Silfurverðlaun og Mera-Úlfur

Jæja, stelpurnar fengu silfurverðlaun á mótinu í Danmörku, sem er virkilega góður árangur og miklu betri en nokkur átti von á. Þær töpuðu úrslitaleiknum í dag fyrir franska liðinu en voru held ég ekkert að ráði óhressar með það - Hekla fékk að spila með hluta af leiknum og þótt það hefði náttúrlega verið skemmtilegra að vera með í sigurleik er líka gaman að spila úrslitaleik í svona móti.

Mér skilst á mömmu hennar að stelpan sé hæstánægð með ferðina og mun jákvæðari gagnvart Jótlandsferðum en áður. En á morgun liggur leiðin til Kaupmannahafnar og beint heim.

Bróðir hennar er líka kominn að norðan og mjög hress með sitt ferðalag, bæði veiðiferðir á Ströndum með föðurafa sínum (veiddi að vísu ekkert) og hestastúss á Njálsstöðum með móðurafa sínum; tókst enda að herja út úr honum loforð um folald og telur sig því hestaeiganda. Ekki sjöfaldur afkomandi Mera-Eiríks fyrir ekki neitt og þaráofan kominn af kaupahéðnum af Berndsenættinni. Hann kunni afskaplega vel við sig í sveitinni og er sennilega búinn að ráða sig í kaupavinnu hjá refaskyttunni næsta sumar ef ég þekki hann rétt.

Gunnar og Goldfinger

Mér finnst að það ætti að setja texta á Gunnar Birgisson þegar hann er í sjónvarpinu svo ég skilji hann.

Eða nei annars, best að sleppa því. Mig langar ekkert að skilja hann.


Ég er að horfa á Goldfinger í danska sjónvarpinu. Það er einhver svipur með þeim, honum og Gunnari. Eða er það einhver önnur tenging sem ég er að hugsa um ...?

Kirsiberjauppskera

Hér kom maður áðan og færði mér þessi ljómandi fallegu og girnilegu heimaræktuðu kirsiber.

Sami maður ber ábyrgð á því að ég skrifa ævinlega kirsiber, sem mér þykir miklu fallegra orð en kirsuber og er líka eldra í málinu.

Sparkað og verslað

Eins og sjá má hérna, á þriðju mynd að ofan, hafa keppnisferðir ungra stúlkna til útlanda tvennan tilgang. Einkum ef farið er til staða þar sem H&M og þesslags búðir eru.

Barnabarnið mitt er þarna önnur frá vinstri og mér sýnist hún hafa verslað eitthvað ekki síður en hinar.

Mér skilst að liðið sem þær unnu í gær sé að meðaltali hátt í ári eldra en þær, flestar fæddar 1992 og sumar 1991 en KR-stelpurnar allar fæddar '92 og '93 (Hekla líklega einna yngst, fædd í nóvemberlok '93) og í því hafi verið 8 stelpur úr finnska U-17-landsliðinu. Enda var sigur stelpnanna í leiknum í gær talinn óvæntustu úrslit mótsins hingað til. Hvort sem þær vinna eða tapa í dag eru þær búnar að ná frábærum árangri.

(Nei, fótboltaáhugi minn er ekkert meiri en hann hefur verið. Ég er bara montin amma.)

Spila um Evrópubikar

Ég sé að Boltastelpan og félagar hennar í KR eru komnar í úrslit á mótinu í Danmörku eftir að hafa unnið HJK Helsinki áðan. Þær spila svo við franska liðið Montpellier Herault SC í úrslitaleik á morgun. Þetta er frábær árangur hjá stelpunum því að mér skilst að þetta sé mjög sterkt mót og Danir kalla reyndar þennan hluta mótsins óopinbert Evrópubikarmót.

