Vantaði Merry deit á frumsýninguna á Return of the King? Sko, ef hann vildi 46 ára þéttvaxna konu með mikinn áhuga á matargerð, af hverju hringdi hann þá ekki í mig? Ég hefði mætt í eigin persónu.

Mér finnst íþróttir þeim mun skemmtilegri sem þær eru fáránlegri. Núna er ég til dæmis að horfa á Evrópumeistaramótið í curling (hvað heitir það aftur á íslensku?). Svíar á móti Skotum. Stefnir í æsispennandi leik. Skotarnir áttu til dæmis snilldarleik rétt í þessu, sópuðu sænsku steinunum út úr hringnum með tilþrifum.

Mér þykja annars margar hefðbundnar íþróttir skelfilega leiðinlegar, ekki síst boltaleikir. Börnin mín voru svo hugulsöm að leggja ekki stund á neitt slíkt svo að ég slapp við að vera áhorfandi á leikjum, fara í keppnisferðir með þeim og selja klósettpappír. Því miður er útlit fyrir að barnabörnin verði ekki jafnumhyggjusöm gagnvart ömmu sinni, allavega ekki Boltastelpan. Hún er þegar búin að skora sitt fyrsta mark í fótboltaleik fyrir KR og ef hún heldur áfram á sömu braut getur verið að ég eigi eftir að sitja skjálfandi í rigningarsudda á áhorfendapöllunum í framtíðinni og góna á einhverja fótboltaleiki.

Mér finnst að hún ætti að fara í curling.

Ég og afkomendurnir erum búin að standa í piparkökubakstri í dag, einar tíu-tólf plötur af piparkökum komnar úr ofninum og þar af sá Sauðargæran um tvær - hann flatti út deigið með dótakökukeflinu sínu, meira og minna hjálparlaust (þess vegna eru kökurnar mjög misþykkar), stakk út kökur með pínulitlum piparkökuformum og fór heim til sín áðan með ábyggilega einar hundrað litlar piparkökur í dós. Leit öðru hverju hróðugur upp frá kökuamstrinu, tilkynnti ,,ég baka" og hélt svo áfram að fletja og stinga út. Jói Fel framtíðarinnar eða hvað?

Áður fórum við í Smáralindina og á Laugaveginn. Ég keypti engar jólagjafir en er búin að ákveða hvað flestir fá. Veit reyndar ekki enn hvað Sauðargæran fær því að eldavélin sem ég ætlaði að kaupa í IKEA var uppseld og óvíst að fleiri komi fyrir jól. Ég gæti svosem keypt eldavél handa honum í Leikbæ eða Hagkaup en þær eru úr plasti, ég hefði frekar viljað tréeldavél eins og í IKEA. Hann getur allavega notað hana fyrir borð þegar/ef hann missir áhugann á eldamennsku og bakstri. Hinsvegar lendi ég ekki í neinum vandræðum með jólagjöf, drengurinn tekur örugglega öllum gjöfum fagnandi. Einkum og sér í lagi ef það er ,,stór bíll", en það heiti nær yfir ýmiss konar fjórhjólafarartæki.

Kalda vatnið er komið aftur og uppáhaldstengdasonur minn er búinn að færa mér kaffi sem hann brenndi sjálfur. Svo að ég er á grænni grein.

Mig langar í kaffi. Til dæmis Cuba Turquino eða Súmötrukaffi. Ja, eða bara eitthvert almennilegt kaffi.

En til að búa til kaffi þarf tvennt. Kaffi(baunir) og kalt vatn til að hita. Og þar stendur hnífurinn í kúnni. Það er nefnilega kaffilaust og kaldavatnslaust hér á bæ. Kaffileysinu mætti að vísu bjarga, það er búið að opna í Te og kaffi og ekki nema svona þriggja mínútna gangur þangað - en kaldavatnsleysið er óútskýrt og gæti orðið erfiðara viðfangs.

