Auðvitað held ég með Moldövunum.

Við ömmurnar stöndum auðvitað saman.

Kannski það sé samsæri ...

Það hringdi maður áðan og spurði hvort ég væri ekki örugglega sú Nanna sem hefði verið að panta tertu hjá sér.

Mér varð svo mikið um að ég gleymdi að spyrja hvers konar tertu. En kannski situr núna einhver vesalings nafna mín vitatertulaus á örlagastundu. Eða kannski var maðurinn að hringja í allar Nönnur í símaskránni og var kominn aftur í Nanna R.

Æ æ.

Ég var að skoða auglýsingu frá Rúmfatalagernum sem var borin út núna í vikunni og þar sá ég meðal annars þetta:

Fínn pappírstætari á góðu verði! Tekur mest 5 bls í einu. Hægt að bakka.

Þýðir þetta kannski að það sitji dvergur inni í tætaranum og þegar ýtt er á bakk-takkann lími hann í óða önn saman öll fimm blöðin sem maður var að tæta?

Eitt sem ég gleymdi að nefna með Fjalaköttinn: Ég var nokkuð ánægð með vínseðilinn. Þarna er verið að bjóða upp á ágætt úrval af vínum á hóflegu verði (svona miðað við íslensk veitingahús) og tekið fram við hvert og eitt vín með hverju vínþjónninn telur að það henti best, þannig að það þarf enginn að óttast að gera sig að fífli jafnvel þótt hann sé ekki í för með Þorra Hringssyni eða einhverjum ámóta víngúrú ...

Fór á veitingahúsið Fjalaköttinn í gærkvöldi (á meðan allir hinir voru að horfa á Evróvisjón, heyrist mér) og fékk þar alveg ágætis mat, góð vín og mjög góða þjónustu. Umhverfið spillti heldur ekki fyrir og ég get alveg mælt með staðnum. Mjög ánægjulegt kvöld eftir erfiða vinnutörn.

Hótelstjórinn gekk líka með okkur um hótelið og sýndi okkur það. Verulega notalegt og vel heppnað og mig dauðlangaði að gista þarna (eða þannig; ég verð verulega ánægð ef herbergin á einhverjum þeirra a.m.k. fimm hótela sem ég kem til með að gista á í ferðinni í næsta mánuði verða svona álitleg).

Boonika bate doba
Boonika bate tare
Boonika bate doba cu maciuca'n casa mare!

Mínir menn rokka.

Langur dagur í gær. Ég mætti í vinnuna upp úr átta og fór ekki heim fyrr en hálftvö í nótt. Blaðið er reyndar ekki alveg búið enn. En þetta er nú allt að koma.

Reyndar held ég að ég hafi ekki unnið svona langan vinnudag síðan ég var hjá Iðunni en þá var það ekki óalgengt, stundum í október - nóvember þegar verið var að koma síðustu jólabókunum frá. Mig minnir að lengsta samfellda vinnutörn hafi verið tæpir 23 tímar.

Svo skilst mér að ég sé boðin út að borða í kvöld. Einhver var að hafa áhyggjur af því að mér þætti verra að missa af Evróvisjón. Mér gæti reyndar ekki verið meira sama, vissi ekki einu sinni að keppnin væri í kvöld. Verra með Desperate Housewifes. Ætli ég verði að setja efnafræðistúdentinn í að reyna að tengja vídeóið?

Allavega þarf að tengja það áður en ég fer til Ítalíu í júní. Ég vil helst ekki missa af tveimur þáttum í röð.

(Sko, ég get örugglega tengt vídeótækið sjálf, það er ekki málið. Ég gerði það jú þegar það var keypt. Þetta er ekki eins og hjá Elísabetu Bretadrottningu, ég las einhvern tíma fyrir mörgum árum að Andrés væri uppáhaldssonurinn hennar af því að hann væri sá eini sem kynni á vídeóið. Efnafræðistúdentinn er reyndar uppáhaldssonur minn en það er af öðrum ástæðum.)

Ég sé fram á að verða í vinnunni eitthvað fram eftir kvöldi, grillblaðið er á lokasprettinum og fer vonandi að mestu leyti frá okkur í kvöld. Jæja, blessaður drengurinn sveltur allavega ekki, það er svo mikið til að borða heima eftir grillmyndatökuna í gær - kótelettur, kjúklingur, hamborgari og fleira og svo er enn einhver afgangur af nautalundinni, merkilegt nokk.

Annars langar mig akkúrat núna í þykka og safaríka nautasteik beint af grillinu. Ég er að lesa um eina slíka (Texas rib-eye steak) sem er lýst svona ,,If these steaks could walk, they'd have a definite swagger." Akkúrat þannig steik langar mig í.

En jafnvel þótt ég nennti út í Krónu efast ég um að þeir eigi rib-eye. Svo að kannski fer ég bara bráðum og athuga hvað ég finn í eldhúsinu. Ég hef reyndar grun um að þar sé óvenju fátæklegt því að við höfum ekki eldað svo mikið þar þennan mánuðinn, meira verið að grilla út um allan bæ.

Ég var í stuttu útvarpsviðtali áðan þar sem rætt var um fífla og fleira. Ég bíð (óspennt) eftir að heyra alla fimmaurabrandarana sem afkomendur mínir munu hafa að segja um fíflaviðtöl og þess háttar.

