Við sátum inni í stofu að horfa á Eurovision. Sauðargæran, sem er fremur söngelskur drengur, er að leika sér á gólfinu, spjalla við okkur, príla ofan á okkur og gera annað sem drengir á þriðja ári gera. Á tuttugasta og fyrsta lagi (kýpverska stelpan) verður honum litið á sjónvarpsskjáinn, bros færist yfir andlitið og hann bendir og segir: - Ha? Syngja?

Hin tuttugu lögin höfðu semsagt alveg farið framhjá honum.

Segir það sem segja þarf um Eurovision.

Myndatakan í dag gekk held ég ágætlega. Það er ekki endilega einfalt mál að mynda hefðbundinn íslenskan mat, allavega suma rétti, þeir eru t.d. ekki allir sérlega litskrúðugir (plokkfiskur? brauðsúpa með rjóma?). En mér fannst ljósmyndarinn og stílistinn leysa það vel. Ég var byrjuð að undirbúa klukkan átta í morgun og upp úr þrjú var búið að elda og mynda eina tíu rétti.

Svo fékk ég þrjá frændur mína í pössun áðan. Ég tilkynnti þeim yngsta þegar foreldrar hans voru farnir að hann ætti að vera þægur og góður og hann náttúrlega hlýddi. Byrjaði að vísu á að verða afvelta niðri í glufu á milli tveggja púða í sófanum og fór að grenja en hætti því snarlega þegar efnafræðistúdentinn tók að sér að gagga eins og hæna nokkrum sinnum. Það svínvirkar ævinlega á Sauðargæruna og reyndist ekki síður á þann litla, hann var farinn að hlæja innan mínútu og næst þegar ég leit á hann var hann steinsofnaður. Svona eiga börn að vera. (Ég reyndar gleymdi að spyrja hvort hann mætti sofna, kannski þýðir þetta að hann verður glaðvakandi og upprifinn fram á nótt. Ekki mitt vandamál.)

Ég áttaði mig allt í einu á því að ég á auðvitað ekkert að vera að tjá mig um fjölmiðlafrumvarpið. Ég er náttúrlega gjörsamlega vanhæf til að hafa skoðun á því, verandi í saumaklúbb með konu forstjóra Norðurljósa, og svo versla ég stundum í Bónus.

Allt sem ég kann að hafa sagt um fjölmiðlafrumvarpið, Davíð Oddsson og ríkisstjórnina er þar með náttúrlega ómark.

Svolítið sérkennilegt að sitja klukkan níu að morgni í ilmandi rauðkálslykt. Ég er nefnilega að sjóða rauðkál út af myndatöku á eftir - það er verið að taka myndir fyrir bókina sem ég var að skrifa og ekki spyrja af hverju ég svindli ekki bara og noti rauðkál úr krukku. Maður gerir ekki svoleiðis. Það er að segja ekki ég. Ja, reyndar skal ég viðurkenna að við erum líka að taka mynd af steiktu slátri á eftir og ég nennti ómögulega að fara út í sláturgerð á vordögum svo að ég keypti bara blóðmörskepp til að steikja. En það er undantekning.

Þetta þýðir hins vegar sennilega að ég þarf að steikja laufabrauð á morgun. Það feikar maður ekki.

Jörundur hundadagakonungur er bara að verða einn aðalmaðurinn í brúðkaupsstandinu - Frikki er líka að tala um hann í brúðkaupsræðunni sinni. Jahérna.

Ég fór niður í matsal áðan. Þar var kveikt á sjónvarpinu í fyrsta skipti í manna minnum - það er að segja síðan 11. september hér um árið - af því að það var að byrja útsending frá brúðkaupi Frikka og Maju. En í ,,garðskálanum" var aftur á móti líklega hafið snemmbúið Eurovisionpartí, allavega gauluðu einhverjir þar Nínu við gítarundirleik. Nú er matsalurinn með þeim ágalla að allur hávaði magnast þar upp og glymur hástöfum, þannig að þegar Nína og Maja kepptu um athygli heyrðist varla mannsins mál.

Ég held ég sleppi því að stinga af úr vinnunni til að fara heim og horfa á brúðkaup. Fékk nóg af þessu þarna áðan.

Hamingjan er ...

... að vera á þriðja ári og hlaupa ótal hringi í kringum borð á leikskólanum sínum ásamt fjórum öðrum drengjum á þriðja ári (og einum á öðru) og hrópa sífellt, hver í kapp við annan:

- Ég er ljóti kall! Ég er ljóti kall!

Ég var í ömmukaffi á leikskólanum hjá Sauðargærunni. Hann er búinn að starta ljótukallatrendi á deildinni sinni.

Ég er heima að elda, ef einhver skyldi þurfa að ná í mig. Vaknaði klukkan sex í morgun til að baka tómatböku og grilla rækjur. Það var hvorttveggja fyrir Gestgjafann (þær hinar voru í Ísland í bítið í morgun) en hinir tólf réttirnir sem ég er að elda í dag eru það ekki.

