Mér finnst þetta fyndið: How to Swallow a Pig. Ókei, fólk hefur mismunandi skopskyn ...

Annars var ég að leita að setningu úr Prúðuleikaraþætti þegar ég rakst á þetta. Við Sauðargæran sitjum hér nefnilega og horfum á Prúðuleikarana, ég fjárfesti í fyrstu þáttaröðinni úti í London á dögunum.

Fleiri færslur um Þorláksmessuskinkur liðinna ára má lesa hér og hér. - En lærið er annars komið, fékkst í Nóatúni og er tæp 12 kíló; nú þarf ég bara að koma mér að því að sjóða pækilinn og finna heppilegt ílát fyrir verkunina.

Sauðargæran kom auga á jólabókina mína, Jólahefðir, í Nóatúni og bað mig um að kaupa hana handa sér. Sem var auðsótt mál. Hann hélt svo fast utan um þessa eign sína og tilkynnti mér þegar komið var út í bíl: ,,Í þessari bók er besti matur í heimi."

Það er nú ekki á hverjum degi sem maður fær svona traustsyfirlýsingu.

Farin í leiðangur með gagnlega barninu að leita uppi stórt svínslæri í Þorláksmessuskinkuna. Spurning hvað það verður stórt í ár, ég lenti í töluverðum vandræðum með 13 kílóa lærið um árið og nú er stóra leirkerið mitt brotið.

Svo þarf ég líka að kaupa í kvöldmatinn, Sauðargæran ætlar að koma og gista og hann er búinn að panta kjúkling sem hann ætlar að elda.

Ég stóð upp frá miðju jólahlaðborði og skaust hingað inn á skrifstofuna mína. Ekki af því að ég geti bara alls ekki slitið mig frá tölvunni, en ég er hálflasin og afburðahressu jólalögin sem eru leikin undir borðum eru bara allt of hátt stillt fyrir minn smekk.

Ekkert yfir jólahlaðborðinu að kvarta, samt. Maturinn er frá Skólabrú og er í betri kantinum. Og skemmtinefndinni hefur tekist frábærlega að gera frekar óvistlega kaffistofuna og salinn jólaleg og hugguleg.

En ég held að ég fari samt bráðum heim. Hreiðri um mig í sófahorninu með koníak og eitthvað.

Ég held að ég fái engin verðlaun í jólaskreytingakeppninni í ár. En eins og ég sagði við dómnefndina, sumir þurfa að vinna og standa sveittir í eldhúsinu á meðan aðrir geta dundað sér við að skreyta og dúlla.

Ég mátti ekki einu sinni vera að því að útbúa mútur handa dómnefndinni. Það svínvirkaði síðast.

Það er eitthvert jólastuð í gangi hér í vinnunni. Allir að jólaskreyta og undirbúa jólahlaðborð og svona.

Ég er ekki í jólastuði og ég var að elda ójólalega svínakjötsrétti fyrir janúarblaðið. Ég tók samt pínulítið til á skrifborðinu og gróf upp jólaseríuna mína. Og fann líka styttu af jólasveini með kokkahúfu.

Það er nú samt ekki verið að spila jólalög hér, til allrar lukku. Og ég hef enn ekki orðið vör við Geir Ólafsson. Séð og heyrt fékk hann einu sinni til að koma og taka lagið á jólaskreytingadegi. Það var ekki jólalegt.

Þannig að þótt mig langi þessa stundina mest heim í sófahornið ætla ég að bíða og sjá til. En ef ég sé til Geirs er ég farin.

Akkúrat núna er ég að bölva því hvað gengi krónunnar er hátt (ég var samt fullsátt við það þegar ég var að versla í London um helgina). Ég var nefnilega að fá royalty-ávísanir frá bandaríska útgefandanum mínum ...

En þetta er nú enginn stórpeningur. Sem ekki er við að búast fyrir bók sem er í 404.157 sæti á sölulista Amazon. Svo að ég bölva ekkert að ráði.

