Klámvarin eldavél

Þegar ný eldavél kom á Gestgjafann fyrir fáeinum árum var eitt af atriðunum sem sérstök áhersla var lögð á í auglýsingu og kynningarefni að stálið í henni væri með kámvörn.

Hvort sem það var nú vegna nábýlis við Bleikt og blátt eða af annarri ástæðu tókst öllum sem sáu þetta að lesa þetta sem ,,klámvörn" og þóttu nokkur tíðindi að klámbylgjan væri orðin svo sterk að sérstök ástæða þætti til að klámverja eldavélar. (Mér dettur reyndar í hug ákveðin bók sem ég las einu sinni - en það er annað mál.)

Ég var að þrífa nýju eldavélina mína eftir mikla eldamennsku í gær og það var svo auðvelt að hún barasta hlýtur að vera klámvarin í bak og fyrir.

Dishwashers for dummies

Ég er að lesa leiðbeiningarnar með nýju uppþvottavélinni. Og þar stendur meðal annars:

Það má ekki sitja eða standa á hurðinni þegar vélin er opin.

Vatnið í uppþvottavélinni er ekki drykkjarvatn.

Ekki setja leysiefni í vélina, það gæti orðið sprenging.

Einhvern veginn hef ég á tilfinningunni að þeir sem gætu látið sér detta í hug að gera eitthvað af þessu muni ekki lesa leiðbeiningarnar hvort eð er ...

Orgía á Grettisgötunni

Það rættist nú alveg úr þessu. Ég hafði uppi á slatta af fólki sem ekki var búið að lofa sér í pítsubakstur eða á deit með mister Tanaka svo að það gekk töluvert á matarbirgðirnar. Sérstaklega reyndar kjúklingaréttina. Og kjötbollurnar, sem ekki reyndust vera fiskibollur í þetta skipti. Og fiskinum og lambakjötinu voru reyndar líka gerð ágæt skil ...

Boltastelpan borðaði sína makkarónusúpu. Bróðir hennar hélt sig við kjötbollur og kúskús.

Við fullorðna fólkið drukkum rauðvín og Calvados.

Afbragðskvöld. Og eins og áður hefur komið fram heldur matarorgían áfram í næstu viku. En um helgina ætla ég að slappa af. Ekki veitir af eftir þessa síðustu daga.

Svo var ég að fá nýja uppþvottavél í dag. Ég komst nefnilega að þeirri niðurstöðu í gær að það væri helvítis vesen að flytja uppþvottavélina af Kárastígnum hingað svo að á endanum gaf ég bara einkasyninum og tengdadótturinni hana og keypti mér nýja.

Það er hins vegar eftir að tengja hana og verður líklega ekki hægt fyrr en ég skipti um vask, sem er ekki hægt fyrr en skipt er um borðplötu, sem er ekki hægt fyrr en matreiðslubókareldamennskan er búin, sem ... og mig vantar uppþvottavélina núna.

Svona er lífið.

Ætli ég sé svona vondur kokkur?

Ég er búin að elda ellefu rétti í dag fyrir myndatöku.

Hún er búin, maturinn bíður tilbúinn hér eftir að einhver komi og borði hann en það gengur eitthvað illa að fá fólk til að koma. Ekki margir svangir í dag líklega.

Eða fólk hefur vantrú á matargerð minni.

Boltastelpan er sérlegur aðstoðarmaður minn við matreiðslubókargerð og er mjög rösk. Hefur jafnvel eldað suma réttina sjálf að einhverju leyti að minnsta kosti. En ætlar hún að borða eitthvað af þessum ellefu réttum? Sem eru margir hverjir nokkuð girnilegir þótt ég segi sjálf frá.

Ónei. Hún stendur frammi í eldhúsi og er að sjóða sér makkarónusúpu.

Það eru ekki jólin ...

... en samt fékk ég eina jólagjöf í gær og gaf aðra. Og þetta tvennt var gjörsamlega ótengt.

Myndatökur fyrir matreiðslubókina ganga ágætlega nema hvað mig vantar ennþá fólk til að borða afurðirnar.

Í gær steikti ég fiskibollur sem þóttu sérlega góðar fyrir fiskihatara. Og kjötbolluhatara. Og reyndar líka fyrir Sauðargæruna, sem hatar hvorugt.

