Plús í kladdann fyrir Amazon

Amazon.co.uk er þegar búið að endurgreiða mér bækurnar sem ég saknaði, plús sendingarkostnað. Svo að nú mega þær dúlla sér í Saulheim eða einhversstaðar til eilífðarnóns mín vegna. Og ef DHL skyldi nú birtast einhvern daginn geri ég þá bara afturreka með pakkann. Gott á þá.

Ég er búin að vera að panta bækur úr öllum heimshornum árum saman og man bara eftir að það hafi gerst einu sinni að sending hafi ekki skilað sér. Það var bók sem ég pantaði frá fornbókasala í Kanada, fékk staðfestingu um að hún væri lögð af stað, gleymdi henni svo og áttaði mig ekki á fyrr en nærri ári síðar að hún hafði aldrei komið fram. Fannst þá allt of seint að vera að gera mál úr þessu.

Stundum hafa bækur verið lengi á leiðinni, mikil ósköp. Það er til dæmis ekki á góðu von ef maður lætur senda sér bók frá Ameríku með sjópósti. Bækur sem ég hef keypt af suðurafrískum fornbókasölum hafa oft verið lengi að berast og Máritíus er ekki beint í þjóðbraut, uppgötvaði ég þegar ég keypti bók af manni sem þar býr. Bók frá Guam fékk ég þó á innan við viku og einu sinni pantaði ég bók frá Óman sem var komin eftir tvo daga og sendingarkostnaður nánast enginn.

En þessar bækur voru nú semsagt bara sendar frá Englandi.

Svepparisotto

Hér er rísottóuppskriftin sem ég lofaði. Þetta varð reyndar dálítið annað en að var stefnt af því að mér leist ekki á grænmetið sem ég hafði ætlað að kaupa þegar til kom en ég sauð sætuhrökkbaunir (sugar snap peas) og bar fram með, hefði svosem alveg eins getað blandað þeim saman við. Og svo steikti ég kindafillet með þessu - kryddað með nýmöluðum pipar og salti, brúnað á báðum hliðum við háan hita í örlítilli olíu á steypujárnspönnu og pönnunni svo stungið í 200°C heitan ofn í fáeinar mínútur. Látið hvíla 3-4 mínútur áður en það er skorið. Þetta var ansi hreint gott.

Svepparísottó

1,2 l vatn (meira ef þarf)
2 msk Plantaforce grænmetiskraftur
15 g þurrkaðir villisveppir
50 g smjör
1 laukur
2 hvítlauksgeirar
500 g risottogrjón (ég var með arborio frá Merchant Gourmet)
150 ml hvítvín (og meira til að drekka á meðan maður hrærir)
nýmalaður pipar
salt (Maldon)
½-1 knippi basilíka
100 g nýrifinn parmesanostur

Vatn, grænmetiskraftur og sveppir sett í pott, hitað rólega að suðu og látið malla við hægan hita allan tímann á meðan rísottóið er búið til. Smjörið brætt í víðum potti. Laukurinn og hvítlaukurinn saxaður smátt og látinn krauma í nokkrar mínútur, þar til hann er farinn að mýkjast. Þá eru hrísgrjónin sett út í og hrært þar til þau eru þakin smjöri. Víninu hellt í pottinn, hrært og það látið sjóða alveg niður. Þá er sjóðandi soðið sett út í, hálf til ein ausa í einu, og hrært rösklega (næstum stöðugt allan tímann). Alltaf láta vökvann sjóða svo til alveg niður áður en meira er bætt út í. Kryddað með pipar og salti þegar líða fer á suðutímann. Grjónin eru hæfilega soðin eftir 20-25 mínútur, meyr en samt dálítið stinn í miðju og synda í eigin sósu – það er smekksatriði hvað rísottóið er fljótandi en ég vil hafa það nokkuð þykkt. Basilíkan söxuð og meiri hlutanum af henni hrært saman við um leið og síðasta soðinu. Þegar það er búið að sjóða niður er helmingnum af parmesanostirnum hrært saman við, potturinn tekinn af hitanum, lok sett yfir og látið standa í 2-3 mínútur. Smakkað til með pipar og salti, hellt í skál, meiri basilíku stráð yfir og borið fram.

Svo vísa ég bara í það sem ég hef áður skrifað um rísottó og hef engu við það að bæta.

Af stimpilgjöldum og venjulegu fólki

Æ, ég veit svosem ekki hvað hann Ármann munar um að borga. Eða hvaða venjulega fólk hann þekkir. En ég veit að þótt ég sé með þokkalegar tekjur munaði mig alveg um 130 þúsundin sem ég borgaði í stimpilgjald af húsnæðisláninu sem ég tók í haust. Ég tala nú ekki um þegar ég tók húsnæðislán í fyrra skiptið; þá hafði ég nánast ekkert svigrúm og sá 1,5% viðbótarskattur sem stimpilgjaldið er varð mér þá nánast ofviða; minnir að ég hafi þurft að leita á náðir ættingja til að geta borgað það. Og fannst það afskaplega blóðugt.

