Bara ein á mann ...

Ég get valið um nokkra strætisvagna í og úr vinnu og þar af eru þrír þægilegastir.

Samkvæmt nýja kerfinu fer leið 2 frá Hlemmi 16 og 46 mínútur yfir heila tímann. Leið 15 fer frá Hlemmi 16 og 46 mínútur yfir heila tímann. Leið 17 fer frá Hlemmi 18 og 48 mínútur yfir heila tímann.

Ég get líka tekið leið 14 (sem fer lengri leið) og fer frá Hlemmi 18 og 48 mínútur yfir heila tímann, eða leið 11 sem fer aðra leið og stoppar heldur lengra frá; hann fer frá Hlemmi 16 og 46 mínútur yfir heila tímann.

Sem sagt, þeir 5 vagnar sem ég get nýtt mér fara allir frá Hlemmi á 2 mínútna tímabili. Ef ég tefst örlítið þarf ég að bíða í 28 mínútur eftir næsta vagni.

Þetta heitir víst að ,,laga þjónustuna að viðskiptavininum".

Það hefur annars verið merkilega erfitt að fá upplýsingar um þessar breytingar og þær hafa verið afskaplega illa kynntar. Ekkert gat ég fundið á vefnum fyrr en í dag. Einhvers staðar sá ég í blaði í morgun að ný leiðabók fengist á helstu viðkomustöðum (þ.e. Hlemmi og Mjóddinni, geri ég ráð fyrir). Ég kom einmitt við á Hlemmi í gær til að ná í leiðabók; hélt að þær lægju kannski frammi þar. Ónei. Svo að ég fór í afgreiðsluna að ná í svoleiðis.

Á undan mér var gömul kona í sömu erindum. Hún fékk bók en spurði hvort hún gæti ekki fengið tvær í viðbót.

-Nei, það er bara ein á mann, sagði afgreiðslukonan.

Það kom hálfpartinn á gömlu konuna. -Það er nú ekki fyrir sjálfa mig, ég er að sækja þetta fyrir aðra, sagði hún svo lágróma.

-Bara ein á mann, endurtók afgreiðslukonan þvermóðskulega.

Gamla konan sneri frá við svo búið með sína skömmtuðu leiðabók. Ég fékk mitt eintak og var ekkert að biðja um annað.

Hvernig stendur á því að hægt er að láta tugi tonna af símaskránni liggja frammi úti um allan bæ þar sem hver sem er getur gengið í hana eftir þörfum en leiðabók strætó er þvílíkt rarítet að hún er strangt skömmtuð?

Merkur dagur

Þetta er merkilegur dagur að ýmsu leyti.

Afmælisdagurinn hennar ömmu eins og ég sagði í gær.

Afmælisdagurinn hans Eiríks bróður - til hamingju, Eiríkur.

Reykingabann á veitingahúsum og skemmtistöðum. Sem þýðir að ég fer kannski að fara á svoleiðis af og til. Hver veit.

Ég fæ kannski eldavélina mína tengda á eftir. Gasmaðurinn er allavega búinn að koma einu sinni í dag.

Sumarið sem kom í gær virðist vera búið. (Ekki að það sé út af fyrir sig neitt merkilegt.)

En atburður dagsins er samt þessi: Ég hringdi áðan í þjónustuver Símans út af sambandsleysi í ADSLinu og fékk svar samstundis. Á fyrstu hringingu. Engin bið. Engin.

Og svo fékk ég góða úrlausn minna mála. Það er af sem áður var.

Gallup hefði átt að hringja í kvöld. Þá hefði ég verið öllu afdráttarlausari en í gær.

Amma mín

Í dag eru 77 ár síðan Nanna amma mín dó.

Á morgun hefði hún átt 101 árs afmæli ef hún hefði lifað.

Það er ekkert nýtt að banvænir sjúkdómar leggi ungar mæður að velli og geri börn móðurlaus. En það er alltaf jafnsorglegt.

Amma mín dó úr berklum. Tveimur árum seinna dó Sverrir bróðir hennar úr sama sjúkdómi, líka 23 ára. Þau voru bara tvö systkinin. Liggja hlið við hlið í Húsavíkurkirkjugarði ásamt foreldrum sínum.

