Hvað er í hamborgurum?

Ég borða sjaldan hamborgara aðra en þá sem ég bý til sjálf. Og var að lesa áðan grein á netinu sem jók nú ekki beinlínis löngun mína í skyndibita-hamborgara. Allavega ekki ameríska. Hér eru niðurstöður greinarinnar (úr Annals of Diagnostic Pathology) í stuttu máli:

Fast food hamburgers: what are we really eating?
Americans consume about 5 billion hamburgers a year. It is presumed that most hamburgers are composed primarily of meat. The purpose of this study is to assess the content of 8 fast food hamburger brands using histologic methods.

Eight different brands of hamburgers were evaluated for water content by weight and microscopically for recognizable tissue types. … Water content by weight ranged from 37.7% to 62.4% (mean, 49%). Meat content in the hamburgers ranged from 2.1% to 14.8% (median, 12.1%). The cost per gram of hamburger ranged from $0.02 to $0.16 (median, $0.03) and did not correlate with meat content.

Electron microscopy showed relatively preserved skeletal muscle. A variety of tissue types besides skeletal muscle were observed including connective tissue (n = 8), blood vessels (n = 8), peripheral nerve (n = 8), adipose tissue (n = 7), plant material (n = 4), cartilage (n = 3), and bone (n = 2).

Fast food hamburgers are comprised of little meat (median, 12.1%). Approximately half of their weight is made up of water. Unexpected tissue types found in some hamburgers included bone, cartilage, and plant material; no brain tissue was present. Sarcocystis parasites were discovered in 2 hamburgers.

Semsagt, kjötinnihaldið (vöðvar) í amerískum skyndibitahamborgara getur verið alveg niður í 2,1%. Hitt er vatn, bandvefur, æðar, taugar, fita, brjósk, bein og einhver jurtaefni. Enginn heilavefur fannst í sýnunum, það er nú ágætt - en einhverjir hnýslar sem ég kann ekki skil á í tveimur sýnum af átta.

Langar einhvern í hamborgara?

Góðærisgulltertan

Ég las það í Mannlífi á miðvikudaginn var (áður en blaðið kom í búðir, ég fékk það við afhendingu Gaddakylfunnar) að hátindur útrásarinnar hefði verið í boðsferð Landsbankans til Mílanó, þegar boðsgestir átu gullskreytt rísottó í einhverjum ítölskum kastala.

Ég lét mér fátt um finnast, bakaði súkkulaðiköku um kvöldið þegar ég var búin að hlusta á Einar Kára flytja Sturlungu af mikilli frásagnarlist og segja meðal annars frá útrásarvíkingum þrettándu aldar og sérlega glæsilegum veislum þeirra, og skreytti hana með blaðgullsflögum sem ég átti til síðan löngu fyrir bankahrun. Fyrir góðæri, held ég jafnvel, því þær eru drjúgar og svosem ekki oft notaðar. Og enn til afgangur.

Fór svo með hana í vinnuna morguninn eftir. Því að á Forlaginu er svo mikið góðæri að þar er borðað gull með kaffinu á fimmtudagsmorgni.

Gullskreyttar tertur geta verið ágætlega girnilegar og fallegar og hið sama er að segja um ís, eftirrétti og konfekt (sem er það sem ég hef notað mitt gullskraut á, það var keypt í Magasín í Kaupmannahöfn frekar en Illum og kostaði 19,95 krónur danskar á mun betra gengi en nú). Veit ekki með rísottó þó. Mér finnst þetta hér allavega ekkert sérlega girnilegt. Þótt þarna sé heilt gullblað.

Bakaður rabarbari með mascarpone-skyri

Kannski aðeins of líkt rabarbaramaukinu með aðalréttinum - en samt ekki ...

Bakaður rabarbari með mascarpone-skyri

400 g rabarbari, rauður
100 g hrásykur
1 appelsína
1 stjörnuanís

Ofninn hitaður í 200°C. Rabarbaraleggirnir skornir í 8-10 cm lengjur og klofnir eftir endilöngu, nema þeir séu mjög mjóir. Raðað í eldfast mót, helst ekki látnir liggja hver ofan á öðrum. Sykrinum stráð yfir og svo er appelsínubörkurinn rifinn yfir og safinn kreistur úr appelsínunni. Anísinn settur með rabarbaranum, álpappír breiddur yfir og bakað í um 20 mínútur. Látið kólna ögn.

Mascarpone-skyr

150 g mascarpone-ostur, mjúkur
250 ml KEA vanilluskyr
2 tsk hunang, eða eftir smekk

Allt hrært vel saman og borið fram með rabarbaranum.

Andabringa með rabarbaramauki

Allt í einu helltist yfir mig skyndileg löngun - nei, ekki til að blogga endilega, heldur í rabarbara. Annarhver maður að skrifa um rabarbara og ég á enga garðholu með rabarbara. Bakgarðurinn ógirtur og freistar manns ekki beint til að setja neitt niður.

En Oddný aumkaði sig yfir mig og bjargaði mér um nokkra rabarbaraleggi; af því að ég var bara að elda oní sjálfa mig dugði það í aðalrétt og eftirrétt og rúmlega það. Uppskriftin er samt miðuð við 4.

Rabarbaramauk með engifer

400 g rabarbari, rauður
100 g sykur, eða eftir smekk
4 cm bútur af engifer
100 ml rauðvín (eða bara vatn)
1 msk vínedik eða eplaedik

Ofninn hitaður í 200°C. Rabarbarinn skorinn smátt (í 1-2 cm bita) og settur í eldfast mót. Sykri stráð yfir. Engiferinn rifinn yfir og svo er rauðvíni og ediki hellt yfir, álpappír breiddur yfir mótið og bakað í 20-25 mínútur. Tekið út, rabarbarinn síaður frá (löginn má geyma, jafnvel gera úr honum sósu út á ís eða ávexti) og stappaður gróft með gaffli. Borinn fram með öndinni (líka gott t.d. með svína- eða lambasteik).

Andabringan var krydduð með kummini, kóríanderfræi, ögn af cayennepipar, pipar og salti og steikt í um 20 mínútur á pönnu, snúið nokkrum sinnum, látin hvíla í 5 mínútur.

Set uppskriftina að eftirréttinum inn rétt bráðum.