Æi ...

... ósmekklegheit verða svosem ekkert minna ósmekkleg þótt reynt sé að klóra yfir með því að útskýra þau. Ég er líklega svona afskaplega mikið treg en ekki datt mér í hug þegar ég las tilnefningu múrsins á ,,bók ársins" í hug að verið væri að sneiða að Jóni Baldvini.

Satt að segja dettur mér það ekki í hug enn. Reyndar er það eina sem mér hefur dottið í hug í þessu samhengi þetta hér. (Frumheimildin er horfin af vefnum.) Mér finnst það nokkuð sambærilegt.

Ég hef reyndar ekki lesið ritdóm Jóns Baldvins en ég hálfpartinn efast um að mér hefði nokkuð frekar dottið hann í hug þegar ég las þetta á Múrnum ef ég hefði gert það. Ég skal ekki segja með heimilisofbeldi - það er til í ýmsum myndum - en ég hætti allavega að starfa með Alþýðubandalaginu á sínum tíma þegar mér fannst ástandið þar vera farið að minna mig ískyggilega mikið á heimilislíf mitt.

Og þá er nokkuð sagt.

Súkkulaðipotturinn

Ég fór með gagnlega barninu og Sauðargærunni á útsöluna í Rafha til að kaupa ísskáp handa þeim. Á meðan við biðum svo eftir að uppáhaldstengdasonurinn kæmi að sækja skápinn röltum við Sauðargæran um búðina og skoðuðum ýmislegt. Hann var náttúrlega gífurlega áhugasamur um tilgang hinna ýmsu tækja og spurði mikið.

Svo rákumst við á súkkulaðigosbrunn sem okkur fannst báðum mjög spennandi. Ákváðum þó eftir nokkra umhugsun að sleppa því að kaupa hann en í staðinn keypti ég súkkulaðipott sem við urðum ásátt um að prófa næst þegar hann kæmi til að gista. Enda líklegt að þurfi að setja hann í bað eftir prófanir á slíku tæki.

Stórhættulegar þessar útsölur.

Ketill flatnefur og Emil í Kattholti

Svo ég svari nú fyrir mína parta spurningunni sem Blaðið segir að margir bíði spenntir eftir að vita svarið við, þá er best að taka (leiðréttan) forsetann til fyrirmyndar og vísa í Ketil flatnef.

Lasagnað tókst ágætlega þótt ég þyrfti að stytta suðutímann á kjötsósunni töluvert af því hvað ég kom seint heim úr vinnunni. Auk þess fann ég ekki þvinguna sem heldur pastavélinni fastri við borðið og þurfti að beita nokkrum fimleikum við pastagerðina - en þetta tókst nú allt saman. Sauðargæran borðaði slatta, þó ekki jafnmikið og hann hafði ætlað sér og sagðist vera alveg saddur. Var samt fljótur að gleyma því þegar hann fann afganginn af piparkökunum sem við bökuðum fyrir jólin, gerði sér lítið fyrir og tæmdi dósina. Stakk meira að segja hausnum ofan í hana í lokin og lét sem vind um eyru þjóta þegar hann var minntur á hvernig fór fyrir Emil í Kattholti.

Ég er alvarlega að hugleiða að gera nákvæmlega ekki neitt um helgina. Nema náttúrlega fjögurra ára afmælið hans Dags frænda míns, gamlar frænkur klikka nú ekki á svoleiðis. Æi, og svo er víst einhver þýðing sem ég þarf að fara að setja meiri kraft í ...

Lasagna

Gagnlega barnið er ekkert yfir sig hrifið af lasagna þótt hún borði það alveg en það er aftur á móti uppáhaldsmatur bróður hennar og einn af uppáhaldsréttum Boltastelpunnar. Og nú er ég hrædd um að það verði oftar á borðum en gagnlega barninu líkar því að Sauðargæran er búin að staglast á því frá því um jól hvað hann langi mikið í lasagna. Af hverju? Jú, hann fékk DVD-disk með Gretti í jólagjöf. Grettir heldur upp á lasagna og drengurinn sér þetta í einhverjum hillingum.

Það er semsagt planið að hafa lasagna í kvöldmatinn (fimmtudagskvöldverði fjölskyldunnar var frestað til föstudags af því að Bístró var að fara í prentun).

Í núverandi ástandi stendur reyndar eldhúsið á Grettisgötunni eldhúsinu á Kárastígnum töluvert að baki en ég hef þó grun um að það henti að vissu leyti betur til pastagerðar. Það kemur væntanlega í ljós þegar ég bý til lasagneplöturnar á eftir.

100 brögð

Og svo er þessi listi hér hjá Food & Wine yfir 100 ,,brögð" til að prófa á árinu. Skrollið niður og lesið nr. 41.

Matartrendin 2007

Spá Epicurious um matartrendin fyrir 2007 er hér.