Sem minnir mig á: Kannast einhver ykkar við bollur sem eru gerðar úr blöndu af fiski og kjöti (saltkjöti)? Ég hef gert slíkar bollur samkvæmt uppskrift sem fengin var sunnan með sjó. Þær voru hreint ekki slæmar og rötuðu reyndar inn í eina af bókunum mínum. En það virðast fáir þekkja þetta.

Syfjuð kona og nakinn nágranni

Ég er svo syfjuð að það mætti halda að það væri ég en ekki Boltastelpan sem er farin að vakna klukkan hálfsex til að bera út Moggann.

Reyndar vaknaði ég hálfsex í morgun en ég sofnaði fljótlega aftur svo að ekki er það skýringin. En þarna klukkan hálfsex leit ég út á svalirnar hjá mér og þær voru baðaðar sól. Þetta eru norðursvalir og það skín aldrei sól á þær. Nema alltsvo á einhverjum ókristilegum tímum. Munur eða svalirnar á Kárastígnum.

En jæja, það verður ábyggilega skítaveður í allt sumar og ég mun ekki sakna svalanna neitt. Er það nokkuð?

Svo er heldur ekkert áhugavert að sjá af svölunum, allavega ekki eins og er á meðan ekkert er flutt í nýja húsið á bak við. Það er aðra sögu að segja um útsýnið frá framhliðinni. Alltaf eitthvað að gerast á Grettisgötunni. Í dag var til dæmis einn nágranni minn að spóka sig allsber inni hjá sér lengi vel. Til allrar hamingju voru matarmyndatökurnar þá búnar, annars hefði þetta getað truflað okkur.

Eða ekki.

Súpuvígsla

Nýja eldavélin var vígð með súpueldamennsku.

Hún stóð sig alveg ljómandi vel, takk fyrir. Súpa í sex pottum samtímis á vélinni (það var reyndar ekki kveikt á alveg öllum hellunum í einu).

Fjölskyldan kom í súpuveislu þegar búið var að mynda en það dugði ekki til - þetta sem sést á myndinni er enn eftir. Fólk má alveg kíkja inn þegar fer að nálgast matartíma á næstu dögum ...

Verðlaun og ekkiverðlaun

Ég verð í Víðsjá vikulega í sumar. Á fimmtudögum held ég.

Það eru engin sérstök verðlaun fyrir að giska á hvað ég kem til með að tala um.

Talandi um verðlaun: Ég var að fá matreiðslubók í póstinum áðan. Dubai New Arabian Cuisine. Fínt, ég átti enga matreiðslubók frá Dubai ... Nema ég sé að hún er með límmiða. Winner Gourmand World Cookbook Awards. Það eru nú meiri brandaraverðlaunin. Það eru 50 verðlaunaflokkar og svona tíu tuttugu fyrstu verðlaun í hverjum flokki. Ostabókin sem Edda gaf út í fyrra er til dæmis þarna í tveimur flokkum. Sem ,,besta íslenska ostabókin 2006" og ,,besta íslenska bókin með auðveldum réttum 2006". Og Delicious Iceland eftir Völla Snæ fékk verðlaun sem ,,besta íslenska sjónvarpskokkabókin 2006" og ,,besta íslenska matarsagnfræðibókin 2006", ,,besta íslenska matreiðslubókin eftir kokk 2006" og kannski eitthvað fleira.

Ég lýsi því hérmeð yfir að ég skrifaði til dæmis bestu íslensku jólamatarbókina 2006 og er grútfúl yfir að hafa ekki verið tilnefnd. Ég hefði sko fengið þau verðlaun. (Ókei, það var víst engin kategóría fyrir jólamatarbækur - en það hefði alveg getað verið ...)

Hungurskortur

Haldiði að gasmaðurinn hafi ekki komið og tengt gasið.

Hann er að vísu ekki búinn að ljúka verkinu (kúturinn stendur á miðju eldhúsgólfi en ekki úti á svölum þar sem hann á að vera) en ég get allavega eldað. Svo setti einkasonurinn kló á rafmagnssnúruna (ég hefði svosem getað gert það sjálf en fannst upplagt að hafa gagn af honum fyrst hann var tiltækur) svo að nú er hægt að nota ofnana líka.

Þannig að ég er í góðum málum og þarf ekkert að fresta myndatökunni á morgun.

