Ég er að hugsa um að leggja leið mína á veitingahúsið Fávitinn í Pétursborg, þar er meðal annars hægt að fá kokkteil sem heitir Glæpur og refsing.

Hlýtur að vera menningarlegur staður.

Ég held að ég sé búin að gera allt sem ég þarf að gera til að undirbúa Rússlandsferðina, nema ég á eftir að skjótast í Sjóvá og fá staðfestingu á að ég sé með gilda ferðatryggingu. Ég er meira að segja búin að gefa efnafræðistúdentinum fyrirmæli um hvað á að gera við líkið ef ég krókna úr kulda í Pétursborg eða dey úr leiðindum á Arlanda eða í rútunni frá Helsinki til Pétursborgar (stoppið á Kastrup á heimleiðinni er svo langt að það getur verið að ég noti tækifærið og skreppi í bæinn svo að ég hef minni áhyggjur af því). Hann er reyndar líka búinn að fá fyrirmæli um hvað á að gera ef ég er heiladauð. Bara svo það sé á hreinu. Segið svo að ég sé ekki vel undirbúin.

Ég á reyndar eftir að pakka niður en þar sem ég fylgi hálftímareglunni minni þar eins og ævinlega læt ég það bíða þangað til í kvöld.

,,Ég væri grænmetisæta ef ég borðaði grænmeti."

(Fórnarlambið í Queer Eye, sem í kvöld er reyndar Queer Eye for the Gay Guy)

Hmm. Þetta er eiginlega enn fyndnara á íslensku en ensku.

Sko bara. Síðasta færsla kom fimm sinnum þótt ég ýtti bara einu sinni á publish. Þetta veit á eitthvað.

Ég held að það sé best að ég skipti yfir á Innlit-Útlit áður en Gunnar hefur meiri áhrif á mig.

Ég skipti yfir á Ómega og er þá ekki Gunnar í Krossinum að tala um Sauðárkrók. Fyllirí á Sauðárkróki, nánar til tekið.

It's a sign, I tell ya. Ég frelsast örugglega bráðum.

Hnéð á mér virðist vera að komast í þokkalegt lag. Svo skemmi ég þetta örugglega allt með miklu labbi í Pétursborg um páskana. Kem ábyggilega hoppandi á öðrum fæti þaðan aftur. Eða það sagði ég allavega við sjúkraþjálfarann áðan.

Sem minnir mig á: Við (ég og sjúkraþjálfarinn) vorum að ræða um það sem Danir kalla amerikansk olie og ég man eftir að hafa lesið um í gamla daga, líklega í Andrés Önd; þetta var eitthvert heilsubótarlyf sem virtist alveg skelfilega vont. Svipað og brennisteinssírópið sem hellt var ofan í nemendurna í skólanum sem Nikulás Nickleby var í. Núna er ég búin að komast að því að þetta muni vera laxerolía. Danir höfðu að mér skilst mikla trú á henni og notuðu hana við ýmiss konar innvortis kvillum og fleiru en nú er víst komið í ljós að margt gamalt fólk er með ónýtan maga og meltingarfæri út af laxerolíunni ,,... hvis afsky-vækkende kvaliteter omfatter både en meget grim smag og en stærkt afførende virkning," stendur í einhverjum texta sem ég var að lesa.

Það sem meira er, úr fræjum kristspálmans eða laxerolíutrésins fæst ekki bara laxerolía, heldur líka eiturefnið risín, sem er ekki síst þekkt fyrir að vera eitrið sem notað var í ,,regnhlífarmorðinu" þegar búlgarski andófsmaðurinn Georgi Markov var stunginn með regnhlíf á strætóstoppistöð í London og dó nokkrum dögum seinna. Reyndar eru fleiri eiturefni í fræjunum og mér skilst að ekki þurfi að borða nema svona fimm fræ til að fá í sig banvænan skammt af eitri (og það er ekki til móteitur).

Ég held að ég forðist laxerolíu hér eftir. Ég hefði reyndar gert það hvort eð er ...

-Má bjóða þér drep?

Spurði Sauðargæran dóttursonur minn einn frænda sinna í gær, þeir voru hér frammi á gangi í einhverjum leik þar sem menn voru að leggja lífið að veði þótt kurteisin væri greinilega allsráðandi. Kannski riddaraleik.

Mér þykir samt sennilegra að þeir hafi verið í sjóræningjaleik. Drengurinn er mjög upptekinn af sjóræningjum þessa dagana. Fór á Þjóðminjasafnið með foreldrum sínum og sá þar sjóræningja og sjóræningjadót í hverju horni (hvað voru annars víkingarnir annað en sjóræningjar?). Já, og svo afa og ömmu hans Beina (beinagrindur í fornmannakumlum). Uppáhaldsmyndin hans er líka Pirates of the Caribbean.

Kannski finn ég eitthvert skemmtilegt sjóræningjadót handa honum í Rússlandi.

Ég var að sækja um orlofsbústað hjá Blaðamannafélaginu í sumar. Þar á bæ virðast nú vera fleiri en formaðurinn sem ekki eru of klárir á tímatalinu. Tekið er fram að skipti fari fram á föstudögum eins og venja er með orlofsbústaði en samkvæmt þeim dagsetningum sem gefnar eru upp á síðunni byrja allar vikurnar hjá BÍ á mánudögum.

Ég sendi nú samt inn umsókn og miðaði hana við föstudaga. Spurning hvernig lesið verður úr henni.

Við efnafræðistúdentinn erum að horfa á Skot í myrkri.

Clouseau: -Prison is bad enough without uncomfortable furniture.

Efnafræðistúdentinn: -Hmm. Árni Johnsen?

Óformlegri afmælisveislu var að ljúka - ég bakaði einar fimm kökur og bauð familíunni í kaffi. Boltastelpan dótturdóttir mín var að sjálfsögðu ekki sátt við veitingarnar og útbjó sinn eigin veislurétt - hrærði saman þeyttan rjóma, sykur og ýmsar ábætissósur frá Morten Heiberg og hámaði þetta í sig. Akkúrat núna stendur hún svo í eldhúsinu og grillar sér sykurpúða á gasloga.

Bróðir hennar benti á grillaðan sykurpúða áðan og spurði hvort þetta brúna á honum væri kúkur. Líklega óþarfi að taka fram að hann fékkst ekki til að smakka þetta góðgæti.

Minnti mig annars á að þegar efnafræðistúdentinn var ungur drengur var hann mjög hrifinn af súkkulaði-hnetusmjöri sem af einhverri undarlegri ástæðu gekk undir nafninu plumi á mínu heimili. Hann vildi helst alltaf fá brauð með pluma. Svo hætti hann skyndilega að biðja um þetta og vildi ekki sjá pluma. Ég spurði hvers vegna. Fyrst vildi hann ekkert segja en tautaði á endanum:

-Krakkarnir voru að segja að ég væri með kúk á brauðinu mínu.

Hann vildi aldrei aftur fá pluma á brauðið.

Móðirin: -Hvað meinarðu, nennirðu ekki að borða morgunmatinn með mér?

Efnafræðistúdentinn: -Æi, ég nenni ekki að klæða mig strax ... Ekki láta mig fá samviskubit.

Móðirin: -Samviskubit? Hvers vegna ættir þú að fá samviskubit af því að þú nennir ekki að klæða þig til að borða morgunmatinn með mömmu þinni á afmælisdaginn hennar? Láttu ekki svona, þú ferð bara með morgunmatinn inn til þín og borðar hann í ró og næði uppi í rúmi, gjörsamlega án samviskubits, og ég sit alein hér frammi og borða minn.

Dugði þetta? Ónei.