Matargerð í Pyongyang og á Falklandseyjum

Stefán minnist á norðurkóreskar matreiðslubækur í athugasemd hér að neðan. Það er nú ekki sérlega mikið úrval af slíku góssi á markaðnum, aðallega þessi hér; ég hef nú engar sérstakar áhyggjur af því að pláss hennar í bókahillunum mínum losni á næstunni vegna landafækkunar.

Svo eiga nú ýmsar bækur sess í svæðistengda hluta matreiðslubókasafnsins þótt ekki sé um sjálfstæð ríki að ræða - þarna eru t.d. bækur frá Færeyjum og Grænlandi (nema hvað), Hjaltlandseyjum, Orkneyjum, Suðureyjum, Madeira, Kanaríeyjum svo nokkrar Atlantshafseyjar séu taldar - og ég á í pöntun matreiðslubók frá Falklandseyjum, þar sem mér skilst að sé m.a. uppskrift að pavlovu úr mörgæsaeggjum.

Á móti þessu helvítis sjálfstæðisbrölti

Ég var í gær að huga að nokkrum bókum í mínu bíalóteki (svo ég noti orðmynd fengna frá móðurbróður Sigfúsar handboltakappa) og var með kveikt á sjónvarpsfréttum á meðan og þá rann allt í einu upp fyrir mér að eiginlega ætti ég að vera hörð á móti sjálfstæðisbaráttu allra þessara smáþjóða og þjóðabrota.

Ég nefnilega stefndi einu sinni á að eignast helst matreiðslubók frá hverju einasta landi í heiminum, helst á tungumáli sem ég gæti eldað upp úr. Það markmið færist sífellt fjær og fjær vegna þess að löndunum fjölgar óðum. Ég var til dæmis við það að hafa eignast matreiðslubók frá hverju landi gömlu Júgóslavíu - komin í færi við bók frá Bosníu-Hersegóvínu, sem ég var lengi búin að leita að - og hvað gerist? Jú, Svartfjallaland er allt í einu orðið sjálfstætt og það næsta sem ég kemst því að eiga bók frá því landi er matreiðslubók Nero Wolfe, sem að vísu var frá Svartfjallalandi en alþjóðlegur í matarsmekk og auk þess skáldsagnapersóna, svo að það telst varla með. Og svo kom náttúrlega Kosovo. Ekki veit ég um neina bók þaðan.

Að ekki sé talað um suður-ossetískar eða abkasískar eða nagorno-karabajskar matreiðslubækur. Það verður þrautin þyngri.

Billy, blóð og bein

Ikea kom náttúrlega algjörlega aftan að mér með því að eiga ekki til rétta Billyinn. Allar stærðir og gerðir nema tveggja metra háan 80 cm breiðan beyki-Billy. Útsendari minn var að hugsa um að kaupa einn svona í staðinn. En ég held hann hefði ekki farið vel þar sem ég er búin að plana að koma honum fyrir.

Ég sem var svo bjartsýn á að losna við bókastaflana af borðum og gólfum að ég pantaði mér bók í dag. Um matreiðslu á réttum úr blóði. Ég er búin að halda í mörg ár að eistneska matreiðslubókin mín sé dálítið einstök af því að í henni er sérstakur kafli helgaður réttum úr blóði en svo komst ég nýlega að því að það er til heil bók um þetta efni. Hún mun áreiðanlega fara vel í nýja Billyinum þegar hann kemur. Við hliðina á beinamatreiðslubókinni minni.

Löng menningarnótt í Friðarhúsi

Nú er ég að velta einu fyrir mér:

Ætli sé dúndrandi menningarnæturdagskrá hjá nágrönnum mínum í Friðarhúsi alla vikuna og jafnvel lengur?

Eða ætli auglýsingaskiltið á horninu á Laugavegi og Snorrabraut, þar sem sagt er frá dagskránni og bent á að Friðarhúsið sé ekki nema 120 m frá Laugavegi, hafi einfaldlega gleymst þarna á laugardagskvöldið og verði þar um ókomna tíð?

