Við Anna fórum á Vínbarinn í smástund til að slaka á eftir frekar erfiðan dag. Það væri notalegasti staður ef hann væri reyklaus, við settumst fyrst þar sem reykt var báðum megin við okkur en gátum svo fært okkur út í horn og haldið áfram að tala um kalkúnamatreiðslu og fleira.

Á heimleiðinni kom ég við í Máli og menningu og gekk náttúrlega út með matreiðslubók - ég stóðst ekki mátið þegar ég var búin að fletta The Sopranos Family Cookbook, fjandi góðar uppskriftir sýnist mér - ég átti heldur enga góða bók um ítalsk-ameríska matreiðslu, sem er alls ekki sama og ítölsk matreiðsla (ég á nógar bækur um hana). Og svo fylgja auðvitað með góð ráð og minningarbrot frá meðlimum Soprano-fjölskyldunnar og vinum þeirra, þar á meðal Artie Bucco. Tökum til dæmis nokkur af ráðum Juniors Soprano ,,to Living Long and Living Well":

Always trust blood relatives over friends, but not very far.

Learn to sing. It is impossible to sing and be pissed off at the same time.

Have lunch with friends at least three times a week. If they resist, insist.

Never feel guilty about anything. If it happened, it happened. Just go on.

Kick the shit out of the other guy before he kicks the shit ouf of you.

Rule of rules: never whine. No one cares.