Af þvottavélum og altmúligtmönnum

Jamm. Nýja þvottavélin mín kom semsagt í gær og ég losnaði við þá gömlu í leiðinni mér að kostnaðarlausu. Það fannst mér fín þjónusta. Mér leist reyndar ekki á þegar ég var búin að tengja hana, í leiðbeiningunum stóð eitthvað um einhverja tappa sem ætti að stinga í þrjú göt aftan á vélinni en þau var ekki þar að finna. Ég klóraði mér vel og lengi í hausnum en ákvað að láta þetta bara eiga sig. Reyndar hef ég gert það áður við svipaðar aðstæður en það reyndust mistök ... En svo þegar ég var að leggja leiðbeiningarnar frá mér datt út úr þeim blað með texta á 26 tungumálum og fyrirsögninni Errata Corrige. Þegar ég var loksins búin að finna mál sem ég skildi kom í ljós að þetta voru einmitt fyrirmæli um að hunsa þetta með götin og tappana.

Ég ætla nú ekki að skrifa langt mál um þvottavélina en það er heilmikill lúxus að geta stungið óhreinum þvotti í hana, stillt nokkra takka og tekið hann svo út einhverjum klukkutímum seinna, skraufþurran og tilbúinn til samanbrots og skápavistar. Gamla vélin bauð ekki upp á það þótt hún væri sambyggð líka, ég þurfti að taka þvottinn út, snúa hurðinni til að breyta vélinni í þurrkara og þurrka svo þvottinn í skömmtum.

Nú vantar mig bara vél sem skúrar sjálfvirkt. Svoleiðis hlýtur að vera til - allavega er til ryksuga sem gengur sjálfala um íbúðina, er það ekki?

Aftur á móti vantar mig líklega ekki lengur iðnaðarmann. Ég er búin að frétta af einhverjum forláta manni sem pípar og smíðar og múrar og flísaleggur og málar og hvaðeina og hef lagt að því drög að fá hann til mín seinnipartinn í sumar til að taka baðherbergið í gegn. Það sem meira er, mér skilst að maðurinn komi þegar hann segist ætla að koma og ljúki verkinu á tilsettum tíma. Því trúi ég reyndar mátulega. En það kemur í ljós.

(Ó)viðeigandi klæðnaður

Sítt pils er ekki heppilegur klæðnaður þegar maður er að hjálpa sendibílstjóra með níðþunga þvottavél upp þröngan stiga og er á undan með trilluna og gengur aftur á bak.

Ég veit það núna.

Kokkurinn í fjölskyldunni

Fjölskyldukvöldmaturinn í gær var samstarfsverkefni okkar Sauðargærunnar, þ.e. hann fékk að ráða ferðinni hvað varðaði hráefnin. Við fórum í Nóatún og ég spurði hann hvað hann vildi fá í matinn; hann vildi kjúkling og svo þeyttist hann fram og aftur um búðina og velti fyrir sér hvað ætti að vera í kjúklingaréttinum; kom með pepperónípylsu og niðursoðnar smjörbaunir, ég laumaði ólífum og sítrónum í körfuna. Mér leist reyndar ekki á blikuna þegar drengurinn kom steðjandi með dós af Ora grænum baunum en svo kom upp úr dúrnum að hann hafði alls ekki hugsað sér að þær færu í kjúklingaréttinn okkar, heldur átti móðir hans að kaupa þær handa honum. Að vísu féllst hann svo á til að skipta baununum út fyrir svolítið nammi ...

Úr þessu varð svo ágætis kjúklingaréttur: Hálfir kjúklingar, bakaðir í ofni með sítrónum, timjani og hvítlauk, pepperónísneiðum raðað ofan á, kartöflubátar settir með þegar hálftími var eftir af steikingunni og smjörbaunir og ólífur þegar svona 10 mínútur voru eftir. Ís á eftir með heitri íssósu sem Sauðargæran tók að sér að hræra í af miklum myndugleika.