Ég er semsagt frekar bissí í dag og má ekki vera að því að samfagna efnafræðistúdentinum, sem var í síðasta prófinu í morgun. Geri það ekki heldur í kvöld, þá er ég að fara í saumaklúbb.

Og í fyrramálið er ömmukaffi á leikskólanum hjá Sauðargærunni og þangað þarf ég að mæta. Reyndar uppástóð hann í morgun að hann væri sjálfur amma og neitaði að gegna öðru ávarpi.

,,Yfir 90% ellefu ára barna með þágufallssýki," segir Mogginn í morgun. Jamm. Fer ekki að koma tími til að viðurkenna þessa málbreytingu? Og hætta að kalla hana sýki?

Og þar sem þágufallshneigð er algengari úti á landi en á höfuðborgarsvæðinu, þá dugir varla að halda fram þeirri skoðun afa míns að málvillur að sunnan séu verri en aðrar.

Stundum þegar ég held að eitthvert heimilistæki eða raftæki sé bilað kemur í ljós að það er bara einhver takki sem er á Off þegar hann á að vera á On og ég hef ekkert fattað. Þá hlær efnafræðistúdentinn stórkarlalega og tautar jafnvel ,,dumme kvindfolk" að hætti móðurbróður síns og Andrésar andar.

Í þetta skipti snerist dæmið við. Internettengingin er nefnilega ekki í ólagi, eins og hann hélt þegar hann hringdi í mig í vinnuna í dag.

,,Úrbeinið lambahrygginn þannig að þetta sé eins og fitumotta með tveimur kjötrákum í miðjunni."

Jamm. Ég hef nú séð nokkra vel feita lambahryggi um mína daga en engan svo feitan að ég mundi byrja uppskrift að honum svona.

Ég er eiginlega mest hissa á SS að gefa út lambakjötsbækling með svona lýsingu. Og það árið 2004. Þetta allavega freistar mín ekki til að fara og kaupa lambahrygg til að grilla. Og þykir mér þó grillaður lambahryggur skolli hreint góður. En reyndar er fleira í þessum bæklingi sem ég er hissa á.

Veit einhver hvar hægt er að fá smávegis rabarbara núna?

Eins ef einhver á svolítið af krækiberjum eða bláberjum í frysti, þá bráðvantar mig svoleiðis.

Efnafræðistúdentinn langar í Manwich, ekta karlmannamat. Alvöru-jukkið fæst nú ekki hér. En ég rakst á uppskrift að heimagerðri útgáfu, kannski ég prófi hana á honum einhvern daginn: 1 kíló nautahakk, 1/2 bolli tómatsósa, 1/4 bolli smjör, 1 tsk salt, 1/4 bolli steikarsósa (A-1 eða eitthvað ámóta). Allt nema hakkiðö sett í pott og hitað. Hakkið brúnað á pönnu, fitunni hellt af því og því síðan hrært saman við sósuna. Hrært og látið malla í 10-15 mínútur. Borið fram með frönskum kartöflum. Dugir handa 4 í tvo daga.

Nei annars, ég er hætt við.

Æi, já, þetta er haft sem fylling í hamborgarabrauð eða samloku, gleymdi að nefna það. Þess vegna nafnið.

Ég er að horfa á konunglega veislu í danska sjónvarpinu og Anders Fogh Rasmusse talar aðallega um Jörund hundadagakonung og Íslandsævintýri hans í hátíðarræðu sinni. Hmm.

Ég sat til borðs í hádeginu með þremur samstarfskonum mínum sem allar eru flughræddar og það var töluvert rætt um flughræðslu. Sjálf hef ég til allrar hamingju aldrei fundið fyrir flughræðslu, enda svosem aldrei lent í verra en hastarlegri ókyrrð. Einu sinni til dæmis í lítilli rellu yfir Tröllaskaga, þegar ófærðin á Öxnadalsheiði var svo mikil að ljóst var að ekki yrði mokað á næstunni og veðurtepptir skagfirskir menntaskólanemar voru fluttir með flugi til Akureyrar.

Ég hef aldrei verið bílhrædd heldur. Ekki einu sinni eftir að ég lenti í þremur útafkeyrslum á sama sólarhring, eða var í bíl sem fór útaf í Bólstaðarhlíðarbrekkunni. Aldrei hef ég þó lent í meiri háska en þegar ég sat einu sinni með Eika afabróður mínum í bíl vestan úr Skerjafirði heim til hans í Goðheimum. Hann fór yfir á rauðu að minnsta kosti einu sinni, keyrði öfugt inn í fjölda einstefnuakstursgatna í Þingholtunum, svínaði á bílum og bölvaði allan tíman öðrum bílstjórum fyrir klaufalegan akstur og heimsku. Ég tók strætó heim aftur.

Alveg er ég viss um að ég yrði svipaður bílstjóri og Eiki, ef ég færi einhvern tíma út í það að taka bílpróf.