Ég hef sagt frá því áður hvað það var skrítin tilfinning að vakna upp á 24 ára afmælisdaginn og hugsa ,,nú er ég orðin eldri en amma mín varð nokkurn tíma".

Og nú er ég orðin meira en helmingi eldri.

Líklega er maður býsna heppinn þegar allt kemur til alls. Að vera uppi á tímum þegar lækning er til við flestum alvarlegum sjúkdómum. Og von um að lækning finnist við öðrum. Að geta átt von á að horfa á börnin og barnabörnin - jafnvel langömmubörnin - vaxa úr grasi.

Auðvitað eru undantekningar, það veit ég. Þess vegna er ég lífinu þakklát.

Gracias a la vida.

Gallup

Ég hélt að Gallupkönnunin sem ég lenti einu sinni í og snerist um bankaþjónustu hefði verið leiðinleg.

En ég er búin að skipta um skoðun. Miðað við Vodafonekönnunina sem ég var að enda við að svara var hún bæði fjörug og spennandi.

Af hverju lendi ég aldrei í Gallupkönnun um til dæmis súkkulaði?

En hefði ég verið að hugsa um að skipta um símafyrirtæki, þá hefði ég núna skipt um skoðun allsnarlega, bara vegna pirrings út í Vodafone.

Skakkar hellur og forspár ofn

Auðvitað kom gasmaðurinn hvorki né hringdi. Og ég má eiginlega ekki vera að því að taka á móti honum í dag ef hann skyldi hringja.

Ég er samt ekki bjargarlaus því gamla eldavélin er enn á sínum stað. Og ég er svosem búin að læra á að allar hellur á henni hallast inn að miðju svo að olían er alltaf bara öðrum megin á pönnunum og það þarf að snúa þeim reglulega svo að steikinging verði jafnari. Og ofninn hitnar frekar undarlega. Reyndar er hann mjög dularfullur að því leyti að það fer gjarna að finnast brunalykt úr honum áður en maturinn byrjar að brenna. Sem er kostur, jújú, en mig langar meira í ofn sem er hægt að treysta og er með klukku.

Ég er nú samt búin að elda og baka fyrir þónokkrar fjölmennar veislur á þessari vél síðan í haust - já, og slatta af auglýsingamyndum líka - og það hefur alveg gengið. Græjurnar búa ekki til matinn, þær gera manni bara lífið léttara.

En ég er nú svolítið fyrir að gera mér lífið léttara. Og ég nenni eiginlega ekki að elda fyrir heila matreiðslubók á gömlu vélinni. Né vera uppþvottavélarlaus öllu lengur.

Svo að ég vona innilega að gasmaðurinn geti þá komið á morgun.

Ég, Vladimir og Esdragon

Stundum finnst mér eins og hálf ævi mín hafi farið í að bíða eftir að einhverjir karlmenn hringi í mig.

Eins gott að mér verður nú yfirleitt eitthvað úr verki á meðan ég bíð.

Græjan

Nei, það er ekki búið að tengja hana ...




... en hún er komin á sinn stað.

Hingað komu áðan tveir hraustir ungir menn, skrúfuðu lappirnar undir vélina og báru hana inn í eldhús. Og svo kemur gasmaðurinn á morgun (vonandi). Þá fyrst verður nú eldað ...

Hæna í ham

Það var reyktur kjúklingur í matinn í gær. Boltastelpan bað um bita með roði. Hún var snarlega leiðrétt og tók því vel.

Skömmu seinna vildi hún fá ábót.

-Ég vil fá með hýði, sagði hún.

-Hýði???

-Já, þið sögðuð að ég ætti ekki að kalla það roð.

-Það heitir hamur.

-Jájá. Geta hænur þá haft hamskipti?

Lögræði stjórnmálamanna

,,Lögræði hefur löngum verið talin ágætis grunnur að frama í stjórnmálum," stendur í Orðrómi á Mannlífsvefnum. Já, ég hefði nú haldið að það væri betra fyrir stjórnmálamenn að vera lögráða.

