Líklega verð ég að fara að gera eitthvað í því að láta líta á hnéð á mér. Nú dugir íbúfenið ekki lengur og ég er farin að ganga hölt þótt fæturnir séu enn jafnlangir. Þegar ég var að skakklappast út í Krónuna áðan var ég allt í einu farin að reyna að rifja upp hvernig Joffrey de Peyrac hefði nú aftur læknast af heltinni. (Þeir sem fæddir eru eftir 1965 eða svo vita trúlega ekkert um Joffrey de Peyrac, sem varð sjóræninginn Rescator eftir að hann hætti að vera haltur.) Ef ég man rétt var hann strekktur svo á píningabekknum í dýflissum Loðvíks 14. að bæklaði fóturinn varð eitt flakandi sár á eftir og þegar búið var að bjarga honum af bálinu komst hann í hendur á einhverjum færum Arabalækni sem gerði hann óhaltan á nó tæm.

Mig langar samt ekkert á píningabekk, hvorki hjá Frakkakóngi né annars staðar. Ætli ég láti ekki einhvern íslenskan lækni duga. Þegar ég má vera að.