Kirkjuferð Sauðargærunnar

Dóttursonurinn gisti hjá mér í nótt og þegar við vorum að kúra í morgun sagði hann mér meðal annars frá kirkjuheimsókn sinni með skólanum í gær. Eitthvað held ég að guðsorðið hafi farið fyrir ofan garð og neðan, enda hefur drengurinn ekki hlotið kristilegt uppeldi. Hann sagði mér meðal annars að Jesús hefði verið drepinn af því að hann hefði verið svo vondur við Rómverja.

Svo sagði hann mér líka að þegar presturinn var lögga hefði hann tekið á móti Jesúbarninu í aftursæti á bíl. Nú er séra Pálmi eitthvað eldri en ég en ég dró þó sannleiksgildi sögunnar verulega í efa, enda játaði drengurinn að þetta hefði líklega verið eitthvert allt annað barn.

-Svo áttum við að syngja jólalag, sagði drengurinn. -Og við sungum Ég sá mömmu kyssa jólasvein, en presturinn sagði að það væri eiginlega ekki jólalag. En það er bara víst jólalag.

Mér heyrðist hann ekki hafa kristnast neitt að ráði við þessa heimsókn.

Höfundaraunir

Svona í framhaldi af því sem ég skrifaði í gær ...

Mig minnti reyndar að ég hefði sagt frá þessu áður en finn það allavega ekki svo að það er kannski misminni. Þetta var þegar Matarást var tilnefnd, alltsvo 1998. Ég mætti í Listasafnið, hafði fengið að vita kvöldið áður að bókin yrði tilnefnd; ofsalega stolt og eftirvæntingarfull og kvíðin. Settist á stól og beið. Við hliðina á mér var autt sæti en salurinn fylltist óðum og brátt kom virtur fræðimaður og forstöðumaður og settist í það.

Svo hófst athöfnin og hjartað barðist sífellt örar í brjóstinu á mér. Loks kom að því að formaður dómnefndar um fræðibækur og almenn verk (eða hvað það nú heitir aftur) tók til máls og hóf að lesa upp þær bækur sem voru tilnefndar. Það voru heldur engin smástykki: Saga Reykjavíkur, Íslensk byggingararfleifð, Sjávarnytjar við ísland, Íslenskir fuglar. Fræðimaðurinn við hlið mér tók upp blað og penna og skrifaði þær allar samviskusamlega hjá sér. Nema þá næstseinustu, sem var Matarást. Þegar hún var lesin upp lagði hann pennann á blaðið og hreyfði hann ekki fyrr en síðasta bókin var lesin.

Mér leið ekkert voðalega vel.

Einhverveginn ímynda ég mér að sumum höfundunum sem tilnefndir voru til bókmenntaverðlaunanna hafi heldur ekkert liðið vel þegar þeir horfðu á Kiljuna á miðvikudagskvöldið, þar sem þátturinn byrjaði á því að bókarýnarnir lýstu því nánast yfir að kolvitlausar bækur hefðu verið tilnefndar og bestu bækurnar væru bara ekki með.

Tilnefningaveisla

Hér á Forlaginu er búin að vera standandi osta- og nammiveisla í allan dag í tilefni þess að 8 bækur af 10 sem tilnefndar voru til bókmenntaverðlaunanna í gær eru héðan - og svo fékk kápan á Bíbí auðvitað kápuverðlaunin; hún er hönnuð af Svavari Pétri, sem er innanbúðarmaður hér.

Hefði ég valið þessar bækur? Sumar, ekki allar. En til allrar hamingju er alltaf eitthvað sem kemur á óvart.

Ég hjó eftir því að Egill spurði flesta tilnefndu höfundana um það í Kiljunni í gær hvort tilnefningin skipti máli. Sem fyrrum tilnefndur höfundur get ég sagt fyrir mig: jú, hún skiptir máli. Gerði það fyrir mig á sínum tíma, allavega; á þeim tíma hafði ég nú ekki fengið sérlega mikið af viðurkenningum um dagana og sjálfsmatið hækkaði einhver lifandis ósköp við þetta.

Svo fékk ég þennan flotta ágrafna silfurbréfahníf (sem ég held ég hafi reyndar aldrei notað til að opna eitt einasta bréf). Slíkir hnífar voru veittir í mörg ár - veit ekki hvort það tíðkast enn - og Böðvar Guðmundsson sagði þegar hann fékk þriðja hnífinn að nú vildi hann fara að fá gaffal.

Já, og svo er ekkert smáræðis flott í útlandinu að geta sagt að maður hafi verið shortlisted for the Icelandic Literary Prize. Hljómar mjög grand.

Kannski ég ætti að fara að stefna á gaffalinn.

Draumamaðurinn

Ég er búin að komast að því að mig vantar eskort.

Ekki svona gigóló frá einhverri eskortsörvis, neinei (það er alltönnur deild og ekkert út af slíku sem ég er að plana Afríkuferð sem er heldur ekki til Kenía þangað sem mér skilst að miðaldra þéttvaxnar evrópskar konur streymi til að leita sér að svoleiðis þjónustu).

Nei, það sem mig vantar er reffilegur miðaldra maður, svona þokkalega pen og próper (samt ekkert um of svo hann sé ekki of áberandi úr fasa við mig, sem er ekkert endilega rosalega pen og próper) til að vera borðherra þegar ég fer í veislur og svona. Fólk sem á ekki maka (eða ,,engan sérstakan maka" eins og ein gömul samstarfskona mín orðaði það svo eftirminnilega) vantar stundum svoleiðis.

