Íslandsmeistarinn

Uppáhaldstengdasonurinn var víst rétt í þessu að verja Íslandsmeistaratitil sinn í kaffismökkun. Sem þýðir væntanlega að honum gefst kostur á að verja silfurverðlaunasætið á heimsmeistaramótinu - nú, eða gera atlögu að heimsmeistaratitlinum.

Það þýðir líklega að ég get ekki verið þekkt fyrir að hafa annað en almennilegt kaffi á boðstólum. Jamaica Blue Mountain upp á hvern dag - nei, ekki alveg kannski. En það verður eitthvað gott í bollunum eftir matarboðið í kvöld. Ef einhver hefur þá lyst á kaffi.

Minnihlutahópar af ýmsu tagi

Ég var eitthvað að hugleiða forsetakosningalönguvitleysuna í Bandaríkjunum áðan - ekki að ég hafi á þeim prósess sérstakan áhuga þó - og datt þá í hug maður sem ég þekkti einu sinni og var mikill rasisti. Fyrir flokksþing demókrata 1984 var verið að ræða um hvaða varaforsetaefni Walter Mondale mundi velja sér og var annars vegar talað um Geraldine Ferraro eða Diane Feinstein en hins vegar var Jesse Jackson nefndur.

Engan þessara kosta leist manninum sérlega vel á en sýnu verst á Jackson og einu sinni man ég að hann sagði að litaðir menn væru ekki nema 15% íbúa Bandaríkjanna og það væri engin sanngirni í að fulltrúi slíks minnihlutahóps yrði varaforseti. -Það væri þá nær að hafa konu, sagði hann. -Þær eru þó helmingur kjósenda. (Ég heyrði samt á honum að honum þættu konur samt minnihlutahópur sem ætti ekkert erindi upp á dekk - en allavega skárri en sá svarti.)

Ég var ekkert að nefna minnihlutahópinn miðaldra hvíta karlmenn. En ég var semsagt að velta því fyrir mér hvað þessum manni þætti núna um tilætlunarsemi bandarískra minnihlutahópa.

Sami maður sagði einu sinni, sárhneykslaður: -Nú er búið að samþykkja að niðurgreiða innflutning á lituðum börnum.

Það tók mig smástund að átta mig á því að hann átti við að þingið eða félagsmálaráðuneytið, ekki man ég hvort var, hafði þá samþykkt einhvern smástyrk til foreldra sem ættleiddu börn.

Hannfór

Eða svo segir hann Bjarni vinnufélagi minn að Annþór verði kallaður hér eftir.

En hvern fjandann var verið að gera með þennan kaðalspotta í geymslunni?

Vartapparnir

Ég man ekki hvort ég hef einhverntíma sagt frá gamla manninum sem ég sá einu sinni í Bónus á Laugavegi. Hann rölti þar um hálfráðvilltur, stoppaði öðru hverju starfsmenn sem hann sá (þetta var þegar svo til allir starfsmenn þarna töluðu íslensku) og spurði þá að einhverju en uppskar bara furðusvip og axlaypptingar. Að lokum var gamli maðurinn farinn að ganga um og spyrja út í loftið:

-Getur enginn sagt mér hvort það fást hérna vartappar?

Ég er vön að kaupa mína vartappa í Brynju. Get gengið þar að þeim sjálf og þarf ekkert að spyrja; mundi reyndar spyrja um öryggi ef ég þyrfti þess en þó efast ég ekki um að þeir í Brynju kannist alveg við vartappa. En í gær var ég í Byko, mundi að það var ekki til neitt varaöryggi og ákvað að kaupa slíkt, af því að ég er nú með matarboð á laugardaginn og þá er verra ef maður stendur skyndilega uppi rafmagnslaus (eða gaslaus ef því er að skipta).

Allavega, þá fann ég öryggi. Reyndar ekki stök, heldur fimm saman í pakka. En þegar ég leit á umbúðirnar, þá stóð þar skýrum stöfum Vartappi.

