Dvergþjóðin

Skúringakonan mín kom og skúraði gólfin af miklum röskleika og svo fórum við saman á kaffihús.

Hún sagði mér að eistnesku og litháísku háskólastelpurnar sem hún var að kenna vinnubrögð við bakaraísafgreiðslu á dögunum hefðu fengið hálfgert sjokk þegar þær komust að því að þessi reynslubolti, sem þær höfðu talið að minnsta kosti tvítugan þrátt fyrir barnalegt útlit væri ekki orðinn fjórtán ára.

Þær sögðust reyndar hafa tekið eftir því hve Íslendingar sem væru við vinnu í bakaríum og búðum væru litlir og barnalegir miðað við fullorðna Íslendinga svona almennt en þeim hafði ekki dottið í hug að það væri vegna þess að þetta eru börn. Kannski hafa þær haldið að til væri sérstakur þjóðflokkur smávaxinna og seinþroska Íslendinga sem sinnti helst láglaunastörfum. Að börn væru við vinnu í venjulegum verslunum þekktu þær ekki úr sínum heimalöndum. Enda svosem nógu erfitt fyrir fullorðna að fá vinnu þar.

En ég sá þetta alveg fyrir mér; dvergvaxinn og barnalegan þjóðflokk sem afgreiðir í bakaríum, sjoppum og stórmörkuðum á lágmarkslaunum á meðan hávaxna herraþjóðin vinnur í banka og kaupir sér þrjátíuþúsund króna kristalsbrækur.

Vetrarpottréttur

Ég er nú ekki vön að lesa viðtöl við sjálfa mig í blöðum (og ég forðast eins og heitan eldinn að hlusta á mig í útvarpi eða horfa á mig í sjónvarpi) en ég gat þó ekki betur séð en uppskriftina sem átti að fylgja viðtalinu í Fréttablaðinu (með myndinni af okkur Sauðargærunni) vantaði alveg. Kannsi var hún þó einhvers staðar aftar, ég gáði ekki að því. En ég set hana allavega hér:

Vetrarpottréttur

2 msk ólífuolía
2 laukar, smátt saxaðir
800 g beinlaust lambakjöt (eða annað kjöt, en lambaframhryggur hentar vel)
500 ml maltöl
250 ml soð (vatn og soðkraftur)
1 hvítlauksgeiri, saxaður
2 msk paprikuduft
1 tsk kúmen (má sleppa)
800 g mjöllitlar kartöflur, flysjaðar og skornar í litla teninga
1 dós saxaðir tómatar
söxuð steinselja

1 Hitaðu olíuna í í stórum, þykkbotna potti og láttu laukinn krauma við fremur vægan hita í 2-3 mínútur, eða þar til hann er mjúkur en ekki farinn að taka lit. Taktu hann þá upp með gataspaða og settu á disk.
2 Settu helminginn af kjötinu í pottinn og brúnaðu það vel við háan hita. Taktu það þá upp og brúnaðu hinn helminginn. Lækkaðu hitann og settu fyrri kjötskammtinn og laukinn aftur í pottinn og hrærðu vel. Bættu svo soði, bjór eða malti, hvítlauk, paprikudufti og kúmeni í pottinn, kryddaðu með pipar og salti og hitaðu að suðu. Settu lok á pottinn og láttu malla við vægan hita í 1 klst.
3 Settu kartöflurnar og tómatana í pottinn og láttu malla í 1 klst. í viðbót, eða þar til kjötið er mjög meyrt. Smakkaðu, bættu við pipar og salti ef þarf og stráðu saxaðri steinselju yfir.

Hjálparkokkurinn

Það hringdi í mig ungur maður áðan. Gaf sér ekki tíma til að heilsa ömmu sinni.

-Ertubúinaðsjáaðégeríblaðinu? Ég er að klippa myndina út!

Hilluvandræði

Ég held ég verði að fara að grisja aftur í bókahillunum, það varð allt of margt eftir þar í fyrra. Hvað er ég til dæmis að gera með The Complete Book of the Sewing Machine? Eða Strauma og stefnur? Eða þrettán ára gamla leiðsögubók um Prag? Eða Soap Opera Annual 1976? (Ég er reyndar ekkert viss um að ég tími að losa mig við þessa síðastnefndu.)

Einhvers staðar þarf ég jú að finna pláss fyrir bækur sem ég hef eignast á síðustu mánuðum og eru hér í stöflum hist og pist. Og nokkrar í viðbót sem mig langar í ... Freistingunum fjölgar vissulega þegar maður er aftur farinn að vinna hjá bókaútgáfu.