Handlagna konan

Mér tókst að saga sundur vinnuborðið áðan. Segi ekki að það hafi verið sérlega snyrtilega gert - hefði getað verið örlítið beinna - en ég hefði nú vandað mig meira ef ekki stæði til að skipta um það sem eftir er af borðplötunni alveg á næstunni. Þetta tókst allavega með hjálp minnar góðu stingsagar - kannski er meiri sannleikur í netprófinu sem ég tók um daginn en ég hélt.

Næsta verkefni er að skrúfa lappirnar undir nýju eldavélina og flytja hana á sinn stað í eldhúsinu. En það geri ég líklega ekki ein. Þarf að kveðja einkasoninn til liðsinnis. Næst þegar hann vaknar.

Þegar ég var átján ára og vann á ellideildinni á sjúkrahúsinu heima gat ég skipt ein um lak undir hundrað og tíu kílóa lömuðum karli. En ég held ég treysti mér ekki til að velta eldavélinni á hrygginn til að skrúfa lappirnar undir hana og reisa hana við aftur ein míns liðs. Svona fer manni aftur.

Ekki allt í lagi

Aumleg drengsrödd barst frá baðherberginu áðan:

-Amma, þetta er ekki allt í lagi.

Amman: -Hvað er ekki í lagi, Úlfur minn?

Aumlega drengsröddin: -Ég missti klósettrúlluna ... ofan í sko klósettið.

Og þegar amman kom inn stóð þarna drengur sem var reyndar fremur aulalegur en aumlegur á svipinn og hélt á haugblautri klósettrúllu í höndunum.

Við urðum sammála um að þetta væri ekki allt í lagi.

Framkvæmdaglaða konan ... eða ekki

Það hefur rýmkast töluvert í eldhúsinu - einkasonurinn kom í gær og reif burt tvo neðri skápa, ég ætla að draga fram þessa forláta sög sem ég á núna á eftir og saga sundur borðplötuna sem var ofan á þeim, og svo tæmdi ég felliborðið í eldhúsinu af drasli og felldi það niður í fyrsta skipti síðan ég flutti inn. Ætli ég fjarlægi það ekki alveg - ég vissi svosem strax í upphafi að ég mundi ekki nota þetta borð til neins annars en hrúga dóti á það og undir það en ég vildi samt ekki rífa það burtu fyrr en ég vissi hvað ég ætlaði mér með eldhúsið og svo er reyndar borðpláss í eldhúsinu af skornum skammti. En það stendur til bóta.

Hmm, er ég ekki að saga í burtu vænan hluta af vinnuborðinu? Hvernig get ég þá saqt að þetta standi til bóta? Jú, í fyrsta lagi fer uppþvottavélin þangað sem eldavélin er núna og þá fæ ég nokkuð langt samfellt vinnuborð, sem sárlega hefur skort. Vinnuborð í mörgum litlum bútum nýtist ekkert frámunalega vel. Svo skipti ég um vask og fæ mér einn stóran sem tekur minna pláss en þessir tveir standard sem fyrir eru.

Svo kallar þetta á betri skipulagningu á draslinu. Jafnvel að ég losi mig við eitthvað af því - nei, það verður náttúrlega ekki, en kannski tekst mér að finna nýja staði fyrir það. Ég ætla allavega með jólakökuboxin niður í kjallarageymsluna á eftir; þau eru búin að vera undir eldhúsborðinu síðan á þrettándanum. Sem er bara mjög dæmigert hér á bæ.

Sennilega vantar mig ekki bara umboðsmann, heldur ráðsmann líka.

Draumurinn er samt að stækka eldhúsið og minnka baðið sem því nemur. Það væri mun hagstæðara. Og það er einhvernveginn skemmtilegra að fara út á svalir gegnum eldhúsið en gegnum klósettið ... Þetta verður reyndar ekkert voðalega mikið mál, held ég - eldhúsið var nefnilega upphaflega stærra en var einhvern tíma minnkað þannig að þarna er bara léttur veggur á milli. En auðvitað þarf að færa lagnir og svona.

Sjáum til hvað fjárhagsáætlunin leyfir seinna í sumar. Núna er ég aðallega að hugsa um eldavélina. Og uppþvottavélina.