Laus matur

Nokkur heiti sem mér þykja óskiljanleg. Eða allavega ósamrýmanleg mannlegri skynsemi:

Sykurlaust síróp.

Fitulaus rjómi.

Mjólkurlaus mjólk.

Mætti svosem alveg setja koffínlaust kaffi þarna líka ...

Karamellueplabaka

Ég gleymdi að taka mynd af þessari.

Karamellueplabaka

1 plata tilbúið bökudeig (eða heimagert deig úr 250 g af hveiti, 125 g af smjöri, örlitlu salti og sykri og ísköldu vatni eftir þörfum)
4 epli (ég notaði Pink Lady, Jonagold væru t.d. fín líka)
5 msk rjómi
75 g smjör
150 g púðursykur

Ofninn hitaður í 200°C. Deigið lagt yfir bökumót, bökunarpappírshringur lagður yfir og eitthvert farg sett á hann (t.d. þurrkaðar baunir eða hrísgrjón; ef notað er heimagert deig þarf náttúrlega að fletja það út fyrst en ég þarf ekki að taka það fram, er það?). Bakað neðst í ofni í 12-15 mínútur en þá er formið tekið út, bökunarpappírnum með farginu lyft og það fjarlægt og bökuskelin sett aftur í ofninn og bökuð í 5 mínútur í viðbót. Tekið út og hitinn lækkaður í 180°C.

Á meðan eru eplin flysjuð, kjarnstungin og skorin í bita. Rjómi, smjör og púðursykur sett í pott við meðalhita, hrært þar til allt er bráðið og samlagað og síðan látið sjóða í 2-3 mínútur, þar til komin er karamellusósa. Tekið af hitanum, eplabitarnir settir út í og hrært vel og síðan er öllu saman hellt í bökuskelina og bakað í um 20 mínútur, eða þar til eplin eru meyr.

Það getur verið gott að setja álpappír yfir kantinn á bökuskelinni svo að hann verði ekki of dökkur. Sem ég gerði ekki í gærkvöldi því að það reyndist álpappírslaust og þess vegna er bakan sem er niðri í kaffistofu núna einmitt dálítið dökk á jöðrunum.

Alvörukarlmenn, fólk sem er ofaukið og Ólaf á Bessastaði

Ég ætla ekki að segja að mér finnist æðislegt að sjá stóra og sterka karlmenn gráta, það mætti misskilja það. En mér finnst vissulega æðislegt að sjá stóra og sterka karlmenn sem eru ekki hræddir við að gráta og sýna tilfinningar og skammast sín ekkert fyrir það.

Og maður hefur jú fengið að sjá töluvert af því síðustu vikuna.

Það sem ég vil afturámóti alveg sjá minna af við svona tækifæri er stjórnmálamenn. Og Valgeir Guðjónsson og Páll Óskar og Laddi, ef út í það fer.

Forsetinn og Þorgerður Katrín, fínt. Hanna Birna og Þórunn Sveinbjarnar, nah.

En ég hefði viljað sjá meira af gömlu handboltaköppunum. Eða bara sjá þá yfirleitt, þeir sáust ekkert fyrir pólitíkusunum.

Og endilega meira af Ólafi Stefánssyni. Mér finnst að hann ætti að verða næsti forseti. Ég mundi allavega kjósa hann. Virkjum Bessastaði.

Brúðkaupsterta fyrir sushi-aðdáendur

Cake Wrecks-bloggið bregst ekki. Hér er hin eina sanna brúðkaupsterta fyrir sushi-fólk.

Komin á toppinn

Ég sé að ég er á toppi metsölulistans ...

Eða allavega, barnaorðabókin sem ég þýddi og staðfærði er efst á barnabókalistanum.

Spurning hvort ég ætti ekki að semja stærðfræðibók næst.