Ég kom auga á svefnherbergisgluggann minn í tveimur fasteignaauglýsingum áðan. Nei, íbúðin mín er ekki til sölu, en kjallarinn er hins vegar kominn í sölu og risíbúðin í (sambyggða) húsinu við hliðina líka. Þannig að ef ykkur dreymir um að búa á Kárastígnum (frábær gata), þá er tækifærið núna.

Annars kom mér á óvart að sjá hvað er sett hátt verð á þessar íbúðir. Annaðhvort hefur fasteignaverð hækkað töluvert að undanförnu eða spár um að Kárastígur og nágrenni sé að verða Notting Hill Reykjavíkur eru farnar að rætast (það var allavega útimarkaður neðst í götunni á menningarnótt í fyrra). Hvort heldur sem er, þá er ég sennilega ríkari en ég hélt. Ef mín íbúð hefur hækkað eitthvað álíka.

Nú er vesalings efnafræðistúdentinn farinn í annað prófið sitt í vikunni, og eitt eftir enn, það seinasta. Síðan ætti hann að geta snúið sér að málmlífrænu efnafræðinni.

Fyrst á hann samt að skúra gólfin. Það er farið að liggja á því.

Sagði Þórhallur Gunnarsson ,,Ólafur Ragnar Grímsson, forstjóri Íslands" eða talar hann bara svona óskýrt? Eða er ég farin að heyra illa?

Jæja, ekki virkaði nú sérlega vel að heita á sankti Skólastiku. Það rigndi allan tímann á meðan á grillmyndatökunni stóð. Kannski hefði ég átt að prófa að heita á formóðurina en ekki dýrlinginn, það hefði mögulega gefist betur. En við gátum tekið myndirnar þrátt fyrir rigninguna og ég held að þetta reddist alveg. Ég grillaði lauksneiðar með timjani, vorlauk með paprikusósu, eggaldinsneiðar með kryddjurtum, sveppi fyllta með brauðmylsnu, fetaosti og kryddjurtum og tómat- og mozzarellasalat (eða þannig).

Núna er ég að horfa á Far Flung Floyd á BBC Food. Floyd er einhvers staðar úti í skógi í Suðaustur-Asíu að éta egg. Og ekkert áfengi sjáanlegt. Hvað er í gangi, þetta er ekki líkt Floyd? Hann hlýtur að vera með glas undir borði í laumi.

Nei, í guðsbænum ekki fara að spyrja neitt um málmlífræna efnafræði. Ég er viss um að ég fæ miklu meira en nóg að heyra um hana á næstunni, ef ég hef ekki misskilið efnafræðistúdentinn þeim mun hrapallegar (sem reyndar getur gerst, og hann stynur þungan undan), þá snýst sumarvinnan hans meira og minna einmitt um málmlífræna efnafræði. Spurning hvort ég á ekki bara að segja fólki það ef það spyr hvað hann sé að gera í sumar. Að hann stundi rannsóknir í málmlífrænni efnafræði. Eða eitthvað.

Minnir mig á stelpu sem ég þekkti sem var að læra læknisfræði og komst mjög fljótt að því eitt sumarið að það virkaði einhvern veginn betur að svara, þegar fólk spurði hana hver sumarvinnan hennar væri ,,ég er að vinna á Rannsóknarstofu í meinafræði" en ,,ég er að vinna við krufningar". Sem var þó einmitt það sem hún var að gera.

Ég var víst ekki alveg búin að klára grilldæmið, við ætluðum að bæta smávegis við meðlætisþáttinn. Reyndar skilst mér að það sé spáð rigningu í dag svo að ég veit ekki hvernig gengur að mynda það. Kemur í ljós. Kannski ætti ég að heita á heilaga Skólastiku, það kvað vera gott að heita á hana gegn rigningu. Og Skólastika Gamalíelsdóttir var náttúrlega formóðir mín í þrettánda lið. Það spillir ekki.

Maður kemst ekki hjá því að smitast af örlítilli Eurovision-stemmningu. Við Boltastelpan vorum að horfa í gærkvöldi og ég verð að segja að ég sá nú ekkert sem hreif mig sérstaklega, það er að segja: ekkert þar sem fór saman gott og grípandi lag og sérlega góður söngur. Spánverjinn, kannski, og hann er nú dálítið sætur líka. En það er svosem nóg af sætum strákum í ár. Ég sá ekki allt sem verður í undankeppninni, kannski var einhver snilld þar á ferð. Kannski.

Ég verð allavega sennilega heima hjá mér í ár svo að ég get stillt yfir á BBC og hlustað á Terry Wogan í staðinn fyrir Gísla Martein. Missti af Wogan í fyrra af því að ég var í útskriftarveislu.

Vitið þið annars hvaða land hefur oftast hafnað í neðsta sæti í Eurovision? (Nei, það eru ekki Norðmenn.)

Efnafræðistúdentinn er í fræðslustuði. Í gær reyndi hann að útskýra fyrir mér:

1) Málmlífræna efnafræði
2) Af hverju er sniðugt að setja klaka í hlandskálar á karlaklósettum
3) Ýmislegt í sambandi við fótbolta sem ég man ekki hvað var

Hvað ætli það verði í dag?