Matvöndu börnin

Ég eldaði í kvöld ansi gott nauta-ribeye sem var á tilboði í Nóatúni. Skar það í sneiðar og svo var það bara pipar, salt, nokkrir dropar af olíu á stóru steypujárnspönnuna og hár hiti. Namminamm. Ofnsteiktar kartöflur og sveppasósa með.

-Ég vissi ekki að það væri kjöt í matinn, sagði Sauðargæran. -Ég vil ekki kjöt.

Svo datt vatnsglasið hans í gólfið og brotnaði.

-Það var ekki ég sem braut það, sagði hann blásaklaus. -Það var höndin mín, hún var svo blaut að ég missti glasið.

Eftirmaturinn var epla- og nektarínubaka með mascarpone-osti.

-Ég vil ekki svona eplaköku, sagði Sauðargæran, var þó lokkaður til að fá sér einn bita, hryllti sig og gretti og harðneitaði að borða meira.

Matvandur? neinei.

Systir hans borðaði nokkra kjötbita af ekki mikilli hrifningu og svo köku sem hún tíndi þó bæði nektarínur og hnetur vandlega úr fyrst. Gaf svo yfirlýsingu um að hún mundi gjarna þiggja annað boð í kálböggla fljótlega.

-Ég vil líka kálböggla, sagði bróðir hennar.

-En þér þykja þeir vondir, var hann minntur á.

-Kannski finnast mér þeir góðir núna, sagði hann glaðbeittur. -Ég vil fá kálböggla hjá þér, amma.

Það er vandlifað.

Ef mann vantar veski ...

Það er nú gott að vita að ef mann langar að vera með flott og trendí veski en tímir ekki alveg að kaupa það - eða getur ekki ákveðið sig - eða er of neðarlega á biðlistanum hjá Louis Vuitton eða Hermes eða Gucci - þá býður www.bagborrowsteal.com upp á veskjaleigu.

Til dæmis er hægt að fá þetta flotta Hermes Crocodile Birkin-veski leigt fyrir tæplega 1700 dollara á viku. Eða 6000 dollara á mánuði - lækkar niður í 4800 ef maður er meðlimur.

Reyndar er þetta ekki alveg minn stíll. En það er gott að vita af þessu. Ef ég yrði nú leið á Marks&Spencer-veskinu mínu.

Óvæntur kaupauki ...

Ég fékk í dag sendingu sem innihélt litla silfurplettskál sem ég keypti á Ebay. Allt í lagi með það, laglegasta skál, nema þegar ég opnaði hana (lokið var vandlega límt á), þá blöstu við þrír sígarettustubbar. Seljandinn hafði að vísu skrifað í lýsingunni: ,,it could do with a decent clean - a job I hate so will leave that to the purchaser" - en ég hélt að það ætti nú frekar við að hann nennti ekki að pússa silfrið.

Ég skrifaði honum til að láta vita að ég væri nú ekkert yfir mig ánægð með þetta. Og fékk til baka svarið ,,firstly no one in this household smokes and have never done so, therefore i have absolutly no idea how the ciggarette butts got there, i can only assume that they came out of the wrapping that i used to wrap your item ..." Trúlegt. Á meðan hann var að líma lokið vandlega á skálina duttu þrír sígarettustubbar innan úr dagblaðapappírnum sem hann vafði svo utan um hana og hann bara tók ekkert eftir því.

Og þegar ég skoðaði aðeins hvað hann hefur verið að selja nýlega - bara til að athuga hvernig umsagnir hann fengi frá öðrum (þær voru reyndar mjög jákvæðar upp til hópa), þá rek ég augun í að hann hefur verið að selja nikótínplástra á síðustu vikum og segir alltaf í auglýsingunum ,,they worked for me after two weeks ..."

Hmm. Ef maðurinn hefur aldrei reykt, til hvers var hann þá að nota nikótínplástra með góðum árangri? Ég skrifaði honum og spurði en á svosem ekki von á svari.

En skálin er ágæt.

Gúllassúpugerð

Það verður enginn skortur á nautamerg ef mig langar að gera risotto milanese á næstunni.

Gúllassúpueldamennskan gengur ágætlega ...

Framsóknargúllas

Ég er að fara að elda töluverðan slatta af ungverskri gúllassúpu á morgun og fór í Nóatún að kaupa kjöt. Sagði að mig vantaði ódýrt nautakjöt í súpu og var boðið nautagúllas á rétt tæpar tvö þúsund krónur kílóið. Ég fitjaði upp á trýnið og spurði hvort væri virkilega ekki til nautaskanki eða eitthvað slíkt. Jú, líklega var til osso buco á bakvið. Það leist mér betur á því það er ekki bara ódýrasta kjötið sem völ er á í gúllassúpu, heldur líka eitthvert það besta.

