Útsölur og pelsar

Ég held ég láti nú útsölurnar mikiðtil eiga sig í þetta skipti. Vantar svosem ekkert hvort eð er. Nema náttúrlega bomsur.

Aftur á móti er ég að leita á Ebay þessa dagana að góðri loðhúfu á viðráðanlegu verði. Sá reyndar eina álitlega í búðarglugga á Laugaveginum í dag en hún kostaði 35 þúsund, minnir mig. Sú mætti fara á ansi mikla útsölu til að ég keypti hana þar. En ég sá heilmikið eftir flauelshúfunni með minkaskinnsbryddingunum sem gekk mér úr greipum á Ebay í gær.

Svo var ég allt í einu farin að skoða minkapelsa áður en ég vissi af. Hmm, eins gott að minna sig á að góðærið er búið og það er kreppa og krónan einskisvirði og allt það ... en það er samt hægt að finna minkapelsa á fjári góðu verði á Ebay.

Jólaendurtekning

Þegar ég var að segja frá Þorláksmessuboðinu mínu hér seint að kvöldi Þorláksmessu var ég nærri búin að nota það orðalag að þeir sem komu hlytu að hafa tekið óvenju hraustlega til matar síns því afgangar væru með minnsta móti - en hætti af einhverri ástæðu við að orða þetta svona og skrifaði að gestirnir hefðu kannski verið svengru en venjulega því það væru ekki miklir afgangar.

Svo sé ég núna að ég hef notað fyrra orðalagið þegar ég skrifaði um Þorláksmessuboðið í hitteðfyrra (sem sýnir líka hvað minnið er farið að bila því ég mundi ekkert eftir því að þá voru líka frekar litlir afgangar). En það var allavga ágætt að ég breytti orðalaginu, annars væri ég farin að endurtaka sjálfa mig óþægilega mikið.

Samt ekki svona mikið.

En hvað eru jólin svosem annað en endurtekning á sjálfum sér?

Annars er ég búin að hafa það afskaplega gott þessi jólin. Rólegheit, bókalestur, sjónvarpsgláp, nethangs, barnabörnin komu á náttfötunum í mat, sjálf var ég á náttfötunum í gær alveg þangað til ég klæddi mig uppá fyrir kvöldmatarboð - en nú þarf ég líklega að fara að rífa mig upp úr þessu og klára að skrifa eins og eina bók.

Matreiðslubók ársins

Ég fékk ýmsar ágætar gjafir í gær en að öðrum ólöstuðum þótti mér mest til þessarar hér koma. Eldra barnabarnið safnaði saman uppskriftum af um 50 uppáhaldsréttunum, kökunum og drykkjunum sínum í bók sem hún gaf út í fimm myndskreyttum eintökum. Glæsileg bók sem mér þykir ákaflega vænt um að eignast.

Þetta er reyndar ekki eina matreiðslubókin sem stúlkan kom nálægt þetta árið; eins og ég hef áður nefnt var hún sérlegur aðstoðarmaður minn við eldamennsku fyrir Af bestu lyst 3 og útbjó suma réttina þar fyrir myndatöku.

Allt er breytingum undirorpið

Það breytist margt í veröldinni. Nú eru meira að segja Ora grænar komnar í dós með flipa svo að maður þarf ekki að fara í panik þegar kemur að því að reiða fram sauðahangikjötið á jólunum og dósahnífurinn finnst hvergi.

Sama gamla bragðið, samt.

Hangikjötið og laufabrauðið er komið á borðið, uppstúfið tilbúið, baunirnar bíða upphitunar í pottinum, búið að taka til kalt smjör (fyrir mig) og lint smjör (fyrir hina).

Já, og gleðilega hátíð.

Ofskreytt jólatré

Jólatréð mitt er óvenju vel skreytt í ár. Eins og ég hef áreiðanlega sagt frá áður ríkir hér sú hefð að áður en gestir koma á Þorláksmessu er jólatréð sett upp og ljósin á það en svo er karfan með öllu skrautinu sett hjá því og tilfallandi börn mega skreyta það að lyst.

Mér leist reyndar ekkert á ástandið í ár, lengi vel komu bara engin börn (allavega engin sem mundu vilja vera talin til slíkra, eða höfðu minnsta áhuga á jólatrésskreytingum) og þegar Sauðargæran loksins birtist vildi hann bara spila tölvuleik með jafnöldru sinni sem kom um sama leyti. En nokkru síðar hófst hann handa í félagi við yngri frænda sinn og þegar upp var staðið höfðu þónokkrir ungir drengir tekið þátt í skreytiverkinu. Og það var komið skraut á hverja grein og rúmlega það. Og nærri allt skraut búið úr körfunni, sem ekki hefur gerst mjög lengi, ef nokkurntíma, því það er úr töluverðu að velja.

Ég hef nú stundum lagfært skreytingarnar daginn eftir, til dæmis ef þær hafa allar verið öðrumegin á trénu neðarlega, sem vill brenna við ef skreytimeistararnir eru stuttir í annan endann. En ég geri það ekki núna.

Og svo lagaðist ballansinn á trénu aðeins og það rétti sig ögn af. Er aðeins meira streit.

(Já, og undarlegi ljósaskúlptúrinn við fótinn á trénu er sá hluti seríunnar sem ég gafst upp á að greiða úr.)

Gleðileg jól, öllsömul.

