Við efnafræðistúdentinn fórum út áðan (það rigndi ekki svona mikið þá) og gengum niður Klapparstíginn, framhjá Pipar og salt. Þar hafði alls kyns fuglahúsum verið stillt upp fyrir utan búðina. Sum voru bara ansi krúttleg.

Móðirin: -Ætti ég kannski að kaupa eitt svona?

Efnafræðistúdentinn: -Til hvers?

Móðirin: -Bara, ég gæti fest það upp úti á svölum og svo kæmu kannski litlir bíbífuglar og settust að í húsinu og ...

Efnafræðistúdentinn: -Þarf ekki. Það kemur alveg nóg af furðufuglum til okkar. Að okkur sjálfum frátöldum.

Þetta er víst alveg rétt athugað hjá honum.

Kvurn andskotann er verið að meina með þessu veðri alltaf hreint?

Ég var einmitt búin að koma því þannig fyrir að ég þarf ekki að vinna neitt voðalega mikið heima um helgina og hefði svo vel getað hugsað mér að sitja úti á svölum með einhvern af þessum ólesnu reyfurum mínum og sökkva mér ofan í morð, samsæri, svikamyllur og almennan ribbaldahátt á tímum forn-Rómverja. Eða eitthvað ámóta. Mig langar aftur á móti ekkert að sitja uppi í sófa og lesa um þetta.

Ég öfunda heldur ekki Boltastelpuna, sem er að keppa í fótbolta í allan dag. Það getur nú ekki verið mjög gaman. Til allrar hamingju er enginn sem ætlast til þess af mér að ég sé svo mikil amma að ég mæti á alla hennar leiki til að hvetja hana. Ég er alveg til í að horfa á einn og einn leik. En ekki í rigningu.

Efnafræðistúdentinn greip áðan bók úr eigu móður sinnar sem ber heitið Extreme Cuisine og fór að lesa kaflaheitin:

-Genitalia. Urine. Human Flesh. Jú, það er óhætt að segja að þessi bók standi undir nafni.

Í þessum köflum eru m.a. uppskriftirnar Double Boiled Penis Soup, Mango Urine Lassi og Placenta Paté. Ég er ekkert sérstaklega að áforma að prófa þær. Ekki frekar en Creamed Slugs on Toast eða Grilled Whole Baby Mice.

Ef þið eigið leið um Blönduós á næstunni, þá langar mig til að benda á að um helgina verður opnuð í Esso-skálanum sýning á ljósmyndum Gísla Egils, ljósmyndara Gestgjafans; þetta eru myndir sem hann tók í fyrra fyrir bókina mína, Cool cuisine. Þær eru teknar á svölunum hér hjá mér á Kárastígnum, sem hafa eins og ég hef áður getið um verið eitt helsta matarmyndastúdíó landsins undanfarin tvö ár.

Jæja, uppþvottavélaviðgerðamaðurinn kom eftir allt saman, reyndar ekki fyrr en upp úr sex. Og þetta var meira að segja sá sami og um árið, greinilega búinn að bæta sig. Náttúrlega var hann ekki með varahlutinn sem sennilega vantar í vélina og þarf að koma aftur eftir helgi. Og helvítis vélin fór úr ábyrgð fyrir innan við þremur vikum.

Jæja, það verður líklega að hafa það. Og fyrst hann var hérna lét ég hann líta á þurrkarann í þvottavélinni, sem er búinn að vera bilaður í nokkra mánuði. Hann hafði aldrei slegið feilpúst áður og því aldrei verið skrúfaður sundur, enda reyndist viftan troðfull af sautján ára samsafni af ló og óhreinindum. Sennilega orsökin fyrir biluninni.

Þannig að hann ætti að vera í lagi núna og uppþvottavélin kemst vonandi í lag eftir helgi. Nú vantar mig bara einhvern til að gera við klósettið ...

Ég sit og bíð eftir uppþvottavélarviðgerðarmanni sem á að koma á milli 3 og 5. Sem þýddi að ég þurfti að fara úr vinnunni rúmlega 2. Ég bjóst náttúrlega aldrei við honum fyrir þennan tíma en varð samt að vera heima, ef hann skyldi nú koma ...

Vonandi verður þetta ekki eins og þegar ég þurfti að fá uppþvottavélarviðgerðarmann fyrir nokkrum árum. Hann ætlaði að koma á mánudegi klukkan eitthvað ákveðið, ég tók frí úr vinnunni, hann kom ekki. Svo á þriðjudegi. Sama sagan. Eins á fimmtudaginn. Á föstudegi kom hann loksins og baðst ekki einu sinni afsökunar á að hafa dregið mig úr vinnu fjórum sinnum.

Viðgerðin tók fimm mínútur.

Jú, kartöflurnar voru bara skrambi góðar.

Ég sauð þær bara og stráði yfir þær ögn af Maldonsalti. Steikti grísasteik sem mér áskotnaðist og var merkt ,,stolt kjötmeistarans". Átti að vera krydduð með sólþurrkuðum tómötum og basilíku. Ég fann nú mest lítið fyrir því en þetta var þokkalegasta kjöt. Það var afgangur af steikinni sem við efnafræðistúdentinn erum mjög sammála um að verði notaður í kúbverskar samlokur annað kvöld. Það má hlakka til þess líka.

