Þorrablót Sauðargærunnar

Ég er búin að bjóða Sauðargærunni í þorramat og gistingu á laugardagskvöldið. Mér skilst nefnilega að hann hafi orðið frekar svekktur þegar hann komst að því að það væri ekki boðið upp á þorramat í mötuneyti Breiðagerðisskóla eins og hann var vanur af leikskólanum; hann vill sinn þorramat og engar refjar. Allavega hákarlinn.

Þar sem ættingjar hans aðrir en amma gamla eru ekki mikið fyrir súrmeti varð úr að hann kemur einn í mat á laugardagskvöldið, við höldum okkar prívatþorrablót, fáum okkur hrútspunga og harðfisk og sviðasultu og fleira gott (og hákarlinn náttúrlega) og svo gistir hann og við bökum svo bollufjall daginn eftir þar sem mitt árlega bollukaffi verður seinnipartinn á sunnudag.

(Þetta heitir sko Mitt árlega bollukaffi; svona rétt eins og baðið sem Gulli fyrrverandi samstarfsmaður minn fór alltaf í á föstudögum hét í hans munni ,,mitt vikulega föstudagsbað" - sem má reyndar ekki túlka svo að Gulli hafi bara farið í bað einu sinni í viku; hann fór í sturtu daglega að ég held en það var ekki föstudagsbað.)

Ég spurði dótturdótturina - sem skakklappast um á hækju þessa dagana vegna íþróttameiðsla en lætur það ekki aftra sér frá bakarísvinnu - hvort hún vildi kannski koma í þorramat líka. Hún spurði hvort nautatunga teldist þorramatur. Nei, ekki gat ég sagt það. Þá sagðist hún ekki borða þorramat og afþakkaði boðið. Henni þykir nefnilega nautatunga afar góður matur.