Kalt og hlýtt

Ég hef ekki mikið orðið vör við kuldakastið þessa síðustu daga. Nema helst í gær, þegar ég rann á svellbunka á Bárugötunni og skall á mjöðmina. Mjöðmin þoldi það og ég ákvað að það væri hættuminna að ganga á miðri götunni en svelluðum gangstéttunum. Annars hef ég tekið strætó í vinnuna að undanförnu, á meðan færðin er svona, þótt ég gangi oftast heim.

Hér innandyra verður kuldans aftur á móti ekki vart, íbúðin er greinilega vel einangruð því ég hef ekkert þurft að hækka hitann á ofninum þrátt fyrir frostið. En ég hef stundum búið í illa einangruðum og illa kyntum húsum og veit hvað það er nöturlegt. Mundi reyndar verða aðeins bærilegra núna, eftir að ég eignaðist dúnsængina mína - svo er alltaf hægt að klæða af sér kuldann á daginn - en einu sinni þurfti ég að sofa nokkrar nætur í óupphituðu húsi með þunna og lélega sæng. Það var ekki gaman.

Bolluuppskriftir

Ég var beðin að setja inn bolluuppskriftir; það hef ég reyndar gert áður og þær eru hér. Nú ætla ég að taka fram, svo enginn geri sér of háar hugmyndir og verði svo fyrir vonbrigðum, að þetta eru ekkert endilega bestu bollur í heimi - þetta eru bara þær sem ég geri alltaf og mín fjölskylda er hæstánægð með. Eða ég verð ekki vör við annað. Gerbollurnar eru ekki léttar og bragðlausar bakarísbollur, heldur frekar þéttar og bragðmiklar - en reyndar er best að hafa deigið sem linast svo þær verði ekki of þungar. Annars er þetta allt ósköp hefðbundið og frekar að ímyndunaraflið fái að njóta sín við fyllingar og krem - en reyndar hefur dregið úr þeirri tilraunastarfsemi á seinni árum líka.

Nautauxar

Ég fór í Kringluna áðan með gagnlega barninu til að kaupa straubretti (ekki kannski akkúrat staðurinn en hún átti erindi þangað og jú, það fengust þokkaleg straubretti í Byggt og búið) - en allavega, fyrst ég var þarna fór ég í Hagkaup að kaupa eitthvað í kvöldmatinn fyrir fjölskylduna. Og í kjötborðinu blasti við mér á einum bakkanum miði sem á stóð:

Nauta-uxahalar.

???

Ég sé mikið eftir að hafa ekki spurt hvort ekki væru til svína-uxahalar. Eða kannski kjúklinga-uxahalar?

Það er margt skrýtið í kýrhausnum. Nautakýrhausnum, nánar tiltekið.

Farandsalinn

Fyrst ég nefndi fyrrverandi samstarfsmenn í síðustu færslu ... Í dag var ég að kveðja margfaldan fyrrverandi samstarfsmann, hann Guðmund sölumann. Guðmundur var byrjaður að selja bækur hjá Iðunni þegar ég hóf þar störf fyrir 21 1/2 ári; hætti, byrjaði aftur, hætti, byrjaði aftur ... nokkrum sinnum. Byrjaði hjá Eddu (og ekki í fyrsta skipti) rétt eftir að ég kom þangað í fyrra. Og ég er ekki í vafa um að við eigum eftir að vinna saman aftur. Nokkrum sinnum sennilega.

Nú má ekki skilja mig þannig að Guðmundur sé óstabíll starfskraftur, öðru nær. Hann er einhver öflugasti bóksali norðan Alpafjalla og einstaklega fylginn sér og sannfærandi. En það er nú einu sinni eðli farandsölumanna að vera á stöðugri hreyfingu.

Reyndar voru Guðmundur og Eggert þáverandi félagi hans lengi vel óaðskiljanlegir bæði í mínum huga og annarra og það svo að ég held ég fari rétt með það að í einhverju hefti af Viggó viðutan (eða kannski Sval og Val) sé bókabúð sem sést á einni myndinni rækilega merkt með skilti sem á stendur ,,Guðmundur og Eggert". Og þótt ég hafi ekki séð Eggert óralengi tengi ég þá enn ósjálfrátt saman.

