Ég sit hér og er að hugsa um kjötbollur.

Það byrjaði eiginlega með pælingum um barnabækur, ég mundi skyndilega eftir bókinni um Trítil (sem ég held að bróðir minn prófessorinn hafi lært að lesa á, svo þetta er náttúrlega merkileg bók fyrir það eitt), en það eina sem ég man úr söguþræðinum er að Trítill datt ofan í kjötbollufatið og var nærri kafnaður í kjötbollu.

Þá mundi ég að ég á svínahakk í ísskápnum sem ég tók úr frosti þegar ég var að hagræða í frystiskápnum og verð að fara að elda úr. Þá liggur beint við að búa til kjötbollur. Það liggur eiginlega alltaf beint við að búa til kjötbollur, þær eru svo hversdagslegar og heimilislegar og kunnuglegar. Og það rifjaðist upp fyrir mér smáklausa sem ég skrifaði fyrir nokkrum árum um kjötbollur, ég man ekki hvort ég hef sett hana hér inn áður en læt hana koma:

,,Það vill svo til að ég var að lesa bókina Outlaw Cook eftir John Thorne, sem ég hef nefnt áður hér, og þar er kafli er heitir ,,Meatball Metaphysics" og er helgaður kjötbollum, sem Thorne segir að sé matur sem hafi stimpilinn ,,permanent culinary refugee status" í vegabréfinu sínu. Er til einhver frægur franskur kjötbolluréttur? Onei. Ítalir búa til kjötbollur en vilja eiginlega ekki kannast við það. Svíar eru eyðilagðir yfir því að kjötbollur eru það sem helst heldur nafni sænskrar matargerðarlistar á lofti utan heimalandsins (fyrir utan reyndar sænska kokkinn í Prúðuleikurunum).
Thorne segir líka frá Konstantín Paustovskíj, ungum stúdent sem skaut einn af ráðherrum Nikulásar 2. Rússakeisara til bana og var dæmdur til hengingar. Hann sagði, er hann heyrði dóminn, að það skipti sig engu þótt kjötbollumáltíðunum hans fækkaði um tvö þúsund. Þarna eiga kjötbollur heima, segir John Thorne, meðal stúdenta og byltingarsinna. Maður sér fyrir sér skuggalega öngstrætiskrá í einhverri miðevrópskri borg, þar sem þefur af sígarettureyk, sterku tei og soðnu káli smýgur inn í hvern krók og koma og andrúmsloftið er gegnsýrt pólitískum eldmóði og þunglyndislegri kaldhæðni. Og kjötbollur eru eini rétturinn á matseðlinum."

Ég ætla samt ekki að búa til einhverjar venjulegar norður- eða austurevrópskar þunglyndiskjötbollur. Þótt þær geti verið góðar. Frekar kínverskar bollur, með ostrusósu og soja og vorlauk og engifer og chili og fleiru. Ef þetta væri ekki svínahakk mundi ég kannski búa til líbanskar eða sýrlenskar bollur (kofta). En þetta er svínahakk svo að það bíður betri tíma.

Uppskriftin kemur á morgun ef þær kínversku verða góðar.