Engin skúffukaka?

Það bar helst til tíðinda í afmælisveislunni minni að skömmu áður en fyrstu gestir komu bilaði teygjan í pilsi afmælisbarnsins. Tilraunir með bréfaklemmur og hefti báru lítinn árangur svo að ég þurfti stöðugt að kippa pilsinu upp um mig í veislunni svo það sigi ekki óhóflega - eða jafnvel svo að ég stæði skyndilega á brókinni fyrir framan alla gestina. Sem sögðu jafnan, ef þetta óhapp barst í tal: -Dæmigert fyrir þig (eða eitthvað í þá veru). Sem er náttúrlega hárrétt.

Annars fór afmælisveislan hið besta fram og ég þakka þeim fjölda ættingja, vina og kunningja sem mættu, skemmtu mér og hjálpuðu til að gera kvöldið eftirminnilegt. Og þeir sem ætluðu að koma en komust ekki - tja, þeir geta beðið eftir sextugsafmælinu. Eða komið í kaffi.

Gurrí fullyrðir að Jude Law hafi mætt. Ég sá hann nú ekki en hann gæti hafa verið inni í hliðarsalnum allan tímann að skoða fótboltamyndir með Sauðargærunni og Oddi frænda hans. Nema kannski var Gurrí farin að sjá ofsjónir; kannski voru barferðirnar ekkert færri en allar ferðirnar að matarborðinu, sem hún segir frá á blogginu sínu. Eða kannski voru Jude og Gurrí bara á barnum allan tímann ...

Matseðillinn var annars samsettur með það í huga að allt væri sem fyrirhafnarminnst og eldamennska í lágmarki. Sauðargærunni leist reyndar ekki á blikuna þegar hann spurði mig nokkru fyrir afmælið hvað yrði boðið upp á og ég nefndi plokkfis.

-Maður hefur ekki plokkfisk í afmælisveislu, sagði drengurinn andaktugur. -Ég vil fá skúffuköku.

En amman nennti ekki að baka skúffuköku og drengurinn og Dagur frændi hans lágu í rúgbrauðinu allt kvöldið. Unglingarnir pöntuðu sér pítsu. Matargerð mín féll semsagt ekki í kramið hjá yngri kynslóðinni í gærkvöldi.

Ég fékk fjöldan allann af flottum gjöfum. Var reyndar svolítið hugsandi yfir öllum þeim bjútítrítmentvörum sem ég fékk - er verið að reyna að segja mér eitthvað? En það kemur sér örugglega allt mjög vel og ég yngist upp um mörg ár. Uppáhaldsgjöfin mín var samt beljukertið sem Hekla bjó til handa mér.

Takk, öllsömul, enn og aftur.

Turkish delight

Þekkir einhver gott íslenskt heiti á rahat lokum (Turkish delight)? Eða getur komið með tillögu að því? Mér dettur ekkert frumlegra í hug en tyrkneskt ljúfmeti eða eitthvað ámóta.

Ég veit að skoðanir fólks á ljúfmetisfaktornum eru mjög skiptar.

Nýja dótið mitt

Ég fékk loksins pakkann sem pósturinn vildi meina að innihéldi súkkulaði. Auðvitað var þetta ekki súkkulaði, heldur lítil silfurdós. Með stöfunum NR gröfnum á lokið, það var nú eiginlega þess vegna sem ég keypti hana. Get alltaf látið sem einhver leyndur aðdáandi hafi gefið mér hana. Eða gamall kærasti. Eða að Nancy Reagan hafi átt hana ... nei annars.

Það var reyndar súkkulaðikassi utan um hana. Champagne truffles, eitthvað svoleiðis. En grunsamlega léttur miðað við stærð, ef þetta hefði nú verið eitthvert fínt konfekt.

Svo fékk ég líka franskt steikarskurðarsett. Sem er doldið spes. Venjulegt þriggja hluta steikarskurðarsett er oftast hnífur, steikargaffall og brýni. Frönsk þrípís steikarskurðarsett innihalda aftur á móti stundum þetta tól hér í staðinn fyrir brýni. Mig hefur afskaplega lengi langað í svona. Og nú á ég þetta fína sett, glansandi silfurplett með flottum bakelítsköftum. Mjög klassí. Hlakka til að vígja tólið.

