Bronsdrottningin

Ja hérna - Merlene Ottey er enn að keppa á heimsmeistaramótinu. Orðin 47 ára og keppir í 100 metra hlaupi. Það hlaupa tvær stelpur í sama riðli og hún í nótt sem eru 28 árum yngri.

Líklega bætir hún reyndar ekki neinu við heimsmeistaramótsverðlaunapeningana sína 14 í þetta skipti. En bara það að keppa er glæsilegur árangur.

Slapp fyrir horn

Mér tókst naumlega að komast hjá því að verða mér verulega til skammar áðan. Betur að svo væri nú oftar.

Eftir að rafmagnið fór á fimmtudaginn hafði mér ekki tekist að kveikja á stærri ofninum á nýju eldavélinni. Hann var bara gjörsamlega óvirkur. Ég var náttúrlega orðin alveg sannfærð um að þarna væri komin skýringin á útslættinum; ofninn hefði brunnið yfir. Ætlaði í Kokku í gær að rausa yfir ofnskrattanum og fá ábendingu um viðgerðamann en tafðist og það fórst fyrir. Svo að ég ætlaði að fara í morgun.

Ákvað samt af einhverri ástæðu að byrja á að þrífa ofninn - ekki að hann væri neitt grútskítugur en fannst það samt betra. Og á meðan ég var að því fór ég að hugsa um fyrri eldavélar og það rifjaðist upp fyrir mér þegar Siemens-eldavélin sem ég átti á Hörpugötunni var ný og ofninn hætti að virka og rafmagnsverkfræðingurinn, mágur minn fyrrverandi*) kom og reif hana í sundur en fannn enga bilun og þá fyrst mundi ég eftir því að ég hafði verið vöruð við að ef stillt væri óvart á Auto væri ekki hægt að kveikja handvirkt á ofninum ...

Síðan hef ég ekki verið með ofn með þannig stillingu. Fyrr en núna. Ég horfði á eldavélarklukkuna, teygði mig í leiðarvísinn, ýtti á tvo klukkutakka samtímis og kveikti á ofninum. Hann svínvirkaði. Ég hafði semsagt gert vitleysu þegar ég stillti klukkuna eftir að rafmagnið kom aftur.

Þannig að í þetta skipti slapp ég fyrir horn.

*) Nei, Sigga og Þórir eru ekki skilin, þetta var annar mágur. Það hafa safnast að mér rafmagnsverkfræðingar í gegnum tíðina. Ég hef alltaf dáðst að Óla fyrir að sleppa sér ekki þegar aulinn ég áttaði mig loksins á því hvað var að. Bróðir hans sá alveg um það fyrir hann.

Skólabörnin

Ég hringdi til að fá fréttir af fyrsta skóladegi dóttursonarins, sem var í gær. Hann lét afskaplega vel af, sagði að skólinn hefði verið skemmtilegur og gæslan á eftir ekki síður. Hann er í hóp með besta vini sínum og þeir fengu að sitja saman í gær en mér skildist að ekki væri víst að framhald yrði á því þar sem þeir samkjöftuðu víst ekki. Annars þekkir hann marga krakka í árganginum (sem er ekki skipt í eiginlega bekki, heldur fjóra hópa), stráka úr fótboltanum og stelpur úr nágrenninu. Hann hafði bara eitt umkvörtunarefni, hann var ekki látinn læra neitt.

-Kannski lærum við eitthvað á morgun, sagði hann vongóður við mömmu sína á leiðinni heim. (Ja, eða á mánudaginn.)

Systir hans, sem aldrei hefur nú verið sérlega hrifin af skólagöngu, var líka óvenju hress með sinn hlut, enda fær hún fótboltann metinn sem tvær valgreinar.

Eins og ég hef margoft áður sagt, hún hefur þetta ekki frá mér.

Útsýni og berir menn

Það er flutt inn í einhverjar íbúðir í nýja húsinu hérna á móti en það er enginn með gardínur fyrir flennistórum stofugluggunum sem blasa við héðan úr vinnuherberginu þar sem ég sit við tölvuna. Parið í íbúðinni beint á móti hefur hreiðrað um sig í sófanum fyrir framan sjónvarpið. Íbúðin við hliðina stenur auð (en það er kveikt þar) og í næstu íbúð situr hópur af fólki við borð, gæti verið að spila Trivial eða eitthvað, nema nú stóð einn upp og gekk að eldavélinni. Þar fyrir ofan er kveikt en enginn á ferli ... Þetta fer að minna svolítið á Rear Window.