Þorláksmessuboðið búið

Jæja, það koma víst ekki fleiri gestir úr þessu. Ég er ekkert viss hvort komu fleir eni í fyrra - nenni ekki að telja, líklega 60-70 manns - eða hvort þeir voru bara svengri en það eru ekkert svo miklir afgangar. Eitthvað af skinku reyndar en ekki mikið af öðru og sumt kláraðist alveg. Bakkelsið næstum búið sem þýðir að ég ligg ekki í kökuáti öll jólin. Það er gott. Nema það er afgangur af panettonebrauðinu, sem er enn betra því þá get ég legið í panettoneáti.

Ég er ágætlega sátt. Nú eru jólin komin hjá mér.

Allt komið á borðið

Og ég tek á móti gestum. Látið sjá ykkur.

Fullt hús matar

Búin að sjóða tæplega þrettán kílóa skinkuna og hún er komin í ofninn (hálfri hunangsdós hellt yfir), búin að sjóða nautatungurnar, búin að gera sjávarréttasalatið, búin að gera kjúklingalifrarkæfuna - semsagt, búin að gera það sem ég ætlaði að gera í kvöld. Svo kemur barnabarnið í fyrramálið og bakar brauð og bollur og smákökur eins og hún eigi lífið að leysa. Eða það fullyrðir hún. Og ég baka laxaflök og sker niður hrátt tvíreykt hangilæri og geri eitthvað fleira.

Eins gott að fólk komi svo til að borða þetta allt því frystirinn minn er fullur. Endilega látið sjá ykkur, greyin mín.

Gay jólatré

Við dóttursonurinn settum upp jólatréð áðan. Það gekk ekkert vel. Fyrst hélt hann við tréð og ég skrúfaði festingarnar en það var rammskakkt. Þá höfðum við verkaskipti, ég hélt og hann skrúfaði. Tréð stóð beint þegar ég sleppti ... í eina sekúndu. Svo hallaði það undir flatt.

Þegar systir hans kom var gerð þriðja tilraunin en tréð hélt áfram að vera skakkt. Þá ákváðum við að hætta þessu; tréð er úti í horni hvorteðer og það var bara sett svo nálægt veggnum að það er þokkalega beint. Eða ekki, en það er minna áberandi.

Svo rann upp fyrir mér að tré sem er keypt af Samtökunum '78 getur náttúrlega ekki verið streit.

Ölmusuþjóðin Íslendingar

Uppáhalds matarbókahöfundurinn minn gefur út fréttabréf sem ég hef lengi verið áskrifandi að. Í gær fékk ég tilkynningu um að komið væri að því að endurnýja áskriftina en svo hafði hann skrifað á miðann: ,,Nanna - Icelandic currency woes? Be glad to give you a renewal / sine pecunia." Sem þýðir víst ókeypis (ég þurfti að fletta því upp, er svo ómenntuð).

Þetta gladdi mig ósegjanlega en um leið skammaðist ég mín alveg oní hrúgu. Ég á alveg fyrir áskriftinni - meira að segja dollara - og þótt ég hafi látið áskriftirnar að öllum matreiðslublöðunum sem ég hef keypt renna út núna um áramótin stóð aldrei annað til en halda áfram með þetta fréttabréf. Svo að mér dettur ekki í hug að þiggja þetta góða boð (en spyr hann kannski hvort ég geti nokkuð borgað með Paypal, því það er þar sem ég geymi dollarana mína).

En um leið finnst mér dálítið ömurlegt að roskinn rithöfundur í Massachusetts - og sjálfsagt flestir aðrir sem einhverntíma hafa heyrt minnst á Ísland - skuli hafa þá mynd af Íslandi að hér sé allt í þvílíku kaldakoli að maður hafi ekki efni á nokkurra dollara áskrift að fréttabréfi (sem er nú ekki alveg rétt, ekki enn allavega). Og vill endilega hlaupa undir bagga þótt ég viti að hann hefur ekkert átt of auðvelt með að halda fréttabréfinu úti vegna fjárskorts. Og ein samstarfskona mín hefur verið að fá matarsendingar frá velmeinandi erlendum útgefendum sem halda líklega að allur almenningur hér svelti.

Það hlýjar manni um hjartarætur en - gerir mann líka dapran.

Groovy mother hen

Ungamömmur bárust í tal hér í vinnunni og þá rakst ég á þetta:

What type of Mother Hen Are You?
by Montessorimom.com: Educational Resource

Þorláksmessuundirbúningur

Jæja, mér tókst að baka nokkrar sortir um helgina þótt aðstoðarkonan sem hafði boðað komu sína gleymdi sér við samsetningu eigin matreiðslubókar og sæist ekki. Og ég mundi eftir að kippa jólatrénu inn af svölunum og leggja það í baðkerið í morgun og taka kjúklingalifrina úr frysti. Skinkan verður aftur á móti ekki soðin fyrr en í kvöld. Ásamt fleiru sem fer á Þorláksmessuborðið.

Þorláksmessuboðið mitt er semsagt á morgun (nema hvenær?) og þangað eru allir velkomnir eins og venjulega, svona frá því um kaffileytið og fram undir miðnætti. Matur og bakkelsi og kaffi og svoleiðis. Ekkert brennivín og engin skata, en því miður verður að líkindum skötulykt í stigaganginum sem þarf að brjótast í gegnum. En engar áhyggjur, heimili mitt er griðastaður fyrir flóttafólk úr skötuveislum.

Endilega lítið inn á Grettisgötunni ef þið eruð á ferðinni og langar í kaffisopa eða matarbita eða þurfið að hvíla ykkur á jólastressinu eða hlýja ykkur á tánum eða pissa eða langar bara að kasta á mig jólakveðju. Það er ekkert skilyrði að þekkja mig ...