Sextugsaldurinn

Ég er nú bærilega ern ennþá. Fyrir utan gigtina og það allt.

Áttaði mig samt á því í gær að ég var búin að fara tvisvar þann daginn á fatlaðraklósettið í vinnunni. En það var nú bara af því að hitt var upptekið.

Ammæli

Ég dró börnin mín með á Vínbarinn. Ekki fallegt afspurnar ...

En þar sem annað er 26 ára og hitt verður 33 á sunnudaginn var þetta nú líklega í lagi.

Afmælisveislan verður hins vegar ekki fyrr en á föstudaginn. Hún er í Sjóminjasafni Reykjavíkur á Grandagarði, kl. 18-20, og þið bloggkunningjar mínir (nei, ekkert bloggvinakjaftæði hér, þetta er ekki Moggabloggið) eruð auðvitað hjartanlega velkomnir. Rétt eins og á Þorláksmessu - veitingarnar verða líklega svipaðar nema meira úrval af drykkjarföngum.

Þetta með Sjóminjasafnið hefur enga sérstaka dýpri merkingu.

Skemmtilegt símtal

Fyrsti strákurinn sem ég svaf hjá hringdi í mig áðan ...

... neinei, ekkert svoleiðis, við fæddumst nefnilega bæði á Gamla spítalanum á Króknum með þriggja klukkutíma millibili, 20. mars 1957, og sváfum hlið við hlið fyrstu tíu nætur ævinnar.

Gaman að því.

Ef ég væri ostur ...

Í gær fann ég brilljant tilvitnun sem ég ætlaði að skrifa hér í dag.
En nú man ég hana ekki. Heldur ekki hvar eða hvernig ég fann hana.
Svo að þessi verður að duga.

Age doesn't matter, unless you're a cheese.

Ég á einmitt bita af alveg verulega gömlum og góðum Stilton í ísskápnum.

Elliglöp

Ég er búin að vera alveg óvenju utan við mig í dag. Sem þýðir bara þónokkuð mikil utanviðmigheit eins og þeir vita sem til þekkja. Byrjaði þegar ég mætti í úthverfri peysu í vinnuna í morgun. Hélt áfram meðal annars með uppákomum sem aldraðar virðulegar húsmæður eiga ekki að vera að segja frá á almannafæri en nærbuxurnar mínar komu við sögu.

Þetta veit ekki á gott.

Nú ætla ég að setjast fyrir framan sjónvarpið með púrtvínsglas og ekki hreyfa mig þaðan fyrr en mínútu eftir miðnætti. Come to think of it, þá dugir ekki glasið, ég þarf að hafa flöskuna innan seilingar líka.

Vinnufriður

Vinnusíminn minn hringdi í fyrsta skipti eftir að ég fór að vinna hér. Ég hrökk í kút.

Það var vitlaust númer.

Einfaldar lausnir

Stundum sér maður ekki lausnir sem blasa við. Og þegar allt í einu rennur upp fyrir manni ljós er óskiljanlegt af hverju þessi einfalda lausn var ekki það fyrsta sem kom í hugann ...

Þetta henti mig einmitt á laugardaginn. Barnabörnin voru í heimsókn og gistu. Og þegar ég var búin að fá meira en nóg af því að segja við fimm ára tölvuleikjabrjálæðinginn á fimm mínútna fresti: -Þú átt að skrifa L - E - I - nei,I er þarna, sjáðu - K - það er við hliðina á L - J - A - N - þú veist, það er stafurinn minn - E - T - já, einmitt þarna - punktur - hann er þarna neðst, nei, þetta er komma - I - S - já, og svo áttu að ýta á takkann með örinni ...

... þá fékk ég hugljómun, setti leikjanet.is í favorites á tölvunni og kenndi honum á það.

Friður og ró alla helgina.

Ég hefði náttúrlega líka getað kennt honum að lesa. En hitt var minna vesen.