Grillkjöt, steliþjófar og matarsmekkur

Þessi hér er líklega meira sammála Stjána Júl en mér, Jónasi og Matta.

Ég hef svosem ekki kannað status á kjötborðum í Kópavogi, hann er kannski ekki nógu góður fyrst maðurinn var að leggja á sig að brjótast inn til að stela grillkjöti (sem er oftastnær bölvað óæti auðvitað); held þó að þau séu þar enn til. En svo er sannarlega ekki víða um land (og raunar ekki heldur í mörgum hverfum á höfuðborgarsvæðinu). Þá sjaldan ég fer í sumarbústað á Suðurlandi reyni ég að taka með mér allt það kjötmeti sem ég mögulega get að heiman því að ef maður er ekkert mikið fyrir forkryddað grillkjöt eða pylsur er kannski ekkert annað að fá (ekki einu sinni frosið) nema keyra tugi kílómetra - þá er kannski séns að finna ókryddað kjöt í kæliborði ef heppnin er með.

Þetta segir auðvitað ekkert um matarsmekk landsbyggðarbúa því að það er ekki fólkið á staðnum sem er að kaupa grillkjötsruslið í þessum búðum, það veit betur. Þetta segir líklega mun meira um hvað sumarbústaðafólkið lætur bjóða sér. Það er það sem hefur lélegan matarsmekk (með undantekninum vitaskuld, til dæmis mér og Jónasi og Matta).

Hmm, kannski var grillkjötsþjófurinn bara á leið í bústað.