Seint koma sumir en koma þó

Þegar ég kom heim í gær beið eftir mér bréf frá póstinum með tilkynningu um tollskylda sendingu sem biði afgreiðslu. Ég átti ekki von á neinu en þegar ég skoðaði málið betur sá ég að hér var Amazon-sendingin sem hvarf í Þýskalandi einmitt komin. Nærri mánuði eftir að ég var búin að fá hana endurgreidda ...

Nú hefði ég skilið þetta ef DHL hefði komið með hana, þá væntanlega eftir að hafa fundið hana í einhverju pakkalimbói í Saulheim. En nei, þetta var pósturinn. Þýðir það að DHL hafi gefist upp á að koma sendingunni til mín og ákveðið að senda hana bara í pósti? Hlýtur að vera.

Annað sem ég skil ekki: Tollmiðlun póstsins vill að ég skili vörureikningi, sem væri sjálfsagt mál. Nema með bréfinu fylgir fullgildur vörureikningur í tvíriti. Væri ekki bara hægt að nota hann??

Skiptir annars ekki máli, ég sagði þeim að endursenda pakkann. Ég er búin að fá bækurnar endurgreiddar fyrir löngu, búin að panta sumar þeirra aftur og búin að fá þær og lesa þær.

Kyn móður

Ég þurfti að leita að svolitlu á síðunni hjá Hagstofunni áðan og rakst þar meðal annars á töflu sem bar þessa yfirskrift:

Lifandi fæddir eftir kyni og hjúskaparstöðu móður 1838-2006.

Kannski það séu fleiri mæður en ég sem ekki eru nægilega kvenlegar.

Átvögl og eldavélar

Jæja, þá er eldavélin komin og stendur hér frammi á gangi. Maðurinn sem tengir hana ætlar að koma á miðvikudaginn og þá þarf að vera búið að saga burt part af eldhúsinnréttingunni. Sauðargæran var mjög impressed yfir nýju vélinni og hlakkar mikið til að geta farið að elda á fullu. Það geri ég reyndar líka. Samt hlakka ég eiginlega enn meira til að fá uppþvottavélina mína aftur - hún er búin að vera á Kárastígnum síðan ég flutti en nú verður allavega pláss fyrir hana aftur.

Og svo er hægt að fara að byrja að gera matreiðslubók. Uppskriftalistinn nánast frágenginn, eftir að grisja hann dálítið.

Kvöldmaturinn var borðaður næstum upp til agna. Boltastelpan er nú ekki alltaf lystargóð en hún hámaði í sig þvílík ókjör af kjöti, karrísósu og hrísgrjónum að ég var farin að verða smeyk um að henni yrði bumbult af. Henni ofbuðu amerískar skammtastærðir (og holdafar margra Bandaríkjamanna) þegar við vorum á matsölustöðum í Baltimore á dögunum en þarna var hún örugglega komin upp í góðan amerískan skammt. Það var allavega engin þörf á doggy bag. Samt keypti ég töluverðan slatta af kjöti. Það var reyndar ekki til neitt súpukjöt í Bónus (og ekki í fyrsta skipti sem ég lendi í því) nema eitthvert skagfirskt rollukjöt sem mig langaði nákvæmlega ekkert í og hef ég þó enga sérstaka fordóma gagnvart skagfirskum rollum og hef borðað mikið af þeim um dagana. Ég var að flýta mér (var að fara heim að taka á móti nýju eldavélinni) og keypti því lítið læri, niðursagað, og bóg.

Það er enginn afgangur. Ég er umkringd átvöglum.

Allavega þegar er kjöt og karrí í matinn.

Engar pitsur hér ...

Boltastelpan fékk að velja kvöldmatinn. Og hvað valdi hún? Jú, auðvitað kjöt í karríi. Nema hvað. Við afar góðar undirtektir annarra í fjölskyldunni.

Í næstu viku (held ég) er að koma úr prentun íslensk útgáfa af Cool Cuisine, sem ég skrifaði fyrir tveimur árum. (Já, og Cool Cuisine er líka að koma úr endurprentun.) Nýja bókin heitir Maturinn okkar og þar er einmitt uppskrift að kjöti í karríi. Svona ef einhvern skyldi vanta slíkt.