Gúllassúpa á nefnilega að malla lengi og það á að nota kjöt sem inniheldur mikið af bandvef, sem smátt og smátt leysist upp við hæga suðuna og skilar bæði fyllingu og bragði í súpuna um leið og kjötið sjálft verður ótrúlega meyrt. - Það er svosem alveg hægt að elda þokkalegustu súpu úr sæmilega meyru nautagúllasi sem er soðið í innan við klukkutíma en það verður ekki almennileg gúllassúpa.

Þar sem ég var að labba heim með sex kíló af nautaskönkum og sirka tíu kíló af grænmeti í súpuna, þá rifjaðist upp fyrir mér þegar Framsóknarflokkurinn keypti umfjöllun í Gestgjafanum fyrir alþingiskosningarnar 2003. Þá komu efstu frambjóðendur í Reykjavík (sem nú eru allir horfnir af sjónarsviðinu ef ég man rétt) saman og elduðu gúllassúpu. Í hana var notuð nautalund, hvorki meira né minna. Það er náttúrlega eyðilegging - ekki bara á nautalundinni, heldur á gúllassúpunni líka.

En svolítið Reykjavíkurframsóknarlegt samt. Flokkurinn borgaði ...

Túrtappafyllírí er bara fyrir hænuhausa

Ég sé að þjóðsagan um vodkatúrtappana er aftur komin á kreik.

Jú, það getur svosem verið að einhverjir hafi einhverntíma prófað þetta. Fólk prófar allan skrattann. Sérstaklega unglingar, ekki ætla ég að fara að upplýsa hvað ég var að prófa á mínum sokkabandsárum. En þeir sem trúa því í alvöru að þetta sé algengt eða almennt stundað eða beri árangur hafa aldrei notað túrtappa.

Ekkert mál að setja þurran túrtappa á sinn stað. En hvernig haldið þið, stelpur, að sé að troða bómullartappa þrútnum af vökva uppí aðskiljanleg göt á skrokknum? Og við erum ekkert að tala um einhverja mínítappa, ekki ef fólk ætlar að verða fullt. Regular-tappinn getur haldið 6-9 grömmum af vökva (hér erum við að tala um OB-tappa en aðrir eru svipaðir). Stærsti tappinn, Ultra absorbency, heldur í sér 15-18 grömmum og tútnar við það ansi hreint mikið út. Alveg helling satt að segja. Einn einfaldur vodkasjúss dugir semsagt í tvo tappa. Ég veit ekki hvert uppsogshlutfallið yrði, varla 100%, en það tæki örugglega þónokkurn tíma að ná þokkalegu hlutfalli. Hvað þyrfti þá að skipta oft um tappa og hvað þyrfti að nota marga til að verða sæmilega drukkin/n?

Fyrir utan að ég held, án þess að hafa áhuga á að prófa, að óblandað áfengi (geri ekki ráð fyrir að neinn færi að bæta við kóki) hafi vond og sársaukafull áhrif á viðkvæmar slímhimnur.

En ef einhver vill reyna þetta ...

Ekki lengur í kaskó

Ég sagði upp líftryggingunni minni áðan. Iðgjaldið hafði hækkað um meira en 50% á tveimur árum, að mér skilst mest vegna þess hvað ég er orðin skratti gömul, og ekki verð ég yngri á næsta afmælisdegi (sem nálgast óðfluga) svo að ég ákvað að það væri þá best að vera með 100% sjálfsábyrgð.

Ég sá heldur ekki sérstakan tilgang í að vera með líftryggingu úr því sem komið er. Ég er ekki lengur með neinn á framfæri, á ríflega fyrir skuldum og meira að segja fyrir útförinni líka. Er að vísu búin að gefa um það margar yfirlýsingar að ég ætli að deyja um efni fram en líftryggingin fæst hvort eð er ekki útborguð fyrr en maður er dauður og þá er nú til lítils að fara að splæsa í kavíar og kampavín.

Herinn bregst ekki

Ég reifaði tillögu mína um fatapeninga mér til handa í kaffitímanum í dag. Hún hlaut ekki betri undirtektir en svo að ég ákvað að koma við á fatamarkaði Hjálpræðishersins á heimleiðinni. Þar fann ég fínustu peysu og blússu sem ég keypti á 1500 krónur samtals. Og svo kom ég við í Tiger og keypti tvenn lesgleraugu á 200 krónur stykkið.

Verst að ég skuli ekki vera í pólitík, það væri hægt að reka framboð mitt með svo litlum tilkostnaði.

Fatapeningar

Spurning hvort ég ætti ekki, að teknu tilliti til þess hvað ég er búin að koma oft fram í alls konar fjölmiðlum að undanförnu og hef næstum því lent í fatavandræðum af því tilefni, að fara fram á fatastyrk frá Forlaginu.

