Prumpublaðran

Ég gerði þau mistök um daginn að nefna það við dóttursoninn að ég mundi kannski kaupa handa honum prumpublöðru í Kaupmannahöfn ef hann yrði þægur. Ég skal meira að segja játa það á mig að prumpublöðruhugmyndin er alfarið komin frá mér. Ég veit ekki hvað ég var að hugsa.

Drengurinn er búinn að vera að staglast á þessari prumpublöðru síðan. Ég sé fram á að það verður mitt fyrsta verk þegar við komum út að þramma með hann í Fætter BR og kaupa slíkt þarfaþing. Sem ég verð svo látin setjast á oft á dag til að skemmta barnabarninu.

Nú kann einhver að benda á að drengurinn þurfi fyrst að uppfylla skilyrðið um þægðina. En sjáið til, hann miðar skilgreiningu á þægð alfarið við sína eigin hegðun. Að hans áliti er hann þægur og þarf ekkert að ræða það nánar. (Í stórum dráttum fer þetta saman við skilgreiningu ömmunnar ... en það er annað mál. Spurning hvort foreldrarnir eru alveg sammála.)

Það er vissara að gæta tungu sinnar. Allavega hvað varðar prumpublöðrur.

Bömmer

Stundum langar mig að vitna í Friðrik mikla og segja: -Því betur sem ég kynnist mönnunum, þeim mun vænna þykir mér um hundinn minn.

Nema bara ég á ekki hund.

Sumarfrí

Mér leiðist í sumarfríinu. Ekkert að gera og skemmtilega verkefnið sem ég ætlaði eiginlega að vinna að er komið í biðstöðu.

Ég gæti í staðinn alveg notað tímann til að henda öllu út úr búrinu eða skúrnum en er ekki alveg í skapi fyrir það heldur. Læt það líklega bíða þar til ég tek afganginn af fríinu seinna í sumar.

Eða lengur.

Annars verð ég að draga til baka það sem ég sagði í gær um að enginn hringdi í mig. Ég er búin að fá tvö áhugaverð símtöl í morgun og klukkan rétt orðin tíu.

Aðdáandinn

Sko, Reynir er ágætur nágranni, nema hvað það fer í taugarnar á mér að hann er núna með sömu hringingu á gemsanum sínum og ég svo að ég er stöðugt að leita að mínum, bara til að uppgötva að það er alls ekki verið að hringja í mig. Enda hringir enginn í mig nema einkasonurinn þegar hann er blankur (sem er sjaldan nú orðið) og svo fólk sem vantar leiðbeiningar um matargerð.

En hvort ég á þennan titil skilið er annað mál ...

Þórðargleði Sauðargærunnar

Ég sit hér með Sauðargærunni að horfa á He-Man og félaga. Mikil aksjón. Hann er að borða ís sem við keyptum í Krambúðinni áðan. Svona ís í pappahólki og svo er ýtt á plastskaft til að ýta ísnum lengra og lengra út úr hólkinum eftir því sem meira er borðað af honum.

Drengurinn er langt kominn með ísinn sinn og þarf að ýta aðeins á skaftið til að ná síðasta skammtinum. Það gengur illa og hann réttir ömmu sinni ísinn til að bjarga málunum. Amman ýtir á skaftið en það er einhver fyrirstaða. Amman ýtir fastar.

Skaftið og það sem eftir er af ísnum spýtist út úr hólkinum, yfir ömmuna, sófann hennar og lyklaborðið á tölvunni.

Sauðargæran fær hláturskast og finnst þetta að minnsta kosti jafnfyndið og þegar vondi kallinn í He-Man datt í drullupoll áðan.

Lyklaborðið var ekki jafn illa útleikið og ég hélt í fyrstu. Eins gott ...

Á kamrinum

Af mbl.is.:

Eldur kom upp í kamar á lóð Háteigsskóla í Reykjavík um klukkan níu í kvöld. Kamarinn stendur alveg upp við skólahúsið ...

Ég hef heyrt kvartanir um að húsnæði sumra reykvískra grunnskóla þarfnist viðtals en ég vissi ekki að salernismálin í Háteigsskóla væru þetta langt á eftir tímanum.

Laugardagur?

Mér er gjörsamlega ómögulegt að losna við þá tilfinningu að það sé laugardagur í dag. Af því að ég er heima hjá mér en ekki í vinnunni.

Svo þegar ég fór að hugsa málið áttaði ég mig á því að trúlega hef ég ekki verið heima hjá mér á virkum degi síðan í hitteðfyrra; það litla frí sem ég tók í fyrra fór líklega allt í ferðalög.

Ég gat ekki stillt mig um að mæta í vinnuna í gærmorgun þótt ég væri í fríi. En nú er ég heima í heila þrjá daga áður en við förum til Kaupmannahafnar svo að ég verð líklega að setja mig í nýjan gír. Annars fæ ég fráhvarfseinkenni ...