Auðvitað borðaði hann næstum ekkert sjálfur. Drengurinn er nefnilega ekki kvöldmatarmaður. Borðar iðulega fjóra diska af morgunmat og tvo eða þrjá í hádeginu en hefur enga matarlyst á kvöldin. Skynsamur.

Eyðslusparnaður

Ég keypti mér nýja þvottavél áðan. Með þurrkara. Indesit, hún kostaði 70 þúsund. Reyndar var ég dálítið skotin í sambyggðri AEG-vél en hún kostaði 120 þúsund. Ég ákvað að spara 50 þúsund og kaupa þá ódýrari. Eins og ég minntist á hér um daginn sparaði ég mér nærri 40 þúsund á því að kaupa mér sólgleraugu í Tiger þannig að ég er þegar komin í hellings gróða.

Alsace-vínsmökkunarferðin sem ég ætla að fara í um aðra helgi kostar ekki nema 60 þúsund þannig að ég á 30 þúsund króna afgang ... er það ekki?

Það borgar sig að vera hagsýn. Bara smá kvenleg rökvísi og þá veður maður í peningum.

Ástand í eldhúsinu

,,Until recently, the main requirements for being a chef in the UK were to have had a frontal lobotomy, to be a social outcast and an academic failure. ... Today, we need to bring respect to our industry. Of course, we are not helped in this by certain programmes on television, which do us a great disservice. The onscreen impression of what happens inside a restaurant is a disaster for us. It strips people of dignity and promotes abuse."

Raymond Blanc skýtur föstu skoti á Gordon Ramsay í Waitrose Food Illustrated.

Fjölbreytt innihald

Jú, það var nú ýmislegt skemmtilegt í þessum pökkum sem ég sótti á pósthúsið í morgun. Nokkrir DVD-diskar: Meira af He-Man and the Masters of the Universe fyrir Sauðargæruna, meira af The Goodies fyrir mig (samt því miður ekki þátturinn um þorskastríðið) og fleira.

Þrír reyfarar sem allir gerast í Rómarveldi hinu forna.

The Nasty Bits: Tony Bourdain í banastuði að úthúða sjónvarpskokkum, Woody Harrelson, grænmetisætum og ýmsu öðru.

The Haggis: A little history eftir Clarissu Dickson Wright (annan helminginn af Two Fat Ladies).

Classic Cooking with Coca Cola. Ég verð einmitt með uppskrift að kóksósu í grillblaði Gestgjafans en þarna fæ ég örugglega fullt af nýjum hugmyndum ...

Og svo tvær þykkar og miklar alvörubækur sem hægt væri að rota mann með, All About Braising eftir Molly Stevens (verður nú kannski ekki notuð mikið fyrr en með haustinu) og Vegetable Love eftir Barböru Kafka. Ég opnaði þá síðarnefndu af handahófi og fyrsta fyrirsögnin sem blasir við er Naked Frying. Það finnst mér nú góðs viti.

Típískt

Ég er oftastnær heima hjá mér á kvöldin, svona á virkum dögum allavega. Og er þá ekki típískt að einmitt þegar ég er ekki heima (var að smakka Languedoc-vín hjá Vínskólanum), þá liggja helar fjórar tilkynningar frá póstinum í forstofunni þegar ég kem heim? Sem ég þarf þá að sækja á pósthúsið í fyrramálið.

Ha, var ég að segja um daginn að ég væri hætt að kaupa matreiðslubækur? Trúði einhver því? (Svo eru þetta heldur ekki allt saman matreiðslubækur, það eru allavega tveir reyfarar þarna. Minnir mig.)

Vínin voru sum hver nokkuð góð, BTW. Komu á óvart.

