarmikla brúðarstóla og flottar brúðkaupsrekkjur með meiru. Ég var að hugsa um að semja við þá í verksmiðjunni um að fá umboðið og hefja umfangsmikinn innflutning á brúðkaupshúsgögnum en Abdullah leiðsögumaður rak svo á eftir okkur í gegnum verksmiðjuna (hann fékk væntanlega ekki neina kommisjón þar eins og í búðunum sem hann dró okkur í) að til þess gafst ekki tími.

Hef það bakvið eyrað fyrir næstu Marokkóferð.