Nei, ég er ekkert forvitin um nágrannana og færi seint að kaupa mér kíki. Kemst bara ekki hjá því að sjá til þeirra ef ég lít af skjánum. Gæti orðið truflandi þegar flutt er inn í allar íbúðirnar ef þetta gardínuleysistrend er allsráðandi. (Ekki að ég geri sjálf mikið af því að draga fyrir - en það eru þó gardínur.)

Beri maðurinn er aftur á móti hinum megin; hann sást út um borðstofugluggann og ekki nokkur leið að láta sér sjást yfir hann. En honum hefur ekki brugðið fyrir aftur. Ekki berum allavega.

Mér finnst ...

... að ég eigi að fá aukabónus fyrir að geta fimmtudagsspurninguna hans Stefáns þótt það væri skekkja í henni. (Nei, ég fletti ekki upp í Sagnfræðingatalinu.)

Mér var um daginn gefin bók um blóðflokkamataræði; það er nú ekki bók sem ég hefði farið að eyða peningum í þótt ég sé bókasafnari. En ég var að glugga í hana og sé meðal annars að ég á að forðast ostlíki en borða mikið af sojaosti. Hmmm - hvað er sojaostur annað en ostlíki? Ég mun allavega örugglega forðast hvorttveggja.

Annars man ég núna að ég hef flett þessari bók áður og skelfdist allt það magn af tofu sem fólk í A-blóðflokki átti að hesthúsa samkvæmt henni. Hér eru til dæmis tillögur að kvöldverði fyrir A-fólk samkvæmt bókinni:

1) Tofu-pesto lasagna, spergilkál, frosin jógúrt (rauðvín ef þess er óskað, ég mundi halda mig við það og sleppa hinu).

2) Tofu steikt á pönnu með grænum baunum, blaðlauk, snjóbaunum og alfalfa-spírum.

3) Kalkúna-tofu-kjötbollur, gufusoðið zucchini, strengjabaunasalat, fitulítil frosni jógúrt (rauðvín ef þess er óskað).

Mér líst vel á þetta með rauðvínið, sem er víst sérlega hollt fyrir fólk í A-flokki. Ætla að tileinka mér þann hluta af blóðflokkamataræðinu.

Óverlód

Eitthvað sló út rafmagni í hluta af íbúðinni áðan. Rafmagnstaflan er mesti forngripur, sennilega frá því að Berndsenarnir áttu íbúðina á fyrri hluta síðustu aldar, með gammeldags öryggjum (vartöppum á gullaldarmáli) og það tók mig þónokkra stund að komast að því hvaða öryggi þurfti að skipta um. Ég breytti matseðlinum og sendi einkasoninn út í öryggjaleit - átti þó ekki von á að hún bæri árangur þar sem klukkan var rétt orðin sex og opnar búðir í nágrenninu ólíklegar til að eiga vartappa á lager.

Þegar hann var búinn að vera burtu nokkra stund fékk ég hugljómun, svissaði öryggjum í töflunni fram og aftur þar til ég var búin að finna svæði sem ég þarf örugglega ekki að nota næsta sólarhringinn (þvottavélin og annað ljósið á baðinu) og skipti á því og hinu, sem er fyrir ísskápinn, frystiskápinn, uppþvottavélina, ofnana, hraðsuðuketilinn ... hmm, ég held ég sé búin að finna skýringuna á að öryggið sló út.

Líklega þarf ég að endurskipuleggja eitthvað. Jafnvel rafmagnstöfluna eins og hún leggur sig.

En nú er að sjá hvernig endurskipulagningin á eldamennskunni kemur út. Rifin sem átti að baka og grilla verða nefnilega soðin og grilluð.

71%

Ég varð nú að taka þetta próf - minnir reyndar að ég hafi gert það áður en finn ekki útkomuna:

Sannar kynjasögur

Alveg er ég viss um að þetta er allt hárrétt með bölvun faraóanna.

Eins og ég komst að í vor þegar ég var að reyna að eignast fornegifska matreiðslubók. Seinni bókin kom reyndar fyrir rest en það var ekki sú sem mig vantaði raunverulega.

