Átvöglin

Ég eldaði kjöt í karríi handa fjölskyldunni. Fannst það viðeigandi í þessu tíðarfari. Rúmlega 2,5 kg súpukjöt, 500 g hrísgrjón, tæpir tveir lítrar af karrísósu. Við erum sex. Sauðargæran var ekki duglegur við kjötið og ég var ekkert sérlega svöng.

Það er einn kjötbiti eftir (reyndar bara fita og bein), engin hrísgrjón og svona ein ausa af karrísósu.

Ætli kjöt í karríi sé ekki efst á listanum yfir mat sem hlýtur þessa umsögn hjá fólki ,,það er eitthvað það besta sem ég fæ en ég elda það aldrei"? Nógu oft hef ég allavega heyrt fólk segja þetta. Samt held ég að flestir viti alveg að þetta er einhver einfaldasta eldamennska sem til er. Og tekur ekkert lengri tíma en margt annað,

Skrítið.

Tilviljun?

Í Fréttablaðinu í morgun er smáklausa um 46 ára afmæli Gunnars Smára. Staðsett á milli dánarfregnanna og klausu sem ber yfirskriftina Trotskí dæmdur í útlegð.

Hmmm ...

Glasaraunir

Ég kom í Ikea í gær og leit inn í gallaða hornið. Þar rakst ég m.a. á kassa með freyðivínsglösum, sem var á afslætti af því að eitt glasið vantaði, þau voru bara fimm. Kassinn kostaði 250 krónur og ég á slatta af sams konar glösum heima svo að ég ákvað að bæta þessum við það sem ég var að kaupa fyrst þetta var nú ekki meira.

Eitt glasið hvarf á dularfullan hátt á heimleiðinni og þegar ég tók þau upp úr pokanum voru þau bara fjögur. Ókei, ekkert við því að gera. Svo fór ég að þvo þau upp áðan og þegar ég setti eitt þeirra í uppþvottagrindina sporðreistist það, datt á eldhúsbekkinn og brotnaði. Þrjú eftir.

Svo fór ég að þurrka og þá tók ég eitthvað harkalega á einu glasinu og það kom sprunga í það.

Ég bar þessi tvö sem eftir eru mjög varlega inn í stofu og setti þau í glasaskápinn. Skyldu þau fara forgörðum líka áður en mér tekst að nota þau í fyrsta sinn?

Eins gott að þetta voru ekki rándýr kristalsglös.

Vetrarmatur í Bístró

Við fórum í innkaupaleiðangur fyrir Bístró áðan og birgðum okkur upp af pottum og öðru eldhúsdóti. Og almennilegum hnífum. Án þess að ég þyrfti nokkuð að nöldra um það sérstaklega. Á Gestgjafanum var ég oft búin að spyrja (gjarna hátt og í áheyrn hinna ýmsu framkvæmdastjóra Fróða síðustu árin) hjá hverjum ég þyrfti eiginlega að sofa til að fá almennilega hnífa. Það komu aldrei nein viðbrögð við því ...

Blaðið kemur svo úr prentsmiðju á morgun og ætti að fara í dreifingu á fimmtudaginn. Stútfullt af matarmiklum súpum og vetrarmat. Passar aldeilis vel í svona veðri. Fiskur, grænmeti, kjúklingur og margt fleira. Ég rifja upp fyrstu tilraun mína á matargerðarsviðinu. Mac'n'cheese ... (nei, það var ekki alveg tilraunin - en það eru tengsl).

Cafe de Paris-smjör

Ég var beðin um uppskrift að Café de Paris-smjöri.

Gallinn er sá að ,,ekta" uppskriftin er afskaplega vel varðveitt leyndarmál og þær útgáfur sem maður finnur í bókum og á vefnum eru tilraunir til að líkja eftir upprunalega smjörinu. Þessar útgáfur innihalda gjarna 20-25 mismunandi hráefni - hér er ein slík. Hægt að finna margar svipaðar með því að gúgla "cafe de paris butter".

Uppskriftin sem hér fylgir er mun einfaldari. Hún er úr Handbók sælkerans, sem nemendur Hótel- og veitingaskólans gáfu út 1986 og því væntanlega það sem kennt var þar þá (ég minnkaði þó uppskriftina um sirka helming):

Smjör ,,Café de Paris"

500 g smjör
2 1/2 hvítlauksgeiri
5 ansjósuflök
25 g steinselja
20 g graslaukur
3 egg
2 msk madeira
2 msk brandí

Smjörið hrært þar til það er lint. Hvítlaukur, ansjósur og kryddjurtir saxað smátt og hrært saman við ásamt eggjunum. Að síðustu er þetta bragðbætt með madeira og brandíi.

Ef ég man rétt (það er langt síðan ég hef gert þetta) er best að þeyta eggjunum og því öllu saman við smjörið með hrærivél og það getur tekið smástund að láta það þeytast almennilega saman.

Húð en ekki hitt

Annars var ég að gúgla bleikjuhreistur áðan og rakst þá á þennan lista yfir húðsjúkdóma. Sé að það eru til ansi margir torkennilegir sjúkdómar sem hægt er að fá. Til dæmis hærubelgur með eða án graftarkýlis, flysjunarblöðrusótt og brasilísk blöðrusótt (ætli það sé eitthvað sem maður getur fengið ef maður fer í brasilískt vax?), ákominn körtuhornlagskvilli, skammvinnur þyrnileysingarhúðkvilli, erti-snertihúðbólga, langvinnur húðskæningur, roðaþotaaftök, langæ æsahúbólga, eitilæxlalíkt bóluger, smá- og stórskellusórabróðir, örnabbaskæningur, nabbaæsahúðbólga, kólvirkniþina, blöðrulaust regnbogaroðaþol, eitrunardreplos húðþekju, varanlegt mynsturroðaþot, margbreytilegur ljósútsláttur, hársekksgrenndarbólga með hárlosi, ákominn líkháraofvöxtur (krípí!), dreparta, meyjararta, hnúskanef, örbris og trefjun í húð, fitulífdrep, ótilabólguhnúður, uppgerðarhúðbólga, daufkyrningahúðsótt, mýlildi í húð ...

Ég held sveimér að ég hafi aldrei fengið neitt verra en tiltölulega saklausa sveppasýkingu og þakka bara fyrir eftir þennan lestur. En kannski felur hún sig undir einhverju af þessum nöfnum. Aldrei að vita.

Afbrigðilega barnið

Boltastelpan er sérfræðingur í að fá torkennilega sjúkdóma. Eða allavega sjúkdóma sem ekki voru til í mínu ungdæmi. Óeðlilegur lágþrýstingur (mesta furða að blóðið renni í henni stundum), bleikjuhreistur og nú er hún líklega komin með eitthvað sem heitir mycoplasma, eða öðru nafni afbrigðileg lungnabólga.

Ekki að hún sé neitt fárveik. Þvert á móti, hún er á fótum og spilaði meira að segja fótboltaleik í gær - en ætli það verði nú meiri fótbolti hjá henni alveg á næstunni. Allavega ekki fyrr en komin er niðurstaða úr blóðrannsókninni sem hún á að fara í á morgun. Vonandi gengur þeim mæðgunum betur að finna rannsóknarstofu í blóðmeinafræðum en mér þegar ég fór þangað fyrir jólin - sem minnir mig á, ég á alltaf eftir að hringja og fá niðurstöðuna. Reikna samt með að læknirinn minn væri búinn að hringja ef ég væri með einhverja banvæna kvilla.

Guðfræðineminn

Þetta kemur nú úr hörðustu átt, sbr. færsluna hér fyrir neðan ...