Ég sem hélt að ekki nokkur maður notaði þetta ágæta orð nema náttúrlega gamli maðurinn í Bónus, sem er örugglega löngu dáinn. En það lifir greinilega góðu lífi í Byko. Eða allavega hjá þeim sem pakkar öryggjunum fyrir þá; á kassakvittuninni stendur reyndar bara Öryggi.

Óspennustuð

Ég gleymdi nestinu mínu heima og rétt áðan munaði engu að ég sofnaði fram á lyklaborðið. Eða ég var eiginlega sofnuð, rak hausinn í skjáinn. Og enginn sem gefur mér blóm eða konfekt. Ekki nógu góður dagur alltsvo.

Þetta er einhvernveginn ekki alveg rétta stemmningin sem þarf til þegar maður á að vera að skrifa baksíðutexta á æsispennandi glæpareyfara.

Best að labba niður í Arnarhreiðrið eftir kaffibolla og sjá hvort hann lagar eitthvað. Gæti vakið mig allavega.

Við Janet og eggin okkar

Ég ætti kannski að fara að dæmi Janet Jackson. Fyrst fjandans eggjastokkarnir mínir eru enn að standa í einhverri framleiðslu (sem er mjög mjög óréttlátt ef ekki beinlínis rangt), þá ætti ég kannski að nota tækifærið og láta frysta úr mér egg sem ég get notað þegar ég tel mig tilbúna fyrir móðurhlutverkið. Hvenær sem það verður. Janet allavega telur greinilega að það liggi ekkert á og hún er nú ekki það miklu yngri en ég.

Jújú, ég er búin að vera mamma í aldarþriðjung. En var aldrei tilbúin til þess, ekki frekar en Janet, og hef ekkert verið nein sérstök fyrirmyndarmóðir (mín skoðun, ágætlega rökstudd og samþykkt að mestu af börnunum mínum svo ekki fara að mótmæla henni og hrósa mér fyrir móðureðli).

Ég er hinsvegar fín amma.

Hey Willy

Oh yeah Willy's gonna show them now
No no no no Willy's gonna go somehow

Lent í ýmsu - eða ekki

Menn eru að lenda í öllum sköpuðum hlutum þessa dagana.

Ég fór nú að hugsa mín mál og komst að því að einn minn helsti galli er að ég hef lent í svo sorglega fáu um dagana.

Ég hef aldrei lent í framhjáhaldi, til dæmis. Ekki skattsvikum heldur. Og bara eiginlega engum afbrotum. Ekki í dópneyslu og eiginlega ekki í drykkju heldur nema mjög hóflegri. Ekki í ósannindum og baktjaldamakki svo orð sé á gerandi. Lenti kannski í smávegis andlegum mótbyr en hann var vægur og það er langt síðan.

Ég hef eiginlega ekki lent í neinu nema - ja, óléttu á unga aldri og svona. Lenti svo í ekkert voðalega hamingjusömu hjónabandi en það er löngu búið. Seinna lenti ég í bókaskrifum en það er nú varla teljandi fram.

Ég hef augljóslega ekki næga lífsreynslu, hef ekki lent í nógu mörgu. Spurning hvort ég ætti að fara að gera eitthvað í því.

Klámsófinn fjölgar sér

Ég kom við á DV í hádeginu. Sýndist ég sjá þar blessaðan klámsófann, sem svo kallaðist löngum og lengi flæktist á milli deilda hjá Fróða, en Reynir upplýsti að sófinn hefði fjölgað sér (ekki skrítið kannski miðað við nafnið) og þeir væru orðnir fleiri þarna í húsinu. Það þótti mér sérkennilegur smekkur reyndar; ég hef séð fallegri sófa.

Einu sinni vorum við á Gestgjafanum með þennan sófa á básnum hjá okkur á matarsýningu í Kópavogi (sófavalið tengdist ekki staðsetningu sýningarinnar í sjálfu sér) og ég þurfti oftar en einu sinni næstum að bíta í tunguna á mér af því að ég var alveg að því komin að bjóða einhverjum áhugasömum gestum að fá sér sæti í klámsófanum. Það hefði nú farið laglega með orðstír minn sem tiltölulega pennar og próper miðaldra konu. - Eða hef ég ekki þann orðstír annars?