Ég var að fá nýuppteknar kartöflur inn á borð til mín ,,teknar upp í Þykkvabænum um rismál í morgun" stendur í bréfinu sem fylgir þeim.

Mmmm, ég hlakka svo til að borða þær.

Mér skilst að kartöflubændur ætli að reyna að bjóða upp á nýuppteknar kartöflur - og þá meina ég alveg nýuppteknar - á hverjum degi fram í ágúst. Mér líst sannarlega vel á það framtak.

Akkúrat núna hrúgast upp hjá mér bækur sem ég kemst ekki yfir að lesa, það er eins og margir af þeim höfundum sem ég les alltaf hafi gengið í samsæri um að koma með nýjar bækur núna þegar ég hef svo mikið að gera að ég má lítið sem ekkert vera að því að lesa annað en matreiðslubækur.

Ég náði þó að lesa nýjustu bókina eftir Ridley Pearson úti á Ítalíu á dögunum en heima biðu nokkrar fornrómverskar sakamálasögur eins og þessi hér, þessi og þessi, sem ég hef enn ekki komist í. Í gær kom pósturinn með nýjustu bækurnar eftir Janet Evanovich og Kathy Reich, hamingjan veit hvenær ég næ að lesa þær. Nýja bókin eftir Jasper Fforde ætti að vera á leiðinni.

Og Harry Potter kemur út á laugardaginn.

Þegar ég var að klæða mig í gærmorgun greip ég nýþvegnar buxur beint af snúrunni og fór í þær. Það var ekki fyrr en ég var komin áleiðis upp á Hlemm og efnið í buxunum farið að liðkast til sem ég mundi eftir því að ég þarf eiginlega að nota belti við þessar buxur. Ég hef nefnilega grennst dálítið um mittið að undanförnu (ekki um mjaðmirnar samt, ég þarf enn sama buxnanúmer) og sumar buxurnar mínar eru of víðar í strenginn.

Jæja, hugsaði ég og nennti ómögulega að snúa við, þetta bjargast nú í dag, ég passa bara að kippa buxunum upp eftir þörfum ef þær síga aðeins.

Það var ekki fyrr en ég var komin í vinnuna sem ég mundi eftir því að ég var búin að lofa mér í sjónvarpsviðtal sídegis þennan dag. Um sama leyti var mér líka orðið ljóst að annaðhvort er ég að grennast örlítið um mjaðmirnar líka eða þessar buxur eru víðari en ég hélt. Þær voru ekki beint að detta niður um mig sjálfkrafa en samt sá ég fyrir mér fyrirsagnir í DV eða Hér og nú (ég treysti því að kollegar mínir á Séðu og heyrðu mundu hlífa mér): MATARGÚRÚ MISSIR BUXURNAR Í BEINNI ÚTSENDINGU (þetta var reyndar ekkert í beinni útsendingu en hafa skal það sem betur hljómar).

En þetta reddaðist til allrar hamingju, ég var látin sitja í stól í viðtalinu og þurfti þar af leiðandi ekki að ríghalda í buxnastrenginn allan tímann til að tryggja mig.

Móðirin (virðir fyrir sér einkason sinn þar sem hann hefur skrýðst nýju þýsku hermannaúlpunni sem téð móðir keypti á hann í Kolaportinu í gær): -Þú ert bara andskoti reffilegur.

Efnafræðistúdentinn (tortrygginn): -Skilgreindu reffilegur.

Móðirin: -Svona ... sko, ég meina ... ég get ekkert skilgreint það, þú ert það bara.

Efnafræðistúdentinn: -Hvað þýðir það eiginlega?

Móðirin: -Æi, bara ... reffilegur.

Efnafræðistúdentinn: -Oooh, ég veit hvað gerist, nú seturðu þetta á bloggið og færð fimmtíu svör þar sem allir eru að velta fyrir sér hvað það sé að vera reffilegur.

Móðirin: -Þú segir nokkuð, góð hugmynd.

(Móðirin fer heim og flettir upp í orðabók. Þar stendur reffilegur: gjörvilegur, myndarlegur, gerðarlegur. Efnafræðistúdentinn er náttúrlega þetta allt en samt finnst móðurinni ekki að þetta nái alveg merkingunni sem hún leggur í lýsingarorðið reffilegur. Án þess að hún geti alveg fest hendur á réttri skilgreiningu.)

Því spyr ég hlustendur, kannast þeir við orðið reffilegur? Og hvaða merkingu leggja þeir í það?

,,Most people spoil garden things by over-boiling them. All things green should have a little crispness, for if they are over-boiled, they neither have any sweetness or beauty."

Þetta er úr enskri matreiðslubók - og nei, ekki frá síðustu áratugum, heldur úr The Art of Cookery made Plain and Easy eftir Hannah Glasse, sem fyrst kom út 1747 og var vinsælasta matreiðslubók í enskumælandi löndum fram á 19. öld. Það virðist samt ekki duga til; ofsoðið grænmeti er eitt af því sem gjarna er nefnt til marks um hvað ensk matargerð sé vond (en það sama mætti reyndar segja um fleiri).

Persónulega finnst mér enskur matur afbragðsgóður. Það er að segja þegar hann er góður. Sem ég skal fúslega játa að getur verið töluverður misbrestur á.

Tveir menn rændu Lyfjum og heilsu á Háaleitisbraut, stendur í Fréttablaðinu í morgun. Er búðin rekin í hjólhýsi eða hvað?