Vonlaus plöggari

Ég er líklega alltof lélegur plöggari fyrir sjálfa mig. Alltaf að missa af einhverjum tækifærum til að koma mér á framfæri. Ég á til dæmis tuttugu ára höfundarafmæli þessa dagana. Það væri kannski tilefni til að gera eitthvað en það var rétt að ég mundi eftir því sjálf svo það er varla von að aðrir geri það. Mig langar reyndar að halda partí, ekki af því að þetta sé eitthvað merkilegur áfangi en mér finnst bara gaman að halda partí, en má alls ekki vera að því. Ekki þessa dagana allavega.

Ég sá líka einhvers staðar áðan að það þótti frétt að Brekku-Villi væri að gefa út nítjándu bókina sína. Ég held að ég hafi einmitt gefið út nítjándu bókina mína á þessu ári (eða átjándu eða tuttugustu, það fer eftir því hvernig er talið) en það var ekki frétt. Samt er ég nú mikið yngri en Villi og hef haft styttri tíma í að skrifa þessar nítján bækur. Eða hvað þær eru annars margar. - Reyndar á ég ekki von á að vera enn að skrifa hálftíræð, ef út í það fer.

Þegar gerður er samningur um að þýða bók eftir einhvern höfund á útlensku og gefa út í Búlgaríu eða einhvers staðar kemur það á forsíðu Moggans. Eða allavega baksíðunni. Þegar ég frumsamdi bók á ensku um árið og fékk hana gefna út af forlagi í Njújork (ókei, reyndar forlagi sem hefur sérstakan áhuga á matreiðslubókum frá undarlegustu stöðum), þá kom aldrei nein frétt um það nokkursstaðar. Enda var ég svosem ekki að láta neinn vita af því, svo það var nú varla við því að búast.

Vonlaus plöggari, sem sagt.

Gerði samt eitt í dag sem ég lofa að láta vita ef eitthvað kemur út úr. Annars mun ég þegja mjög vandlega ...

Ef þér hefur verið nauðgað tryggjum við þig ekki ...

Bandaríkin: Konur sem hefur verið nauðgað og fengið einhvers konar meðferð á eftir fá ekki sjúkratryggingu.

Eða þær geta valið um sjúkratryggingu eða alnæmisvörn, til dæmis.

Það eru ýmsir pottar brotnir hér á Íslandi, vissulega. Eins og má lesa um í bókinni hennar Þórdísar Elvu.

En þó ekki svona illa.

Ormamjólk

Svona í tilefni af stóra spaghettímálinu, þá langar mig að gamni að skjóta hér inn uppskrift að fersku pasta úr Einföldu matreiðsluvasakveri fyrir heldri manna húsfreyjur, sem kom út árið 1800 en hefur líklega verið skrifað að mestu í Noregi veturinn 1783-1784. Veit svosem ekki hversu algeng pastagerð var hjá íslenskum heldri manna húsfreyjum snemma á 19. öld - en uppskriftina höfðu þær allavega. Þetta er nú bara makkarónusúpa en kallast hér ormamjólk, sem er kannski ekki mjög lystvekjandi.

,,Handa 5 eður 6 mönnum eru tekin 2 egg og slegin vel í sundur með fullum tekoppi af vatni í skál; svo er þar saman við hrært, svo mikið af hveitimjöli, sem það getur viðtekið, uns það er orðið að hörðu deigi; það er síðan vel hnoðað og á hreinu borði eður fjöl með kefli útflatt svo þunnt, sem allramest verður, litlu af hveiti sáð undir og ofan á, svo það ekki loði við, og er því oft snúið, hveiti ásáð, og keflað sem þynnst. Þetta þunna deig er nú skorið sundur í eins og 2ja fingra breiða enda, og eru 3 af þeim lagðir hvör ofan á annan, og mjög þunnt ásáð af hveiti yfir og undir og á milli þeirra, svo hvörgi loði við. Svo eru þessir endar skornir upp með velbeitum knífi þvert yfir um, eður þó nokkuð skáhallt, svo fint og mjótt, sem verður, og því betri eru þeir, sem mjórra og skáhallara er skorið. Þegar allt deigið er þannig uppskorið, er þessum mjóu tægjum ruglað lauslega saman á diski, á þær sáð litlu af hveiti, svo ekki loði hvör við aðra; en þegar mjólkin sýður, eru þær látnar útí, ásamt litlu af steyttu kaneli og sykri, kemur þá á þær bugða eða snúningur, svo líta út, sem ormar innan um mjólkina, af hvörju hana nefna má ormamjólk."

Því má bæta við að þessi réttur er til í danskri matreiðslubók frá 1710, ef ég man rétt, svo að pastagerð var hreint ekki óþekkt á Norðurlöndum fyrr á öldum.