Held samt að ég þurfi ekki nýja biblíu. Ekki nema þá helst upp á apókrýfu bækurnar. Súsönnu í baðinu og það allt.

Hinn möguleikinn er náttúrlega að kaupa fleiri bókaskápa. En þeir yrðu þá að fara í svefnherbergið og eftir að hafa sofið í skjóli við bókahillur í átján ár þykir mér ágætt að hafa sem minnst af bókum inni hjá mér á nóttunni. Það gæti þó orðið þrautalendingin.

Dýr nærhöld

Meira að segja sveitarstjórabrókin mín, sællar minningar, hefði nú ekki komist í hálfkvisti við svona kristalsbrækur.

Ekki alveg í sambandi ...

Típísk ég sko:

Ljósmyndari númer eitt kom áðan, ég stillti mér upp með myndasvipinn minn, einkasyninum til aðhláturs (ég veit, en ég get í alvöru ekkert að þessu gert, þessi svipur bara kemur á mig þegar ég er mynduð), passaði að hafa viðeigandi bók áberandi á myndinni, allt í fína með það ... og svo þegar ljósmyndarinn var á leið út úr dyrunum mundi ég allt í einu að þessi ljósmyndari átti ekkert að mynda mig út af bókinni, heldur bara út af jólahlaðborðsumfjöllun. Það er hinn sem kemur á eftir sem á að mynda mig með bókina ... en hann sneri við og tók af mér nokkrar myndir í viðbót.

Eins og ég sagði. Það tekur á að vera seleb.

Og svo gleymdi ég að klippa hökuhárin.

Bölvun frægðarinnar

Ég á von á allavega tveimur ljósmyndurum í dag.

Ég vissi að ég hefði átt að fara í klippingu.

Oh well. Ekkert við því að gera. Spurning með að plokka hökuhárin samt ...

Lesið fyrir börn

Á laugardaginn var ég í MM á Laugaveginum; þangað kem ég oft í viku. Stóð þar og var að fletta matreiðslutímaritum. Fyrir aftan mig var heil stæða af bókinni. Inn kom ungur maður með tvo drengi með sér, annan mjög ungan en hinn 3-4 ára.

-Viltu skoða skemmtilega bók, sagði faðirinn við soninn, sem tók líklega í það. -Sjáðu þessa, hún er svo skemmtileg. Sjáðu hvað myndirnar eru sniðugar. Á ég að lesa hana fyrir þig?

Svo las hann þuluna um negrastrákana hátt og snjallt fyrir drenginn og fletti jafnóðum svo að hann gæti horft á negrastrákana drepast hvern af öðrum. -Var hún ekki skemmtileg?

-Jú, jú, sagði strákurinn.

Faðirinn var byrjaður á þulunni aftur áður en drengurinn sleppti seinna júinu.

Þá gekk ég út og hef ekki komið inn í MM síðan.

Og svo langar mig bara að benda á þessa færslu Kristjáns B., ef þið eruð ekki búin að sjá hana.

Bókmenntabæklingur

Ég er misjafnlega bókmenntalega sinnuð þegar ég er að dunda mér við að þýða Tiger-bæklinginn en sá sem ég var að ljúka við veitti alveg óvenjulega mikinn innblástur og mér tókst að vitna eða vísa, beint og óbeint (fyrir utan fjölda jólasöngva, það lá nú í hlutarins eðli) meðal annars í Thorbjörn Egner, miðaldaguðfræðinga, Americas Next Top Model, Heimaleikfimi, Sigfús Daðason, Litlu hryllingsbúðina, ET, Jónas Hallgrímsson, nokkra sjónvarpsþætti, Sigurð Júl. Jóhannesson, Öskubusku, karlinn á kassanum, Halla og Ladda (held ég), Davíð Stefánsson og svo náttúrlega Það sem enginn sér. Samt ekki lostafulla gamla mánann, ég bíð eftir að geta komið honum einhvers staðar að.

Ég sé að ég hef ekki verið líkt því jafnfrjó þegar ég þýddi bæklinginn sem er í gangi núna; þar vitna ég bara í Jónas og Stefán Jónsson og Litlu hafmeyjuna (Disney-útgáfuna) og Tótu litlu tindilfættu.

Nýr sími

Nýi vinnusíminn minn er 575 5629 - best að skrifa það hér áður en ég gleymi því sjálf.