Ljósmyndarinn kom fyrir rest. Áður en maturinn varð ónýtur. Efnafræðistúdentinn fékk kvöldmatinn sinn. Allir sáttir. Meira að segja ég en það er bara vegna þess að það eru til jarðarber og hvítt súkkulaði. Ég kann frekar vel að meta jarðarber og hvítt súkkulaði. Líka ljóst og dökkt súkkulaði, reyndar. Já, og hindber. Og bláber og brómber og ...

Eins gott að þetta er allt saman bráðhollir ávextir. Eða ætlar einhver að halda því fram að súkkulaði sé eitthvað annað? Það er jú unnið úr kakóbaunum. Sem eru aldin kakótrésins.

Fyrirsætur þola alveg að bíða í klukkutíma málaðar og uppdressaðar ef ljósmyndarinn tefst án þess að láta á sjá að ráði. Eða það ímynda ég mér, ég er svosem ekkert inni í fyrirsætubransanum. Nema náttúrlega það sem ég hef lært af að horfa á Americas Next Top Model.

Matur þolir þetta miklu síður.

Ljósmyndarinn sem ætlaði að koma og taka grillmyndir hjá mér klukkan hálfsjö hringdi fimm mínútur í hálf og lét vita að hann tefðist um klukkutíma. Ég var reyndar ekki búin að grilla allt sem ég ætlaði en ég þarf örugglega að vera grimm með pensilinn á eftir svo að þetta líti sæmilega út. (NB ég er ekki að meina málningarpensil, svo slæmt er það nú ekki, heldur olíupensil.)

Og aumingja efnafræðistúdentinn fær ekki kvöldmatinn sinn á réttum tíma því að hann fær að borða leifarnar.

Ojæja. Hann lifir það af.

Við fórum í fyrstu pikknikferð sumarsins í dag. Mín fræga pikknikkkarfa (2. útgáfa) var auðvitað með í för og við borðuðum nestið á Þingvöllum í sólskini, næstumþví logni og sæmilegum hlýindum. Sauðargæran var mjög kátur með þetta allt saman, sá steinrunnin tröll í hverjum kletti og var að skima í kringum sig eftir útilegumönnum, einkum þó í Henglinum, þar sem við fórum Nesjavallaleið heim.

Efnafræðistúdentsgreyið var skilinn eftir. Það var ekki pláss fyrir hann í bílnum og hann átti líka að sinna öðrum erindum, svosem að brjóta saman þvott. Sem hann gerði líka með sóma. Hann spurði þegar ég fór af stað hvert við ætluðum og ég sagði sem var að það væri allt óákveðið.

-Farið bara ekki til Grindavíkur, sagði hann.

Ég fullvissaði hann um að við mundum ekki fara til Grindavíkur. Okkur gætu svosem dottið í hug ýmsir staðir líklegir fyrir pikknikk á öðrum degi hvítasunnu. Grindavík er ekki í þeim flokki.

Afgangurinn af grilluðu nautalundinni frá í gær (hún var skolli góð) kom sér vel á samlokurnar í pikknikkinu. En hér er annars uppskrift að eftirréttinum frá í gær. Hann var ansi góður líka. Ég reyndar bragðbætti hann með svolitlu apríkósu-chilisírópi frá Heiberg en önnur bragðefni hefðu alveg virkað líka:

Hvítur súkkulaði-skyrbúðingur

150 g gott, hvítt súkkulaði
1 dós (250 g) mascarponeostur, mjúkur
1 lítil dós (200 g)KEA vanilluskyr
1 msk flórsykur, eða eftir smekk
e.t.v. vanilla, líkjör eða eitthvað annað til bragðbætis
jarðarber

Súkkulaðið brætt í vatnsbaði og síðan látið kólna dálítið. Hrært saman við mjúkan ostinn og síðan er skyri, flórsykri og e.t.v. bragðefnum hrært saman við. Sett í skál og slétta. Skreytt með jarðarberjum og kælt.

Við dóttursonurinn bökuðum eplaskífur í morgun. Hann hrærði deigið, ég steikti skífurnar. Svo sporðrenndi hann að minnsta kosti tíu stykkjum. Ætlaði að borða seinustu tvær skífurnar sem eftir voru líka en ég sagði honum að hann skyldi geyma þær til að bjóða foreldrum sínum þegar þau kæmu að ná í hann til að sýna hvað hann væri duglegur bakari. Sem hann líka gerði, þau fengu tvær eplaskífur og bara búið að bíta í aðra.

Svo kemur hann með fjölskyldu sinni í mat á eftir. Nýsjálensk nautalund af útigrillinu, krydduð með rósmaríni og timjan. Klettasalatsblanda með lárperuvinaigrette með (hugsa ég). Bakaðar kartöflur (úr ofninum sennilega, frekar en af grillinu). Sveppa-púrtvínssósa ef ég finn þurrkuðu sveppina sem ég held að ég eigi. Annars bara púrtvínssósa. Einhvers konar búðingur úr mascarpone, vanilluskyri, hvítu súkkulaði og jarðarberjum á eftir. Veit ekki hvort ég hef eitthvað á undan, á bæði gæsalifrarpaté og spænska hráskinku.

Ég baka kannski brauð á grillinu til að hafa með. En ef ég geri það borða barnabörnin ekkert annað. Ég þekki mitt heimafólk.