Ég fékk símtal áðan:

-Hver er þetta?

-Nanna.

-Amma Nanna mín?

-Já.

-Amma Nanna, hvað heitir pabbi þinn?

-Hann heitir Rögnvaldur.

-Er hann dáinn?

-Nei, kjánaprik, það er hann langafi þinn, langafi Rögni.

-Jaaaá. Bless.

Blessaður drengurinn er frekar upptekinn af því þessa dagana hverjir eru dánir og hverjir lifandi, auk þess sem hann er mjög forvitinn um feður fólks og mæður. Ég held að hann sé búin að spyrja mig minnst tíu sinnum um föður minn og ástand hans. Ekki líkt því eins oft um langömmu sína. Og nú taldi hann ástæðu til að fá aðstoð móður sinnar við að hringja í mig og fá þetta allt staðfest.

Ég er að hugsa um að horfa á BBC Prime á eftir: The Weakest Link - Eurovision Special.

-Oh, the horror, sagði efnafræðistúdentinn þegar ég tilkynnti honum þetta.

Kannski vel viðeigandi núna, þegar ég er með plön um að passa betur upp á mataræðið og borða meiri gúrkur:

For those of you who watch what you eat... Here's the final word on nutrition and health. It's a relief to know the truth after all those conflicting medical studies.

1. The Japanese eat very little fat and suffer fewer heart attacks than the British or Americans.

2. The Mexicans eat a lot of fat and suffer fewer heart attacks than the British or Americans.

3. The Japanese drink very little red wine and suffer fewer heart attacks than the British or Americans.

4. The Italians drink excessive amounts of red wine and suffer fewer heart attacks than the British or Americans.

5. The Germans drink a lot of beers and eat lots of sausages and fats and suffer fewer heart attacks than the British or Americans.

CONCLUSION: Eat and drink what you like. Speaking English is apparently what kills you.

Ég bar þetta með gúrkurnar undir efnafræðistúdentinn og fékk svarið:

,,þá höfum við þetta svona: þú býrð til almennilega máltíð og étur sjálf jukkhlutann og gefur mér góða hlutann. Þá jafnast þetta líka skikkanlega hratt."

Við sjáum nú til með það.

Þetta er kannski spurning um að færa sig alfarið yfir í gúrkurnar.

Eða ekki.

Segulómunin á hnénu leiddi ekkert í ljós nema mar í brjóskinu (ég vissi ekki að brjósk gæti marist en maður lærir alltaf eitthvað nýtt) og svo náttúrlega slit en það vissi ég nú áður. Við þessu er víst ekkert að gera nema halda áfram að bryðja íbúfen og liðamín og vonast eftir að þetta lagist eitthvað með tímanum. Það er að segja marið. Oh well.

Svo er ég líka með of háan blóðþrýsting. Ég lét mæla hann í leiðinni, það er ekki eðlilegt að vakna oft með höfuðverk á morgnana sem kaffibolli lagar ekki. Og blóðfitan er víst í hærra lagi líka. Ætli ég verði ekki farin að bryðja töflur daginn út og inn fljótlega. Komin með heilt apótek. Ég sem hef hingað til helst ekki viljað taka verkjatöflur, hvað þá annað.

Nú fer kannski einhver að taka mark á mér þegar ég tuða eitthvað um að ég sé að verða gömul. Fyrst ég er komin með alla þessa hrörnunarsjúkdóma.

Jájá, það er ýmislegt hægt að gera í Photoshop ...

Það er danskur bókamarkaður í Pennanum/Eymundsson þessa dagana og ég sá þar ýmsilegt sem ég gat vel hugsað mér að eiga en lét þó nægja að kaupa tvær bækur eftir Camillu Plum. Önnur þeirra heitir Umoderne Mad. Það finnst mér skemmtilegt konsept, ég er líka töluvert fyrir ,,umoderne" mat.

