Óþjóðlega konan

Ég er vonlaus Íslendingur.

Þetta verður annað árið í röð sem ég er ekki á landinu á úrslitakvöldi Eurovision.

Kvöldið í kvöld ...

Síðustu sjö grænmetisréttirnir eru frá, eldaðir, myndaðir og meira að segja borðaðir að mestu. Á reyndar eftir að ganga frá uppskriftunum ...

Ég kaus Lettana. Af því bara.

Ég þarf víst að pakka niður á eftir því að við Boltastelpan erum að fara til Baltimore á morgun.

En fyrst þarf ég að horfa á House á Skjá plús.

Grænmeti er góðmeti en súkkulaði er betra

Hérna sit ég með átta grænmetisrétti til viðbótar og langar akkúrat ekki í neitt nema súkkulaði.

Tek reyndar fram að ég er búin að vera að fá mér af öllum grænmetisréttunum. En ég er svöng. Og það dugir ekkert minna en gott súkkulaði, nema ef vera skyldi ís.

Nokkrir grænmetisréttir í viðbót á morgun, þá er þetta komið. Í bili.

Þegar ég kem aftur að utan fæ ég svo væntanlega nýju flottu Ilve-eldavélina mína sem er á leið til landsins og þá er nú aldeilis hægt að fara að elda. Enda ný matreiðslubók í aðsigi, að vísu í minni kantinum miðað við minn standard - en samt.

Það fer semsagt að verða óhætt að reka inn nefið á matartíma þegar nálgast fer mánaðamótin. Já, og þá fer ég líka að geta haldið einhver af þessum matarboðum sem ég er búin að segja ýmsum að búa sig undir. (Bara svo þið haldið ekki að ég hafi gleymt ykkur alveg.)

Ég gæti dáið róleg ef ...

Einhverntíma fyrir löngu las ég grein í útlendu blaði þar sem ýmsir einstaklingar, sennilega frægir því að það þykir yfirleitt söluvænlegra að ræða við fræga einstaklinga en ófræga, voru spurðir spurningarinnar - eða öllu heldur, beðnir að ljúka við fullyrðinguna: ,,ég gæti dáið róleg(ur) ef ..."

Út úr þessu komu ýmis undarleg svör en ég er búin að steingleyma þeim öllum. En ég fór að hugsa um það á dögunum hvað þyrfti til að ég dæi róleg (eða sko, ég er reyndar nokkuð viss um að ég muni deyja róleg því að ég er yfirleitt ekki mjög óróleg manneskja og býst ekkert við að það breytist neitt á grafarbakkanum). En setjum svo að ég væri friðlaus yfir einhverju, yrði að klára eitthvað, gera eitthvað, vita eitthvað til að go gentle into that good night (ég er nefnilega ósammála Dylan Thomas hvað þetta varðar) - hvað væri það þá helst?

Og eftir langa umhugsun, þá dettur mér bara eitt í hug sem mér þætti verra að eiga ólokið. Mundi kannski ekki trufla mig verulega á banastundinni, en samt ...

Mér liði semsagt mun betur ef ég vissi hvern fjandann Daníel Ágúst átti við þegar hann söng um lostafulla gamla mánann.

Það segi ég satt.

Líklega er ég búin að borða of mikið grænmeti í dag.

Fullt hús matar

Ég átti fimm grænmetisrétti á kvöldverðarborðið. Og var ein í mat.

Við Gísli Egill tókum nefnilega að okkur verkefni sem innifelur matreiðslu og myndun á slatta af grænmetisréttum, sem er hið besta má nema nú hef ég semsagt engan til að borða þetta með mér. Og það þarf að elda og mynda sirka fimmtán rétti í viðbót á næstu tveimur dögum eða svo; þurfum helst að klára þetta áður en ég fer út á föstudaginn.

Það er nú gallinn við að búa ein - ekki samt reyndar að það hafi endilega breytt miklu að hafa einkasoninn á heimilinu þegar grænmetisréttir eru annars vegar. Hann er ekkert alltaf duglegur við þá þótt hann hafi skánað heilmikið.

Og svo erum við Gísli að fara að gera matreiðslubók á næstunni og hver á að borða öll þau ósköp ...?

Óþarfi að banna launaleynd

Það er engin þörf á að banna launaleynd. Hún er nefnilega þegar ólögleg. Eða við komumst allavega að þeirri niðurstöðu eftir umræður í hádeginu.

Sko, ég prentaði út upphafið á Hjúskaparlögum til að sýna fólki svart á hvítu að það væru lög í landinu að fólk ætti að skipta með sér heimilisstörfum. í 2. og 3. grein laganna stendur þetta: ,,Hjón eiga í sameiningu að annast uppeldi barna sinna, sjá þeim farborða og hjálpast að við að framfæra fjölskylduna með fjárframlögum, vinnu á heimili og á annan hátt. ... Hjón skulu skipta milli sín verkefnum á heimili eftir föngum, svo og útgjöldum vegna heimilisrekstrar og framfærslu fjölskyldu."

