Svolítið sérkennilegt að sitja klukkan níu að morgni í ilmandi rauðkálslykt. Ég er nefnilega að sjóða rauðkál út af myndatöku á eftir - það er verið að taka myndir fyrir bókina sem ég var að skrifa og ekki spyrja af hverju ég svindli ekki bara og noti rauðkál úr krukku. Maður gerir ekki svoleiðis. Það er að segja ekki ég. Ja, reyndar skal ég viðurkenna að við erum líka að taka mynd af steiktu slátri á eftir og ég nennti ómögulega að fara út í sláturgerð á vordögum svo að ég keypti bara blóðmörskepp til að steikja. En það er undantekning.

Þetta þýðir hins vegar sennilega að ég þarf að steikja laufabrauð á morgun. Það feikar maður ekki.