Ég man ekki hvað ég er búin að hafa sama heimasímanúmerið lengi - átján ár? Og ég er enn ekki örugg með að muna það umhugsunarlaust. Gemsanúmerið man ég hins vegar yfirleitt, merkilegt nokk.

Ég man líka gemsanúmer einkasonarins en mér hefur aldrei tekist að læra númerið hjá dótturinni. Enda hringi ég nú frekar í heimasímann hennar og það númer kann ég þó.

Er að hreiðra um mig

Nú er ég búin að skerma mig hæfilega af með glerskilrúmunum frá Eddu (þótt engin skilrúm dugi náttúrlega til að kæfa borhljóðin úr kjallaranum); búin að fá bókaskápa sem enn eru tómir; bíð reyndar enn eftir nýrri tölvu og símatengingu en það gerir ekkert til því að ég er að lesa prófarkir og það get ég vel gert þrátt fyrir borhávaðan. Ég hef alltaf átt frekar auðvelt með að útiloka umhverfishljóð af því taginu, hávært suð fer miklu verr í mig.

Það er hærra hlutfall af karlmönnum hér en var á ritstjórn Eddu undir það seinasta svo að ég lét þá sjá um að bisa níðþungum skilrúmunum þangað sem ég vildi hafa þau (þótt ég hefði nú haft það af sjálf, á þrjóskunni ef ekki öðruvísi); en svo þarf reyndar kannski að færa þau aftur til þegar fleira fólk og fleiri skrifborð koma hingað.

Kemur allt í ljós.

Lykilstarfsmaðurinn

Jæja, ég er orðin lykilstarfsmaður hjá Forlaginu (búin að fá afhenta lykla) - mætti hér vesturfrá í morgun eftir sirka 20 mínútna hressingargöngu - og er búin að skrifa fjórar fréttatilkynningar.

Ég er að koma mér fyrir, búin að fá skrifborðið mitt og stólinn, ekki búið að tengja símann enn (og ég ekki búin að nálgast gemsann þannig að ég er frekar sambandslaus í dag). Tölvan er komin í samband (augljóslega, þar sem ég er að skrifa þetta) en framkvæmdastjórinn rétt leit á hana, brá sér frá, kom svo aftur og tilkynnti mér að ég fengi nýja á morgun. Hið besta mál. Enda hafa flutningarnir farið illa í þessa, hún er búin að frjósa svona þrjátíu sinnum í dag.

Kaffið er alveg hreint ágætt. Það er líka fyrir mestu.

Skilvís finnandi

Mér tókst einhvernveginn að týna gemsanum mínum þegar ég fór út áðan (það hefur merkilegt nokk aldrei komið fyrir mig áður). Hvar eða hvernig veit ég ekki því að ekki var ég búin að sakna hans neitt þegar gagnlega barnið hringdi í mig og sagði að þangað hefði hringt maður sem hafði fundið símann. Hann hafði fundið númerið þeirra í símanum, fengið heimilisfangið mitt uppgefið og ætlað að koma honum til mín en það tókst náttúrlega ekki þar sem ég var í Nóatúni að kaupa lambalæri og fleira gott.

Ég hringdi í símanúmerið mitt til að gá hvort þessi skilvísi maður svaraði en það var þá Eiríkur bróðir; finnandinn hafði haft upp á honum og skutlað símanum vestur á Smyrilsveg.

Svo er maðurinn gott skáld líka.

... nei, ég ætla ekki að fara í jólaskap ...

Sit hér og þýði texta um alls konar jólaskraut og jóladót, jólakerti, jólasveina, jólabjöllur, jólasokka og jólaherðatré (ég lýg því ekki). Ég ætla ekki að segja að ég sé komin í jólaskap - þarf ekki annað en að líta upp og horfa út um gluggann til að varna því - en ef ég verð ekki búin að klára bæklinginn fyrir rökkur gæti það haft áhrif; ég á bágt með að komast í jólaskap í björtu.

Fjölskyldan er að koma í mat í kvöld og líklega er best að ég standi upp núna og fari út í búð að kaupa eitthvað, annars er aldrei að vita nema bæklingurinn smiti út frá sér og ég endi á að kaupa hangikjöt eða eitthvað ámóta. Ekki að það mundi endilega falla í grýttan jarðveg.

En ég er víst búin að lofa lambasteik (og Boltastelpan vill brúnaðar kartöflur). Þannig að nú geri ég hlé á jólagleðinni og rölti upp í Nóatún.