Ég er ekki búin að taka niður fjandans jólaskrautið (já, ég er orðin leið á því) en það er bara af því að Sauðargæran kemur sennilega á eftir og mig minnir endilega að hann hafi verið búinn að lýsa eindregnum hug á að fá að taka þátt í því verkefni. Ég reikna með að hann standi sig vel í því ekki síður en skreytingunum.

Annars er aðalerindið hans að fá að horfa á þann hluta af 10. kóngsríkinu sem ég tók upp á milli jóla og nýárs; hann sá þetta nefnilega ekki heima hjá sér en sá svo smábút hjá mér og var stórhrifinn, bæði vegna þess að önnur aðalkarlpersónan var nafni hans en þó hreifst hann einkum og sér í lagi af tröllunum. Svo sá hann annan bút í fyrrakvöld og beið allan tímann eftir því að tröllunum sæist bregða fyrir en þá vildi svo til að það var einmitt búið að breyta þeim í gull en ekki bræða þau aftur svo að hann missti af þeim. En bíður spenntur eftir að sjá meira.

Hann er ævintýramaður. Vill samt hafa ævintýrin dálítið krassandi, helst þarf að éta einhvern eða að minnsta kosti höggva af honum hausinn. Systir hans var svona líka. Hún fékk að horfa á Ódysseifskviðu þegar hún var á svipuðum aldri og fannst langmest gaman þegar kýklópinn fór að bíta hausinn af mönnum Ódysseifs.

Sum börn eru bara blóðþyrstari en önnur frá náttúrunnar hendi.

Þetta er súpuveður.

Þegar svona viðrar langar mig yfirleitt mest af öllu í stóra skál af heitri súpu, helst matarmikilli tómatbættri lauksúpu með grilluðu ostabrauði. Ég fæ hana ekki í hádegismat en ég veit hvað verður í kvöldmatinn hjá mér.

Það er margt sem þarf að varast í henni veröld.

Annars fór ég að hugsa um lokasetninguna í fréttinni ,,politiet vil ikke foretage sig noget i sagen, som betragtes som et hændeligt uheld". Hvað hefði löggan svosem átt að gera - handtaka hestinn?

Fyrr á öldum hefði kannski verið gert svipað og við manninn í Grímsey, sem var staðinn að verki með kúnum - mig minnir að hann hafi verið grafinn lifandi en blásaklausar beljurnar reknar fyrir björg.

Ég keypti mér héra, kanínu og akurhænur í Nóatúni áðan. Allt á 40% afslætti. Svona til að eiga í frystiskápnum; reyndar er ég að fá fjölskylduna í mat á eftir en ég ætla nú bara að gefa þeim risotto og kjúklinga (ekki kjúklingarisotto),

Svo á ég kengúru og sitthvað fleira áhugavert í frysti. Fólk sem kemur í mat til mín á næstu mánuðum gæti fengið eitthvað frekar exótískt.

Það gæti líka fengið kjöt í karríi. Ekki að það sé neitt slæmt ...

Já, það fer ekkert á milli mála hverjir eru sérvitringarnir.

Sem minnir mig á, ég þarf einmitt að kaupa mér nýtt kort á morgun.

Þegar ég kom heim kveikti ég á sjónvarpinu og þá var Leiðarljós í gangi. Ég kíki gjarna á Leiðarljós svona einu sinni í mánuði til að gá hver er að halda framhjá með hverjum og hver er risinn aftur upp frá dauðum og svona. Svo að ég fór að horfa. Og þar hafði einni kvenpersónunni verið stungið í tugthús fyrir að vilja ekki segja frá einhverju. Í sama klefa var svo sett önnur kona og þær tóku tal saman; sú nýkomna sagði (skv. þýðandanum) ,,Ég geri brögð á daginn" og maður sá alveg fyrir sér að hún stæði á götum úti og léki töfrabrögð fyrir vegfarendur. Nema það sem hún sagði var ,,Turning tricks is my day job ..."

Í morgun þurfti ég að vakna snemma til að elda fyrir Ísland í bítið en tókst að sofa dálítið yfir mig og var þess vegna of sein með allt, kjúklingurinn enn í ofninum þegar komið var að sækja mig og ég átti eftir að skipta um föt ... Við komumst nú samt í sjónvarpið og það gekk allt vel en þegar ég kom hingað upp eftir var ég frekar rugluð; var á einhverjum öðrum tíma en aðrir á staðnum og var komin fram í afgreiðslu klukkan tíu að sækja hádegismatinn minn. Skildi ekkert í því af hverju hann var ekki kominn.

Ég er enn ein á ritstjórninni. Er að hugsa um að halda fund með sjálfri mér á eftir og taka einhverjar stefnumarkandi ákvarðanir.