Skemmtileg grein um matreiðslubækur, uppskriftir og leiðir til að læra að elda. Til dæmis er þetta hér eitthvað sem ég hef oft velt fyrir mér:

The problem with detailed recipes is that they reinforce a bad assumption: that everything you need to know about making a dish can be encapsulated into a recipe, and that learning to cook is just a matter of picking the right book and following the instructions carefully.

Ég lenti í mestu vandræðum þegar ég var að setja Þorláksmessuskinkuna (öðru nafni Hausinn af ET) í saltpækil þetta árið - þegar til átti að taka reyndist stóra leirkerið sem ég hef ævinlega notað til verksins nefnilega brotið, hefur orðið fyrir einhverju skakkafalli eftir að það var síðast notað einhverntíma í vor. Það brotnaði þó ekki í átökunum þegar ég var að ná stóru skinkunni upp úr því eins og ég var hrædd um að gerðist síðast. Bömmer. Ég á nefnilega enga nógu stóra fötu eða ílát undir skinkuna og þó verður hún minni en í fyrra, ég gat ekki fengið nema 10 kílóa svínslæri í þetta skipti.

Mér flaug eitt andartak í hug að taka óhreinataustunnuna, skrúbba hana, klæða innan með stórum plastpoka og nota hana en fannst það svo einhvern veginn ekki viðeigandi. Það hefur margt sérkennilegt komið í þá tunnu og fyrirrennara hennar, samanber brjáluðu kanínuna sem átti þar samastað um skeið, en ég kann bara ekki við að bjóða gestum upp á skinku uppúr óhreina tauinu. Eða þannig. Svo að í bili tók ég stóra steikarpottinn, setti skinkuna í hann og hellti pæklinum yfir. Hún stendur að vísu dálítið upp úr og ég þarf að snúa henni oft svo að ég veit ekki hvort það dugir. Þarf eiginlega að fara á eftir og athuga hvort þau í Pipar og salt eiga ennþá til svona leirker, ég get þá fært skinkuna aftur yfir.

Jólatónleikar hreindýrakórsins ...

Ég sit hér með símtólið við eyrað og efnafræðistúdentinn er að halda yfir mér fyrirlestur um virkni klórs. Ég er löngu búin að missa þráðinn.

Ég veit að ég er nýbúin að vera með netpróf en ég sá þetta veðurpróf hjá Erlingi og stóðst það ekki:

According to the "What Weather Phenomenon am I?" quiz:

My forecast says you'll check it out! Click here!

Við ætlum að byrja með nýjan þátt í Gestgjafanum eftir áramótin, svona spurt-og-svarað-dæmi þar sem við (aðallega samt ég) ausum úr viskubrunnum okkar og leysum úr spurningum lesenda eftir bestu getu. Svona eins og: af hverju verður brauðið alltaf klesst hjá mér, þarf að salta eggaldin, hvaða epli er best að nota í eplaköku, hvað heita gulrófur á ensku, hvaða munur er á lyftidufti og matarsóda? Ég lofa ekki að það verði hægt að finna svör við öllu en við munum reyna. Haldið þið ekki að þetta gæti orðið gagnlegt fyrir marga?

Annars ætla ég bara að þakka kærlega fyrir allar tillögurnar sem ég fékk á dögunum (bæði í kommentunum og í tölvupósti) þegar ég auglýsti eftir ábendingum varðandi efni í Gestgjafann. Þar var margt áhugavert og spennandi að finna. Við erum að fara að setjast niður á næstu dögum, þegar janúarblaðið er frá, og leggja línurnar fyrir næsta ár og ef þið hafið fleiri hugmyndir eða uppástungur skuluð þið endilega koma þeim á framfæri við mig.