Gott og vel. Hægt að sýna kallinum (ef maður á svoleiðis) svart á hvítu að honum sé lögskylt að skúra og skeina. En framhald greinarinnar er svona: ,,Hjónum er skylt að veita hvort öðru upplýsingar um efnahag sinn og afkomu."

Þarna stendur semsagt að maður eigi að upplýsa makann um hvað maður hefur í laun. Lögin hljóta að ganga lengra en einhverjir samningar við atvinnurekendur sem banna manni að segja frá launum sínum, er það ekki?

Og ef einhver ætlar að halda því fram að þetta gildi ekki um einhleypa launþega, þá má náttúrlega ekkert mismuna fólki vegna hjúskaparstöðu, er það?

Málið leyst. Launaleynd úr sögunni.

Hvaða flug?

Þetta er sennilega alveg rétt með framsóknargenin, allavega tók einkasonurinn netprófið áðan og reyndist 20% framsóknarmaður eins og móðir hans. Og ekki varð hann nú fyrir miklum framsóknaráhrifum í uppeldinu, blessaður, svo að þetta hljóta að vera erfðir.

Annars heyrði ég í sjónvarpsfréttunum rétt áðan sagt frá enn einni skoðanakönnunninni og þar var sagt: ,,Framsóknarflokki og Íslandshreyfingu fatast flugið ..."

Það þótti mér athyglisvert orðalag.

Framsóknargenin

Ég er semsagt búin að kjósa. En tók þetta próf samt, svona til að vera með:

Stuðningur við Sjálfstæðisflokk: 6.25%
Stuðningur við Framsóknarflokk: 20%
Stuðningur við Samfylkinguna: 50%
Stuðningur við Vinstri-Græna: 43.75%
Stuðningur við Frjálslynda flokkinn: 23%
Stuðningur við Íslandshreyfinguna: 40%

Svosem ekkert þarna sem kemur á óvart nema þessi 20% framsóknarmennska. Það hljóta að vera genin sem hafa áhrif þar.

Kosið í sólskini

Ég fór að kjósa áðan. Eins og áður hefur komið fram verð ég ekki á landinu um næstu helgi og ég vissi að ef ég færi ekki núna væri eins víst að ég mundi steingleyma því þangað til kannski á leiðinni suður á völl. Kannski er sýslumaðurinn þarna syðra með neyðarkjörstað fyrir gleymna farþega, hvað veit ég (það væri allavega örugglega eitursnjallt) en ég ákvað að taka enga sénsa og fór að kjósa. Sneri reyndar við því að ég leit í spegil þegar ég var að fara út úr dyrunum og hugsaði með mér ,,nei, þetta gengur fjandakornið ekki" - ég var nefnilega í allraflegnasta bolnum mínum og er þá mikið sagt og með sólgleraugu af því tagi sem einkasonurinn kennir við kókaínbaróna. Og berfætt í iljaskóm.

Svona getur náttúrlega ekki virðuleg húsmóðir á sextugsaldri (og immense wise person of kitchen þar að auki) ekki látið sjá sig við jafnvirðulega athöfn og nýting atkvæðisréttarins er svo að ég fór úr bolnum og fór í peysu sem er ekki flegnari en svo að það rétt sést í brjóstaskoruna efst. Skipti líka um skó (en sleppti sokkunum) en hélt kókaínbarónagleraugunum, enda var sól af og til. Fór í eina af skræpóttari yfirhöfnunum mínum svona í sárabætur fyrir bolinn. Tók strætó inn í Laugardalshöll til að kjósa því að ég er svo umhverfisvæn (já, og svo er þetta með bílleysið ...). Fékk kjörseðilinn minn og stimplaði hann með þartilgerðum stimpli. Ákvað að vera enn umhverfisvænni á bakaleiðinni og gekk heim.

Þannig að ókei, nú er ég laus við þessar kosningar. Búin að kjósa og verð ekki á staðnum á kosninganótt. Fæ að vita á miðvikudaginn hvernig þetta fór nú allt saman. Rétt eins og með Eurovision, nema ég verð enn á landinu þegar undankeppnin er svo ég slepp ekki alveg við það dæmi.

Immense wise person of kitchen

Ég rakst fyrir tilviljun á nafnið mitt á einhverri portúgalskri síðu. Af því að ég er forvitin en skil nánast ekkert í portúgölsku setti ég hluta textans inn í Babelfish og þetta kom út:

One of the people who walked for there called Nanna Rögnvaldardóttir and is an Icelandic that is kitchen book woman editor and author. The immense Nanna wise person of kitchen of all the parts of world and also for this height left a book it in English (Icelandic Food & Cookery) that I bought and is very interesting.

The immense Nanna wise person of kitchen - þetta líkar mér.