Hasar í Valhöll

Ég leit inn á mbl.is áðan og renndi augum niður eftir fyrirsagnalistanum. Þar stóð:

Sjálfstæðismenn enn á fundi
Slógust með brotnum flöskum

-Eitthvað hefur nú gengið á hjá Villa, hugsaði ég en áttaði mig svo á að þessar fyrirsagnir væru sennilega ótengdar.

Hóstakjöltur og samkeppniseftirlit

Ég er búin að segja samstarfsfólkinu að ég muni hósta og hnerra svo mikið á næstunni að það skuli bara biðja guð að hjálpa mér í eitt skipti fyrir öll og láta það duga, annars muni það varla hafa undan.

Annars er ég að fara út á land í pítsusmökkun í hádeginu svo að þau fá allavega frið fyrir hóstakjöltrinu á meðan.

Svo ætla ég - sem hef langa reynslu af að vinna hjá útgáfufyrirtækjum í kröggum - að bregða út af vana mínum og vitna í leiðara Moggans, sem birtist um helgina:

,,Svo kemur Samkeppniseftirlitið og telur sig vera að sinna hlutverki sínu með því að setja tuttugu og eitt skilyrði fyrir sameiningu nokkurra forlaga og gerir kröfu um að nokkrar útgáfur verði seldar öðrum! Hvers konar vitleysa er þetta? Þetta er örugglega vitlausasti úrskurður, sem nokkur eftirlitsstofnun hefur kveðið upp. Það verður einhver heilbrigð skynsemi að komast að. ... Opinberar eftirlitsstofnanir hafa öðrum og þarfari verkefnum að sinna en þvælast fyrir því að bækur séu gefnar út á Íslandi með sæmilegum hætti. Það er ekki mikill skortur á starfsfólki hjá Samkeppniseftirlitinu ef sú stofnun hefur efni á að leggja mikla vinnu í að verða bókaútgáfu fjötur um fót."

Matreiðslubókakort

create your own visited country map
or check our Venice travel guide

Þetta eru að sjálfsögðu ekki löndin sem ég hef komið til, þau eru sorglega fá. Neinei, þetta eru lönd sem ég á matreiðslubækur frá.

Ég miða við að ég eigi bók sem er eingöngu um landið eða í örfáum undantekningartilvikum þar sem tekin eru saman 2-3 lönd og ég veit ekki til þess að til sé nein matreiðslubók sem er eingöngu um landið og er á máli sem ég skil eitthvað í.

Eðlilega eru stærstu götin í Afríku. Ég er búin að leita mikið á liðnum árum að bókum frá sumum löndunum þar, veit í einstöku tilvikum af bókum en hef aldrei fundið eintak (sumar er ég búin að vera með árum saman á ,,wants" lista hjá Abebooks). Þær koma kannski einhverntíma.

Mið-Asía hefur líka verið erfið, og fáein lönd í Rómönsku-Ameríku. Svo ýmis örsmá eyríki í Karíbahafi og Kyrrahafi. (Ég á samt tvær matreiðslubækur frá St. Kitts & Nevis.) En þetta kemur allt á endanum, ég var til dæmis að enda við að finna bók frá Hondúras sem ég er lengi búin að vera að leita að. Moldova er eina Evrópulandið sem er stærra en fimmeyringur sem vantar þarna inn á. Jú, og reyndar Svartfjallaland þótt það sé á kortinu - forritið er bara eldra en sjálfstæði Svartfellinga.

En ég á svosem bækur með uppskriftum frá langflestum landanna sem mig vantar. Meira að segja eru nokkrar uppskriftir frá Pitcairn-eyju í Maoríamatreiðslubókinni minni.

Og ef einhver skyldi einhverntíma eiga leið til lands sem vantar þarna inn á kortið, þá má hafa mig í huga ...