Flensborgarhamborgarinn

Beggi vill fá söguna af hamborgaranum í Flensborg. Allt í lagi, ég skal reyna að rifja hana upp. Reyndar fannst mér að ég hefði sett hana hér inn áður en nú man ég að það var á allt öðrum vettvangi, nánar tiltekið í fréttabréfi Íslenska bókaklúbbsins, sem ég sá um fyrir löngu; ég man ekkert lengur af hverju ég setti söguna þar en líklega er hún það fyrsta sem hægt er að finna eftir mig á prenti um mat. En ég á ekki þessa merku heimild og er nú ekki viss um að muna hana alveg eins og hún var þar. En einhvern veginn svona var þetta:

Ég kom til Flensborgar um mitt sumar 1989, reyndar þeirra erinda að tala við Brynhildi Georgíu Björnsson sem þar bjó þá. Ég kom með lest frá Kaupmannahöfn; kom til bæjarins að kvöldlagi í einstakri rjómablíðu. Rölti í bæinn og leitaði mér að hóteli, sem ég fann í annarri eða þriðju tilraun í hliðargötu. Þokkalegt hótel en leit út eins og þar hefði nákvæmlega engu verið breytt frá því um 1960. Þegar ég var búin að koma mér fyrir var ég svöng eftir ferðalagið og ákvað að fara út að leita mér að skyndibita.

Um leið og ég kom út um hóteldyrnar rak ég augun í einhvers konar sjoppu beint á móti og á skilti í glugganum stóð eitthvað um hamburgers og tilheyrandi. Aha, hugsaði ég, þetta er fínt, ég fæ mér bara hamborgara þarna og er ekkert að leita lengra. Svo að ég vatt mér inn í sjoppuna, sem var lítil og dimm, með dökkum innréttingum frá því um 1970 og 3-4 borðum. Enginn viðskiptavinur var þarna en á bakvið afgreiðsluborðið stóð miðaldra stútungskerling. Ég vatt mér að henni, bað um ein hamburger mit pommes frites und ein cola eða eitthvað ámóta og reiddi fram greiðslu.

Þegar það var frá setti konan kartöflukörfuna á sinn stað yfir djúpsteikingarpottinum og ég hugsaði: ,,nú jæja, ég fæ allavega sjóðheitar franskar, það er nú ágætt." En svo opnaði hún ísskáp og dró fram hálffrosinn hamborgara. Ég hélt að hún mundi skella honum á pönnu þótt engin slík væri sjáanleg í fljótu bragði. Ónei. Hún henti honum ofan í körfuna og ýtti á takka svo að karfan með hamborgaranum seig hægt ofan í sjóðbullandi olíuna. Svo tók hún kalt hamborgarabrauð og sprautaði tómatsósu í sístækkandi hringjum á það. Síðan einhverri sósu eða remúlaði (man þetta ekki nákvæmlega lengur en hún var ekki að spara sósurnar). Svo skellti hún vænum slatta af sýrðum gúrkum ofan á sósurnar. Hakan á mér lengdist stöðugt.

Nú lyftist karfan með hamborgaranum tignarlega upp úr olíunni og hún veiddi hann fimlega með töng og kom honum fyrir ofan á gúrkunum og sósunum, setti efri hlutann af brauðinu ofan á og mokaði svo á diskinn frönskum kartöflum sem allan tímann höfðu beðið (kaldar) í skál við hliðina á djúpsteikingarpottinum. Rétti mér þetta ásamt kókglasi og sagði gjörsvovel (eða hvern fjandan sem maður aftur segir nú á þýsku).

Ég var svo dáleidd af að fylgjast með aðförunum að ég fékk mér bara sæti úti í horni og borðaði olíu- og sósulöðrandi hamborgarann eins og þæg stúlka. Ég man ekki lengur hvernig hann bragðaðist en get þó fullyrt að þetta er ekki versti hamborgari sem ég hef fengið á ævinni, til dæmis fékk ég einu sinni mun verri hamborgara í tívolíinu í Hveragerði þegar það var og hét. En ég var samt voða glöð þegar ég sá á rölti mínu um Flensborg seinna um kvöldið að það var McDonalds við göngugötuna. Líklega í eina skiptið sem ég hef glaðst yfir að sjá McDonalds.