Spurning með einhvern eftirrétt í stíl. Mundi kannski hafa rabarbarasúpu ef ég ætti rabarbara. Eggjamjólk ... hmm, nei, líklega ekki. Brauðsúpu mundi líklega enginn borða nema ég. Sætsúpu? Þarf að velta þessu aðeins fyrir mér.

Rödd án líkama

Ég er alltaf að lenda í því að fá eitthvað á heilann sem ég tauta þá eða söngla í tíma og ótíma.

Ef þetta eru söngtextabrot (sem er mun verra, það vita þeir sem til þekkja) er það sjaldnast nema ein lína eða tvær. Gjarna Elvis en því miður iðulega Það sem enginn sér (lostafulli gamli máninn).

En oftast er þetta til allrar hamingju eitthvað annað. Og í allan dag er ég búin að vera með gamlan og góðan frasa á heilanum. Gjörsamlega að ástæðulausu.

Þannig að ef þið lentuð í því í dag að mæta miðaldra konu í skræpóttum jakka sem allt í einu tautaði upp úr þurru ,,rödd án líkama er kynlegri en góðu hófi gegnir" - ja, þá var það ég.

Ufsílon og annarrar gráðu jöfnur

(Ég ætlaði að byrja þessa færslu á að segja Sko en svo áttaði ég mig á því að helvítis Sko-auglýsingagaurinn er búinn að eyðileggja það alveg og ég á kannski aldrei eftir að nota sko aftur. Halldór Laxness hefði nú verið hress með það - held ég.)

Allavega. (Þangaðtil einhver eyðileggur allavega líka, og ég man ekki hvort Dóri hafði einhverja skoðun á því orði. Örugglega.) Ármann viðurkennir fordóma gagnvart fólki sem kann ekki y-reglur. Sem er bara gott mál, ég er heldur hlynnt fordómum af þessu tagi. Tek þá allavega fram yfir aðra fordóma.

En ég fór að velta þessu fyrir mér og komst að þeirri niðurstöðu að ég kann barasta engar ufsílonreglur. Eða ég man allavega ekki eftir neinum slíkum. Reyndar kann ég nánast engar málfræði- eða stafsetningarreglur nema sk-regluna. Ég hef aldrei getað lært neinar svona reglur og reyndar aldrei séð tilganginn í því. Ég veit svona nokkurn veginn hvar á að skrifa ufsílon og hvar ekki en að ég kunni einhverjar reglur um það er af og frá.

Það hefur í áranna rás reynst álíka vonlítið verk að kenna mér málfræði, setningafræði og þess háttar og að troða í mig algebru. Ég veit að það er til eitthvað sem heitir germynd, miðmynd og þolmynd en ég þarf að hugsa mig lengi lengi um til að muna hvað er hvað - ef ég man það þá. Ég hef aldrei - og þessu trúa næstum engir - getað komið því inn í hausinn á mér hvað frumlag og andlag eru og það þótt prófessorinn bróðir minn hafi skrifað lærðar bækur um setningafræði. (Samt er enginn hissa á að ég skuli ekkert vita um rafmagn þótt Gunna systir sé rafmagnsverkfræðingur. Skrítið.)

Allt þetta er mér einfaldlega sem lokuð bók og ég kann enga skýringu á því. Það er ekki vegna þess að ég hafi ekki reynt. Mikil ósköp. En ég rekst einfaldlega á vegg. Rétt eins og í stærðfræðinni. Ég veit ekki hvað annarrar gráðu jafna er. Þótt stærðfræðikennarinn minn í sjötta bekk í menntó hafi sett sér það markmið um haustið að eyða vetrinum í að kenna mér það. Og var hann þó enginn aukvisi. Heilinn í mér er bara ekki gerður fyrir svoleiðis.

Samt hef ég nú komist af án þess að kunna að reikna þessar fjandans jöfnur. Og ég er búin að vinna fyrst og fremst með texta í hátt í þrjátíu ár. Það hefur bjargast þrátt fyrir skort á ufsílonreglukunnáttu og öðru slíku.

Æi, ekki þetta ...

Nú hef ég aldrei talist til sérstakra aðdáenda Guðlaugs Þórs og gæti marga hugsað mér fremur sem heilbrigðisráðherra. En mér finnst verulega ósmekklegt þegar fólk er að draga slysið sem hann varð fyrir í vetur inn í þá umræðu (,,hefur brennt sig og allt!").