Guðmundur skemmti okkur í kveðjukaffinu með nokkrum góðum sögum úr farandsölunni. Ég hafði reyndar heyrt þær áður og jafnvel verið viðstödd þegar þær gerðust. En þær versna ekki með árunum, öðru nær.

Þorrablót Sauðargærunnar

Ég er búin að bjóða Sauðargærunni í þorramat og gistingu á laugardagskvöldið. Mér skilst nefnilega að hann hafi orðið frekar svekktur þegar hann komst að því að það væri ekki boðið upp á þorramat í mötuneyti Breiðagerðisskóla eins og hann var vanur af leikskólanum; hann vill sinn þorramat og engar refjar. Allavega hákarlinn.

Þar sem ættingjar hans aðrir en amma gamla eru ekki mikið fyrir súrmeti varð úr að hann kemur einn í mat á laugardagskvöldið, við höldum okkar prívatþorrablót, fáum okkur hrútspunga og harðfisk og sviðasultu og fleira gott (og hákarlinn náttúrlega) og svo gistir hann og við bökum svo bollufjall daginn eftir þar sem mitt árlega bollukaffi verður seinnipartinn á sunnudag.

(Þetta heitir sko Mitt árlega bollukaffi; svona rétt eins og baðið sem Gulli fyrrverandi samstarfsmaður minn fór alltaf í á föstudögum hét í hans munni ,,mitt vikulega föstudagsbað" - sem má reyndar ekki túlka svo að Gulli hafi bara farið í bað einu sinni í viku; hann fór í sturtu daglega að ég held en það var ekki föstudagsbað.)

Ég spurði dótturdótturina - sem skakklappast um á hækju þessa dagana vegna íþróttameiðsla en lætur það ekki aftra sér frá bakarísvinnu - hvort hún vildi kannski koma í þorramat líka. Hún spurði hvort nautatunga teldist þorramatur. Nei, ekki gat ég sagt það. Þá sagðist hún ekki borða þorramat og afþakkaði boðið. Henni þykir nefnilega nautatunga afar góður matur.

Þrjóskan borgaði sig

Eftir nokkur bréfaskipti er ég bæði búin að fá afsökunarbeiðni frá Amazon og endurgreiðslu á umsjónargjaldinu sem UPS rukkaði mig um. Plús loforð um að yfirlýsingu minni um að hér eftir muni ég neita að taka við öllum sendingum sem sendar eru með DHL eða UPS án þess að ég hafi sérstaklega beðið um það verði komið áleiðis til sendingadeildarinnar ... Veit ekki hvort það hefur neitt upp á sig en ég kem til með að standa við það. Ég er alveg nógu fúl yfir þessum 450 krónum sem Pósturinn rukkar mig um fyrir hverja sendingu (þegar vaskurinn er jafnvel undir hundraðkalli) en þegar maður er látinn borga nærri 1500 krónur í afgreiðslugjald fyrir eina bók, þá er nóg komið.

Ég vissi svosem alveg (vegna fyrri reynslu) að fyrsta kvörtunarbréfið sem ég sendi Amazon yrði ekki lesið, þeir myndu bara ganga út frá því að ég væri að kvarta yfir því að þurfa að borga virðisaukaskatt yfir höfuð og senda mér staðlað svar (langt og ítarlegt) um að þeir hefðu ekkert með það að gera. Sem reyndist auðvitað rétt hjá mér, enda barst svarið innan fimm mínútna frá því að ég sendi bréfið.

Ég byrjaði næsta bréf á ,,ég sé að enginn virðist hafa haft fyrir því að lesa fyrri póst minn og ég ætla að gera ráð fyrir að þessi verði ekki lesinn heldur en ég skrifa hann samt ..." Það virkaði allavega.

Ef þið hafið verið að fá sendingar frá Amazon með hraðboðaþjónustu óumbeðið og eruð óhress með aukakostnaðinn sem af því hlýst, látið þá endilega vita - þeir halda örugglega að þeir séu bara að gera manni greiða með þessu og því fleiri sem benda þeim á að svo er ekki, þeim mun betra. Það getur samt þurft smáþrjósku til að boðin komist rétta leið frá þjónustudeildinni á Indlandi til sendingadeildarinnar í Bretlandi.