Fyrst ég nefndi áðan ruslfæði - Charlie Palmer segir að pylsur séu hamborgarar framtíðarinnar. Kannski Bæjarins bestu ættu að færa út kvíarnar. Setja upp útibú víða um heim.

Ostarusl

Samkvæmt nýrri breskri reglugerð er ostur ruslfæði.

Ókei, breskur ostur er misjafn eins og gengur og gerist en það eru margir góðir ostar gerðir þar. Til dæmis Stiltoninn sem ég fékk í jólagjöf. Mundi allavega ekki skilgreina hann sem ruslfæði ...

Áramót

Árið 2006, já. Ég held að ég hafi talað í nýárspistlinum mínum í fyrra og hitteðfyrra um skrítið ár, breytingar og óvissu. Vísa bara í það núna, það á víst ekki síður við.

Ég flutti allavega, það hefði ég aldrei sett í völvuspá ársins ef ég hefði gert svoleiðis. Kom sjálfri mér töluvert á óvart. En nú er ég búin að koma mér nokkurn veginn fyrir hér á Grettisgötunni og líður satt að segja afskaplega vel. Mér leið líka vel á Kárastígnum en þegar ég keypti þá íbúð var ég á allt öðrum stað í lífinu og hún hentaði mér mjög vel þá. Þessi er aftur á móti eins og sniðin fyrir mig núna. Auk þess er þetta í fyrsta skipti sem ég er að búa til heimili eingöngu fyrir mig. Og get leyft mér að losa mig við gamalt (eða ekki svo gamalt) og kaupa það sem mig langar að hafa í kringum mig.

Ég hugsa aftur á móti að ef ég hefði gert völvuspá fyrir mig um síðustu áramót (og ég á náttúrlega glæstan spákonuferil að baki) hefði ég spáð nýjum vinnustað á árinu 2006. Enda varð það líka. Þetta hafa verið skemmtilegir mánuðir. Og ég losnaði við helvítis strætóferðirnar. Vitiði að þegar maður stendur og bíður í strætóskýli í rigningu eru sumir bílstjórar sem aka framhjá sem gera sér sérstaklega far um að skvetta á mann?

Það telst heldur ekki til tíðinda að það var mikið að gera hjá mér á árinu, bæði í fastri vinnu og aukaverkefnum. Ég skrifaði eina bók sem kemur út núna eftir áramótin en það var þó aðallega þýðing svo að hún telst varla til stórvirkja.

Ég fór í nokkrar utanlandsferðir en hætti reyndar við tvær sem ég hafði ætlað í vegna anna. Við Boltastelpan fórum til London um páskana, öll fjölskyldan fór til Kaupmannahafnar í júlí, og svo fór ég í tvær vínsmökkunarferðir, til Alsace og Andalúsíu. Það var mjög skemmtilegt og ég fer örugglega í fleiri slíkar á þessu ári.

Ég verð fimmtug á árinu. Það er ekkert slæm tilhugsun. Kannski held ég upp á afmælið ef ég verð í góðu skapi. Kannski ekki.

Gleðilegt nýár, enn og aftur.

(ég reyndi að setja þennan pistil inn í gær en Blogger vildi bara ekki forsto pólitík)

Gleðilegt nýár

Ég ákvað að vera bara heima í gærkvöldi, þ.e. ég fór í mat til gagnlega barnsins en var komin heim fyrir tíu og eyddi afganginum af kvöldinu alein. Það var mjög notalegt.

Best af öllu var þegar það rann allt í einu upp fyrir mér að ég þurfti ekki að horfa á áramótaskaupið. Og þar af leiðandi ekki hafa skoðun á því.

Um miðnætti sat ég í þægilegum stól undir dúnsæng, las í bók, borðaði fjandi góðan Stiltonost með rúsínubrauði og drakk gott púrtvín með.

Afskaplega gott gamlárskvöld.

Já, og gleðilegt nýár, öllsömul. Ég var að reyna að skrifa áramótapistil í gær en Blogger var í óstuði og leyfði mér ekki að birta neitt. Kannski bæti ég úr því seinna í dag.

Greyið hafði staurfætur ...

... eða allavega einn. Greyið er sko ég. Og ég er ekki að tala um svona Mjólkursamsölustekkjastaurfót, ég lét semsagt Össur ekki smíða handa mér tréfót, heldur er ég með bilað hné sem ég á erfitt með að beygja.

Þetta er ekki sama hné og síðast. Hægra hnéð núna. Þetta vinstra lagaðist af sjálfu sér þarna í fyrra svo að ég er að vona að hægra hnéð geri það líka. Lifi bara á íbúfeni á meðan. Og liðamíni.

Ég er samt ekkert eins slæm og í fyrra. Yfirleitt ekki allavega. Stigarnir eru ekkert svo erfiðir. Eins gott því að það er þetta með mig og þriðju hæðina.