Fæ bara að vera í reikningi hjá Stórum stelpum eða eitthvað.

Ég mundi meira að segja gefa þetta upp til skatts, hversu lítið sem það væri.

Sukk og súkkulaði

Af engu sérstöku tilefni, þá er hér uppskrift að súkkulaði-mascarponebökunni sem ég hafði sem eftirmat í gær. Hún er ekki fyrir fólk sem er í aðhaldi eftir jólasukkið, ónei. Botninn er smjördeig en hefði líka allt eins getað verið bökudeig. Það er samt ekkert að ráði hollara.

Súkkulaði-mascarponebaka

1 pakki smjördeig (útflatt eða frosið)
1 eggjarauða
250 g mascarponeostur, mjúkur
75 g flórsykur, eða eftir smekk
2 egg
150 g súkkulaði, 70%
1 tsk vanilluessens
ber til skreytingar

Ofninn hitaður í 200°C. Deigið látið þiðna ef það er frosið og flatt út í hring. Lagt yfir bökumót (helst lausbotna) og brúnirnar snyrtar. Farg sett á miðjuna (ég setti bökunarpappír og svo annað minna bökuform sem ég setti farg í). Brúnirnar penslaðar með eggjarauðu og svo er deigskelin bökuð í um 10 mínútur. Tekin út, fargið fjarlægt, botninn penslaður með eggjarauðu og skelin sett aftur í ofninn og bökuð í um 6 mínútur. Látin kólna.
Mascarponeosturinn hrærður með flórsykri og eggjum. Súkkulaðið brætt í vatnsbaði og hrært saman við ásamt vanilluessensinum. Hellt í bökuskelina, skreytt t.d. með rifsbejum og hindberjum, og kælt vel.

Það er fjör

Maður má bara ekki fara í vínsmökkun, þá kemur nýr borgarstjóri á meðan. Whatever.

Verður þá enginn kælir í Austurstrætinu næsta sumar?

Ojæja, ég verð bara að kæla hvítvínið mitt sjálf. Pfaffenheim er með ansi gott gewurztraminer, Steingold. Mæli með því.

Fleira hef ég ekki um þetta mál að segja.

Hrísgrjón og allt hitt

Ég var að fá matreiðslubók frá Madagaskar í pósti. Eitt það fyrsta sem ég rakst á þegar ég fletti henni var útskýring á því að matur á Madagaskar skiptist í tvo flokka: Vary og loaka. Vary eru hrísgrjón. Loaka er allt hitt. Það er að segja það sem borðað er með hrísgrjónunum.

Bókin kostaði 4,14 pund og sendingarkostnaður var 7 pund. Allt í lagi með það. Vaskurinn var 97 krónur - allt í lagi með það líka en mér fannst svolítið fúlt að þurfa að borga 450 króna afgreiðslugjald (sem ég hefði örugglega sloppið við ef fornbókasalinn hefði ekki sett reikninginn utan á umslagið því að þetta er lítið kver, hálfgerður bæklingur). Jæja, eins gott að hann sendi þetta ekki með DHL, þá hefði ég líklega þurft að borga minnst þúsundkall ...

Ég var reyndar frekar fúl þegar ég fékk tvær tilkynningar í gær frá Amazon í Bretlandi um að þrjár bækur sem ég pantaði frá þeim á laugardaginn hefðu verið sendar - í tvennu lagi. Sem þýðir væntanlega að ég þarf að borga 450 krónur fyrir hvora sendingu - þetta fór þó til allrar hamingju hvort um sig með pósti. Bókin sem send var stök var líka bók sem ég bætti við bara af því að ég var að panta hvort eð var en hefði aldrei farið að panta eina sér - hún kostar líklega fimm pund með sendingarkostnaði þannig að það munar um 450 krónurnar.

Pönk og prédikanir

Ég sé á blogggáttinni að það eru allir að skrifa um eitt af þrennu: a) Forkosningarnar í Nevada b) Bobby Fischer c) Framsóknarflokkinn.

Ég hef ekki áhuga á neinu af þessu og ætla ekki að hafa skoðun. Allavega ekki flíka henni.

Ég ætla aftur á móti að lýsa því yfir alveg kinnroðalaust að pönktónleikarnir sem ég fór á í Laugarneskirkju í kvöld (með pönksveitinni Trúboðunum og norðlenska upphitunarbandinu Bláa hnefanum) voru stórskemmtilegir. Prédikanirnar líka.

Ég væri alveg til í að fara oftar í kirkju ef það væri meira pönk í boði. Annars eru líklega yfir 25 ár síðan ég fór síðast á pönktónleika. Og það var ekki í kirkju.