Ég var að horfa á Jay Leno í gær, þar sem farið var með fáráðlingana Kip og - æ, hvað hún heitir nú, stúlkan - til Seattle og meðal annars upp í veitingahúsið í The Space Needle og þau látin tjá sig um það. Og þá datt mér í hug tilvitnun í einn af mínum eftirlætishöfundum, Calvin Trillin:

,,I never eat in a restaurant that's over a hundred feet off the ground and won't stand still."

Engin klisja fer eins mikið í taugarnar á mér og þessi: Konur eru konum verstar.

Það er svo skrítið að hvenær sem konur deila harkalega, kona segir eitthvað neikvætt um eða gagnrýnir aðra konu eða gerir eitthvað á hluta hennar, þá bregst það varla að einhver (oftast kona) kemur með þessa staðhæfingu og aðrir taka undir. Ef tveir karlar (eða fleiri) eiga í hlut, þá heyrist aldrei neitt svipað.

Ég veit ekki - þetta er í hróplegu ósamræmi við mína reynslu, bæði persónulega og það sem ég hef séð utan frá. Konur - sumar hverjar - geta vissulega verið grimmar við aðrar konur. Og líka við karlmenn. Það geta þeir líka. Ég held að þetta sé ekkert kynbundið og ég hef aldrei skilið þessa klisju. En ef fullyrðingin skyldi nú vera rétt - ja, þá er fullvíst að út frá sömu forsendum er andhverfa hennar það líka: Konur eru konum bestar.

En ég held reyndar að þetta sé út í hött. Ef ég skoða þetta út frá eigin reynslu, þá hafa karlmenn örugglega gert mun meira á hluta minn og reynst mér mun verr en konur (og best að ég taki fram að þetta er ekki byrjun á síðbúnu tilleggi mínu til játningarita jólabókaflóðsins). En það eru undantekningarnar og ekki dettur mér í hug að dæma alla karlmenn út frá þessum fáu sem mér er heldur í nöp við. Ég man bara eftir einni konu sem ég get aldrei alveg orðið sátt við í hjartanu; hefur ekki tekist það á meira en þrjátíu árum og verður varla úr þessu. Ekki ætla ég að fara að dæma aðrar konur eftir henni heldur.

Þannig að ég skil ekki hvað þessi klisja er lífseig. Konur geta verið bölvuð meinhorn hver við aðra. Og við karla. Þær eru kannski stundum fljótari að rjúka upp, fljótari að dæma. En þær eru líka oft fljótari að hlaupa til þegar eitthvað bjátar á. Jú, fólk getur verið vont hvert við annað. En ég held að þar ríki enginn kynjamunur.

Annars hafði ég aldrei hugsað út í þetta með ,,gay apparel" í textanum hér að neðan. Það gæti alveg misskilist nú til dags.

Ég syng reyndar ekki (fjölskyldan bannar það) en að öðru leyti er þetta líklega rétt:



You are 'Deck the Halls'! Let's be honest, it
isn't Christmas you are celebrating, is it? In
fact, you know full well that there were no
shepherds in the fields in December, and that
the date of Christmas was put at midwinter
specifically to coincide with the older
celebrations of Yule and the birth of Mithras.
An unashamed Pagan, you take great glee in the
number of carols referring to holly, evergreens
and Winter's end, and will sing them with
gusto. You know where they really came from.
And you do enjoy the seasonal celebrations,
regardless of their name... A merry Yule to
you!


What Christmas Carol are you?
brought to you by Quizilla

Þið kannist sjálfsagt við hugtakið ,,Freudian slip". Hér er rétta jólagjöfin fyrir fólk sem hættir við slíkum mismælum.

Hundar og kettir í fötum, það er sjón að sjá. En hér er heil tískusíða fyrir páfagauka. Ekki held ég að blessaður karlinn hann Kíkí (,,rödd án líkama er kynlegri en góðu hófi gegnir") hefði þó látið sjá sig í svona dressum.

PETA vill ekki að jólasveinninn drekki kúamjólk ... ekki síst vegna þess að mjólkurþamb geti valdið stinningarvanda. Hmm, ég hafði nú ekki áttað mig á að þetta gæti verið vandamál hjá Sveinka. Soy brings joy.

