Ólumpíubox

Einkasonurinn: -Einn af kostunum við að horfa á boxið á Ólympíuleikunum er að maður fær að sjá Frakka lamda.

Honum er af einhverjum mér ókunnum ástæðum afskaplega í nöp við Frakka.

Græn í gleðigöngu

Fór í gleðigönguna, auðvitað. Þangað mætir stór hluti fjölskyldunnar og gengur með henni systurdóttur minni. Við Sauðargæran vorum að vísu ekki í regnbogalitunum, heldur væn og græn (ég að vísu mun grænni, hvað sem öðru líður).

Ég hef ekki áður gengið alla leið, hef horft á mestalla gönguna fara framhjá og smeygt mér svo inn í hana - maður sér óneitanlega meira en það er mikil stemmning líka að ganga með.

Letiferð og ostadrengurinn

Nokkrir góðir dagar í Tungunum ... jamm, þetta var fínt, góð afslöppun, gott að gera ekki neitt í eina viku, en mér leiðist bara frekar að gera ekki neitt. Ég er engin sérstök sumarbústaðamanneskja heldur.

Góður bústaður samt, gott umhverfi, þokkalegt veður en hefði alveg mátt vera betra, góður pottur, nóg að lesa (þó nú væri í bústað sem tilheyrir bókaútgáfu), ýmislegt góðgæti - ég grillaði og bakaði og eldaði en á myndinni er hann dóttursonur minn, mikill ostasælkeri, að búa sig undir að gæða sér í morgunmat á spænskum ostum sem ég hafði meðferðis. Hann borðaði mest af ostinum sem hann sagði að væri næstbestur; taldi rétt að spara þann besta. Færði sig þó yfir í hann þegar hann sá að aðrir voru ekki jafnhógværir.

Við spiluðum líka töluvert. Þar á meðal Popppunktsspilið, þar sem ég tapaði stórt og afkomendur mínir voru sammála um að ég hefði verið á öðrum hnetti seinustu 20 árin eða svo þar sem ég hafði aldrei heyrt flestar nýrri hljómsveitirnar/tónlistarmennina nefnda.

Ég held það sé rétt hjá þeim.