Upphafið á formálanum gæti líka vel átt við hér: ,,Hvor har vi hørt på meget sludder om, at vi ikke har en dansk madkultur. Gu har vi da så. Den er måske ikke hverken så fin, raffineret eller oldgammel som i andre lande. Men der er mad, vi holder af, som vi har spist i generationer, og som faktisk stadig er dejlig. Om det så også er dansk mad er et åbent spørgsmål; de fleste af vores finere retter stammer fra Frankrig."

Svei mér ef mig langar ekki að skrifa svona bók.

Efnafræðistúdentinn (rekur augun í gamla matreiðslubók á borðinu hjá mér): -Grænmeti og góðir réttir. Já, það er örugglega ástæða fyrir þessu og.

Í þessari bók (kom út árið sem ég fæddist) er meðal annars talað um skenkju. Það heiti man ég ekki eftir að hafa séð annars staðar. Ég hélt að þetta væri nýyrði yfir skinku sem til allrar hamingju hefði ekki fest sig í sessi en svo sé ég að í einni uppskrift er talað um skenkju og fyrir aftan stendur í sviga (feitt hangikjöt). Kannast hlustendur við þetta ...?

(Ekki fyrir efnafræðinema.)

Það var verið að biðja um gúrkuuppskriftir og hér koma þá fjórar slíkar. Þetta eru frekar ólíkir réttir, tvö salöt, ein sósa og einn heitur réttur. Pastasósan er reyndar tilbrigði við uppskrift sem ég var með í nýjasta Gestgjafa, bara með heldur meiri gúrku og öðruvísi krydduð.

Salat með léttsýrðum gúrkum og lárperu

Hér er byrjað á að léttsúrsa gúrkurnar smástund en síðan eru þær notaðar í salat með Tex-Mex-yfirbragði. Það er líka hægt að nota léttsýrðu gúrkurnar einar sér með ýmiss konar réttum.

1 gúrka, lítil
5 msk hvítvínsedik
150 ml vatn
2 msk sykur
2 tsk salt
nokkur piparkorn
2-3 tómatar, vel þroskaðir
1 lárpera, vel þroskuð
1/2-1 chilialdin
hnefafylli af kóríanderlaufi

Gúrkurnar skornar í þunnar sneiðar. Edik, vatn, sykur, salt og piparkorn sett í pott og hitað að suðu. Látið sjóða í 2-3 mínútur og síðan eru gúrkusneiðarnar settar út í, potturinn tekinn af hitanum og gúrkusneiðarnar látnar kólna alveg í leginum. Hrært öðru hverju. Tómatarnir eru svo skornir í geira og lárperan afhýdd, steinninn fjarlægður og aldinkjötið skorið í teninga. Chilialdinið saxað smátt. Tómatar, lárpera og chili sett í skál og síðan er gúrkunum blandað saman við ásamt dálitlu af leginum. Kóríanderinn saxaður gróft og blandað saman við. Salatið er gott eitt sér eða með ýmsum mat, t.d. soðnum og steiktum fiski eða kjúklingi.


Gúrkupastasósa

Köld pastasósa sem gott er að skella út á sjóðheitt pasta. Hún geymist í fáeina daga í ísskápnum og svo má líka frysta hana.

1 gúrka, lítil
3 tómatar
1-2 gulrætur
hnefafylli af spínati
1-2 hvítlauksgeirar, saxaðir
3 cm bútur af engifer, saxaður
1/2 knippi basilíka
safi úr 1/2 sítrónu
3 msk ólífuolía
nýmalaður pipar
salt

Gúrka, tómatar og gulrætur skorið í bita og sett í matvinnsluvél ásamt öllu hinu. Látið ganga þar til allt er orðið að mauki. Smakkað til með pipar og salti (gott að nota nokkuð mikinn pipar). Sósan er góð á hvers kyns pasta og það má líka nota hana t.d. með fiski eða kjúklingi.


Gúrkusalat með fetaosti og rúsínum

Létt og einfalt salat sem flestir ættu að kunna að meta. Það má sleppa rúsínunum og nota í staðinn smátt saxað epli eða rifnar gulrætur.

