Bjartsýnismanneskjan

Ég keypti mér jakka áðan sem mig vantaði eiginlega alls ekki. Hann var bara svo mikið ég.

Ég er að fara í matarboð sem ég nenni eiginlega ekki í. Það verður samt örugglega gaman.

Ég er í tíu ára krísunni minni (nei, stendur ekki í tíu ár, heldur kemur á tíu ára fresti). Líður samt bara ágætlega með það.

Ég er í alvöru að velta því fyrir mér hvort þessar rigningar séu ekki að fara að hætta.

Alltaf jafnbjartsýn.

Hafnarheimsóknin

Barnabarnið vill að ég bloggi. Og ætli ég geri það þá ekki bara ...

Jújú, það var gaman í Kaupmannahöfn. Eiginlega mjög gaman, eins og sést á þessum ísútataða unga manni (myndin tekin í Tívolí skömmu fyrir miðnætti á laugardagskvöld). Hann skemmti sér frábærlega í sinni fyrstu Kaupmannahafnarferð. Ég held að systur hans hafi þótt nokkuð gaman líka. Eins og okkur öllum.

Veðrið var náttúrlega frábært. Of heitt ef eitthvað var - en samt ekki, nema þá á nóttunni. Við sváfum með eintóm sængurverin og vorum samt í svitabaði. Stöku rigningarskúrir en þó fáir. Þrumuveðrið sem alltaf var verið að spá kom ekki.

Íbúðin var mjög fín og staðurinn frábær, hún var við Nýhöfnina - bókstaflega, maður sá allar krárnar út um eldhúsgluggann - en samt var staðurinn ótrúlega rólegur. Sameiginlegur inngangur með sjoppu þannig að það var hægt að fara á náttbuxunum að kaupa blað - nú, eða bjór ef því var að skipta. Bakarí/ísbúð í sama húsi og pizzastaður við hliðina - við notfærðum okkur það reyndar ekki. En Nýhafnarkrárnar þeim mun meira. Íbúðin var líka ótrúlega vel búin, ekki síst af eldhúsdóti - ég hefði getað eldað næstum hvað sem var þarna. Einkasonurinn og skylmingastúlkan voru í annarri íbúð við St. Pedersstræde, sem ég held að þau hafi verið bara ánægð með líka.

Annars gerðum við þetta venjulega sem maður gerir í Kaupmannahöfn þegar maður er með börn - fórum í Tívolí og dýragarðinn (Sauðargæran sá ísbjörninn kúka, mjög merkilegt - hann sá líka alvöruúlfa en ég held að hann hafi orðið fyrir smávonbrigðum með þá), siglingu og fleira, röltum um, sátum á útiveitingahúsum, borðuðum ís og pylsur, versluðum smávegis (ég keypti samt bara 7 matreiðslubækur), skoðuðum gosbrunna (sérstakt áhugamál Sauðargærunnar), lágum í leti ...

Sauðargæran fékk prumpublöðruna sína, sem blæs sig upp sjálf og vakti ómælda kátínu. Hann fékk líka fiðrildaháf sem var svo hirtur af honum í vopnaleitinni á Kastrup þegar við fórum heim, honum til mikillar sorgar.

Meira seinna, þegar ég nenni að setja inn myndir.

Okkur langaði nákvæmlega ekkert að koma heim.