Ég hef tvisvar að undanförnu verið stödd í hópi kvenna þar sem verið var að þráspyrja eina konuna (barnlausa) hvort hún væri nú ekki að fara að koma með eitt lítið, hvort ekki stæði til að fara að fjölga mannkyninu, ,,hvað, þið eruð búin að vera saman í sex ár, er það ekki, á ekki að fara að koma með barn?" og mér fannst þetta frekar óþægilegt. Samt örugglega ekki eins óþægilegt og þeim barnlausu. Það er nefnilega oft(ast) þannig að þegar fólk sem hefur verið nokkuð lengi í sambandi á ekki barn saman, þá er ástæða fyrir því. Ástæðan gæti verið sú að fólk ætlar sér einfaldlega ekki að eiga barn - sem er góð og gild ástæða - en sennilega er mun algengara að fólk er að reyna en það hefur ekki tekist. Það kærir sig hins vegar ekkert endilega um að allir viti það. Skiljanlega. Og það hlýtur að vera afskaplega óþægilegt og oft sársaukafullt að sitja þá undir spurningaflóði eins og þessar konur fengu.

Ég reyndi að drepa umræðunni á dreif og sveigja hana að öðru. En þetta er eitthvað sem fólk mætti hafa í huga áður en það fer að yfirheyra barnlausar konur um hvort þær ætli virkilega ekki að fara að eiga barn bráðum. Það getur sært dýpra en nokkurn grunar.

Planið er að fara á eftir að kaupa svínslæri fyrir Þorláksmessuskinkuna. Líklega fer ég í Nóatún eins og venjulega en ef einhver veit af svínslærum á tilboði þætti mér gott að vita af því - mig vantar nefnilega sirka 12 kílóa læri þannig að það munar um 1-200 krónu afslátt á kílóið. En reyndar er svínakjöt svo ódýrt að það setur mig ekkert á hausinn að kaupa kjötið á fullu verði.

Svo var ég í gær að kaupa andabringurnar sem eiga að vera í jólamatinn, fannst öruggara að gera það strax svo að ég fengi þær alveg örugglega. Boltastelpan getur verið róleg, hún fær Andrés á aðfangadagskvöld en ekki Bamba. Nú þarf ég að fara að velta meðlætinu fyrir mér. Helst þarf það að passa við brúnuðu kartöflurnar sem ég er búin að lofa henni en reyndar getur verið að ég útbúi brúnaðar kartöflur spes handa henni en steiki stökkar og ofsalega góðar kartöflur handa okkur hinum í ofninum og noti andafeiti til þess (anda- og gæsafeiti er besta hugsanlega feiti til að steikja kartöflur, ekki beint holl en hvað er maður að hugsa um það á jólunum?).

Þorláksmessumaturinn verður annars meira og minna í venjulegum fasa þótt einhverjar nýjar hugmyndir verði prófaðar eins og alltaf. Fastagestir geta allavega treyst á að fá skinkuna, Þorláksmessulambalærið, kjúklingapatéið, jóladrumbinn og fleiri árvissa liði. Ég vona allavega að ég sjái ykkur sem flest - það eru allir velkomnir að vanda. Meira um það seinna.

Mér var gefin í dag bók sem mér þótti mjög vænt um að fá (fólk sem er að hreinsa til hjá sér mætti hafa í huga að gömlu matreiðslubækurnar sem enginn vill eiga fá gott heimili hjá mér í ellinni). Þetta er vesturíslensk matreiðslubók, Hecla Island Recipes eftir Ingibjörgu Sigurgeirsson, tekin saman í tilefni af 100 ára afmæli landnámsins á Hecla Island (Mikley) 1976. Uppskriftirnar eru af ýmsu tagi eins og gengur og gerist um bækur af þessu tagi en fyrsti kaflinn í bókinni heitir Icelandic Recipes og þar hefur höfundurinn safnað saman ,,the original recipes brought from Iceland, 1876".