Skáldlegt fertugsafmæli

Var í fertugsafmælisboði Norræna hússins í kvöld. Það er að segja einu af þeim; það eru uppákomur alla vikuna. Þessi var helguð árinu 1988 og þemað var Fegurð málsins. Ég veit reyndar ekki alveg af hverju ég var boðin, allavega tengist ég árinu 1988 nákvæmlega ekki neitt. Og tengi það eiginlega ekki við neitt, hvorki bókmenntalegt né annað. Ég var farin að halda að ég hefði lent á boðslistanum fyrir misskilning en komst að því að svo var nú ekki.

En þetta var skemmtilegt kvöld. Einar Kára, Halldór Guðmundsson og Thor rifjuðu upp sögur af bókmenntahátíðum liðinna ára - týndum færeyskum skáldum, Thor að skrifa löngu látnum bandarískum skáldkonum, ástföngnum Norðmönnum, yrkjandi lífvörðum, dauðadrukknum Finnum (eða nei, það var reyndar Siggi Valgeirs sem var að tala um hann í hléinu), móður Kurts Vonnegut (semsagt Sigga Valgeirs) og svo voru sagðir ansi margir nýnorskubrandarar. Og Thor fór um ýmsa heima og geima eins og hans var von og endaði norður á Húsavík.

Og svo spilaði Tómas R. og félagar og Ragnheiður Gröndal söng. Aðallega ljóð eftir Dalaskáld. Eða skáld ættuð úr Dölunum, allavega.

Og ég fékk kjötbollur.

Expect the unexpected ...

Ég sá á einhverri íþróttasíðu að menn í handboltaheiminum hefðu lengi átt von á óvæntum árangri Íslendinga á stórmóti.

Hmmm.

Allt á niðurleið

Ég hringdi í heimilislækninn minn til að fá niðurstöður úr blóðrannsókninni sem hann sendi mig í af því að hann hefur alltaf svo miklar áhyggjur af því að ég sé með einhvern leyndan sjúkdóm sem á eftir að brjótast fram þegar minnst varir. Eða eins og þeir aðskiljanlegu sérfræðingar sem hann hefur sent mig til í gegnum tíðina í leit að orsök Dularfullu sökkhækkunarinnar hafa sagt við mig: Blóðið í þér er ekki alveg eins og það ætti að vera en ég finn enga skýringu.

En skýringin fannst allavega ekki í þetta skipti heldur og það sem meira er, sökkið, blóðflögurnar og kólesterólið er allt saman á öruggri niðurleið. Ábyggilega allt saman svefngræjunni minni að þakka.

Ég sem var búin að upphugsa svo flottan gálgahúmor til að beita ef niðurstaðan úr rannsókninni hefði nú orðið allt önnur og ég hefði greinst með einhvern hræðilegan ólæknandi sjúkdóm.

Best að skrifa það hjá sér til seinni tíma nota.

Bókmenntagreinin mín

Guðmundur Andri var einmitt að segja í sjónvarpinu að bókakáputextar væru sérstök bókmenntagrein.

Það er hárrétt hjá honum. Látið mig vita það. Ég hef einmitt helgað mig þessari grein, var akkúrat að skrifa tvo í dag og er með einn í smíðum. Og margir í aðsigi.

Það verður mitt framlag á jólabókamarkaðinn.

Silfraðir og krossaðir

Ég sé að forsetinn ætlar að veita handboltalandsliðinu fálkaorðuna. Sem er bara hið besta mál, þeir eiga hana sko ekkert minna skilið en ýmsir aðrir sem hafa fengið hana í gegnum tíðina.

Allavega þurfa þeir ekki að bíða í fimmtíu ár eftir henni eins og síðasti silfurverðlaunahafi, sem fékk hana 2006, hálfri öld eftir að hann fékk silfrið.

Íþróttaskandall!

Hérna er maður að furða sig á áhugaleysi sumra erlendra fjölmiðla á handbolta - en af hverju sýndi engin einasta sjónvarpsstöð frá heimsmeistaramótinu í farsímakasti, sem fór fram í gær?