Það var þá

Fyrir þrjátíu árum átti ég um tíma við þunglyndi að stríða. Af vægara taginu og það eltist af mér. Svona að mestu leyti allavega. Ég minntist einhverntíma aðeins á það hér.

En þetta var í rauninni bara léttur andlegur mótbyr, miðað við annað sem ég þekki til.

Af tillitssemi við aðstandendur

Sú tillitssemi sem aðstandendur þeirra sem þurfa að stríða við geðræna sjúkdóma þurfa mest á að halda er að það verði almennt farið að líta á slíka sem hverja aðra sjúkdóma en ekki eitthvað sem þarf að fara í felur með eða skammast sín fyrir. Og ekki sem andlegan mótbyr.

Fyrir það þakka ég Spaugstofunni.

Þetta er orðin dýr bók

Ég þarf eiginlega að taka aftur hrósið til amazon.co.uk frá í gær.

Jú, ég er búin að fá nýja bók, innan við tveimur sólarhringum eftir að ég sendi kvörtunina. Jú, nýja bókin er í fínasta lagi og ómygluð með öllu.

En ...

Hún var send með hraðsendingaþjónustu. Og með henni fylgdi vörureikningur þar sem hvergi kom fram að þetta væri ókeypis eintak. Þvert á móti var þar tilgreint fullt verð, ekki afsláttarverðið sem ég borgaði fyrir upprunalegu bókina, og 25 punda hraðsendingargjald (ég bað auðvitað aldrei um hraðsendingu). Þannig að ég var rukkuð um 395 krónur í virðisaukaskatt af því.

Allt í lagi, ég get sætt mig við það í sjálfu sér. En að auki þurfti ég svo að borga UPS fyrir ,,umsjón vegna hraðsendingar", 1494 krónur með vaski. Ég borgaði semsagt 1890 krónur fyrir það eitt að fá sent ógallað eintak - og inni í því er samt enginn sendingarkostnaður (hann var semsagt 25 pund og borgaður af Amazon). Það hefði ekkert verið mikið dýrara að sleppa því að kvarta, heldur panta bara nýtt eintak og borga það.

Ég er búin að senda Amazon nöldurbréf um málið. Sem er náttúrlega ósanngjarnt því þeir ætluðu örugglega að veita mér mjög góða þjónustu.

Gúllassúpuuppskrift

Hér er gúllassúpuuppskriftin frá föstudagskvöldinu, eins nákvæm og ég get haft hana (og minnkuð töluvert mikið).

Ungversk gúllassúpa

1 kg nautakjöt, helst skankar (osso buco)
2 laukar
3 msk feiti (svínafeiti ef maður vill vera alveg ekta en olía dugir svosem)
2-3 msk milt paprikuduft (ég notaði ungverskt edelsüss paprikuduft sem fæst í Tiger)
½ tsk kúmen (fræ, ekki malað)
pipar
salt
1 l vatn (meira eftir þörfum)
6-700 g kartöflur (Gullauga eða rauðar íslenskar, ekki Premier og alls ekki bökunarkartöflur)
½ dós niðursoðnir tómatar, heilir
1-2 paprikur, gjarna mismunandi litar

Kjötið beinhreinsað og skorið í fremur litla gúllasbita og laukurinn saxaður fremur smátt. Helmingurinn af feitinni bræddur í potti og laukurinn látinn krauma við fremur vægan hita þar til hann er meyr; paprikudufti og kúmeni hrært saman við í lokin. Á meðan er kjötið brúnað í afganginum af feitinni á pönnu eða í öðrum potti (best að gera það í tveimur eða þremur skömmtum nema pannan sé þeim mun stærri). Kryddað með pipar og salti og síðan sett í pottinn með lauknum. Vatni hellt yfir og hitað að suðu. Látið malla við mjög vægan hita þar til kjötið er orðið vel meyrt (tekur 2½-3 tíma). (Á þessu stigi má láta súpuna bíða til næsta dags.) Kartöflurnar flysjaðar, skornar í fjórðunga og settar út í ásamt tómötunum og vökvanum úr dósinni og látið malla áfram við mjög hægan hita þar til kartöflurnar eru rétt orðnar meyrar. Paprikurnar fræhreinsaðar, skornar í bita og látnar malla með síðustu 10 mínúturnar eða svo. Smakkað og bragðbætt með pipar og salti ef þarf.