Sumar uppskriftanna í þessum kafla eru trúlega mjög svipaðar uppskriftunum sem komu með íslenskum húsmæðrum til Manitoba einni öld fyrr, aðrar gætu verið komnar úr bókum sem þangað bárust síðar, t.d. Kvennafræðaranum og matreiðslubókum Jóninnu Sigurðardóttur og fleiri. Margar uppskriftanna hafa þó tekið ansi miklum breytingum og sumar eru alls ekki íslenskar. En það er gaman að skoða hvaða uppskriftir voru taldar séríslenskar, hundrað árum eftir landnámið. Hér er listi yfir uppskriftirnar í þessum kafla, með nokkrum athugasemdum frá mér:

Icelandic Brown Bread - ekki rúgbrauð, heldur heilhveitibrauð með púðursykri og melassa
Jólakaka (Christmas Cake) - nokkuð hefðbundin
Jólabrauð (Christmas Bread) - jólakaka úr gerdeigi
Buttermilk Scones - ekki íslenskar skonsur, heldur enskar, með rúsínum og bakaðar í ofni
Smjörkringla - dönsk afmæliskringla
Laufabrauð - hefðbundið
Bran Bread - klíðisbrauð
Anadama Bread - sem er reyndar afskaplega fjarri því að vera íslenskt, þetta er alþekkt amerísk uppskrift
Flatbrauð (Flat Bread) - úr rúgmjöli, en kökurnar mun þykkari en þær íslensku
Flatkökur - hveiti, vatn, salt
Steiktir partar (Fried Parts)
Pönnukökur (Crepes) - kryddaðar með kanel og vanillu
Lummur (Pancakes)
Kleinur (Doughnuts)
Ástarbolur (Love Balls)
Rosettes - sem minnir mig á, ég þarf að leita uppi rósettujárnið mitt
Oat Cakes - hafragrjón, matarsódi, nautatólg, vatn, salt
Cinnamon Terta - svipuð dönsku kökunni Bedstefars skæg: Botninn bakaður fyrst, svo er fylling sett ofan á og síðan marens og bakað aftur
Sykur kökur (Sugar Cookies) - smákökur með marensþekju
Gyðingakökur (Inexpensive Cookies) - ætli enska þýðingin hafi orðið til fyrir misskilning á íslenska heitinu?
Kransar (Wreaths) - vanillukransar með möndlum
Vinarterta (Wine Tart) - hefðbundin með sveskjumauki og kardimommum, en ekkert vín, auðvitað
Skyr Cheesecake - óbökuð, með kirsiberjum og ananaskurli
Grautur (Porridge) - hafragrautur
Primost (Prepared Whey Cheese) - mysuostur soðinn með niðursoðinni mjólk og púðursykri
Mysuostur (Whey Cheese)
Home-made Ice Cream - vanilluís
Sætsúpa (Sago Soup) - með rúsínum, sveskjum, sagógrjónum, kanelstöngum, ávaxtasafa og sjerríi
Icelandic Cream Pudding - með Jello-sítrónuhlaupi en engum rjóma
Skyr - 2 uppskriftir
Þjetti - í skyrið
Hræringur
Round Steak and Egg - ,,Cut round steak into 4-inch squares, pound with meat pounder, dredge in flour, fry in vegetable oil, sprinkle with 1 tsp. salt and 1/2 tsp. pepper, fry slowly 15 minutes to each side. Serve each slice with a fried egg. This is how whale meat is served in Iceland."
Kinda súpa (Mutton Soup) - kjötsúpa, en kjötið er nautakjöt til helminga
Lamb Stew - kjötið brúnað, soðið í 1 klst, niðursoðnar grænar baunir settar út í, soðið í 20 mínútur í viðbót, hellt yfir ristaðar brauðsneiðar sem hefur verið dýft í heita tómatsósu. Hmm ...
Praire Chicken Icelandic Style - kjúklingurinn lagður í ediksblöndu í nokkra klukkutíma og síðan í mjólk yfir nótt. Spekkaður, brúnaður í smjöri, settur í eldfast fat og uppstúfi hellt yfir. Bakaður í 1 klst. Þetta er svo sérkennileg uppskrift að það liggur við að ég verði að prófa hana.
Hangikjöt (Smoked Mutton and Beans) - hvítar baunir hálfsoðnar, hangikjötið skorið í bita, sett út í og soðið áfram þar til baunirnar eru mauksoðnar
Blóðmör (Blood Sausage) - ekkert rúgmjöl, bara hveiti. Með rúsínum
Rúllupylsa
Svið - augun og tennurnar fjarlægð áður en þau eru borin á borð
Fars - kálhaus holaður inna, fylltur með farsi og soðinn
Kæfa (Headcheese) - 2 uppskriftir, annars vegar úr kálfa- og lambakjöti, hins vegar úr nautakjöti
Lifrarpylsa (Liver Sausage) - hafragrjón og heilhveiti, ekki rúgur
Icelandic Liver Loaf - eiginlega eins og lifrarpylsa en bakað í formi í vatnsbaði
Brine for Pickling Meat
Plat Fiskur - eins konar siginn fiskur (pickerel), flattur og hálfþurrkaður uppi á þaki og síðan soðinn
Soured Slátur - sýrt í súrmjólk
Harðfiskur (Dried Fish) - fiskurinn er hér pickerel, sem ég man ekki íslenskt nafn á
Fiskibolur (Fish Balls)
Fish Liver Sausage - eins og lifrarpylsa, krydduð með salvíu
Laundry Soap - veit ekki af hverju það telst séríslensk uppskrift.