Þannig að ég trúi öllu. Eins gott að þessar bækur voru ekki stolið góss úr grafhýsi, þá væri ég örugglega dauð úr einhverri torkennilegri bráðapest, en kannski voru uppskriftirnar illa fengnar.

Hver veit.

Engar bjarnagallblöðrur eða rafmagnsstóla ...

Fyrst ég minntist á ebay í gær - ég varð fyrir því á dögunum að hlutur sem ég hafði mikinn áhuga á var skyndilega horfinn út þaðan og svo fékk ég tölvupóst um að ebay hefði kippt honum út ,,due to a listing violation", sem venjulega þýðir að um sé að ræða gróft klám, þýfi, áfengi, sprengjur, bjarnagallblöðrur, óhreinar nærbuxur, nasistamerki, rafmagnsstóla, þjófalykla, líkamshluta eða annað bannað stöff (framantalið er allt á lista yfir bannaða hluti).

Ég varð hálfhissa því þetta var afskaplega sakleysislegur gripur, hélt ég. En svo áttaði ég mig á hvað var: Hluti af honum var úr fílabeini og það kom fram í titlinum. Ebay er nýbúið að banna sölu á fílabeini nema það sé frá því fyrir 1947 og skírteini fylgi um aldurinn.

Nú er þessi hlutur alveg örugglega eldri en 1947 en sennilega skírteinislaus. En ég fékk tölvupóst frá seljandanum þar sem hún sagði mér að hún væri búin að setja gripinn aftur inn. Nema núna er ekkert minnst á fílabein, ekki í titlinum allavega. Svo að ég bíð spennt eftir að sjá hvernig fer.

Pósturinn hringir ... laust

Ég hef aldrei komist að því hvort pósturinn hringir tvisvar. Ekki gerði hann það í gærkvöldi; ég held reyndar að hann hafi ekki hringt einu sinni heldur. Eða ef svo var, þá hringdi hann mjög mjög laust.

Þegar ég fór í vinnuna í morgun fann ég nefnilega miða í póstkassanum um að pósturinn hefði komið með sendingu kl. 21.15 og enginn verið heima.

Ég var heima kl. 21.15. Sat fyrir framan tölvuna, svona 2,5 m frá dyrabjöllunni, með slökkt á sjónvarpinu, og heyrði ekki neina bjölluhringingu sem ég átti þó von á því að ég var búin að sjá á netinu að sendingin væri komin í útkeyrslu. Ég fór ekki út úr húsi frá hálffimm um daginn þar til ég fór að sofa. Þannig að ég var örugglega heima.

Ojæja. Eins gott að þetta var ekkert sem mér lá sérstaklega á því ég kemst ekki á pósthúsið fyrr en á laugardag (vonandi er enn opið í R-1 á laugardögum).

Í síðustu viku fékk ég aftur á móti ítrekun um sendingu sem aldrei kom nein tilkynning um in the first place. Um leið kom í póstkassann ítrekun til konu sem býr í allt öðru húsi. Sennilega hefði hún aldrei fengið sendinguna sína ef ég hefði ekki komið miðanum til skila.

Pósturinn er misjafn. En DHL er samt verra.

Mun verra.

Eggaldin á ebay

Ég var að leita að eggaldinsneið á ebay.com áðan.

Nei, ég er ekki að skrökva. Það var þessi hér. En ég er víst of sein að bjóða í hana.

Ég fann hana ekki strax en í staðinn fann ég annað áhugavert eggaldin á uppboði.

Maður finnur nú ýmislegt á ebay.

Vitlausa konan

Sauðargæran hringdi í mig í morgun. Hann er að læra að nota síma og hringir töluvert þessa dagana.

-Heyrðu amma, ég hringdi í þig áðan og það svaraði vitlaus kona í símann þinn!

Stundum vildi ég að ég væri sex ára og sannfærð um eigin óskeikulleika.

Kappmellur og franskir hnútar

Ég keypti mér púðaborð og garn áðan og er farin að bródera. Rifja upp flatsaum og kontórsting og keðjusaum og millefleursting og franska hnúta og kappmellusaum og aftursting og hvað það nú heitir allt saman.

Mig vantaði eitthvað til að gera fyrir framan sjónvarpið. Var orðin leið á sudokum.