Ekkert að því að gera gys að pólitískum andstæðingum. Hæðast að þeim jafnvel. En það er fyrir neðan allar hellur að nota alvarlegt og mjög sársaukafullt brunaslys til þess.

Þessi bloggfærsla er ekki um stjórnarmyndun

Ég var farin að halda að árgangurinn minn ætlaði bara ekkert að halda upp á þrjátíu ára stúdentsafmælið en það er náttúrlega aldeilis öðru að heilsa og nú er ég búin að ganga frá norðurferð 14.-17. júní - stúdentsafmæli í MA standa nefnilega sjaldan skemur en tvo daga og helst þrjá. Það var nú bara býsna gaman á 25 ára afmælinu og nú þarf ég heldur ekki að halda neina ræðu og get einbeitt mér að því að skemmta mér. Sem er gott.

Það á að fara í óvissuferð í Mývatnssveit. Yfirleitt leiðast mér óvissuferðir af því að ég vil vita hvert á að fara en þarna er ekkert verið með neina svoleiðis vitleysu, það fylgir dagskrá þar sem kemur fram hvað á að gera í þessari óvissuferð, sem er hið besta mál. Nóg af mat og drykk allavega, og bað í jarðböðum (þá er t.d. hægt að rifja upp ferðina sem við stelpurnar í 3A/F fórum í Grjótagjá forðum daga). Svo er eitthvað talað um rútuleiki og ratleik. Það finnst mér reyndar ekki hljóma vel, enda er ég afskaplega lítið hrifin af samkvæmisleikjum af öllu tagi eins og alkunna er. Nema svo endar þetta á grillveislu í Sveinbjarnargerði.

Einhversstaðar í bréfinu er talað um útihlaðborð á fallegum stað. Sem ég las auðvitað í fyrstu atrennu sem útikamar á fallegum stað. Nema hvað.

Ég er reyndar búin að fá boðsbréf um árgangsmót á Króknum líka seinna í sumar en er ekki búin að ákveða hvort ég mæti. Þar er svosem fullt af góðu fólki sem ég væri alveg til í að hitta en ég veit samt ekki. Mér leiddist í menntaskóla - þó alls ekki alltaf - en mér leið illa í grunnskóla. Næstum alltaf.

Næstumþvíheimsmeistari á villigötum

Tengdasonur minn, næstbesti kaffismakkari heims, er á leið heim af heimsmeistaramótinu í Antwerpen. En kemur greinilega ekki alveg beinustu leið.

Samkvæmt síðustu fregnum er hann í Ósló og hugsanlega á leið til London. Farangurinn hans er aftur á móti í Stokkhólmi.

Eitthvað ekki alveg að ganga upp hjá Icelandair ...

Stelpugrill

Mig vantar nýtt grill.

Ætti ég að fá mér þetta hér?

Æijá, alveg rétt ...

Og hringir þá ekki einmitt í mig annar maður til að minna mig á aukaverkefni sem ég var búin að lofa að taka að mér í sumar en hafði gjörsamlega steingleymt ...

Ég þarf víst virkilega á þessum umboðsmanni að halda.

Bissnisskonan Nanna

Það hringdi í mig maður áðan og bað mig afsökunar á að hafa svikið mig á föstudaginn.

Ég sagði eins og satt er að ég væri nú vön að fyrirgefa mönnum það að svíkja mig og færi varla að breyta út af því á efri árum.

Honum fannst þetta kostur við mig. Mér finnst það reyndar líka en sennilega er það galli líka.

Rétt eins og það er galli við mig (en hugsanlega kostur líka) að eiga afskaplega erfitt með að afþakka aukaverkefni. Örugglega arfleifð frá þeim tíma þegar ég þurfti virkilega á peningunum fyrir aukaverkefnin að halda. Núna gleymi ég gjarna að rukka fyrir svoleiðis. (Reyndar gleymdi ég því stundum líka þegar þrengra var í búi.) Ég á til dæmis núna eftir að koma frá mér reikningum fyrir a.m.k. þrjú síðustu aukaverkefni (og nei, Hjalti, kryddgaurinn er ekki inní því).

Sennilega þarf ég að fá mér umboðsmann eins og gagnlega barnið er alltaf að benda mér á.