Mótmæli, hundar og óætar veitingar

Ég fór að mótmæla en varð kalt á tánum (ekki eyrunum, ég á nýja/gamla loðhúfu og það fleiri en eina) svo að ég fór áður en fundinum lauk. Auk þess var alltof mikið af anarkistum og hundum í nágrenni við mig, sérstaklega hundum. Hvað var eiginlega málið með öll þessi hundkvikindi? Ég get alveg skilið anarkistana, þannig séð, en hverju voru hundarnir að mótmæla?

Ég vissi að dótturdóttirin var hjá einkasyninum að læra stærðfræði svo að ég hringdi í þau á heimleiðinni og bauð þeim í vöfflur. Skaust í Bónus og keypti rjóma og fleira. En þegar kræsingarnar voru bornar á borð reyndist nýkeypti rjóminn vera gallsúr, önnur sultan var mygluð og súkkulaðisósan sem einkasonurinn ætlaði að gæða sér á í staðinn var mygluð líka. Svo að það varð minna úr kræsingunum en til stóð.

Ojæja, vöfflurnar voru þó í lagi og sykurinn líka. Og kaffið.

En ég jók ekki við húsmóðurhróður minn með þessum trakteringum, svo mikið er víst.

Epla- og pekanhnetukaka

Ég kom með þessa köku í höfundakaffi Forlagsins í dag og hún gerði töluverða lukku. Að vísu mættu ekki margir höfundar í þetta skipti en starfsfólk Forlagsins hakkaði í sig kökuna í staðinn. Ekki síst ég, enda sit ég náttúrlega báðum megin borðsins.

Kakan þótti merkilega dökk að innan, miðað við að það var ekkert til að lita deigið nema kanellinn. Ástæðan er sú að í henni er matarsódi en ekkert lyftiduft. Matarsódi, í samspili við kanelinn og kannski líka eplin, gerir það að verkum að kakan dökknar mun meira við baksturinn en ef notað væri lyftiduft.

Ég hugsa að það mætti alveg hafa heldur meira af eplum í kökunni.

Epla- og pekanhnetukaka

250 g smjör
350 g sykur
2 egg
1 tsk vanilludropar
2 msk kalt vatn
300 g hveiti
2 tsk matarsódi
2 tsk kanell
¼ tsk salt
epli (ég notaði 4 lítil Elstar – 2 Jonagold ættu að koma að svipað út)
100 g pekan- eða valhnetur, grófsaxaðar (má ábyggilega líka sleppa)

Ofninn hitaður í 175°C. Smjör og sykur hrært vel saman og eggjunum síðan hrært saman við, einu í senn, ásamt vanilludropum og vatni. Hveiti, matarsódi, kanell og salt sigtað saman og hrært saman við (deigið verður frekar þykkt og stíft, ekki hafa áhyggjur af því vegna þess að svo bætist í það safi úr eplunum þegar þau fara að hitna). Eplin flysjuð, kjarnhreinsuð og skorin í bita og hrært saman við ásamt hnetunum. Sett í meðalstórt tertuform og bakað á næstneðstu rim í um 45 mínútur.

Sjeikar, krosstré og fleira

Æ, ljótt er að heyra, og ég sem setti allt mitt traust á sjeikinn þarna í haust rétt fyrir bankahrunið. Hélt þetta væri sólíd maður. Svo hef ég náttúrlega alltaf verið svag fyrir sjeikum.

En svo var þetta bara eitthvert bévað framsóknarmannaplott.

Ég sá það náttúrlega einhversstaðar þarna í haust að sjeikinn er hrossaprangari. Hefði sem Skagfirðingur náttúrlega átt að sjá í hendi mér að slíkum treystir maður ekki. Ekki heldur þótt hrossin séu einhverjir voða fínir arabískir gæðingar. Svona bregðast manni krosstrén.

En nóg um það. Ég er ekki í miklu bloggstuði þessa dagana, langar ekkert að skrifa um kreppu og heimsósóma en finnst einhverveginn hjáróma að skrifa bara um hversdaginn eins og ég er vön. Ég hef ekkert gaman af því, þetta eru þannig tímar. Og skána ekkert.

Þetta getur nú breyst hvenær sem er (ekki ástandið sko, nema til hins verra, heldur bloggstuðið) og ég held ábyggilega áfram að skrifa hér af og til á næstunni en sennilega held ég mér meira og minna til hlés yfir á Facebook, þar sem maður getur látið sér nægja að segja Helvítis fokking fokk eða eitthvað ámóta þegar manni ofbýður djöfulgangurinn. Þar er hvorteðer öll mín fjölskylda samankomin þessa dagana, til dæmis fjórar kynslóðir í kvenlegg (barnabarnið, dóttirin, ég og mamma).