Ég á eftir að skoða þessa bók töluvert á næstunni.

Ég er að elda afganga. Frá grunni.

Ég er nefnilega að skrifa pistil um hvað hægt er að búa til úr afgöngunum af hátíðamatnum, öllu þessu sem maður á í frysti, stundum langt fram á nýárið, og dettur ekkert í hug til að gera við. En þar sem jólin eru ekki búin á ég enga afganga af jólamat (eða kannski öllu heldur Þorláksmessumat í mínu tilviki) og þarf að elda eitthvað til að geta búið til afgangarétti.

Eitt tips: Ef þið eruð með kalkúna í matinn er hægt að sjóða mjög góða súpu af beinunum. Það er engin tilviljun að kalkúnasósa er svona góð (stundum mun betri en fuglinn sjálfur); það er vegna þess að það kemur svo góður kraftur af fuglinum. Og það er synd að henda beinunum þegar allir eru búnir að kroppa allt sem þeir mögulega hafa lyst á utan af þeim. Brjótið beinagrindina í bita, setjið í frysti og sjóðið af henni súpu á köldum vetrardegi. Bætið lauk, selleríi, gulrótum, lárviðarlaufi, timjani, steinselju, piparkornum og kannski fleira góðgæti í pottinn og látið malla við mjög hægan hita í svona 2 klukkutíma. Síið, setjið aftur í pottinn með einhverju öðru grænmeti - gulrótum, tómötum, sveppum, whatever. Skvetta af sjerríi eða hvítvíni ef þið eruð þannig stemmd. Namm.

Það kemur svosem ekkert á óvart að kalkúninn sem Bush var myndaður með í Baghdad á dögunum skyldi vera feik. Er eitthvað við þennan mann sem ekki er feik?