Ég gáði náttúrlega að gamni hvort bókin væri enn til í matreiðslubókadeildinni í Borders eins og hefur verið undanfarin ár. Það var hún reyndar ekki. Ég ákvað að vera kát yfir því að þeir væru loksins búnir að selja eintakið. Books for Cooks átti aftur á móti bæði Icelandic Food and Cookery og Cool Cuisine.

Ég ætla að elda þorsk í kvöld. Ofngrilluð þorskflök með baunum, spínati og einhverju góðgæti. Ég var reyndar búin að ákveða þorskinn í gær en ætlaði að hafa annan rétt - en svo var ég að lesa uppskrift frá Þorra sem verður í janúarblaðinu - steiktur þorskur með baunum og tómötum - og fékk aðra hugmynd.

Og svo komst ég að því að ég er að farast úr leti en það vissi ég nú fyrir. ,,Þeir sem eru að farast úr leti geta keypt niðursoðnar cannelini-baunir," segir Þorri. Ég er svo löt að ég nenni ekki einu sinni að kaupa þær, ég á alltaf varasjóð af svoleiðis í jarðskjálftabirgðunum.

Og svo grilla ég þorskinn. Ég er alltaf að verða hrifnari af þeirri aðferð. Bara passa sig að hafa hann nógu stutt undir grillinu.

Fjölskyldan kemur í mat og ég ætla að gefa barnabörnunum eitthvað smávegis sem ég keypti í London. Það verður að segja þeim til heiðurs að þegar ég hringdi í þau í gærkvöldi sögðu þau bæði ,,sæl elsku amma mín" eða eitthvað slíkt áður en þau fóru nokkuð að grennslast um hvað ég hefði keypt handa þeim. Ég taldi það á sínum tíma mikið þroskamerki þegar móðurbróðir þeirra komst á það stig. (Hann á reyndar til ennþá að heilsa mér með ,,hvað keyptirðu handa mér" þegar ég kem heim úr utanlandsferð en það er ekki alvarlega meint.)

Og núna keypti ég einmitt fjöltyngda fúkyrðaorðabók handa honum. (Er ekki annars asnalegt að segja fúkyrða-orðabók? Er ,,fúkyrðabók" nóg?)

Já, og ferðasagan (eða matarþátturinn í henni) er hér.

Ég er að skreppa saman.

Ég keypti mér buxur og skó úti í London og hvorttveggja var númeri minna en ég er vön að kaupa. Sem er náttúrlega hið besta mál. Nema þetta sé ellirýrnun, það gæti líka verið.

En svo bætti ég þetta upp með því að kaupa slatta af ýmiss konar sælkeramat þannig að ég bæti þessu sjálfsagt fljótt á mig aftur.

Ég keypti hins vegar ekki nema fjórar eða fimm matreiðslubækur, sem er vel af sér vikið (eða ætti ég að segja vel af mér vikið? nei, held ekki). Sáralítið af eldhústækjum. Tvær eða þrjár jólagjafir og þar með er það eiginlega upptalið.

En ég skoðaði alveg slatta af bókum sem ég þarf að panta hjá amazon.co.uk. Nennti nefnilega ekki að drösla þeim heim í farangrinum ...

Það tognaði örlítið úr Lundúnaferðinni vegna seinkunar á fluginu svo að við mæðgurnar vorum ekki komnar heim fyrr en um eittleytið. Ákváðum að vera góðar við okkur og tókum leigubíl úr Leifsstöð, það munar ekki nema svona tvöþúsundkalli á mann og alveg borgandi fyrir þægindin þegar maður kemur svona seint. (Reyndar keypti ég líka fyrstafarrýmismiða í Stansted-lestina fyrir okkur og við höfðum eiginlega heilan klefa fyrir okkur tvær - það var indælt.)

Um það bil eina blikkljósaserían á íbúðarhúsi í miðborg London var beint fyrir utan hótelgluggann okkar. Að öðru leyti var hótelið (Cumberland) mjög fínt. Og það er jú alltaf hægt að draga fyrir gluggann.

Ég kom með Stiltonost og fleira góðgæti fyrir Þorláksmessuboðið mitt.

Meira um ferðina seinna.