Kaupum ekkert ... ehem ...

Ég hélt upp á ,,kaupum ekkert"-daginn með því að fara og kaupa mér sófasett og sjónvarpsstól. Sá ekkert syngjandi jólatré í Rúmfatalagernum í dag (skal reyndar játa að ég leitaði ekkert voðalega mikið) en við Sauðargæran vorum að hugsa um að kaupa stóran og feitan jólasvein á svalirnar. Létum þó ekki verða af því í þetta sinn.

Svo keypti ég folaldafillet sem við Sauðargæran erum að fara að elda á eftir. Og sitthvað fleira.

En hey, ég keypti allavega ekkert í gær. Ekki einu sinni brauð. Aftur á móti birtist rithöfundur á tröppunum og gaukaði að mér bók.

Urr ...

Ég er í þannig skapi að ef ég fer í Rúmfatalagerinn á eftir enda ég örugglega á að kaupa mér syngjandi jólatré.

Bara til að pirra fólk.

Loftlaus

Jæja, jólablaðið er farið í prentun svo að nú get ég snúið mér að því að skrifa bloggfærslurnar sem ég hef slegið á frest, svara bréfunum sem ég hef trassað að svara, skrifa formálanna sem ég hef ekki mátt vera að því að ljúka við, klára þýðingarnar sem ég hef ekki mátt vera að því að sinna, kaupa sófasettið sem ég hef ekki komist til að kaupa, halda matarboðin sem ég er búin að fresta ... og fleira. Og fleira.

Ljósmyndari og aðalhönnuður Bístrós tóku sig líka til í nótt og eignuðust dótturina sem þau höfðu ekki mátt vera að því að eignast en átti að vera komin í heiminn fyrir löngu. Það getur maður nú kallað þægt barn; vonandi heldur stúlkan því áfram.

Þetta er búinn að vera ansi mikill sprettur en það hafðist, við skiluðum blaðinu í prentsmiðju á þeim degi sem áætlaður var í upphafi. Vonandi stendur það undir væntingum; ég er allavega nokkuð sátt.

Eins og venjulega eftir svona törn er eins og úr manni allur vindur. Ég þyrfti eiginlega að sitja hér og skrifa greinar fyrir næsta blað - en ætli það bíði ekki fram á mánudag. Nema ég fái einhverja brilljant hugmynd.

Vonandi ekki samt. Nenni ekki að fara að framfylgja einhverjum brilljant hugmyndum akkúrat núna.

Nema ég var reyndar að fá hugmynd um að skreppa á Vínbarinn eftir vinnu. Hún er pínulítið brilljant (en ekki akkúrat frumleg) og ég mundi alveg nenna að framfylgja henni.

Letinginn

Það rennur upp fyrir mér öðru hverju hvað ég er skelfilega löt. Mér tekst bara að gleyma því á milli og telja sjálfri mér trú um að ég sé mesti dugnaðarforkur.

Áðan var ég til dæmis að átta mig á því að í neðstu hilluna í öllum tíu nýju Billy-bókaskápunum mínum hef ég sett bækur sem er frekar ólíklegt að ég eigi eftir að grípa oft til. Svona eins og Matur og megin, Modern Home Cookery (anno sirkabát 1955) in Pictures, How to Cook Without a Book (einhver tilgangslausasta bók sem ég get ímyndað mér), einhverja megrunarbók eftir stjúpmömmu Nigellu Lawson og álíka.

Ég er nefnilega svo löt að ég nenni ekki að beygja mig eftir bókum. Ekki mikið allavega.

Allt annað mál með bækur eins og Being Dead is No Excuse: The Official Southern Ladies Guide to Hosting the Perfect Funeral. Eða Moose and Caribou Recipes of Alaska. Þær fá sko að vera í efri hillunum. Ég segi ekki að ég muni endilega nota þessar bækur mikið. En ég vil hafa þær aðgengilegar.

Ég hefði kannski átt að setja Wspólczesna kuchnia polska og Preparate reci de artá culiará í neðstu hilluna. En þær fá að vera með pólsku og rúmensku matreiðslubókunum mínum út af röðunarkerfinu mínu. Sem enginn mundi reyndar skilja nema ég ...

Af vandamálum

Það er vandlifað í veröldinni; skyndilega er mitt helsta vandamál ekki fullir kassar út um alla íbúð, heldur tómir kassar. Ekki reyndar út um alla íbúð en þeir fylla eitt herbergi ... jæja, þetta mundi nú teljast til auðleystari vandamála, ég ætla að ráðast á fjandans kassana á eftir með hníf að vopni.

Ég þooooli ekki blikkandi jólaseríur. Einn nágranni minn er einmitt búinn að setja svoleiðis í gluggann hjá sér. Blasir við héðan úr bráðabirgðaskrifstofu minni við borðstofuborðið. En svona vandamál er víst auðleyst líka; ég sný tölvunni um 90° og sný baki í blikkið. (Reyndar var ég að átta mig á þvi að það er til enn einfaldari lausn; ég dró gardínurnar fyrir gluggann.)

Ef öll vandamál væru nú svona auðleyst. Næst er Stóra sófaleysisvandamálið. Það krefst ferðalaga í húsgagnaverslanir og því nenni ég ekki núna. En þarf samt að leggja á mig næstu daga ...

Svo get ég farið í pollýönnuleik og þakkað fyrir öll vandamálin sem ég þarf ekki að stríða við. Til dæmis hef ég ekki gert mig seka um tæknileg mistök í neinu. Öll mín mistök eru frekar ótæknileg.

Ég hef heldur ekki skíttapað í prófkjöri og þarf ekki að fara í fýlu og segjast vera hætt að vera memm.

Það er nú gott.

Samsetningar og snjókoma

Búin að setja saman slatta af bókaskápum og tæma tugi af bókakössum. Ýmislegt eftir enn en óneitanlega hefur rýmkað dálítið í íbúðinni. Jafnvel svo að ég get farið að huga að frekari mublukaupum. Ekki samt í dag; það er heldur ekki vænlegt að leggja í slíka leiðangra í ófærð.

Samsetningin gekk vel með hjálp míns eigin stjörnuskrúfjárns og hamars sem ég rændi frá Bístró af því að ég finn ekki minn eigin. Eða mína eigin; einkasonurinn vill meina að ég eigi nokkra hamra. Ég kannast ekki við það.

Það eru samt enn eftir þrír bókaskápar ósamsettir þannig að þeir tómasar sem enn vilja ekki viðurkenna að sexkantur sé gagnslaus við samsetningu á Billy eru velkomnir að mæta og spreyta sig. Verða samt að leggja til sinn eigin sexkant; það fylgir enginn með Billyunum eins og ég hef áður sagt.

Annars sat ég hér áðan, horfði yfir skápana sem komnir eru upp og hugsaði: ,,ég hélt að ég ætti fleiri matreiðslubækur ..." Ókei, það er svosem töluverður slatti sem enn er ekki kominn upp í hillur en mér sýnist þær ætla að rúmast furðu vel. Það verða jafnvel afgangs nokkrar hillur fyrir hinar bækurnar mínar.