Já, við erum byrjuð að mynda matreiðslubókina og það gengur bara ljómandi vel - kláruðum 10 rétti í dag.

Ég réði Boltastelpuna sem sérlegan uppvaskara og aðstoðarmann. Hún stóð sig vel í því en um miðjan dag spurði hún hvort hún mætti fá peninga og fara og kaupa sér eitthvað að borða.

-Ég er sko að deyja úr hungurskorti, sagði hún.

Ég benti henni á að það væri nóg til af mat.

-Þetta er allt svo heilsusamlegt, kveinaði hún. -Og eitthvert fiskógeð og svona.

Ég náttúrlega beygði mig fyrir þessum rökum, lét hana fá pening og hún fór út í búð og keypti sér súkkulaðihúðaða kleinuhringi.

Það skal tekið fram að viðkomandi barn er svo hraustlegt og heilsusamlegt í útliti að það gæti verið gangandi auglýsing fyrir Lýðheilsustöð.

Boðið í mat ...

Svo opna ég tölvupóstinn minn og það fyrsta sem ég sé er ,,Nanna, how about dinner tonight?". Nú, það stendur ekki á viðbrögðunum við færslunni í gær, hugsa ég. Fyrsti kandídatinn bara búinn að gefa sig fram. Verst að þurfa að afþakka út af myndatökunum í dag.

En þá var þetta bara veitingahúsabókunarþjónustan sem ég panta oftast í gegnum þegar ég fer til London að bjóða mér einhvern góðan díl.

Mig vantar viðhald

Það koma þær stundir að ég væri alveg til með að eiga kall.

Eða bara almennilegt viðhald. Eiginlega væri það þægilegra því maður situr ekki uppi með viðhaldið þegar nóg er komið (jú, stundum, en það er annað mál).

Til dæmis núna áðan, þegar ég fór í loðfóðraða vetrarrúskinnsjakkann minn sem ég var búin að leggja fyrir tveimur mánuðum, setti á mig hlýju lambsskinnshanskana sem ég fann í vösunum og skálmaði svo á móti roki og rigningu inn í Nóatún í Nóatúni, sem er næsta þokkalega búð. Hálffyllti þar vagn af alls kyns hollustu fyrir myndatökuna á morgun, borgaði, tróð öllu í nokkra poka og rogaðist svo með þetta í rigningunni heim.

Þá fór ég að hugsa um það á leiðinni hvað það hefði nú verið næs að eiga aðgang að kalli sem gæti bara skutlað mér í svona ferðalög þegar illa árar.

Einhver kynni nú að segja að ég gæti bara loksins lært að aka bíl og keypt mér svoleiðis farartæki. Jú, reyndar, en ég held það verði varla héðanaf.

Svo er auðvitað hægt að brúka kall í ýmislegt fleira. Setja upp ljósin sem eftir er að setja upp og svona (ég get það svosem sjálf en það yrði snyrtilegra að fá einhvern í það).

Svo gæti ég líka látið kallinn hringja í gasmanninn. Alltaf möguleiki að það virki betur en þegar ég hringi sjálf.

Börn og blæti

Það var verið að ræða blæti við kvöldverðarborðið í gær.

Eitthvað af því tali hefur síast inn í kollinn á Sauðargærunni (sem annars var mjög upptekinn af matnum sínum og tilkynnti meðal annars upp úr eins manns hljóði: ,,Ég ætla að giftast þessu kjöti!") því að skyndilega ákvað hann að leggja eitthvað til málanna:

-Ég er með West Ham-blæti.

Það varð ekki meira úr þeirri umræðu.

The gasman cometh ... eða hvað?

Þið megið giska hvort gasmaðurinn er búinn að koma aftur til að vinna verkið.

Þannig að gamla vélin er enn á sínum stað og uppþvottavélin er ekki komin. Og á morgun er meiningin að byrja að elda fyrir matreiðslubók ...

Vonandi fer ekki svona þegar hann loksins kemur.

I've got nothing to say but it's OK ...

Mig minnir reyndar að ég hafi tekið þetta netpróf áður og fengið sömu niðurstöðu. En svona í tilefni afmælisins ...

Which Beatles Album Are You?

Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band Take this quiz! Quizilla | Join | Make A Quiz | More Quizzes | Grab Code