Ég ákvað að ráða örlitla bót á þátttökuleysi mínu í neysluþjóðfélaginu, fór á útsölur og keypti mér peysu, tvo boli, kuldastígvél og veski. En svo gleymdi ég náttúrlega alltaf að borga með Visakortinu svo að þetta breytti engu.

Annars fann ég ekkert sérlega margt sem mér leist á. Það er allt of mikið svart í tísku. Svart er ekki minn tebolli, ekki hvítt heldur. Þannig að því miður get ég ekki gert eins og Anna og fundið litla svarta kjólinn minn. (Eða stóra svarta kjólinn, af því að þetta er nú ég.) Ég öfunda fólk sem getur gengið í svörtu. Mér líður beinlínis illa í svörtum fötum. Jæja, svartar buxur eru kannski í lagi en ekki neitt á efripartinn.

Ég sá hins vegar fullt af flottum yfirhöfnum sem mig langaði í. En ef það er eitthvað sem mig vantar ekki eru það yfirhafnir.

Ég er alltaf að sjá það betur og betur að ég tilheyri ekki Íslendingum. Allavega ekki hvað neyslu varðar (né skoðun á áramótaskaupinu, en það er annað mál).

Íslendingar eyddu 600 milljónum eða hvað það nú var í rakettur um áramótin. Ég keypti ekki einu sinni stjörnuljós.

Íslendingar sendu 800.000 SMS um áramótin. Ég sendi ekkert SMS. Fékk ekkert heldur.

Íslendingar versluðu fyrir égmanekkihvaðmarga milljarða út á kreditkortin sín fyrir jólin og eiga von á einhverjum svaðalegum febrúarreikningum. Ég keypti bækur fyrir 2500 kall á Amazon.

Ég er líklega bara ekki nógu mikill þátttakandi í neysluþjóðfélaginu. Ekki nógu mikill styrktaraðili Baugs og bankanna.

Verð að fara að bæta úr þessu.

Ég veit hver tvö þau fyrstu eru í nýársgátunni hjá Ármanni - en ég hef grun um að afgangurinn af kvöldinu færi í að reyna að finna hina. Nenni því ekki, ég er að horfa á CSI ...

Ég lærði það um áramótin að ef varaliturinn manns hefur lent í samkrulli við sinnepsduft, þá er verulega sniðugt að hreinsa hann mjög vel áður en maður smyr honum á sig.

Mig minnir endilega að sögnin að úthýsa hafi haft dálítið aðra merkingu þegar ég var ung. Og stýrt öðru falli.

En það er reyndar langt síðan ég var ung.

Fyrsti vinnudagur á nýju ári ... Það tekur smátíma að koma sér aftur í gírinn. Annars er ég eini starfsmaður blaðsins sem er mættur svo að þetta fer frekar rólega af stað. Sem er nú ágætt. Það er þá ekki verið að tefja fyrir manni með fundahöldum. Við vorum líka búnar að plana febrúarblaðið (sumir þessara funda skila sem sagt einhverju) og ég get dundað mér við að skoða uppskriftir og velta fyrir mér hugmyndum. Geri kannski eina eða tvær tilraunir.

Það er víst spáð slyddu eða rigningu alla vikuna. Það þýðir líklega risotto á fimmtudaginn. Mig langar að prófa risotto með Stiltonosti en held að ég komist ekki upp með það.

Svona á ég nú myndarleg börn.

Gleðilegt nýár.

Ég átti ágæt áramót, borðaði hjá gagnlega barninu í gærkvöldi og var þar fram yfir miðnætti en var komin heim upp úr eitt. Nennti þessu ekki lengur ... Börnin voru mun duglegri en mér skilst reyndar að Sauðargæran hafi sofnað í fangi móður sinnar fljótlega eftir að ég fór. Hann var frekar skotglaður og fór að skæla rétt um miðnættið af því að pabbi hans var ekki búinn að skjóta upp stóra flugeldinum sem hann vissi að var til; hélt að hann hefði gleymst eða týnst.

Á maður ekki að tjá sig um skaupið? Allt í lagi, það sannaðist bara einu sinni enn að ég er ekki nógu mikil kona. Mér stökk ekki bros. Nema helst í atriðinu með Bubba og Séð og nú eða hvað það nú var. Reyndar var öll mín fjölskylda sammála og Sauðargæran talaði fyrir okkur öll þegar hann sagði, þegar skaupið var rúmlega hálfnað: -Mér finnst þetta ekki skemmtilegt. Ég vil fara að skjóta.

En ég sé að það eru ekki allir sammála. Það er ágætt.

Og nú þarf ég að fara að búa til tiramisu.