Grill, framtakssemi og rusl

Búin að fá grillið mitt. Búin að setja það saman (gerði það meira að segja rétt, held ég). Búin að ná í gaskút og tengja hann. Búin að kveikja á grillinu. Það virkar. Nú verð ég eiginlega að grilla mér eitthvað í kvöld. Sennilega bara handa mér, reikna ég með.

Svo sest ég niður og skrifa matreiðslubókina Grillað fyrir einn ... eða nei, eiginlega ekki. Grill er alltof félagsleg athöfn til að það gangi upp.

Hinsvegar þurfti ég að fjarlægja draslið sem er búið að vera á svölunum allt of lengi. Það er núna inni á baði. Ég er nú ekki framtakssamasta manneskja sem um getur og líklega er ég alltaf búin að vonast eftir öðrum svona gesti. En þeir hafa látið á sér standa. Og núna er risastór pappakassi utan af nýja grillinu á ganginum og truflar alla umferð. Hmm, ég verð víst að gera alvöru úr því einhvern næstu daga að fara með allt í Sorpu. Eða fá einhvern til að fara með það fyrir mig.

Ég þekki reyndar menn sem eiga jeppa og kerrur og svona, það er spurning um að blikka einhvern af þeim.

En nýja grillið er flott.