1 gúrka, lítil
1/2 rauðlaukur
125 g fetaostur í kryddlegi
3 msk rúsínur, gjarna ljósar
1 msk vínedik
2 msk ólífuolía
1/2 tsk hunang eða sykur
nýmalaður pipar
salt

Gúrkan skorin í litla teninga og rauðlaukurinn saxaður. Gúrku, rauðlauk, osti og rúsínum blandað saman í skál. Edik, olía, hunang, pipar og salt hrist saman og hellt yfir. Blandað vel og borið fram, t.d. með steiktum kjúklingi.


Austurlenskur gúrkuréttur

Hérlendis er lítið gert af því að nota gúrkur í heita rétti en sumstaðar í Austurlöndum er það algengt. Þessi réttur er súrsætur og ljúffengur.

1 gúrka
salt
15 cm bútur af blaðlauk (hvíti hlutinn)
1 paprika
1/2 chilialdin, eða eftir smekk
3 msk olía
1 lítil dós ananas í bitum
2 msk ostrusósa
1 msk sojasósa
1-2 msk salthnetur (má sleppa)

Gúrkan skorin í bita, gjarna fremur óreglulega, þeir settir í sigti og dálitlu salti stráð yfir. Látnir standa nokkra stund en síðan eru bitarnir skolaðir og þerraðir á eldhúspappír. Blaðlaukurinn skorinn í ræmur, paprikan fræhreinsuð og skorin í bita og chilialdinið saxað smátt. Olían hituð á pönnu og blaðlaukurinn steiktur við meðalhita í nokkrar mínútur. Gúrkum, papriku og chili bætt á pönnuna, steikt áfram í nokkrar mínútur og hrært oft á meðan. Ananasinn er svo settur á pönnuna ásamt safanum úr dósinni, ostrusósu, sojasósu og salthnetum, og látið malla þar til ananasinn er heitur í gegn. Smakkað til og borið fram heitt, t.d. með hrísgrjónum eða núðlum.

Vissuð þið að svartir tómatar (fást í Hagkaupum þessa dagana) eru kynörvandi? Þeir eru upprunnir á Galapagoseyjum og risaskjaldbökurnar á þeim svæðum þar sem þeir vaxa eru víst miklu meira fyrir að gera dodo en þær sem borða venjulega tómata ...

Ætli það þýði einu sinni á þriggja ára fresti í staðinn fyrir einu sinni á hverjum tíu árum?

Undur og stórmerki: Ég er sammála Gunnari Birgissyni um eitthvað.

Ég var að gera átta gúrkurétti (sem urðu reyndar níu af því að ég kann ekki að telja) fyrir grænmetisbændur. Efnafræðistúdentinn varð ekkert glaður þegar það rann upp fyrir honum hver yrði aðaluppistaðan í kvöldmatnum.

Efnafræðistúdentinn: -Gúrkur eru 97% vatn. Og 3% ógeð.

Það voru samt níu gúrkuréttir í kvöldmatinn.

Ég sé að undirskriftaáskorunin um að strákunum sem drápu Jamie litla Bulger um árið verði ekki sleppt út er enn einu sinni komin af stað. Alveg burtséð frá því hvaða skoðun maður hefur á því, þá er kannski rétt að vekja athygli á að þeim var sleppt úr fangelsi árið 2001, eftir að hafa afplánað dóma sína til fulls.

Merkilegt hvað svona tölvupóstssendingar geta haldið áfram að þvælast um lengi. Rétt eins og Hollendingurinn fljúgandi. Ætli maður verði ekki enn að fá þennan póst eftir tíu ár ...?

,,A problem with the problem page is being fixed," segir Blogger - já, það er nú eins gott.

Fór áðan og sótti steypujárnspönnurnar sem ég pantaði gegnum ShopUSA. Þrjár helvíti verklegar Lodge-pönnur, tvær stórar og níðþungar, ein lítil. Kostuðu samtals 1850 krónur. Flutningskostnaður innan Bandaríkjanna enginn, flutningur til Íslands, vaskur og tollur 1990 krónur. Sem sagt innan við fjögur þúsund fyrir pönnurnar. Það þykir mér ansi gott verð.