Ég geri nú ekkert miklar kröfur. Löngu hætt að svipast um eftir huggulegum og liprum iðnaðarmanni til að kúra með í sófanum (margbúin að auglýsa eftir slíkum á þessum vettvangi með engum árangri). Vantar bara mann sem drekkur ekki sér til óbóta, reykir ekki (eða ekkert að ráði) og kann að meta góðan mat. Má vera samkynhneigður. Eða ókynhneigður, enda bara til brúks í veisluhöldum og öðru útstáelsi.

Ekkert verra að hann væri skotveiðimaður því að ég hef lengi verið á höttunum eftir svoleiðis, hlunnindanna vegna. Og ef maðurinn skyldi eiga bíl tæki ég því einkar vel ef hann væri til í að skutla mér til dæmis í Kópavoginn þá sjaldan ég á erindi í slík pláss (ég þarf reyndar merkilegt nokk að leggja leið mína þangað á morgun en er búin að redda fari) - en það er ekki skilyrði frekar en þetta með skotveiðarnar.

Þetta er draumamaðurinn minn.

Laufabrauðsorðaleit

Segið mér, gott fólk, hvaða orð þekkið þið yfir laufabrauðsafskurð? Í minni fjölskyldu hefur þetta ævinlega verið kallað skufsur en það eru til mörg orð um fyrirbærið - ég man bara eiginlega engin þeirra.

Sjóræninginn

Mætti í afmæli til Boltastelpunnar í gær. Hún fékk enga afmælisgjöf frá mér (fær sameinaða afmælis- og jólagjöf í vor, þá ætlum við í ferðalag) en aftur á móti fékk bróðir hennar gjöf. Hann er nefnilega búinn að vera að nöldra yfir því að ég taki hann aldrei með til útlanda, alltaf systur hans - sem er næstum rétt, en af því að þetta er skynsamur drengur veit hann svosem alveg að hann er of lítill til að fara með okkur. En ég færði honum allavega þá bók sem hann langaði allra allramest í þetta árið. Hann var afskaplega ánægður og sagði bara jájá þegar hann frétti af ferðaplönum okkar stóru systur hans. Niðursokkinn í lýsingar á vopnum, skipum og ofbeldisverkum sjóræningja í Karíbahafi.

Ég man ekki hvort stóra systir var átta eða níu ára þegar ég tók hana fyrst með í kvennaferð (þ.e. hún og ég) - en ætli hann fái ekki að koma með eftir tvö ár eða svo. Nema systir hans mótmælir því ákaft að ég fari með hann einan; hún ætlar sko að koma með líka.

Horfni jóladrumburinn

Ég veit ekki alveg hvað þetta er með mig og Fréttablaðið - en þetta er í annað skipti á stuttum tíma sem ég læt þau fá uppskrift og síðan birtist uppskriftin ekki, heldur bara viðtalið/pistillinn sem henni fylgdi. Ég veit að mér hættir til að skrifa of langar greinar en átti nú ekki von á að styttingar yrðu einfaldlega í því formi að uppskriftin væri klippt aftan af ...

Allavega, hér er jóladrumbsuppskriftin:

Franskur jóladrumbur

Svampbotn:
6 meðalstór egg, aðskilin
160 g sykur
1 ½ tsk vanilludropar
¼ tsk salt
50 g kakóduft

Ofninn hitaður í 200°C og ofnskúffa klædd með bökunarpappír. Eggjarauðurnar þeyttar mjög vel með 110 g af sykrinum – 5 mínútur í hrærivél, lengur með aflminni þeytara. Vanilludropum og salti þeytt saman við og síðan er kakóduftið sigtað yfir og blandað gætilega saman við með sleikju. Eggjahvíturnar hálfþeyttar, 50 g af sykri blandað saman við og þeytt áfram þar til hvíturnar mynda stífa toppa. Blandað gætilega saman við kakódeigið með sleikju og síðan er deiginu dreift jafnt í ofnskúffuna og botninn bakaður ofarlega í ofni í um 10 mínútur. Hvolft á bökunarpappírsörk og pappírinn sem botninn var bakaður á losaður gætilega áður en kakan kólnar alveg.

Fylling:
350 ml matreiðslurjómi
200 g sýrður rjómi (18%)
1 msk kakóduft
1 pakki Royal súkkulaðibúðingsduft

Allt sett í skál og þeytt saman. Látið bíða í 1-2 mínútur, eða þar til blandan fer að þykkna. Þá er henni hellt á rúllutertubotninn, smurt jafnt yfir og síðan er tertunni rúllað upp frá annarri langhliðinni. Bökunarpappír vafið utan um og tertan kæld vel.

Súkkulaðismjörkrem:
150 g suðusúkkulaði
150 g smjör, lint
225 g flórsykur
4 eggjarauður
2 tsk vanillusykur

Súkkulaðið brætt í vatnsbaði og látið kólna dálítið. Smjör, flórsykur, eggjarauður og vanillusykur hrært vel saman og síðan er súkkulaðinu hrært saman við. Endarnir skornir af rúllutertunni á ská og festir á hana eins og kvistir með dálitlu smjörkremi. Síðan er kreminu smurt jafnt á tertuna (og kvistina) og gaffall dreginn eftir endilangri tertunni fram og aftur til að gera barkarmynstur. Skreytt eftir smekk og flórsykri e.t.v. stráð yfir.