Ég geri ráð fyrir að flestir húsnæðiskaupendur séu í sömu aðstöðu og muni alveg bara töluvert um þessa peninga. Allavega gildir það um allt það unga fólk sem ég þekki og hefur staðið í íbúðarkaupum. Og er að borga allt upp í 250-300 þúsund í stimpilgjald af húsnæðisláni. En það er líklega ekki venjulegt fólk fyrst það var að kvarta.

En fyrst ég hef tekið húsnæðislán tvisvar fell ég kannski undir skilgreininguna ,,þeir sem taka lán reglulega" og get með réttu haldið því fram að stimpilgjöld skipti mig máli.

Góð og vond þjónusta

Ég skrifaði bæði DHL og amazon.co.uk út af bókunum mínum sem ekki vilja yfirgefa Saulheim. Hef náttúrlega ekkert heyrt frá DHL en Amazon svaraði um hæl og ljúfmennið hann Vijay P. - ábyggilega vænsti drengur í alla staði - útskýrði fyrir mér að undirn venjulegum kringumstæðum mundu þeir senda mér bækurnar upp á nýtt samstundis en nú vill svo illa til að tvær þeirra eru uppseldar (þar á meðal egifska bókin sem mig bráðvantar, að því marki sem fólk getur yfirleitt bráðvantað bók um fornegifska matargerð) og ég má þess vegna velja hvort ég vil bíða eftir að þeir geti hugsanlega útvegað bækurnar eða fá allt saman endurgreitt strax. Þetta kallar maður þjónustu.

En ef ég kýs að fá endurgreitt, hvað geri ég þá ef bækurnar mínar skyldu nú hafa sloppið frá Saulheim fyrir rest og seint og um síðir birtist gallvaskur DHL-gaur með þær? Ég get náttúrlega neitað móttöku en þá missi ég af fornegifsku matreiðslubókinni ... Vesen. Og ef ég tek við bókunum og borga fær DHL peninginn sinn sem þeir eiga ekkert skilið að fá en Amazon (sem hefur ekkert til saka unnið nema náttúrlega að senda bækurnar með DHL) fær ekkert.

Hér er úr vöndu að ráða.

Nei, ég hef engan áhuga á mat ...

Stóra matreiðslubókin sem ég hef verið að þýða frá því í haust er loksins að fara í prentsmiðju þessa dagana. Svo er ég á fullu að undirbúa matreiðslubók sem ég tók að mér að semja. Og matreiðslubók sem ég skrifaði (eða reyndar þýddi eigin texta af ensku yfir á íslensku) í haust er að koma í búðir í mánaðarlokin. Og þrjár af bókunum mínum eru í endurprentun. Og ég er með slatta af aukaverkefnum í gangi af því að ég kann ekki að segja nei (tókst það samt um daginn svo að þetta er allt að koma).

Í tilefni af þessu öllu er ég í verulega miklu rísottóskapi í dag. Held ég útskýri það ekkert nánar en fjölskyldan er að koma í kvöldmat svo að það er eins víst að ég bjóði þeim upp á rísottó. Fyrst ég á hvítvín ...

Rísottó með kindafilleti, dverggulrótum, spergli, grænum ertum og basilíku ... hvernig hljómar það?

Cheiro leysir gátuna

Ég áttaði mig allt í einu á því hvernig stendur á þessu veseni með bókasendinguna.

Það er nefnilega bók í pakkanum sem fjallar um matargerð Forn-Egifta. Það er ábyggilega einhver múmíubölvun á sendingunni.

Ég hef alltaf verið spennt fyrir múmíubölvununum síðan ég las Sannar kynjasögur eftir Cheiro á viðkvæmu aldursskeiði. En aldrei orðið fyrir barðinu á þeim fyrr.

Vonandi kemst ég ekki næst í kast við afskornu höndina og hvað það nú var sem Cheiro (alias Louis Hamon, greifi og miðill) fabúleraði um í sínum bókum.

Erfitt að yfirgefa Saulheim

Nýjustu fréttir af Amazon/DHL-bókasendingunni minni:

Hún fór aftur frá Saulheim upp úr klukkan hálffimm í morgun.

Og í þriðja skiptið kl. tæplega hálffimm í dag.

Date Time Location Event Details
May 02, 2007 04:25:34 PM Saulheim DE Departure Scan
May 02, 2007 04:36:08 AM Saulheim DE Departure Scan
Apr 25, 2007 05:22:54 PM Saulheim DE Departure Scan
Apr 07, 2007 03:46:49 PM Staufenberg DE Departure Scan

Ég held að bækurnar séu orðnar svo hagvanar í Saulheim að þær strjúki alltaf þangað aftur. Eitthvað hlýtur það að vera fyrst DHL gengur svona illa að koma þeim frá sér.

Ef það skyldi ganga núna ... já, þá gæti ég fengið þær á föstudaginn. Sléttum mánuði eftir að ég pantaði þær.