Hekla átti að fá að spila í dag og vonandi hefur hún fengið það. Í leiknum við Reading í fyrradag var hún á leið inn á völlinn þegar ensku stelpurnar stormuðu af velli og gáfu leikinn - eins gott sagði hún reyndar, þetta voru víst svoddan fautar að hún hefði örugglega fótbrotnað. Mér skilst að leikmenn hinna liðanna í keppninni séu upp til hópa tröllskessur við hlið íslensku stelpnanna. En dugir ekki til.

Af sem áður var

Einhverntíma hefðu mér þótt það tíðindi að Mel væri á landinu og sæti á Te og kaffi.

En ég er orðin gömul og Mel leiðinlegur.

Norskar pönnukökur

Ég rakst á Gestgjafann hérna niðri áðan og fór að fletta honum. Þrátt fyrir einhverja ljótustu og órólegustu forsíðu sem ég hef lengi séð.

Sé að það er farið að kaupa inn efni frá Noregi (þar á meðal forsíðumyndina). Kannski ekkert nýtt, ég sé blaðið svo sjaldan. Hmmm. Þyrfti samt að passa upp á að þýðingin eigi við myndina, í uppskriftinni að forsíðuréttinum er talað um súkkulaðipönnukökur sem eru brotnar saman en á myndinni eru greinilega súkkulaðilummur sem er staflað upp.

Ojæja.

Fámennt á forlaginu

Það er frekar fámennt hérna núna, við vorum átta í föstudagskaffinu í morgun en venjulega komast ekki allir fyrir við borðið í kaffistofunni. Í næstu viku verð ég líklega meira og minna ein hérna ritstjórnarmegin.

En bækurnar eru nú meira og minna að verða tilbúnar í prentsmiðju, ein af annarri, eða jafnvel farnar og komnar aftur. Nema auðvitað eru höfundar misröskir að skila af sér eins og gengur.

Matreiðslubókin sem ég hef verið að vinna í er tilbúin, fer í prentun eftir helgi. Svo er í næstu viku von á endurprentunum á þremur af mínum bókum (Maturinn okkar, Cool cuisine og Cool dishes) sem er þó meira og minna sama bókin í mismunandi formi. Maturinn okkar seldist upp fyrir jól og hefur verið töluvert spurt eftir henni, hinar tvær voru endurprentaðar í fyrra og aftur núna svo að ég get ekki kvartað.

En svo er ég að undirbúa skemmtilega hluti sem kannski sjá dagsins ljós á næsta ári.

Svefngræjan og Frankenstein

Æjá, ég hef alveg gleymt að gefa skýrslu um svefngræjuna mína, sem ég er núna búin að nota í nærri þrjár vikur.Búin að fara með hana til London og allt. Hún bara svínvirkar. Ég vandist grímunni mjög fljótt og finn varla fyrir henni lengur, Sef eiginlega eins og steinn alla nóttina, hætti aldrei að anda (mér vitanlega) en það kom fram í mælingunni sem gerð var á mér að lengsta öndunarstoppið var ef ég man rétt 27 sekúndur. Ég vakna kannski einu sinni eða tvisvar á nóttu en sofna strax aftur. Áður en ég fékk hana var ég alltaf að vakna. Ekki skrítið ef ég var stöðugt að kafna.

Það kemur ennþá fyrir að ég geispa á kvöldin en ég hef ekki sofnað fyrir framan sjónvarpið í eitt einasta skipti og missi aldrei af því hver er morðinginn. Er ekki sífellt þreytt. Ég er líka viss um að ég mundi ekkert sofna undir stýri ef ég keyrði bíl. Áður ... nja, áður hefði ég líklega verið löngu dauð í bílslysi.

Eitt sem kemur mér á óvart er að ég finn miklu minna fyrir stirðleika á morgnana. Ég man ekki hvort ég hef einhverntíma talað um það en ég var orðin svo slæm að þegar ég fór framúr á morgnana og skjögraði fram á bað hef ég sennilega verið eins og Frankensteinskrímslið að staulast fyrstu skrefin eftir uppvakninguna. Svipað var það þegar ég stóð upp eftir að hafa setið kyrr um tíma.