Ef súpan er látin bíða yfir nótt er nóg að láta kjötið malla í um 2 klst. áður, setja svo kartöflurnar út í, hita súpuna rólega upp og láta hana malla þar til kartöflurnar eru meyrar en alls ekki farnar að sjóða í mauk.

Sjá myndir hér.

Mygluð matreiðslubók

Ég verð nú eiginlega að hrósa amazon.co.uk fyrir góða þjónustu. Ég fékk um daginn sendingu með tveimur bókum. Allt í lagi með aðra en ég tók eftir því þegar ég fór að skoða hina að hún var eins og örlítið rök að utanverðu - alls ekki blaut en heldur ekki alveg skraufþurr. Hlífðarkápan var límd við spjöldin á parti en virtist í sjálfu sér óskemmd, það sá ekkert á innsíðum og þær voru hvergi límdar neitt saman, svo að ég nennti ekki að gera vesen út af þessu, setti bókina á hlýjan stað og bjóst við að allt yrði í lagi.

En þegar ég þurfti að fletta upp í bókinni í gær og opnaði hana voru víða komnir litlir myglublettir inni við kjölinn - og fúkkalyktin leyndi sér ekki. Ekki gott - síst af öllu þegar um matreiðslubók er að ræða, það er ekkert mjög inspírerandi að elda fínar steikur með fúkkalykt í nösunum - svo að ég skrifaði Amazon, sagði frá þessu og sagðist ætla að endursenda bókina. Bölvaði því í hljóði að þurfa að fara með hana á pósthús og borga undir hana en það var víst ekkert við því að gera.

Það var ekki liðið korter þegar ég fékk svar aftur um að ný bók yrði send um hæl - mér að kostnaðarlausu auðvitað - og þar sem það yrði of dýrt fyrir mig að senda þeim skemmdu bókina þyrfti ég ekkert að vera að því.

Ef ég gæti nú bara fengið Amazon til að hætta alveg að senda mér bækur með DHL ...

Einnar konu náttfatapartí og bollur

Á svona morgni þarf maður ekki að draga frá glugganum - reyndar ekki einu sinni að opna augun - til að hugsa ,,mikið er gott að ég þarf ekki út fyrir hússins dyr í dag". Enda er ég enn á náttfötunum og alveg óvíst að það breytist mikið þegar líður á daginn.

Reyndar kláruðust espressobaunirnar mínar í gærkvöldi en það eru til önnur köff. Vilcabamba frá Ekvador meðal annars, sem ég er einmitt að drekka núna. Ágætt að hafa sambönd í kaffiheiminum. Það er til afgangur af nautasteikinni frá í gær, sem var alveg hreint ágæt, svo ekki þarf ég að kaupa í matinn. Eina ástæðan sem ég hef til að klæða mig yfirleitt er að fara niður í forstofu eftir Fréttablaðinu og það er alltof mikið vesen. (Ég gæti auðvitað farið á náttbuxunum og sloppnum en þá er eins víst að ég mundi læsa mig úti úr íbúðinni - annað eins hefur gerst.) Ef mig langar mikið að lesa Fréttablaðið á eftir get ég bara lesið það á netinu.

Er veðrið annars strax farið að skána eitthvað? Það heyrist allavega minna í því - en ég sé svosem engan mun þegar ég horfi út, sama drullan.

Annars var ég ekkert búin að átta mig á hvað tíminn líður hratt, var bent á það í gær að bolludagur er á næsta leiti (að vísu óvenju snemma í ár) - sem þýðir að mitt árlega bollukaffi verður líklega á sunnudaginn, nema það rekist á við afmælisveisluna hans Odds frænda míns - ef svo er verður það líklega (merkilegt nokk) haft á sjálfan bolludaginn. Bakarísstarfskraftarnir sem voru hér í mat í gærkvöldi eru að vinna á sunnudaginn og höfðu af því áhyggjur að þær myndu missa af bollukaffinu - eða allavega að bollurnar yrðu búnar þegar þær kæmu. Ég benti þeim á að þær yrðu á fullu að afgreiða bollur allan daginn og yrðu komnar með bolluógeð en þær sögðu að munurinn væri sá að mínar bollur væru góðar.

Sem er náttúrlega alveg rétt.