Við kjötæturnar

Þetta var nú bara alveg ljómandi ágætt.

Nú er ég búin að grilla bæði lambakjöt og svínakjöt og nautakjöt. Og ef einhver vill vita hvað mér þótti best, þá held ég að ég neyðist til að segja ,,bara bæði betra" eða þannig. Ég meina, ef maður á að velja um grillað lambaframhryggjarfillet eða vel krydduð svínarif eða medium rare nauta-prime rib, hvað gerir maður? Tekur allt saman og étur á sig gat, that's what. Ef maður er kjötæta eins og við Sauðargæran, allavega. (Reyndar á ég ekki von á að hann verði duglegur við kjötátið þegar hann kemur í leifarnar á eftir. En ættingjar hans standa sig bara þeim mun betur.)

Lífið er gott.

Happiness is a warm beef

Ég er heima að grilla. Missi þar með af ,,ís fyrir alla" sem starfsmannafélag Fróða býður upp á á eftir. En það gerir nú lítið til því að í dag er nautakjötsdagur og á grillinu er stærðar prime rib-flykki að grillast í rólegheitunum og hér í kringum mig bíða maríneringarílát með nautalund, T-bein-steik (eða reyndar porterhouse, en sama er), entrecote, nautagúllasi - já, og svo er nautahakk í hamborgara í ísskápnum. Svo að ég er alveg sátt við að missa af ísnum.

Fint veður til að grilla og taka grillmyndir. Ekki alveg eins heitt og búið var að spá en það er líka ágætt. Ég er eiginlega að vonast eftir áframhaldandi mistri (sennilega er ég samt ein um það), það er ekki endilega gott að taka matarmyndir í sterku sólskini. Síst grillmyndir - brunnir blettir virðast svo ótrúlega svartir og brunnir.

Á morgun ætla ég svo að taka Korter í kvöldmat-þátt. Ekkert grill. Þótt þetta sé grillblað er fólk fjandakornið ekki alltaf að grilla. (Jú, sumir reyndar ...)

Prime rib-stykkið er búið að vera í þrjú korter á grillinu. Ég spái að það taki þrjú korter til klukkutíma í viðbót. Plús hálftíma bið eftir að það er tekið af grillinu. Þá ætti ljósmyndarinn akkúrat að vera kominn.

Mmmm ....

Ég er þá bara á réttri hillu ...

You scored as Journalism. You are an aspiring journalist, and you should major in journalism! Like me, you are passionate about writing and expressing yourself, and you want the world to understand your beliefs through writing. Journalism 92% English 67% Mathematics 58% Psychology 58% Sociology 58% Chemistry 58% Philosophy 42% Theater 42% Linguistics 42% Anthropology 33% Engineering 33% Biology 25% Art 25% Dance 17% What is your Perfect Major? (PLEASE RATE ME!!<3) created with QuizFarm.com

Sólgleraugnasparnaður

Æi, hvað er ég annars að setja fyrir mig verð á einhverjum þvottavélum?

Ég var að fletta blaði áðan og sá þar einhverja umfjöllun um sólgleraugnatísku. Og nokkur sýnishorn af tískusólgleraugum með. Engin þeirra kostuðu undir 7000 krónum og þau dýrustu kostuðu tæp 40.000. Og ég var að horfa á þetta í gegnum glæsilegu sólgleraugun sem ég keypti í Tiger í vikunni og kostuðu tvöhundruðkall og ég er bara þokkalega ánægð með. Þau voru heldur ekkert svo ólík gleraugunum í 15-20.000 króna verðflokknum, sýndist mér ...

Þannig að ókei, með því að vera hagsýn í sólgleraugnakaupum er ég búin að spara mér sirka 39.790 krónur. Maður fær alveg þvottavél fyrir þann pening.