Ég ætla ekki að segja að ég spretti upp eins og stálfjöður um leið og ég vakna núna, neinei, en ég er miklu liðugri. Jæja, miklu minna stirð er líklega heppilegra orðalag. Ekki eins og Frankensteinskrímslið allavega. Meira eins og Gosi áður en hann varð alvörudrengur eða eitthvað svoleiðis.

Allavega, svefngríman og blásturstækið eru alveg að gera sig. Og raninn sem tengir þau saman er ekkert að þvælast fyrir mér. Barnabörnin hafa að vísu ekki viljað gista síðan ég fékk þetta ...

En byrjunin lofar góðu.

Breytingar breytinganna vegna

Æi, af hverju þarf Skjárinn endilega að breyta næstum öllum stöðvanúmerunum núna svo að ég þarf að læra allt saman upp á nýtt?

Og miðað við númerin er greinilega gert ráð fyrir að hægt sé að fjölga stöðvunum sem í boði eru einhver ósköp. Eins og það væri ekki nóg að hafa fjðrutíu eða fimmtíu stöðvar sem ég horfi aldrei á - eða svo gott sem?

Annars horfi ég aðallega bara á norrænu stöðvarnar núna. Alltaf hægt að finna Barnaby eða Frost ...

Óvíðasambúð

Ég var að lesa yfir texta þar sem kom fyrir orðið ,,óvíðasambúð".

Tók mig smástund að átta mig á að þarna átti víst að standa óvígða sambúð.

KR-stelpurnar í undanúrslit

Boltastelpunni og hinum KR-stelpunum gengur fantavel á mótinu í Danmörku, þær eru komnar í undanúrslit eftir einhvern stórundarlegan leik við breskt lið (Reading) þar sem ensku stelpurnar gengu af velli og hættu leiknum í síðari hálfleik af óútskýrðum ástæðum; þá stóðu leikar 2-2 en KR var dæmdur sigurinn 3-0 (þær hefðu reyndar farið í undanúrslitin þótt leiknum hefði lokið með jafntefli). Áður höfðu bresku stelpurnar að mér skilst stundað það að hrynja niður hópum saman og liggja á vellinum til að tefja leikinn ... Nokkrar myndir eru hér og ég sé ekki betur en rauðhærða barnabarnið mitt sé þarna á miðri næstefstu myndinni svo að hún hefur kannski fengið að spila eitthvað núna - vonandi hefur slitni lærvöðvinn þolað það.

Allavega, það er frídagur hjá stelpunum í dag sem átti að nota í tívolíferð og H&M náttúrlega. Sem er náttúrlega hinn aðaltilgangur ferðarinnar.

Afmæliskaka fyrir Gurrí - og fleiri

Ég er búin að finna réttu kökuna fyrir afmælið hennar Gurríar.

Ásamt fleiri mjög áhugaverðum kökum. Til dæmis þessari hér, sem væri nú fín í afmælisveislu hjá ljósmóður.

Þessi hér er nú bara krípí. Og þessi eiginlega líka. Hvað er þetta með kökur og smábörn? Samt er ekkert sem slær þessa út. Ekkert.

Mér finnst þessi reyndar ekkert svo krípí en einhverjum gæti fundist það ...

Og svo eru það stafsetningarvillurnar.

Nóg að gera

Próförkin sem liggur á borðinu hjá mér er 14 cm á þykkt.

Ég hugsa að ég verði minnst tvo daga með hana. Jafnvel þrjá.

Hjólabrettakappi með fiskipítsu

Afmælisdrengurinn hringdi í gærkvöldi og söng fyrir mig ,,Ég á afmæli í dag" - sennilega vissi hann að ég væri ólíkleg til að syngja fyrir hann. Sagði mér að hann hefði fengið hjólabretti og kappakstursbíl í afmælisgjöf og væri þegar búinn að detta oft af hjólabrettinu. Mikið fjör. Hann á örugglega eftir að drepa sig á þessu appírati. En það voru foreldrarnir sem gáfu honum það svo að þeim er nær.