Erfðaskrá íhaldsmannsins

Ég var að fá tölvupóst frá einhverjum séra Edwards (eða Edward; blessaður guðsmaðurinn er greinilega ekki með eigið ættarnafn á hreinu), þar sem hann er að láta mig vita af því að Sir Edward Heath hafi verið svo vinalegur að arfleiða mig að 750.000 dollurum (það fylgir reyndar ekki sögunni af hverju íhaldsmaðurinn Heath á að hafa gert erfðaskrána í dollurum en ekki pundum). ,,This may sound very strange and unbelievable to you, but it is real and true. Being a widely popular travelled man, he must have been in contact with you in the past or simply you were nominated to him by one of his
numerous friends here or abroad who wished you well." Svo er vitnað í Tony Blair og fleiri góða menn sem ég veit reyndar ekkert hvað koma málinu við. Kannski Tony hafi sjálfur mælt með mér, hvað veit ég.

Verst að ég get líklega ekki uppfyllt skilyrði erfðaskrárinnar því þarna kemur fram að ,,this bequest fund is to support your activities Christian" og þar sem ég hef bara ekkert verið að stunda nein ,,activities Christian" eða hef hugsað mér slík activities verð ég víst að afþakka arfinnn ...

Kveðja frá Heklu

Fermingarbarnið bað mig að koma til skila kveðju til allra sem lesa bloggið og voru í veislunni hennar í gær:

Kærar þakkir fyrir að koma í ferminguna mína, góðar gjafir og frábæran dag :)

kveðja Hekla

Meira að segja bróður hennar fannst gaman. Hann var reyndar orðinn eitthvað þreyttur á fermingarveislum, búinn að fara í þrjár á síðustu vikum, og ætlaði ekki að fást til að mæta í fermingarveislu systur sinnar. En hann var bara nokkuð ánægður með þessa.

Kosninga/eurovisionspenningur ... eða ekki

Ég missi víst bæði af aðalkeppni Eurovision og kosningunum. Ég ætla nefnilega að skreppa til Baltimore í nokkra daga með eldra barnabarninu (það er fermingargjöfin hennar). Það rann reyndar upp fyrir mér þegar ég hugsaði málið að ég er álíka spennt fyrir þessum tveimur viðburðum (þ.e. afskaplega lítið). Get alveg beðið með að vita niðurstöður úr hvorutveggja þar til ég kem heim aftur.

En ég hugsa nú samt að ég horfi á undankeppnina á fimmtudeginum og reyni að muna eftir að kjósa utankjörstaða.

Fermingarspark

Jæja, blessað barnið er komið í fullorðinna manna tölu. Það gekk bara ljómandi vel. Athöfnin í Háskólabíói var mjög vel heppnuð, fannst mér, en tárin runnu niður kinnarnar á mér mestallan tímann af því að ég var alltaf að hugsa um daginn sem ég fermdist ekki og hvað það gat verið andskoti erfitt að vera öðruvísi af því að ég vildi ekki ljúga upp á mig einhverri trú sem ég hafði ekki. Samt var ég í aðra röndina líka að þessu til að vera öðruvísi. En ég horfði allavega á barnabarnið, sem geislaði hreinlega, og var afskaplega þakklát fyrir hvað það er þó auðveldara að vera öðruvísi hér og nú en það var á Króknum fyrir 36 árum. Að þessu leyti allavega; ég er ekkert viss um að það gildi um sumt annað.

Fermingarveislan, sem var haldin heima hjá ömmu hennar og afa í Kópavogi, tókst afskaplega vel en hápunkturinn kom þó ekki fyrr en flestir gestirnir voru farnir, þegar fermingarbarnið týndi öðrum skónum sínum. Var í boltaleik úti í garði með fleiri krökkum og varð þess skyndilega vör að annar fermingarskórinn var horfinn. Bara svona allt í einu. Hún hafði ekki verið að hlaupa eða neitt, hann hvarf bara skyndilega af fætinum og sást hvergi ..

Hópur fólks fór strax að leita að skónum um allan garðinn en hann fannst hvergi. Þá var leitað í næstu görðum en enginn skór. Fermingarstúlkan var spurð hvort hún hefði spyrnt boltanum af svona miklum krafti en þá kom í ljós að þau höfðu ekkert verið í fótbolta, heldur í Yfir og verið að kasta boltanum yfir húsið. Einhver gáði upp á þak en enginn skór.

Eftir langa mæðu fannst þó skórinn. Lengst inni á þaki nágrannahússins. Stúlkan kannaðist ekkert við að hafa kastað honum þangað en eftir langar umræður var eina hugsanlega niðurstaðan sú að hún hefði kastað boltanum af svo miklum tilþrifum að fóturinn hefði fylgt kastinu eftir og skórinn flogið nokkra tugi metra (enda stúlkan skothörð með afbrigðum) án þess að hún yrði þess vör. Hún hefur líklega verið á fótboltaæfingu í huganum (leikur á morgun og hún þurfti að sleppa æfingu út af fermingunni). Það má ímynda sér að stúlka sem spyrnir svona þegar hún er að kasta geti spyrnt ansi rösklega þegar hún er að sparka ...