Kannski ég panti eitthvað meira sem mig vantar í eldhúsið fyrst þetta gekk svona vel. Jú, mig vantar víst eitthvað í eldhúsið.

Fór á Vox í hádeginu. Þríréttað. Hægsoðinn skelfiskur með súrmjólkurfroðu, síðan steinbítur með íslensku byggi og bjórfroðu og að lokum nýslátrað lamb, kryddað með blóðbergi frá Sigfúsi Bjartmars, með soðsósu og rótargrænmeti. Og svo gaf Hákon Már okkur að smakka steikta lambahóstarkirtla og tæra mysu bragðbætta með timjani. Mjög íslenskt semsagt - tja, hráefnið allavega. Og mjög gott.

Akkúrat það sem ég þurfti eftir píninguna í segulómuninni í morgun, þar sem ég þurfti að liggja hreyfingarlaus á nærbrókinni í heilan klukkutíma á einhverjum bekk með rasskinnarnar á brúninni og aðra löppina skorðaða inni í segulómunartækinu en hina standandi út í loftið. Og ekkert að lesa nema þriggja mánaða gamalt Séð og heyrt. Nýtt Séð og heyrt er fínt. Tveggja ára gamalt Séð og heyrt er líka fínt því að maður er búinn að gleyma öllum kjaftasögunum og getur lesið þær aftur sér til skemmtunar. Þriggja mánaða gamalt Séð og heyrt er ekki skemmtilegt.

Ég var orðin svo viðþolslaus af verkjum í hnénu þegar klukkutíminn var liðinn að ég hreytti í aumingja konuna sem kom og losaði mig og spurði hvort ég væri nokkuð dofin ,,nei, en það væri nú óskandi!". Svo staulaðist ég í vinnuna en kom við á blóðmeinadeild Landsspítalans og lét taka blóðsýni úr vinstri olnboganum. Svona til að fá smáeymsli í hann, vinstra hnénu til samlætis ...

Sem sagt, hádegisverðurinn á Vox kom eins og himnasending ofan á þetta.

Dóttursonur minn ætlar að giftast Skarphéðni vini sínum. Eða svo sagði hann mér í gær. Reyndar er hann ekki mjög staðfastur í þessu því að í fyrradag ætlaði hann að giftast Benjamín.

Mér skilst reyndar að allir strákarnir á deildinni hans ætli að giftast öðrum strákum þegar þeir verða stórir. Stelpur eru ekki með í þessu dæmi.

Eva María og Skari bjuggu hér fyrir ofan mig í fimm eða sex ár og allan þann tíma voru þau í stöðugum framkvæmdum. Alltaf að rífa, bora, saga, negla, skrapa, mála og svo framvegis. Ég var hvað eftir annað sannfærð um að það væri bara ekki möguleiki á meiri framkvæmdum í íbúðini en þau fundu sér alltaf eitthvað nýtt að gera. Bjuggu bara til nýtt herbergi ef því var að skipta.

Svo seldu þau íbúðina í fyrrasumar. Nýju eigendurnir ákváðu samstundis að fara út í framkvæmdir. Og eru búnir að vera í þeim meira og minna síðan, sennilega ætla þau að breyta öllu sem Skari og Eva gerðu, rífa herbergin sem þau bjuggu til og útbúa ný ...

Æ, jæja. Maður venst því að vakna við hávaða í borvélum og hamarshögg á sunnudagsmorgnum.

Skyldi einhver bakari bjóða upp á brúðartertu Karls og Kamillu? Þegar Friðrik og Maja giftu sig var jú hægt að kaupa brúðartertuna í Café Konditori Copenhagen.

Annars var víst matseðillinn í brúðkaupinu afskaplega retró og gamaldags. Sem er í tísku um þessar mundir. Ég var einmitt að borða á Naustinu í fyrrakvöld og fékk mjög retró mat þar - rækjukokkteil, lamba- og nautatvennu með bakaðri kartöflu og eftirmaturinn var ís og súkkulaðikaka með kokkteilávöxtum úr dós. Alveg ágætt bara.