Síðan upphófust deilur á milli hans og móður hans um hvort þau væru stödd á Hólmavík eða ekki. Ekki fékkst niðurstaða sem afmælisbarnið sætti sig við en þau munu vera í sumarbústað skammt frá Hólmavík. Hann sagðist vera að fara að veiða í dag (fisk en ekki ísbirni) og ætlar að koma með fiskipítsu handa mér. Ég náði því ekki alveg.

Systur hans gengur vel á fótboltamótinu - eða reyndar er hún ekki farin að spila sjálf, tókst að sprauta kælikremi í augað á sér í gær, blessuðum hrakfallabálkinum, en hún á að spila við enskt lið (Reading) í dag - en þær eru í efsta sæti í sínum riðli þannig að hún er býsna ánægð með árangurinn.

Símtal frá Perú

Gunna systir hringdi áðan, sagðist stödd í bókabúð í Lima og spurði hvort ég læsi matreiðslubækur á spænsku. Ég lét drjúgt yfir því. Spennandi að vita hvað hún kemur með handa mér ...

Mér heyrðust allir mjög hamingjusamir með ferðalagið um Amazonfrumskóginn og Andesfjöllin þrátt fyrir sólbruna, flugnabit og annað slíkt smotterí.

Get sleppt því að vakna á nóttunni ...

Ég held ég sleppi því bara alveg að horfa á Ólympíuleikana í ár.

Sjö ára Sauðargæra

Krúttpjakkurinn hann dóttursonur minn - Sauðargæran - á afmæli í dag. Sjö ára. Ég hitti hann ekkert á afmælisdaginn því að hann er einhvers staðar úti á landi. Norður á Ströndum eða kannski á Skaga. Með lásbogann á ísbjarnaveiðum.

Þegar hann fæddist slitnaði naflastrengurinn í miðju kafi og blóð spýttist út um allt. Núna er hann svo mikil kveif að það liði líklega yfir hann ef hann sæi blóðdropa. Svo að ég held það sé eins gott að ekki verði margir ísbirnir á vegi hans fyrir norðan.

Systir hans er aftur á móti að keppa í fótbolta á Jótlandi - ætli leikur nr. 2 standi ekki einmitt yfir núna? Þær gerðu jafntefli í gær gegn sterku dönsku liði svo að þetta fer vel af stað hjá þeim. Og fréttir frá Árósum herma að ungir piltar af ýmsu þjóðerni safnist að þeim eins og mý að mykjuskán ...

Kaffi, langlífi, kæfa og Alzheimer

Ég drakk extra mikið kaffi í hádeginu til að lengja lífið.

En svo rifjaðist upp fyrir mér að ég er nýbúin að lesa grein um að mikil neysla á foie gras geti leitt til Alzheimer. ,,The tasty way to get Alzheimer's" minnir mig að fyrirsögnin hafi verið. Og ég er einmitt búin að borða alveg óvenju mikið af anda- og gæsalifur og -lifrarkæfu síðasta árið.

Þannig að ég er bara að lengja þann tíma sem ég verð seníl og rugluð.

Það er vandlifað.

Hollustudrykkurinn kaffi

Hérna er búið að vera að reyna að telja manni trú um það langalengi að kaffidrykka sé óholl (ekki að það hafi haft nokkur minnstu áhrif á mig svosem) og svo kemur auðvitað í ljós að það er bara ekki rétt.

Og nú fer ég og fæ mér kaffi uppá það. Crema með espressóskoti út í.

Saving the Swans

Ég er búin að fá meira en nóg af þessum helvítis álftafréttum á Stöð 2.

Er ekki hægt að virkja Saving Iceland í að leita týndu álftafjölskylduna uppi eða eitthvað?