Einu sinni fyrir ægilega mörgum árum var ég jafnvel að velta því fyrir mér að verða handavinnukennari þegar ég yrði stór. En þegar ég varð stór fannst mér ekkert gaman að prjóna og bródera lengur. Hef ekki snert á því í áratugi.

Þetta er skemmtilegt. En ég held að það sé lítil hætta á að ég detti ofan í bróderingar af einhverri alvöru.

Strætónöldur

Ég kom við á Hlemmi á leið heim úr vinnunni að kaupa mér nýtt grænakort og sækja nýju leiðabókina. Átti svosem ekki von á súperþjónustu í ljósi sögunnar.

-Góðan daginn, ég ætla að fá græna kortið, sagði ég.

Konan svaraði engu, heldur stimplaði kort, lagði það á borðið og sagði svo: -5600 krónur.

-Byrjar það ekki örugglega á morgun? spurði ég um leið og ég rétti fram debetkortið mitt.

-Þú baðst ekkert um það, sagði konan.

-En hingað til hef ég alltaf verið spurð þegar ég kaupi kort svona seint að degi hvort það eigi ekki að byrja næsta dag, sagði ég. -Ég hélt það mætti ganga út frá því klukkan hálfsex að maður vilji frekar að kortið taki gildi daginn eftir.

-Ja, þú baðst ekkert um það, endurtók konan.

Ekkert við því að segja líklega.

-En svo þarf ég að fá nýju leiðabókina, sagði ég.

-Þær eru búnar, sagði konan. -Þú getur fengið hverfabækur.

Mig vantar ekki hverfabækur. Mig vantar leiðabók.

Vefsíðan straeto.is er afskaplega óaðgengileg, allavega þessa stundina. Á kortunum sem hanga uppi á Hlemmi eru núna engar tímatöflur. Alls engar. Tímatöflurnar sem eru á einhverjum staurum fyrir utan gefa bara upp brottfarartíma frá Hlemmi.

Hmmm, ætli séu komnar þráðlausar tengingar í vagnana?

Fávísar konur

Mér heyrðist Boltastelpunni lítast nokkuð vel á að Jón Ásgeir kvað ætla að fara að kaupa Newcastle. Þá gæti nefnilega verið að það yrði beint flug þangað öðru hverju þegar stórleikir eru á staðnum og þá getur hún notað tækifærið og heimsótt afa sinn og ömmu ... En hún hefði þó sennilega fremur kosið að Björgúlfur vinur hennar keypti liðið. Þá hefði hún kannski getað sníkt sér far með einkaþotu.

Ég sé svosem ekki fídusinn í því að eiga útlensk fótboltalið. En það er ekki að marka, ég er bara fávís kona. (You stupid woman, eins og René Artois mundi segja.)

Dagurinn hefur annars að mestu farið í að horfa á Allo! Allo! (5. þáttaröð) sem ég er búin að eiga á diski mánuðum saman en hef ekki komið í verk að horfa á fyrr en núna. Svo að ég er búin að heyra ,,You stupid woman!" nokkuð oft.

Morguntruflun

Ég vaknaði klukkan fjórtán mínútur yfir sex í morgun við það að dyrabjallan hringdi. Ég var að hugsa um að liggja kyrr en datt svo í hug að þetta gæti verið einkasonurinn sem hefði lent á blindafylliríi eftir langa og stranga kaffivakt á Laugaveginum og kjötsúpu og Calvados hjá móður sinni undir miðnætti og hefði nú týnt bæði lyklunum og vitinu og treysti sér ekki þennan fjögurra mínútna gang heim til sín. (Hér ætlaði ég að segja ,,annað eins hefur nú gerst" - en svo mundi ég að það hefur það reyndar ekki, þetta er prúður drengur og ekki vanur að drekka frá sér allt vit.)

Svo að ég skrönglaðist fram að dyrum og svaraði í dyrasímann.

Ókunnug karlmannsrödd, öllu fullorðnari en einkasonurinn: -Heyrðu ... ég gleymdi lyklunum.

-Æ, hvað það var leiðinlegt fyrir þig, sagði ég, fór inn í rúm og hélt áfram að sofa. Þegar ég var að festa blund datt mér reyndar í hug að þetta hefði kannski verið andalæknirinn minn að koma í morgunheimsókn. En svo áttaði ég mig á því að hann þarf víst ekki lykla.