Ég er samt ekki jafnslæm og ég var fyrir tíu-fimmtán árum, þá átti ég til að kvarta yfir því að þessi helvítis frí trufluðu vinnuna hjá manni. Þá hélt ég nefnilega að ég væri ómissandi.

Alltaf í boltanum ...

Boltastelpan ætlar að standa rækilega undir nafni þetta sumarið. Hún spilar bæði með A- og B-liði 4. flokks KR og í gær spilaði hún leik með 3. flokki. Var yngst allra á vellinum, enda verður hún ekki 13 ára fyrr en í nóvemberlok en yfirleitt eru í 3. flokki stelpur sem verða 15 og 16 ára á árinu.

Ég veit minnst um hvernig leikir hafa farið í heimsmeistarakeppninni en ég veit að 3. flokkur stelpna hjá KR gerði jafntefli við Fylki í gær. Og A-lið 4 flokks vann Álftnesinga 10-0 á dögunum.

Reyndar veit ég jú að Portúgalar eru í undanúrslitum HM. Ég ætla nefnilega að fara að dæmi Sauðargærunnar og styðja Portúgal. Hann er mikill Portúgalsmaður og er alltaf að segja mér hvernig hlutirnir ganga fyrir sig þar í landi. Hann fór nefnilega í vikuferð til Portúgals í fyrrasumar og tók eftir öllu þar. Og ég meina öllu.

Ég er viss um að í næstu viku verður hann orðinn mikill Danmerkurspesíalisti.

Séð og heyrt ...

Aftur á móti kom nákvæmlega ekkert á óvart að það sem hér var fullyrt við okkur reyndist ekki alveg rétt.

Ég er að fara í sumarfrí. Eða ég er eiginlega komin í sumarfrí en er samt í vinnunni. Það er ekki nýmæli.

Þegar ég var hjá Iðunni sagði einn vinnufélagi minn jafnan þegar hann kom úr sumarfríi: -Ég vil fá rapport yfir ráðna og rekna á meðan ég var í fríinu.

Ætli ég þurfi ekki að biðja um eitthvað svipað þegar ég kem aftur um miðjan mánuðinn?

The thick plottens

Það er afskaplega fátt sem kemur mér á óvart nú orðið.

En það gerist þó af og til.

Af Kúbuförum

Ég slátraði nú ekki alikálfi til að fagna heimkomu sonarins en ég steikti handa honum afbragðsgóða írska grísalund sem hann borðaði með bestu lyst þrátt fyrir mikið kjötát á Kúbu. Hann lætur afskaplega vel af vistinni hjá félaga Kastró og kom heim vel birgur af vindildrjólum og eðalrommi, sólbrunninn á fótum en að öðru leyti tiltölulega heill á húfi.

Skylmingastúlkunni tókst líka að ná tilsettu marki og krækja sér í einhver stig á heimslistanum þrátt fyrir erfiðar aðstæður, mikinn hita og raka og magapest sem hrjáði þau bæði - og hún nýbúin að jafna sig af heilahristingi.

Þau voru mest í Havana (skylmingamótið var þar náttúrlega), tóku sér að vísu bílaleigubíl í tvo daga, brugðu sér út í sveit, komu við á tóbaksekrum, tóku upp kúbverska puttaferðalanga og svona - það var mjög gaman, skilst mér.

Heimferðin gekk frekar brösulega - þau urðu sein fyrir á flugvöllinn (ekki viljandi), gekk illa að fá skylmingadótið viðurkennt sem íþróttabúnað, var haldið lengi í vegabréfaeftirlitinu, þurftu að hlaupa út í vél sem var svo seinkað af því að þremur farþegum var haldið eftir og þá þurfti að finna farangur þeirra. Þau flugu til Parísar þar sem þau þurftu nánast að hlaupa til að ná vél til London - en þegar kom á Heathrow kom í ljós að farangur þeirra var ekki með, hvorki skylmingadótið, rommið né vindlarnir. Hann kom þó til allrar hamingju með öðrum vélum seinna um daginn, áður en kvöldvélin til Íslands fór. Þannig að allt bjargaðist þetta á endanum. En ég skil vel að drengurinn skuli ekki hafa verið vel viðræðuhæfur í gærmorgun.


Svo er Kaupmannahafnarferðin í aðsigi - við förum út á föstudaginn, ég ásamt gagnlega barninu og fjölskyldu hennar reyndar með morgunvélinni en sonurinn og tengdadóttirin ekki fyrr en um kvöldið. Ég sé að það er spáð þrumuveðri í Danmörku í vikulokin. Ætli rigni ekki allan tímann sem við verðum þar?