Okkar gúrúa á milli

Ég fékk póst frá Sai Baba Marriage Links þar sem mér er boðið að gefa álit á væntanlegum maka. Fékk mynd með og alles.

Ég veit ekki hvernig stendur á því að blessaður karlinn hann Sai Baba vill endilega útvega mér maka. Einn gúrú að liðsinna öðrum, líklega. Fallega hugsað af honum, þannig séð.

Og ef ég væri í leit að maka mundi ég kannski hafa samband við Sai og hjúskaparkrækjurnar hans. Nema ég mundi þá helst vilja huggulegan mann á heppilegum aldri en ekki þessa ungu og laglegu indversku stúlku sem hann er að bjóða mér.

Hugsað með hugarorkunni ...

Æi, ég hefði átt að gera þetta í stað þess að baka þegar mig langaði í pekanvínarbrauðin í gær. Þau eru náttúrlega ekki beint megrunarfæði ...

Pekan-karamelluvínarbrauð með ferskjum

Mig langaði í pekanhnetuvínarbrauð með kaffinu í gær en nennti ekki niður í Sandholt og langaði ekki í þessi sem fást í 10-11.

En svo mundi ég að ég átti smjördeigsrúllu og pekanhnetur í ísskápnum. Og krukku af dulce de leche. Og dós af niðursoðnum ferskjum, en það er nú bara fyrir mig. Þær eru ekki nauðsynlegar og það mætti líka nota t.d. söxuð epli.

Dulce de leche, ef þið vitið það ekki, er sæt mjólk sem er látin sjóða rólega niður þar til hún verður að þykkfljótandi karamellusósu.

Pekan-karamelluvínarbrauð með ferskjum

1 rúlla smjördeig (eða 1 pakki frosnar plötur)
2-3 ferskjuhelmingar, saxaðir (eða epli; má líka sleppa)
30-40 g pekanhnetur
nokkrar kúfaðar skeiðar af dulce de leche (frá Merchant Gourmet)
1 egg til penslunar

Ofninn hitaður í 215. Deigið lagt á borð (látið þiðna, brúnirnar klesstar saman og flatt út ef það er frosið). Söxuðum ferskjum dreift á miðjuna á endilangri deigplötunni. Hnetunum, e.t.v. grófmuldum, stráð yfir og svo er karamellunni dreift yfir eftir bestu getu. Þarf ekkert að vera jafnt, enda ekki hægt, en auðveldara ef hún er ekki ísköld. Önnur langhliðin á deiginu brotin inn yfir fyllinguna, svo hin, og lengjunni hvolft þannig að samskeytin snúi niður.
Lengjan - heil eða skorin í 4-5 bita - færð yfir á pappírsklædda bökunarplötu (ég reyndar notaði bara pappírinn sem deigið var pakkað í og dró hann yfir á plötuna), pensluð með eggi og svo eru skornir skurðir í hana með beittum hníf, þvert yfir eða á ská. Bökuð í miðjum ofni í 12-15 mínútur, eða þar til deigið hefur blásið út og tekið fallegan gullinbrúnan lit.

Það er einfaldast að baka heila lengju, þá er hægt að klípa endana saman svo að karamellan fari ekki að renna út þegar hún bráðnar - ef hún er skorin í stykki er hætt við að dálítið af karamellunni verði eftir á bökunarpappírnum. En ekki til skaða ...

Mary Poppins

Þegar ég tek strætó í vinnuna (til dæmis þegar er rigning) fer ég út á Mýrargötunni og geng svo upp Bræðraborgarstíginn, framhjá leikskólanum sem er þar á horninu og hét áður Olgukot en ég man ekki hvað heitir núna. Á morgnana sitja krakkarnir þar alltaf við stórt borð fyrir innan gluggann. Og þegar ég gekk framhjá í morgun kom einhver krakkinn auga á mig, tók viðbragð og benti æstur og öll hin góndu á mig af miklum áhuga.