Ég er samt að velta því fyrir mér hvort þetta hafi samt verið alvörukalkúni, kannski penslaður með blöndu af sojasósu og uppþvottalegi og settur í ofninn þar til hann hefur tekið fallegan lit (alls konar slíkum brögðum er beitt við matarljósmyndun en ég tek fram að allt sem ég elda fyrir myndatöku er hægt að borða á eftir). Eða ætli þetta hafi verið plastkalkúni að japönskum hætti? Japanir eru sérfræðingar í að búa til plastmat fyrir útstillingar. Vinur minn Alan Davidson á japanska spaghettíommelettu; hún slær allt annað út sem ég hef séð í þessum flokki og er svo stórfengleg að Alan hafði mynd af henni á nafnspjaldinu sínu árum saman.

Reyndar er ég ekki viss um að japönsk spaghettíommeletta þurfi að vera úr plasti til að vera ... athyglisverð. Þetta hljómar einhvern veginn ekki eins og eitthvað sem mig langar beint til að smakka.

Amman: - Úlfur, hvað heitirðu?

Sauðargæran: - Ég.

Þegar maður spyr heimskulegra spurninga getur maður víst átt von á svona svari.

Ég var komin í meiriháttar jólaskap áðan, búin að setja jólaljós í gluggana (feitu asnalegu snjókarlarnir eru þó enn ófundnir), stóð í eldhúsinu að flysja kartöflur, lambahryggur að steikjast í ofninum (kryddaður með regnbogapipar og rósmaríni), mandarínulykt í eldhúsinu, dúkur kominn á borðið ... og þá er farið að spila jólasálma á klukknaspilið í Hallgrímskirkju. Mér leið snöggvast eins og það væri komið aðfangadagskvöld og ég hefði gleymt að fara í sparifötin.

Sauðargæran kom svo ásamt foreldrum sínum og systur og aðstoðaði mig við matargerðina. Eyddi tíu mínútum í að flysja kúrbítsenda sem ég lét hann fá og vandaði sig mjög mikið. Gekk svo um með einn pottinn minn á hausnum og tilkynnti öllum sem heyra vildu ,,ég er með húfu". Þegar hann var kominn með sleif í hendurnar minnti hann þó meira á riddara með hjálm og sverð. Riddarann sjónumhrygga, kannski - nei, tveggja ára glókollur sem brosir útundir bæði eyru er allt annað en sjónumhryggur.

Annars finnst mér auglýsingin um Don Quixote skelfilega lítið lestrarhvetjandi: ,,ef þú lest eina bók áður en þú deyrð ..." eða hvernig hún er nú aftur. Almennt held ég að auglýsingar þar sem dauðinn kemur við sögu séu ekki söluvænar.

Áðan lagði ég mig í lífshættu við að ná í jólaskrautskörfuna sem er geymd allt árið uppi á bókahillunum inni hjá mér. Og í fyrsta skipti svo ég muni hafði Boltastelpan (sem gisti hjá mér í nótt) ekki nokkurn minnsta áhuga á að hjálpa mér að fara í gegnum skrautið, hún vildi bara horfa á ,,70 mínútur" sem hún fékk í afmælisgjöf á dögunum - eða öllu heldur, valdi sér sjálf í skiptum fyrir eitthvað sem hún átti fyrir. Sennilega er eitt og annað sem ég þarf að fara að virkja bróður hennar í ef ég vil vera í ömmuleik, þetta er að verða svo stór stelpa. Ég veit nú ekki með 70 mínútur en hún hefur allavega tónlistarþroska til að taka Quarashi fram yfir Írafár. (Skilaboð frá henni til þeirra sem gefa henni jólagjafir: EKKI neitt með Birgittu Haukdal, takk.)

Ég finn ekki jólaseríuna með feitu aulalegu snjókörlunum. Feitu aulalegu jólasveinarnir voru á sínum stað en snjókarlarnir eru horfnir. Varla hafa þeir bráðnað en ég man ómögulega hvað ég gerði af þeim, kannski hafa þeir lent úti í skúr. Þetta er hálfgert neyðarástand, hvað getur eiginlega komið í staðinn fyrir feita aulalega snjókarla?