Ég var nefnilega með regnhlíf og það þótti greinilega gífurlega spennandi.

Merkilegt nokk, þá á ég þónokkrar regnhlífar núna. Þó ekki vegna þess að ég sé farin að kaupa endingarbetri regnhlífar eða það hafi dregið úr roki á Íslandi, heldur líklega einfaldlega vegna þess að ég man næstum aldrei eftir að taka með mér regnhlíf. Síst af öllu þegar ég fer til útlanda og enda þess vegna alltaf með því að kaupa mér nýja regnhlíf í útlöndum.

Tvífarar vikunnar

Ég fór í klippingu í vikunni. Þegar eldra barnabarnið sá mig í gær sagði hún:

-Þú ert alveg eins og karlinn sem var með þér þarna í sjónvarpsþættinum hjá Loga Bergmann!

Hmm. Barninu finnst ég semsagt vera eins og Bergþór Pálsson.

Nautasteik eða bjúgu - innræti barnabarnanna í hnotskurn

Ég fékk tvo unga menn í mat í gærkvöld - upphaflega átti einkasonurinn að koma einn, svo hringdi hann og spurði hvort hann mætti koma með tvo vini sína, ég hélt það nú, en annar datt svo úr skaftinu.

Sauðargæran var með mér þegar ég fór að versla; ég spurði hann hvað ég ætti að gefa frænda hans að borða og hann var harður á að ég ætti að kaupa stóra nautasteik. -Það finnst Hjalta gott, sagði hann. Sem er rétt. Sýndi þarna hvað innrætið er ólíkt og hjá systur hans, sem ævinlega leggur til þegar hún er spurð sömu spurningar að móðurbróðirinn verði fóðraður á bjúgum. Sem hún veit að hann borðar ekki.

En frændinn er náttúrlega nýbúinn að vera að lána honum Star Wars-myndirnar og fleira spennandi. Gæti spilað inn í en Sauðargæran er reyndar yfirleitt heldur jákvæður í tillögum þegar systir hans er hvergi nálægt.

Það var hins vegar ekki til nautasteik í Bónus svo að ég keypti lambafillet. Maríneraði það í olíu, sítrónuberki, rósmaríni og timjani og grillaði það svo. Bar það fram með soðnum, nýjum kartöflum og ofnbökuðu grænmeti (butternut-kúrbít, svartrót, gulrótum og rauðlauk) og einhverjum salatblöðum. Ansi gott bara. Á undan fengum við snöggsteiktar tígrisrækjur kryddaðar með Spice Route-kryddblöndu, snöggsteikta tómata og vorlauk.

Það kláraðist allt nema grænmetið (einkasonurinn var frekar ónýtur við það og ófáanlegur til að smakka á svartrótinni), sem verður líklega maukað og notað í súpu á eftir. Kryddaða með karríi og kummini og ætli ég baki ekki smjördeigshorn með parmesanosti til að hafa með. Afganginn af kartöflunum borðaði ég reyndar í hádeginu, skar í sneiðar og steikti í örlítilli olíu ásamt tveimur eggjum. Kryddað með miklum pipar. Það var hreint ekki slæmt.

Prinsinn og pokakonan

Barnabarn númer eitt er lagt af stað til Danmerkur að fótboltast, líklega um það bil að lenda núna.

Barnabarn númer tvö er himinsælt með nýja lásbogann sinn, stendur heima hjá sér og skýtur allt sem fyrir verður, einkum móður sína og köttinn.

Ég set hér inn aðra mynd af honum við skotæfingar í bakgarðinum í gær (smellið á myndina til að stækka hana). Reyndar var ég skíthrædd um að hann mundi snúa sér að því að skjóta pokakonuna sem var að róta í ruslatunnunum á bakvið hann en hann lét sem hann tæki ekki eftir henni. Eins og hver annar alvöruprins.